Τα Σαββατοκύριακα, ό,τι εποχή κι αν κάνει, το Ναύπλιο δεν αδειάζει ποτέ. Είναι τότε που το θυμάται το κάθε φρέσκο ερωτευμένο ζευγάρι, τότε που οι παλιότεροι θα αναζητήσουν στα στενά του το παλιό πάθος με την ευκαιρία μιας επετείου, εκεί θα πάει και μια ραγισμένη αγάπη με την ελπίδα του "ξανά μαζί" για να ζήσει τελικά το Βατερλό του τέλους σε κάποιο μπαράκι της πλατείας. Στο βαρόμετρο του ερωτικού ρομαντισμού μπορεί να βαραίνει ανταγωνιστική απέναντί του η Μονεμβασιά, όμως το Ναύπλιο έχει το αβαντάζ της εγγύτητας.
Να μην χάσεις
*Μοναδικό το ανέβασμα στο Κάστρο, η βόλτα στην παραλία και τις "δρομόσκαλες" του Ψαρομαχαλά. Όταν, όμως, ο ήλιος πάρει να κατεβαίνει, φόρα τα πιο αναπαυτικά σου παπούτσια και ετοιμάσου να περπατήσεις παράλληλα με τον ήλιο σε μια από τις πιο μαγικές διαδρομές της Ελλάδας, από ένα άνετο, διαμορφωμένο μονοπάτι: 3 χλμ περίπου, η διαδρομή Αρβανιτιά-Καραθώνα είναι μια άνετη πορεία-ισάδι, ανάμεσα σε μικρά, κρυμμένα κολπάκια του Αργολικού και τα κατακόκκινα, σμιλεμένα από τον άνεμο βράχια, τις φραγκοσυκιές, τα πεύκα, τις πικροδάφνες, τοπίο ήμερο και παραμυθένιο. Εδώ θα συναντήσεις όλο το τζόγκινγκ της πόλης και η διαδρομή γίνεται εξίσου άνετα και με ποδήλατο. Να ξεκινήσεις από την Παναγία της Σπηλιάς και τον μαγικό γύρο της Αρβανιτιάς που περνά από τη Σπηλιά του Δεσπότη, σου δείχνει την ανυπέρβλητη αρχιτεκτονική του εγκαταλειμένου Ξενία και ένα άλλο, απρόσμενο προφίλ του Παλαμηδιού.
*Την εκδρομή στην αρχαία Ασίνη. Πρώτα να διαβάσεις τον "Βασιλιά της Ασίνης" του Σεφέρη. Πάνω από τον σμαραγδένιο κολπίσκο, ο λόφος-ακρωτήρι της Μπαρμπούνας, συλλαβίζει λέξη-λέξη το ποίημα, κι εσύ θα το περπατήσεις κυριολεκτικά, πέτρα-πέτρα, μπαίνοντας από τη μια πύλη και βγαίνοντας από την άλλη. Βήμα-βήμα, διαβάζοντας την παρακμή, τα απομεινάρια της ξεχασμένης δόξας, τη φθαρτή μοίρα, σε έναν αρχαιολογικό χώρο-ποίημα, που δεσπόζει το πέλαγος.
*Στα πρόβουνα του Αραχναίου, 5 χλμ από την πόλη, ο άγιος Ανδριανός, το Παλιόκαστρο και το Πυργόσπιτό του, αξίζουν ένα καταπράσινο, γαλήνιο περπάτημα με την πιο μαγική θέα στον εύκρατο-εύφορο κάμπο του Αναπλιού.
Το καλό φαγητό, μια πονεμένη ιστορία
Όποιος επιστρέφει από το Ναύπλιο θα σου παραπονεθεί ότι δεν έφαγε καλά. Το ίδιο παράπονο είχα κι εγώ μέχρι που έμπλεξα με ντόπιους και μου έσκασαν το μυστικό. Οι Ναυπλιώτες δεν τρώνε ποτέ στην παλιά πόλη. Το καλό φαγητό κατοικεί στην καινούρια, αλλά και στα γύρω, κοντινότατα χωριά.
