Μετά από μια επιτυχία σαρωτική με το «Δεν με θέλουν», που τον έκανε όνομα πρώτου μεγέθους στην ελληνική ποπ, κι ένα άλμπουμ, το «Lingo», που ήταν σχεδόν ουρανοκατέβατο για τη μουσική κατάσταση όπως έχει διαμορφωθεί στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια, η νέα ολοκληρωμένη δουλειά του FY αναμενόταν με μεγάλο ενδιαφέρον αλλά και αρκετή επιφυλακτικότητα – γιατί είναι πολλοί αυτοί που τον περίμεναν με το τουφέκι στη γωνία.
Μετά απ' όσα έζησε πολύ έντονα τον προηγούμενο χρόνο (παίρνοντας μια γερή γεύση από τη ζωή του σούπερ σταρ), ο δρόμος που θα ακολουθούσε φαινόταν αυτονόητος: trap anthems που θα ήταν μία από τα ίδια, συνεργασία με κάποιο σελέμπριτι για να ανέβει στις τάσεις και να μονοπωλήσει το ενδιαφέρον στις κουτσομπολίστικες εκπομπές, εκμεταλλευόμενος το ευπώλητο της παρουσίας του και τον απόηχο μιας κτηνώδους επιτυχίας.
Λίγο προτού βγει το νέο του άλμπουμ, το οποίο από τον τίτλο ακόμα δίνει ξεκάθαρα το στίγμα του νέου στάτους του, «Super Star», και ενώ όλοι περίμεναν ένα ακόμα χιτ, έβγαλε το «Με τα ίδια μάτια», ένα βαθιά συναισθηματικό κομμάτι, αρκετά δύσκολο και προσωπικό, όπου με ειλικρίνεια μιλάει για το παιδί που χάθηκε:
«Ρωτάνε τι με απασχολεί / νομίζουν είναι το μαλλί μου / μα έχω τόσα προβλήματα, μου 'χει λείψει το να είμαι παιδί / γι' αυτό και πάω στο σχολείο μου, μπας και με δω εκεί / και θυμηθώ τα όνειρα που 'κανα στα διαλείμματα / με απασχολεί που πριν απ' το σώμα μου γερνάει η ψυχή / και τα μάτια μου έχουν δει / πολύ πιο πολλά απ' αυτά που έπρεπε να 'χουν δει / έχω ζήσει τόσα όνειρα μα και τόσους εφιάλτες / έχω μάθει να στερούμαι για χρόνια, μα θέλω τα πάντα αν πεινάσω...»
Tο «Super Star» είναι ένα άλμπουμ που ελάχιστα μοιάζει με το «Lingo». Δεν έχει τη συνοχή του, ενώ θεματικά υπάρχει μια εμμονή στο πώς είναι να βρίσκεσαι στην κορυφή και να ζεις την επιτυχία, ωστόσο είναι ένα άλμπουμ που βγάζει τον FY από την comfort zone του, με ήχο εντελώς σημερινό αλλά και εντελώς ξένο για τα αυτιά του Έλληνα, που για να διασκεδάσει ανατρέχει συχνά στην Ανατολή.
Υπάρχουν πολλοί που βρίσκουν ενοχλητικό το γρέζι της φωνής και τον τρόπο που εκφέρει τις λέξεις (έναν τρόπο μοναδικό και αναγνωρίσιμο), αυτό που κάνει όμως είναι πολύ πιο σημαντικό απ' ό,τι αν ήταν ο τέλειος τραγουδιστής: φτιάχνει αυθεντική ποπ για τις μάζες, σπάζοντας κάθε καλούπι που έχει υπάρξει μέχρι τώρα στην ελληνική μουσική.
Σύμμαχός του σε αυτό είναι ο επίσης νεαρός παραγωγός Just V, με τον οποίο δούλεψε όλο το άλμπουμ, και ο Skive, που είναι δίπλα του από την αρχή. Κομμάτια όπως το «Woh» και το «Άρωμα» είναι εξαιρετικές στιγμές νέας μουσικής που πατάνε στα νέα βραζιλιάνικα beats και στις παραδοσιακές ποπ φόρμες και το δεύτερο single «Just like me» είναι ένα κλασικό ρεγκετόν που θα χαλάσει κόσμο στα κλαμπ. Και δεν είναι τα μόνα δυνατά κομμάτια του άλμπουμ.
