Το τροπικό νησάκι Σεντόζα είναι ένας πολύ δημοφιλής προορισμός της Σιγκαπούρης που προσελκύει περίπου είκοσι εκατομμύρια επισκέπτες τον χρόνο. Σε απόσταση μόλις 500 μέτρων ανοιχτά της σύγχρονης πόλης της Ασίας, το αλλοτινό στρατιωτικό οχυρό των Βρετανών έχει μεταμορφωθεί σήμερα σ' ένα γιγάντιο θεματικό πάρκο με πολυτελέστατα resorts, εξωτικές παραλίες, πλούσια βλάστηση, ένα εντυπωσιακό aquarium, παρατηρητήριο πουλιών, κήπο με πεταλούδες και, φυσικά, το πάρκο των Universal Studios, λόγω του οποίου το νησί χαρακτηρίζεται «ασιατική Disneyland».
Το όνομα Σεντόζα στα μαλαισιανά σημαίνει «ειρήνη και ηρεμία», ενώ παλιότερα ήταν γνωστό ως «Pulau Belakang Mati», δηλαδή «το νησί όπου ο θάνατος έρχεται από πίσω». Ένα τουριστικό θέρετρο που κουβαλά ένα σκοτεινό παρελθόν πολέμων, λεηλασιών και πειρατείας. Κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο αποτελούσε στρατόπεδο συγκέντρωσης για αιχμαλώτους πολέμου, ενώ οι παραλίες του αποτέλεσαν τόπους μαζικών εκτελέσεων Κινέζων με καταγωγή από τη Σιγκαπούρη.
Στο επίκεντρο της ιστορικής Συνόδου θα βρεθεί το ζήτημα της αποπυρηνικοποίησης της κορεατικής χερσονήσου αλλά και η έξοδος της Βόρειας Κορέας από την απομόνωση. Δύο αλλόκοτοι και αλλοπρόσαλλοι ηγέτες θα καθίσουν στο ίδιο τραπέζι για μια συζήτηση που χαρακτηρίζεται απρόβλεπτη, δεδομένου ότι πριν από λίγο καιρό οι δύο χώρες αντιμετώπισαν το ενδεχόμενο πολεμικής σύρραξης.
Σ' αυτό το νησί το πρωί της Τρίτης αναμένεται να πραγματοποιηθεί το «ραντεβού του αιώνα» ανάμεσα στον Αμερικανό Πρόεδρο Ντόναλντ Τράμπ και τον ηγέτη της Βόρειας Κορέας Κιμ Γιονγκ Ουν. Η συνάντηση Τραμπ-Κιμ θα φιλοξενηθεί στο πεντάστερο ξενοδοχείο Capella, όπου η διαμονή σε απλό δωμάτιο κοστίζει 600 δολάρια το βράδυ, ενώ η τιμή για διανυκτέρευση σε μια βίλα τριών δωματίων ανέρχεται στα 10.000 δολάρια.
Στο επίκεντρο της ιστορικής Συνόδου, που αναμένεται να κοστίσει στη Σιγκαπούρη περί τα 20 εκατομμύρια δολάρια, θα βρεθεί το ζήτημα της αποπυρηνικοποίησης της κορεατικής χερσονήσου αλλά και η έξοδος της Βόρειας Κορέας από την απομόνωση.
Δύο αλλόκοτοι και αλλοπρόσαλλοι ηγέτες θα καθίσουν στο ίδιο τραπέζι για μια συζήτηση που χαρακτηρίζεται απρόβλεπτη, δεδομένου ότι πριν από λίγο καιρό οι δύο χώρες αντιμετώπισαν το ενδεχόμενο πολεμικής σύρραξης. Έτσι, τα φώτα της δημοσιότητας είναι δικαιολογημένα στραμμένα σε αυτήν (2.500 δημοσιογράφοι απ' όλο τον κόσμο έχουν προσέλθει), αφού πρόκειται για την πρώτη στην Ιστορία συνάντηση Αμερικανού Πρόεδρου και Βορειοκορεάτη ηγέτη.