• Το Τσιπουράδικο-Μεζεδοπωλείο θα το βρεις στην καινούρια πόλη. Ταπεινό, φτιαγμένο με γούστο και με μια ωραία καλοκαιριάτικη αυλή. Ο κύριος Λευτέρης, ερωτικός μετανάστης από την Ύδρα, γλυκύτατος και ευγενικός, θα σε σερβίρει, η γυναίκα και ο γιός του μαγειρεύουν στην κουζίνα. Το γαμοπίλαφό τους, καλύτερο και από χωριό στον Ψηλορίτη και πόσο μάλλον που ήρθε καυτό, μετά από τραγανά κολοκυθάκια τηγανισμένα σε ένα δαντελένιο κουρκούτι, ζεστά χόρτα βρασμένα δευτερόλεπτα πριν, μια γίδα βραστή-βάλσαμο, λαχανοντολμάδες γεμάτους φρέσκα αρώματα και ανάλαφρη σαλτσούλα, γκόγκες με μπόλικη ξερή μυζήθρα και ένα μελωμένο χταπόδι κρασάτο πάνω σε μια πιατέλα φρεσκοτηγανισμένες σπιτικές πατάτες. Αν τελείωσα εκεί; Όχι. Γιατί μόλις βγήκε και ένα χοιρινό από το φούρνο και δεν γίνεται να μην τιμήσεις την παράδοση της γουρνοπούλας. Ονειρεμένο, αληθινό φαγητό με ψυχή και μια κουζίνα που όλο και βγάζει κάτι καινούριο. Θαλασσινό ή στεριανό. Ο κύριος Λευτέρης από πάνω σου για την ενημέρωση, σαν να ήσουν καλεσμένος σε σπίτι.
Τσιπουράδικο του κυρ Λευτέρη, Χρυσοστόμου, Νέα πόλη, 2752 025238
• Τα Πυργιώτικα, 5 λεπτά από την πόλη, είναι κάτι σαν προάστειο του Ναυπλίου. Ένα χωριό σχεδόν νεόκτιστο, που ανηφορίζει στους πρόποδες του βουνού, χωρίς κανένα τουριστικό ενδιαφέρον, πέρα από το εξαιρετικό φαγητό στην οικογενειακή ταβέρνα των Αλωνιών. Μπαίνοντας μια Κυριακή μεσημέρι, έχεις εξασφαλισμένη την κρίση πανικού, εκατοντάδες οικογένειες σε τραπέζια του γάμου, με τα πεθερικά, τις συμπεθέρες και τα μωρά στα καρότσια. Και ενώ μέσα στην οχλαγωγή βιώνεις την απογοήτευση του "δεν θα φάμε ποτέ εδώ", μέσα σε δευτερόλεπτα έχεις καθίσει, έχεις παραγγείλει και οι γκόγκες αχνίζουν ήδη, σπιτικές και ως οφείλει η παράδοση, καμμένες με ελαιόλαδο και πασπαλισμένες με τριμμένη ξερή μυζήθρα, μπροστά σου.
Ένα ζυμωτό, γιαγιαδίσιο, προζυμένιο ψωμί ψημένο στον ξυλόφουρνο, κάνει τις ωραιότερες βούτες σε μια μαγική πολίτικη σαλάτα με σελινόριζα και ξερό κόλιανδρο με ωραίο, ντόπιο ελαιόλαδο, η πρασοτηγανιά στο φούρνο ένα μεγαλείο από αρώματα ανάλαφρο σαν σύννεφο, η πηχτή μοσχοβολά Χριστούγεννα. Όταν το μενού σε προειδοποιεί να μην αναζητήσεις λαχανικά εκτός εποχής και σου περιγράφει από πού κρατά η σκούφια των υλικών, είσαι σίγουρος για τη νοστιμιά που έπεται.