Η μουσική είναι η αλήθεια γενικά, οπότε, αν θέλεις απλώς να γράφεις πράγματα που δεν ισχύουν, δεν μπορείς να τα υποστηρίξεις και δεν σε εκφράζουν πάνω απ' όλα, κάνε κάποια άλλη δουλειά καλύτερα. Λέω ακριβώς αυτά που νιώθω και ακριβώς αυτά που πιστεύω μέχρι εκεί που δεν μπορούν να βλάψουν εμένα ή κάποιον άλλο.
«Ο ήχος του άλμπουμ δεν ήταν καθόλου ρίσκο για μένα» λέει με χαρά –ο δίσκος του μόλις έχει ανέβει σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες και οι φαν του αφήνουν τα καλύτερα σχόλια‒ «γιατί ήταν ένα πολύ πρωτοποριακό πράγμα από την αρχή. Παρ' όλα αυτά, έχει πολλά πιασάρικα κομμάτια, σχεδόν όλα είναι hits material. Αν με έχεις παρακολουθήσει, ξέρεις πως κάπως έτσι είναι η φάση μου, να ελίσσομαι και να μεταλλάσσομαι γενικά και να εξελίσσομαι προοδευτικά.
Και η Capital Music, όταν είχε βγει, δεν ήταν καθόλου στα μέτρα του ελληνικού ραπ και της ελληνικής μουσικής. Δεν πηγαίνει με το τι είναι και τι δεν είναι εμπορικό, είναι το νέο ρεύμα, είναι το νέο κύμα, πάντα έβλεπε 20 χρόνια μπροστά, ειδικά ο Skive. Κι εφόσον εγώ θεωρούμαι Capital, απλώς μετακινώ το κύμα εκεί όπου θέλω. Αν εγώ κάνω κάτι νέο και το κάνω καλά, θα αρχίσουν να το κάνουν πολλοί. Όταν βλέπεις μπροστά, δεν γίνεται να είσαι εφήμερος».
Just like me
Ο FY έχει στ' αλήθεια τον αέρα του σούπερ σταρ και πλέον είναι τόσο δημοφιλής που δύσκολα μπορεί να κυκλοφορήσει στον δρόμο χωρίς να τον ενοχλήσουν. Για πολλούς ανθρώπους νεαρής ηλικίας είναι λαϊκό είδωλο.
«Μετά το "Lingo" άλλαξε η αναγνωρισιμότητά μου» λέει. «Έχει αλλάξει η καθημερινότητά μου, δεν υπάρχει τίποτα που να μοιάζει με τη ζωή μου πριν από έναν χρόνο, δεν είμαι ο ίδιος άνθρωπος. Έχω ωριμάσει πάρα πολύ και ξέρω τι θέλω από τον ήχο μου, από τη ζωή μου γενικότερα. Και επειδή όλο αυτό το πράγμα είναι ένα lifestyle, τα τραγούδια που γράφω προέρχονται από το lifestyle μου. Το "Super Star" έχει ένα concept ως άλμπουμ, γιατί ουσιαστικά περιγράφω την ζωή ενός σούπερ σταρ, πώς είναι να είσαι σε αυτό το στάτους».
«Όλα τα κομμάτια μιλάνε γι' αυτό το πράγμα. Δεν είναι λίγο υπεροπτικό ένας άνθρωπος στην ηλικία σου να καυχιέται για το πώς τα κατάφερε να φτάσει τόσο ψηλά και ότι είναι καλύτερος απ' όλους;» «Σίγουρα ακούγεται υπεροπτικό, αλλά όσα λέω πηγάζουν από γεγονότα, από την αλήθεια, εκφράζω αυτά που μου συμβαίνουν. Επίσης, αυτά που λέω υπηρετούν κι έναν σκοπό: να ταιριάξουν με το beat. Δεν μπορώ να λέω ταπεινά πράγματα σε ένα beat σαν του "Benjamin Franklin", με τίποτα. Πρέπει να υπηρετούν κι έναν σκοπό αυτά που λέω.
