Ελίζα - Ειρήνη: Η ατίθαση, εξομολογητική ηλεκτρονική μουσική της Calmdown

Ελίζα - Ειρήνη: Η ατίθαση, εξομολογητική ηλεκτρονική μουσική της Calmdown Facebook Twitter
Για την Ελίζα-Ειρήνη, την αυτοδίδακτη τραγουδίστρια που γράφει, συνθέτει και ηχογραφεί ηλεκτρονική μουσική με βάση το Βερολίνο με το όνομα Calmdown, η ειλικρίνεια, ο αυθορμητισμός, η αυθεντικότητα και η δημιουργική ελευθερία είναι πιο σημαντικά συστατικά για την τέχνη της απ' ό,τι η επιτυχία.
0

Για την Ελίζα-Ειρήνη, την αυτοδίδακτη τραγουδίστρια που γράφει, συνθέτει και ηχογραφεί ηλεκτρονική μουσική με βάση το Βερολίνο με το όνομα Calmdown (το οποίο γράφεται «cålɱ↓»), η ειλικρίνεια, ο αυθορμητισμός, η αυθεντικότητα και η δημιουργική ελευθερία είναι πιο σημαντικά συστατικά για την τέχνη της απ' ό,τι η επιτυχία.

«Στην κοινωνία που ζούμε δεν μας μαθαίνουν να είμαστε ειλικρινείς, να λέμε πραγματικά αυτό που νιώθουμε και πιστεύουμε χωρίς να φοβόμαστε» μου εξηγεί και συνεχίζει: «Εγώ έχω μάθει να προχωράω με βάση το ένστικτό μου. Η μουσική είναι το μόνο πεδίο στο οποίο μπορώ να κάνω ό,τι θέλω και να εκφράζω τι άνθρωπος είμαι πραγματικά, οπότε γιατί να τη φθείρω για την επιτυχία; Γενικά, πιστεύω πως η τέχνη και η ζωή ενός καλλιτέχνη πρέπει να συνδέονται και όχι να διαχωρίζονται, προκειμένου να βγει κάτι πραγματικά αληθινό».

Σε αυτούς τους τρεις δίσκους καταγράφει, με ήχο που αντανακλά την εκάστοτε ψυχική της κατάσταση, τα σταθερά βήματά της από την κατάθλιψη και το συναισθηματικό τέλμα στην ειλικρίνεια και στο αγκάλιασμα των πραγματικών της σκέψεων και συναισθημάτων, όσο τρομαχτικά και αν φάνταζαν.

Όλες αυτές οι θαρραλέες συνειδητοποιήσεις, βέβαια, δεν προέκυψαν από τη μια μέρα στην άλλη. Χρειάστηκε να περάσει από πολλές συναισθηματικές δοκιμασίες με φόντο το συναρπαστικό Βερολίνο και να γράψει μάλιστα τη αυτο-θεραπευτική τριλογία με τίτλο «Cråwl to exit» προκειμένου να καταφέρει να αποδεχτεί τον αληθινό της εαυτό.

Σε αυτούς τους τρεις δίσκους καταγράφει, με ήχο που αντανακλά την εκάστοτε ψυχική της κατάσταση, τα σταθερά βήματά της από την κατάθλιψη και το συναισθηματικό τέλμα στην ειλικρίνεια και στο αγκάλιασμα των πραγματικών της σκέψεων και συναισθημάτων, όσο τρομαχτικά και αν φάνταζαν. Την ρωτάω, λοιπόν, πώς αυτοί οι δίσκοι την βοήθησαν να αντικρίσει καθαρά την επόμενη μέρα.

 

 Calmdown-We will win darling

«Η τριλογία προέκυψε στην πορεία, δεν την είχα από την αρχή στο μυαλό μου. To πρώτο άλμπουμ, το "We will make it, darling, We will win, darling" ήταν η φάση της φρίκης. Ο ήχος είναι minimal, πολύ μελαγχολικός και σκοτεινός, εκπέμπει γενικότερα μια μουντάδα. Είναι ένα άλμπουμ που θα μπορούσα να το είχα ονομάσει "Σφαλιάρα", γιατί είχα φάει μια μεγάλη εκείνη την περίοδο. Τα πάντα με φόβιζαν και τα μηδένιζα. Ένιωθα πως κορόιδευα τον εαυτό μου και δεν ήμουν ειλικρινής.

Έτσι ήρθε το επόμενο βήμα, η ειλικρίνεια, με το "Honest Ep". Εδώ κολλάνε η επιτυχία και οι προσδοκίες, καθώς, κόβοντας και ράβοντας συνεχώς τον δίσκο για να αρέσει, ένιωθα πως είχα χάσει τον αυθορμητισμό μου, τον ίδιο μου τον εαυτό. Έτσι παράτησα ό,τι έφτιαχνα και βασίστηκα στις πρώτες μελωδίες, στις πρώτες ιδέες. Και, ναι, η τριλογία με βοήθησε να φτιάξω τον χαρακτήρα μου, να μάθω να αποδέχομαι τις ήττες, την απόρριψη και το ποια είμαι πραγματικά».