Η οικογένεια έχει το δικό της μποστάνι. Ναός του κοψιδιού, τα Αλώνια φημίζονται για τις τεράστιες πιατέλες τους, εμείς δοκιμάσαμε πέντε βουνά από κοτοπουλίσιο παϊδάκι του ονείρου μέσα σε μια λευκή, ελαφρώς τυρένια, άκρως πρωτότυπη σος, την οποία πολύ αγάπησε το άλλο βουνό, από τραγανές, σπιτίσιες τηγανητές πατάτες. Ολοτράγανο τηγανητό κολοκυθάκι και ό,τι καλύτερο της ντόπιας παράδοσης για μεζέ, όπως παστό χοιρινό με αβγά, λουκάνικο με πράσο, τυροπιτάρι και συκωταριά στα κάρβουνα. Όλα λουσμένα στον κυριακάτικο ήλιο που μπαίνει από τη τζαμαρία.
Τ'Αλώνια, Πυργιώτικα, 2752024610
• Ο Ψείρας είναι ένα γραφικό ταβερνάκι, στα απόμερα της Πρόνοιας, σε ένα πανέμορφο στενάκι στους πρόποδες του Παλαμηδιού, εδώ που επί Καποδίστρια ήρθαν να εγκατασταθούν οι κατατρεγμένοι πρόσφυγες από κάθε γωνιά της υπόδουλης Ελλάδας. Η οικογένεια Κουτελιά, 30 χρόνια μαγειρεύει ένα σπιτικό φαγητό με σπεσιαλιτέ το λεμονάτο αρνάκι και τα ντολμαδάκια. Έξω στο στενό με λιακάδα ή στην πανέμορφη σάλα με το τζάκι και τις σούβλες, λουκάνικο και κοκορέτσι που φτιάχνουν μόνοι τους, σωστά ψημμένο συκώτι και χοιρινό με μουστάρδα, με το χαμόγελο και το μπρίο του Χάρη και της Χρύσας.
Ψείρας, Πόρου 5, Πρόνοια, 27520 24117
• Ο Νούλης είναι το μεσημεριανό ραντεβού των καλοφαγάδων για νόστιμο, σπιτικό μαγειρευτό. Μια πιο αισθητική άποψη για ένα κλασικό μαγειρείο, με τα τραπεζομάντιλα και μια νεοταβερνέ, λευκή άποψη αλλά και με σεφ, τον Ανδριανό Ανδριανόπουλο-με τ'όνομα! Στην εποχή τους, εδώ θα δοκιμάσεις τις διάσημες αγκινάρες των γειτονικών Ιρίων με αρνάκι λουκούμι και θα δώσεις μια ευκαιρία στο γκραν-σουξέ σαγανάκι φλαμπέ. Κόκορας με χυλοπίτες, λαχανοντολμάδες, σουτζουκάκια, κοκκινιστό και σαλάτες με υπέροχο ελαιόλαδο που θα εκτιμήσεις στα χόρτα, σε ένα μαγαζί που φτιάχνει τη δική του σχολή στον λαβύρινθο της Παλιάς Πόλης. Προσωπικά λάτρεψα το στιφάδο-ένα πιάτο που δύσκολα βρίσκεις πια στα εστιατόρια.
Ο Νούλης, Μουτζουρίδου 8, Π. Πόλη, 27520 25541
Για φρέσκο ψαράκι
Για τους ντόπιους, η Κίος είναι κάτι σαν προέκταση της πόλης. Εδώ θα έρθουν για το σπαρταριστό ψαράκι τους, κατά προτίμηση στην Ψαροπούλα που ξέρει από ολόσωστο, ζουμερό ψήσιμο στα κάρβουνα. Πάνω στο κύμα, με τη ζεστή σάλα και τα ομορφοστρωμένα τραπέζια της με το κολαριστό τραπεζομάντιλο, την πλούσια λίστα με τα τσίπουρα και τα κρασιά, την Ψαροπούλα μάλλον τη λες μερακλίδικο εστιατόριο, παρά κλασική ψαροταβέρνα.