Ο 71χρονος Ντόναλντ Τραμπ, άρτι αφιχθείς από το φιάσκο της συνόδου G7, διατυμπανίζει το διαπραγματευτικό του ταλέντο, χωρίς όμως να αποκαλύπτει αν θα προχωρήσει σε χαλάρωση των κυρώσεων ή σε παραχωρήσεις στον τομέα των εγγυήσεων ασφαλείας. Από την άλλη πλευρά, ο γεννημένος το 1980 (αν και παραμένει μυστήριο η ημερομηνία γέννησής του) Βορειοκορεάτης Κιμ ισχυρίζεται ότι είναι πλέον έτοιμος για μια «αποπυρηνικοποίηση της κορεατικής χερσονήσου» με αντάλλαγμα την άρση των κυρώσεων για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας του.
Είναι γεγονός ότι σήμερα, στα περισσότερα πρωτοσέλιδα του διεθνούς Τύπου, κυριαρχεί το «πυρηνικό ραντεβού του αιώνα» μεταξύ των δύο απρόβλεπτων και ακραίων πολιτικών που θα συμμετέχουν σε ένα διπλωματικό πόκερ.
Ο Αμερικανός Πρόεδρος γεννήθηκε το 1946 στο Κουίνς της Νέας Υόρκης και λίγα χρόνια αργότερα ξεκίνησε τα μεγάλα κατασκευαστικά έργα στο Μανχάταν, ακολουθώντας τα χνάρια του πατέρα του, του οποίου βασική επαγγελματική ασχολία ήταν οι κατασκευές κατοικιών και το real estate.
Η προσωπική του ζωή είχε πολλές διακυμάνσεις, έχει βρεθεί στο στόχαστρο αρκετών διασήμων εξαιτίας των προσβλητικών του σχολίων, ενώ κατά καιρούς η οικονομική του πορεία έχει παρουσιάσει προβλήματα.
Είναι εκείνος που το 2016 δήλωνε ότι «θα είμαι ο καλύτερος Πρόεδρος στον τομέα της απασχόλησης στην Ιστορία», ο πολιτικός που έχει υποστηρίξει ότι «θα χτίσει ένα τεράστιο τείχος στα σύνορα με το Μεξικό για να σταματήσει τη λαθρομετανάστευση» και «θα υπερασπιστεί το δικαίωμα της οπλοκατοχής». Το βασικό του σύνθημα, δε, είναι «αμερικανοποίηση και όχι παγκοσμιοποίηση».
Ο νάρκισσος Ντόναλντ Τραμπ, όντας στο πηδάλιο των ΗΠΑ τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, κάνει αισθητή την παρουσία του με κάθε τρόπο. Επιζητά τη δημοσιότητα τροφοδοτώντας συγκρούσεις, προκαλώντας ή βρίζοντας με απώτερο σκοπό τη διεθνή προβολή του και την ικανοποίηση του μέσου θυμωμένου Αμερικανού ψηφοφόρου.
Ο δικτάτορας της Βόρειας Κορέας ανέλαβε τα ηνία τον Δεκέμβριο του 2011, όταν ο πατέρας του Κιμ Τζονγκ-ιλ πέθανε από καρδιακή ανακοπή. Ο νεότερος ηγέτης της χώρας του φοίτησε σε σχολείο της Ελβετίας και οι συμμαθητές του τον έχουν παρουσιάσει ως ένα ντροπαλό και ήσυχο παιδί με αίσθηση του χιούμορ. Παρά το μικρό του ύψος, λατρεύει το μπάσκετ και τρέφει ιδιαίτερη αδυναμία στον Μάικλ Τζόρνταν των Σικάγο Μπουλς.
Ο δικτάτορας με την περίεργη κόμμωση, την οποία έχουν αντιγράψει όλοι οι σωματοφύλακες που τον ακολουθούν παντού, λατρεύει το κινεζικό πεπόνι, το κονιάκ, το χαβιάρι του Ουζμπεκιστάν, το χοιρινό Δανίας, το γκολφ και τα πανάκριβα αυτοκίνητα.
Κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησής του οι καταγγελίες για βασανισμούς, εξοντώσεις, περίεργες εξαφανίσεις και βιασμούς παραμένουν στην ημερήσια διάταξη. Τέλος, είναι αυτός που έχει υπογραμμίσει πολλές φορές ότι είναι αποφασισμένος να κάνει τη χώρα του την «ισχυρότερη πυρηνική δύναμη» του κόσμου, προχωρώντας ουκ ολίγες φορές σε δοκιμές πυρηνικών όπλων.
