Λίγο πριν μπει το 1998, κι ενώ το Χρηματιστήριο έχει πάρει τα πάνω του, τα άσκοπα δάνεια δίνουν και παίρνουν, κι ο κόσμος ξεσαλώνει με νεόπλουτη έξαψη (ενώ παράλληλα φυσικά γκρινιάζει για την οικονομία και κάνει συνεχείς απεργίες για το παραμικρό), η Πέπη Τσεσμελή και ο Πέτρος Λεωτσάκος μας υποδέχονται στον πλανήτη του παραλόγου τους.
Υπάρχουν πολλά πράγματα που μ' αρέσουν στο τρίλεπτο κλιπάκι που μόνταρα από ένα παλιό επεισόδιο του Αυτόφωρου.
1) Ο λευκά κουστουμαρισμένος Πρόεδρος ενός «κόμματος εξουσίας» που λέγεται ΕΝΑ, που μας παρουσιάζει τα στελέχη του, τον αντιπρόεδρο Πατήρ Κατινά (;!) και την ξανθιά και χυμώδη ιδιαιτέρα γραμματέα του.
2) Ο πρόεδρος αντίπαλου κόμματος που είναι ντυμένος Βασιλιάς παραμυθιού.
3) Η μικροπαρεξήγηση μεταξύ τους όταν ο Βασιλιάς λέει ότι όλα τα μικρά κόμματα πρέπει να συνεργαστούν, και ο πρόεδρος του ΕΝΑ προσβάλλεται επειδή το δικό του ΔΕΝ είναι μικρό κόμμα (!!!)
4) Το πώς ο κύριος Λεωτσάκος υπερασπίζεται τον πρόεδρο του ΕΝΑ λέγοντας ότι υπάρχουν πολλά μεγάλα κόμματα που δεν είναι στη Βουλή (!)
5) Ο σχεδόν μαρμαρωμένος καλλιτεχνικός μάνατζερ Σπύρος Ρέβης μπροστά απ' τον Βασιλιά, και δίπλα του η μούσα του και τρανς θεότητα Άντζελα Γιάννου που υπομειδιά σε στρατηγικά σημεία της πλοκής.
6) Η γκεστ εμφάνιση του Άη Βασίλη και τα ειλικρινά, θερμότατα συγχαρητήρια που παίρνει απ' τον τηλεθεατή.
Αλήθεια τώρα: Πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν ο δικομματισμός της εποχής είχε επικεφαλής αυτούς τους δύο αρχηγούς κομμάτων; Μήπως τελικά αυτοί μας άξιζαν;