Στο μενού, η ουσία της φρέσκιας θάλασσας: μόνο σαλατικά της εποχής, μεζεδάκια και ντόπιο ψάρι: ανάλογα με την ψαριά, να δοκιμάσεις παπαλίνα, ψητή σουπιά, χταποδοκεφτέ αλλά και γοφάρι, σφίρνους, συκιούς και λούτσους που δεν θα βρεις εύκολα στην ψαροφαγία της πόλης.
Ψαροπούλα του Βαλσαμή, Νέα Κίος, παραλία, 27510 51162
Το Φουγάρο
Προσωπική υπόθεση και δημιούργημα της εικαστικού και συλλέκτριας Φλωρίκας Κυριακοπούλου, το Φουγάρο-λίγο πριν μπεις στην πόλη-είναι μια μοναδική ελληνική ιστορία, που θα λατρέψεις κυρίως αν έχεις μικρά παιδιά, που εδώ θα βρουν τη χαρά τους στον κήπο και στα ατελιέ της ζωγραφικής ή της κηπουρικής και στην υπέροχη βιβλιοθήκη. Ασφάλεια, χαρά και παιχνίδι, για να περιηγηθείς και συ ελεύθερος στις γκαλερί, στην εξαιρετική βιβλιοθήκη των μεγάλων, στο κατάστημα με τα τόσο πρωτότυπα είδη, στο καφέ ή στο εστιατόριο.
Εδώ, πάντα κάτι συμβαίνει, μια παρουσίαση βιβλίου, μια σημαντική έκθεση, ένα μπαζάρ, μια προβολή. Το πιο σημαντικό είναι να ζήσεις το χώρο μιας παλιάς βιομηχανίας τομάτας, του Ανθού, που έκλεισε τη δεκαετία του ΄50, να δεις πώς μια ευφυέστατη αρχιτεκτονική μπορεί να την μεταμορφώσει σε μια πόλη τέχνης, μέσα στα πλαίσια μιας πόλης. Στο μπαρ γίνονται πολλά λάιβς και στο πιάτο, ο Νίκος Σουλιές μαγειρεύει την τοπική παράδοση ελαφρώς δημιουργικά-δεν έχω δοκιμάσει νοστιμότερες γκόγκες και πιο μαγική μανιταρόσουπα με φρέσκα άγρια μανιτάρια της περιοχής. Στη νοστιμιά συμβάλλει και η φάρμα του Φουγάρου, με τα φρέσκα υλικά της και τα αληθινά αβγά που θα δοκιμάσεις στο μπραντς.
Φουγάρο, Ασκληπιού 98, 27520 47300
Για καφέ
Το Λιατερό, πάνω από τη θάλασσα στην παλιά πόλη, έχει και φαγητό και μια χαρούμενη αυλή για τα καλοκαίρια. Δεν πρόλαβα να το δοκιμάσω. Σας το συνιστώ, όμως, για καφέ. Με ένα βιβλίο ή ένα κινητό, όπως προτιμάς, τέλος πάντων, τη γαλήνη ενός χώρου που θυμίζει σαλόνι σπιτικό, με παλιά έπιπλα σε χαρούμενα χρώματα και πολύχρωμο γούστο που θυμίζει το σπίτι της Πάστα-Φλώρα.