Τι σηματοδοτεί, λοιπόν, η αυριανή συνάντηση ανάμεσα στους δύο ηγέτες; «Το ζήτημα του πυρηνικού οπλοστασίου της Βόρειας Κορέας απασχολεί τον Ντόναλντ Τραμπ εδώ και δεκαετίες. Έχοντας βιώσει ως μαθητής λυκείου την πυραυλική κρίση της Κούβας το 1962, που θεωρείται το πλησιέστερο σε πυρηνική καταστροφή που έφτασε ποτέ η ανθρωπότητα, ο Τραμπ επιθυμεί διακαώς να λύσει το ζήτημα της Βόρειας Κορέας που θεωρείται το πιο επικίνδυνο πυρηνικό πρόβλημα της μεταψυχροπολεμικής εποχής» υποστηρίζει στο LiFO.gr o καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου και πρόεδρος του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων Χαράλαμπος Παπασωτηρίου.
«Τόσο ο Τραμπ όσο και ο Κιμ Γιονγκ Ουν προσεγγίζουν το πυρηνικό ζήτημα ορθολογικά (είναι λάθος να θεωρούμε είτε τον έναν είτε τον άλλον "τρελό"). Η περσινή κλιμάκωση της ρητορικής αντιπαράθεσής τους αποτελούσε εκατέρωθεν προετοιμασία του εδάφους για μια διαπραγμάτευση. Το ζητούμενο για τις ΗΠΑ είναι η Βόρεια Κορέα να καταστρέψει πλήρως το πυρηνικό της οπλοστάσιο με τρόπο διαφανή, υπό την επιτήρηση των Η.Ε.
»Το ζητούμενο για τη Βόρεια Κορέα είναι να εξασφαλίσει απόλυτα αξιόπιστες εγγυήσεις ότι δεν θα δεχτεί επίθεση από τις ΗΠΑ, την οποία αποτρέπει τώρα μέσω του πυρηνικού και πυραυλικού της οπλοστασίου, καθώς και να αποκομίσει οικονομικά οφέλη (άρση κυρώσεων, οικονομική βοήθεια). Επιπλέον, οι δύο πλευρές θέλουν να καταλήξουν σε μια συνθήκη ειρήνης που να τερματίζει τυπικά τον πόλεμο της Κορέας – τον Μάιο 1953 τερματίστηκαν οι εχθροπραξίες με απλή ανακωχή» συμπληρώνει ο κ. Παπασωτηρίου.
Καταλήγοντας, θα μου πει: «Δυστυχώς, υπάρχει το προηγούμενο της συμφωνίας του 1994 που κατάρρευσε το 2002 επειδή και οι δύο πλευρές αθέτησαν τους όρους της. Η Βόρεια Κορέα είχε δεσμευτεί να σταματήσει το πρόγραμμα εμπλουτισμού του ουρανίου στον υψηλό βαθμό που είναι απαραίτητος για στρατιωτικές χρήσεις, αλλά το συνέχισε κρυφά.
Οι ΗΠΑ είχαν αναλάβει να καλύψουν τις ενεργειακές ανάγκες της Βόρειας Κορέας, μεταξύ άλλων με την κατασκευή πυρηνικών εργοστασίων ηλεκτρισμού με ουράνιο χαμηλού εμπλουτισμού, που τελικά δεν έγιναν. Το 2002 ο Μπους κατονόμασε τη Βόρεια Κορέα μαζί με το Ιράν και το Ιράκ ως μέλη του "άξονα του κακού". Όταν εισέβαλε στο Ιράκ και ανέτρεψε το καθεστώς του Σαντάμ Χουσεΐν τον επόμενο χρόνο, εντελώς ορθολογικά η Βόρεια Κορέα και το Ιράν επέσπευσαν τα πυρηνικά τους προγράμματα για να μπορούν να αποτρέψουν αμερικανική επίθεση εναντίον των δικών τους καθεστώτων.
Ο Τραμπ θεωρεί τον εαυτό του δεινό διαπραγματευτή – το πρώτο και διασημότερο βιβλίο του ήταν το "The art of the deal" το 1987. Τώρα θα ανακαλύψουμε αν όντως έχει τις διαπραγματευτικές ικανότητες να κλείσει ένα από τα πιο επικίνδυνα ζητήματα της εποχής μας».
σχόλια