Για να πάρουμε την ιστορία από την αρχή, η Ελίζα-Ειρήνη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Τήνο, όταν «το νησί δεν είχε ακόμη δρόμους, κάναμε βόλτα με τα γαϊδουράκια, το νερό κοβόταν και μετά το μπάνιο στην θάλασσα πλενόμασταν με μπουκάλια νερό», όπως μου σχολιάζει με μια νοσταλγία στα λόγια της.

Βίωσε τόσο τα θετικά τού να μεγαλώνεις σε ένα νησί των Κυκλάδων, όπως είναι η φύση και η ανεμελιά, όσο και τις αρνητικές πτυχές που χαρακτηρίζουν μια κλειστή, ελληνική, συντηρητική κοινωνία, στην οποία μετράει «το τι θα πουν οι άλλοι».

Ελίζα - Ειρήνη: Η ατίθαση, εξομολογητική ηλεκτρονική μουσική της Calmdown Facebook Twitter
Όσον αφορά τα πρώτα της μουσικά ερεθίσματα, θυμάται να έχει μεγαλώσει μέσα σε ένα περιβάλλον στο οποίο το τραγούδι και η αγάπη για τη μουσική αφθονούσαν.

Όσον αφορά τα πρώτα της μουσικά ερεθίσματα, θυμάται να έχει μεγαλώσει μέσα σε ένα περιβάλλον στο οποίο το τραγούδι και η αγάπη για τη μουσική αφθονούσαν.

«Ο πατέρας μου έβαζε τέρμα τα ηχεία και ακουγόταν συνεχώς μουσική στο σπίτι, ενώ οι θείοι μου τραγουδούσαν τόσο δυνατά που μας άκουγε όλη η γειτονιά!» σχολιάζει.

Η πρώτη της επαφή με κάποιο μουσικό όργανο έγινε όταν άρχισε δειλά-δειλά να παίζει κάποιες νότες από τις κινηματογραφικές ερμηνείες της Βουγιουκλάκη, αλλά όλα άλλαξαν όταν μια μέρα έκανε βόλτα με το ποδήλατο και έτυχε να ακούσει από τη διπλανή σχολή πιάνου μια υπέροχη μελωδία, με αποτέλεσμα να μαγευτεί και να ζητήσει από τον πατέρα της να την γράψει σε αυτήν.

Η ζωή στο νησί ήταν όμορφη, αλλά κάποια στιγμή ένιωσε την ανάγκη να φύγει από την Τήνο και να εξερευνήσει την άγρια πλευρά της ζωής. Η πρώτη προειδοποίηση ήρθε στα 16 της, όταν έγραψε στον πατέρα της ένα γράμμα, λέγοντάς του πως μια μέρα θα φύγει από το σπίτι.

Αυτό έγινε τελικά όταν έφτασε 20 χρονών και αποφάσισε να φύγει για το Βερολίνο, επιθυμώντας να ανακαλύψει τις ρίζες της Γερμανίδας μητέρας της.

«Θυμάμαι να βρίσκομαι στο αεροδρόμιο και να χαιρετάω τους φίλους μου, χωρίς να νιώθω καθόλου στενοχωρημένη. Ήμουν χαρούμενη και επιτέλους ελεύθερη» μου αναφέρει χαρακτηριστικά.

«Οι πρώτοι μήνες στο Βερολίνο ήταν δύσκολοι, καθώς μιλούσα γερμανικά σαν 5χρονη και τα αγγλικά μου ήταν άθλια. Είχα όμως μια φίλη εκεί που με βοήθησε να βρω συγκάτοικο και όλα έγιναν πιο εύκολα. Επίσης είχα κάποια χρήματα στην άκρη, βρήκα δουλειά, φίλο, γράφτηκα στην Deutsche Pop Akademie και πάρταρα συνέχεια για ένα 6μηνο. Ευτυχώς, πρόλαβα το καλό Βερολίνο, γιατί τώρα έχει γίνει πιο επιφανειακό» μου αφηγείται.

Τα πράγματα άλλαξαν αιφνίδια όταν χώρισε. Ως αντίδραση σε αυτόν το χωρισμό ταξίδεψε στην Ινδία και όταν γύρισε παράτησε τη μουσική σχολή, καθώς ένιωθε να της περιορίζει τη δημιουργικότητα που αναζητούσε («μας μάθαιναν πώς να φτιάξουμε το τέλειο πoπ κομμάτι με επιχειρηματικό πνεύμα»), δημιούργησε το προσωπικό της πρότζεκτ Calmdown και έγραψε την προαναφερθείσα τριλογία για να αντιμετωπίσει τα ψυχολογικά της προβλήματα.