Λιάτερο, Εθν. Αντίστασης 5, 2752400907
Το ξακουστό παγωτό του "Iταλού"
Ξέρω κόσμο που κατεβαίνει ως το Ανάπλι, μόνο και μόνο για το παγωτό του Marcello Raffo και της Claudia, της αδελφής του, που παράτησε τη δικηγορία για τα μάτια μιας στρατσατέλα και ενός Έλληνα. Ο Μαρτσέλο έμαθε την τέχνη του παγωτού στη Σικελία, που φημίζεται για τις γρανίτες και τα φρουτένια τζελάτι της. Αυθεντικό, κλασικό, χειροποίητο παγωτό με αγνά υλικά, εδώ δεν θα βρεις τσιχλόφουσκες, ψεύτικο χρώμα, συντηρητικά και λοιπές αηδίες. Άλλο ψυγείο για τα φρουτένια, άλλο για τις κρέμες. Το φουντούκι-καμάρι του μαγαζιού-φέρνει την πρώτη ύλη του από το Πιεμόντε, που βγάζει το καλύτερο φουντούκι του κόσμου, παλιακιά υπέροχη κασάτα, zuppa inglese, δυνατή σοκολάτα με ρούμι, σορμπέ σοκολάτας με τσίλι και malaga με ρούμι και σταφίδες.
Όλα φτιάχνονται εδώ, από τα χωνάκια μέχρι τη σαντιγύ αλλά θα βρεις και αυθεντικά καντουτσίνι και λιμοντσέλο εισαγωγής. Το καλύτερο πρωινό στο Ναύπλιο ξεκινά εδώ, με ένα μπριος γεμιστό με μια μπάλα spongato,-κρέμα που θυμίζει σεμιφρέντο. Το παίρνεις στο χέρι, βγαίνεις-στο ένα βήμα-στην κεντρική πλατεία και αναπολείς την εποχή που η Ελλάδα θα μπορούσε ακόμη να εξελιχτεί σε μια κοσμοπολίτικη Ιταλία.
Antica Gelateria, Φαρμακοπούλων 3 & Κομνηνών, 27520 23520
Η λαϊκή του Σαββάτου
Κάτω από το βλέμμα του Παλαμηδιού, εκεί ακριβώς που ξεκινούν τα 999 σκαλιά που ανεβάζουν στο Κάστρο, κάθε Τετάρτη και Σάββατο, 7 με 2.30 το μεσημέρι, είναι ευκαιρία να γεμίσεις το πορτ-μπαγκάζ σου με τα λαχανικά, τα φρέσκα όσπρια των ντόπιων παραγωγών και με τα ολόγλυκα φρεσκοκομμένα πορτοκάλια της περιοχής. Θα βρεις και φτηνά ρούχα, χαλιά και φυτά για τον κήπο σου.
Από την Πυροσβεστική στην 25ης Μαρτίου μέχρι την Κύπρου
Αγαπημένο ξενοδοχείο
Αυτό που δεν πρόκειται να σου λείψει στο Ναύπλιο είναι οι μικρές πανσιόν με τη ρομαντική διακόσμηση. Εγώ λάτρεψα το Nafplion 1841, πίσω ακριβώς από την κεντρική πλατεία Συντάγματος, σε ένα ήσυχο δρομάκι με θέα στους πρόποδες του Παλαμηδιού και τις πανέμορφες ταράτσες της παλιάς πόλης. Γιατί εδώ νιώθεις σαν στο σπίτι σου εντελώς και έτσι γίνεται, όταν δυό αδέλφια αποφασίζουν να διαμορφώσουν σε πανσιόν το πατρικό τους.
Cocomat κρεβάτια, κουκλίστικα δωμάτια με καλύτερα εκείνα της σοφίτας, όπου κοιμάσαι με θέα τον ουρανό και το φεγγάρι που γλυστρά από το φεγγίτη, ευωδιά παλιάς καθαριότητας και-με το κλειδί στο χέρι, έχεις την αίσθηση πως επιστρέφεις στο αρχοντικό της γιαγιάς σου, μια αίσθηση απόλυτης ιδιωτικότητας. Το πρωί, τα παιδιά ετοιμάζουν το πιο σπιτικό πρωινό για κάθε πελάτη χωριστά και στο σερβίρουν σε μια κουκλίστικη αυλίτσα με θέα αφ' υψηλού, πάνω από τη σκεπή-και με σόμπα και κουβερτάκι για τις ψύχρες.
Nafplion 1841, Καποδιστρίου 9, υπάρχει και στο booking
σχόλια