Ένα από τα μαθήματα που κράτησε μετά την ολοκλήρωση της μουσικής της αυτο-θεραπείας είναι πως δεν πρέπει να παίρνει και τόσο σοβαρά τον εαυτό της. Αυτό γίνεται φανερό στο νέο της άλμπουμ με τίτλο «Calmdown Airlines» που κυκλοφόρησε τον Φεβρουάριο.

Είναι ένα ακομπλεξάριστο και εντελώς απελευθερωμένο κράμα από διάφορα μουσικά είδη (electro-pop, τζαζ, ψυχεδέλεια, ambient κ.ά.), μέσα από το οποίο η Ελληνίδα μουσικός πραγματεύεται το θέμα της απόστασης ως τη γέφυρα που μας ενώνει αλλά και το κενό που μας χωρίζει από τους ανθρώπους, τα μέρη και τη ζωή που επιθυμούμε.

 

Calmdown-Silly questions

«Ήθελα να φτιάξω ένα πιο χαλαρό άλμπουμ, χωρίς πολλή σκέψη και βάθος, αντίθετα με τα παλιότερά μου. Ικανοποίησε την ανάγκη μου να δραπετεύσω από την πραγματικότητα, να απολαύσω το ταξίδι, να αφήσω πίσω αυτά που δεν θέλω, να κρατήσω τα καλά και να πάω παρακάτω» μου απαντάει όταν την ρωτάω ποιες σκέψεις γέννησαν τον νέο δίσκο.

Στο πρώτο single και ίσως το πιο ωραίο κομμάτι του νέου της δίσκου με τίτλο «Silly Questions» εξομολογείται «I am in Love» και περιγράφει τις σκέψεις που συνεπάγεται ένας έρωτας, ταλαιπωρημένος πιθανώς από το παρελθόν και την απόσταση. Την ρωτάω, λοιπόν, αν πιστεύει στον έρωτα.

«Ναι, πιστεύω. Ερωτεύομαι πολύ συχνά, όχι μόνο ανθρώπους αλλά και καταστάσεις, αντικείμενα, βιβλία κ.λπ. Γενικά, ο έρωτας είναι μια κινητήρια δύναμη, σε γεμίζει ενέργεια και αν δεν υπάρχει στη ζωή μου δεν αισθάνομαι καλά. Γι' αυτό πολύ μεγάλο μέρος του χρόνου μου το περνάω προσπαθώντας να ερωτεύομαι τη ζωή. Και είναι πολύ ωραία όταν συμβαίνει αυτό» μου απαντάει με καθαρή σκέψη.

Πάντως, συζητώντας με την Ελίζα-Ειρήνη, καταλαβαίνω όλο και περισσότερο πως όλα καταλήγουν στην αρχική πρόταση του άρθρου: γι' αυτήν ισοδύναμο της επιτυχίας είναι η ελευθερία, κάθε είδους.

Είναι χαρακτηριστικό πως κάνει τα πάντα μόνη της: γράφει τους δίσκους, κάνει την παραγωγή τους, φτιάχνει το artwork, έχει δικό της site − γενικά η αυτονομία που έχει κατακτήσει αυτά τα χρόνια, τόσο η συναισθηματική όσο και η καλλιτεχνική, είναι αξιοθαύμαστη.

«Πιστεύω πως η ελευθερία είναι μια κατάσταση του μυαλού» υπογραμμίζει και συνεχίζει τη σκέψη της: «Ελευθερία στην προκειμένη φάση σημαίνει για μένα ότι και κανένας να μη θέλει να συνεργαστεί μαζί μου, μπορώ να βγάλω ένα άλμπουμ μόνη μου και να το κάνω όπως θέλω. Δεν με νοιάζει αν θα πουλήσει ή όχι. Έμαθα να τα κάνω όλα μόνη μου επειδή δεν είχα ποτέ τόσο πολλά χρήματα για να τα κάνουν άλλοι για μένα. Ήθελα να δω μέχρι πού μπορώ να πάω και δεν είχα όρεξη να ακούω ψεύτικες υποσχέσεις. Θα είμαι επιτυχημένη μόνο αν δεν φοβάμαι τίποτα και δεν εξαρτώμαι από κανέναν».

Υπό αυτή την έννοια, η Ελίζα-Ειρήνη είναι ήδη πετυχημένη. Η προσωπική ελευθερία που έχει κερδίσει και η ατίθαση μουσική που δημιουργεί επισφραγίζουν τις προσπάθειές της και με το παραπάνω.

Info:

Η Calmdown παίζει μαζί με τους Grey Paris Trio στις 25 Απριλίου στο Faust.

Παρακάτω θα βρείτε χρήσιμα links για να ακούσετε και να αγοράσετε τη μουσική της Calmdown.

https://calmdownmusic.com/

https://www.facebook.com/Calmidown/

https://soundcloud.com/home

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Πόση techno αντέχει η Αθήνα;

The Review / Πόση techno αντέχει η Αθήνα;

O Αλέξανδρος Διακοσάββας και ο ραδιοφωνικός παραγωγός και DJ Νίκος Ζώης συναντήθηκαν στη δεύτερη μέρα του φετινού Techniques και σχολιάζουν τη βραδιά, το σετ της –ακριβοθώρητης πλέον– Charlotte de Witte και όσα είναι hot τώρα στην ηλεκτρονική σκηνή και στο αθηναϊκό nightlife.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
νταλαρας παπακωνσταντίνου

Μουσική / Γιώργος Νταλάρας και Βασίλης Παπακωνσταντίνου ξανά μαζί 33 χρόνια μετά

Οι δύο σπουδαίοι ερμηνευτές ετοιμάζονται να μοιραστούν και πάλι τη σκηνή, παρουσιάζοντας μια θεατροποιημένη μουσική παράσταση με κείμενα και αφήγηση του Οδυσσέα Ιωάννου που θα αφορούν το ελληνικό τραγούδι.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΛΑΣΑΚΗΣ
Bruce Springsteen & the E Street Band: Το ροκ του παρελθόντος και του μέλλοντος μας

Daily / Bruce Springsteen & the E Street Band: Το ροκ του παρελθόντος και του μέλλοντός μας

«Μετά από 50 χρόνια στον δρόμο, είναι πολύ αργά για να σταματήσουμε τώρα», δηλώνει μ’ ένα διακριτικό μειδίαμα ο 75χρονος ροκ σταρ σ’ ένα νέο ντοκιμαντέρ που παρακολουθεί από απόσταση αναπνοής την πρόσφατη περιοδεία του Μπρους Σπρίνγκστιν και της θρυλικής μπάντας του.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Tsugranes

Μουσική / Η επιρροή των ελληνικών '90s -’00s στις Tsugranes και τον ήχο τους

Με αναφορές στον ΛεΠα και την Charli XCX, το τριμελές σχήμα από τα Γιάννενα, που άνοιξε τη συναυλία της Μαρίνας Σάττι στην Τεχνόπολη, φέρνει την πιο φρέσκια μουσική στην ελληνική ανεξάρτητη σκηνή.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Φανί Αρντάν: «Σκυλάκι δεν είμαι, προτιμώ να παραμείνω λύκος»

Όπερα / Φανί Αρντάν: «Σκυλάκι δεν είμαι, προτιμώ να παραμείνω λύκος»

Πολυσχιδής και ανήσυχη, η Φανί Αρντάν δεν δίνει απλώς μια ωραία συνέντευξη αλλά ξαναζεί κομμάτια της ζωής και της καριέρας της, με αφορμή την όπερα «Αλέκο» του Σεργκέι Ραχμάνινοφ που σκηνοθετεί για την Εθνική Λυρική Σκηνή.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Οι Khirki παντρεύουν το metal με τα ποραδοσιακά, σείοντας τις Συμπληγάδες 

Μουσική / Οι Khirki παντρεύουν το metal με παραδοσιακά στοιχεία και pop ευαισθησίες

Η νέα μπάντα του ελληνικού underground, που έχει ήδη ξεχωρίσει, ετοιμάζεται να αναχωρήσει για τη δεύτερη ευρωπαϊκή της περιοδεία, περιμένοντας το κοινό από κάτω να φωνάζει «the Greek song, the Greek song».
ΧΡΗΣΤΟΣ ΝΤΑΤΣΗΣ
Μια μουσική πανδαισία στη σκιά του ναού της Αφαίας

Μουσική / Μια μουσική πανδαισία στη σκιά του ναού της Αφαίας

Το «Ταξίδι στο φως», μια σειρά συναυλιών του σπουδαίου μαέστρου Σταύρου Ξαρχάκου σε εμβληματικά μνημεία και αρχαιολογικούς χώρους, συνεχίστηκε στην Αίγινα με την υποστήριξη της METLEN Energy & Metals.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Colin Stetson: Από τις απαιτήσεις ενός αιωνόβιου μπάσου σαξοφώνου σε μουσική για ταινίες τρόμου όπως το «Hereditary»

Μουσική / Colin Stetson: Ένας από τους πιο καταξιωμένους σαξοφωνίστες έρχεται στην Αθήνα

Ο μουσικός που έχει παίξει πλάι στον Tom Waits, με τους Arcade Fire και τους Chemical Brothers και πλέον συνθέτει μουσική για δημοφιλείς ταινίες τρόμου, όπως το «Hereditary», θα εμφανιστεί το Σάββατο στο Gazarte.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