Εννοείται ότι πρέπει να είναι στα κυβικά τα δικά μου, να μη λέω ό,τι να 'ναι, πρέπει να εξωτερικεύω την εκδοχή του εαυτού μου η οποία είναι έτσι. Γιατί υπάρχουν πολλές διαφορετικές εκδοχές του εαυτού μου και μέσα στο άλμπουμ υπάρχουν στιγμές που εμβαθύνω πολύ στην ψυχή μου, αλλά έχω και χαϊλίκια».
«Έχει κάποιο κόστος το ότι είσαι σούπερ σταρ;» «Είναι πολλά που χάνεις, αλλά είναι και πολλά αυτά που κερδίζεις. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν είναι στη φάση που με ρωτάνε "καλά, δεν βαριέσαι με όλα αυτά τα live, τις φωτογραφίες με τους φαν, με όλα αυτά που πρέπει να κάνεις;". Όλα έχουν ένα κόστος, δεν μπορώ να κυκλοφορήσω και να πάω μια βόλτα στο πάρκο, αλλά μπορώ να πάω στο Παρίσι και να κυκλοφορώ στο κέντρο με μια Μπέντλεϊ, δεν μπορώ να κάνω εδώ άνετος τα ψώνια μου, αλλά μπορώ να πάω έναν ολόκληρο μήνα στην Αμερική και να ψωνίζω σε ένα mall. Σε άλλα κερδίζεις, σε άλλα χάνεις, δεν γίνεται να τα έχεις όλα δικά σου.
Έχουν αλλάξει πολλά από πέρσι, έχω ωριμάσει και το ακούς και στον ήχο μου αυτό. Έχουν βοηθήσει και τα σόου, με έχει βοηθήσει το γεγονός ότι έχω γνωρίσει δέκα ανθρώπους παραπάνω, ότι έχω δει δέκα πράγματα παραπάνω. Από την επιτυχία έχει καθαρίσει το γκαζόν και έχουνε φύγει τα φίδια, έχουν μείνει πολύ λίγα άτομα τα οποία είναι κοντά μου και ξέρουμε τι θέλει ο ένας από τον άλλο.
Η σχέση που έχω με την κοπέλα μου είναι τεράστιος παράγοντας στο ποιος είμαι και στο τι είμαι γενικά, κάτι που δεν το είχα όσο έγραφα το "Lingo". Θα ήταν 15 φορές καλύτερο αν είχα αυτήν τη σχέση, γιατί με συμβουλεύει, την ακούω, υπάρχει μια σχέση επικοινωνίας και κατανόησης, οπότε μπορώ να καταλάβω κι εγώ τον εαυτό μου καλύτερα.
Η μουσική είναι η αλήθεια γενικά, οπότε, αν θέλεις απλώς να γράφεις πράγματα που δεν ισχύουν, δεν μπορείς να τα υποστηρίξεις και δεν σε εκφράζουν πάνω απ' όλα, κάνε κάποια άλλη δουλειά καλύτερα. Λέω ακριβώς αυτά που νιώθω και ακριβώς αυτά που πιστεύω μέχρι εκεί που δεν μπορούν να βλάψουν εμένα ή κάποιον άλλο. Οτιδήποτε νιώθω είναι πολύ εύκολο να το κάνω τραγούδι κι έχω τον ψυχαναγκασμό να βγάζω συνεχώς κάτι καινούργιο.
To "Με τα ίδια μάτια" ήταν το τελευταίο τραγούδι που έγραψα και ουσιαστικά, όπως και με το "Ganador", το πρώτο κομμάτι που έγραψα για το άλμπουμ, ήθελα να τονίσω πως τα πάντα είναι ένας φαύλος κύκλος. Η αρχή και το τέλος είναι πάντα αυτά τα δύο, από πού ξεκίνησα και πού καταλήγω: στο να είμαι ο ίδιος άνθρωπος. Μπορεί όταν βγαίνω έξω να πρέπει να είμαι και αυτό που θέλει ο κόσμος να είμαι και αυτός που πρέπει και νιώθω ότι είμαι, αλλά όταν γυρνάω στο σπίτι είμαι ο ίδιος ταπεινός άνθρωπος που ήμουν πριν από πέντε χρόνια. Τα υπόλοιπα τραγούδια του δίσκου είναι όσα ζω στο ενδιάμεσο, όταν φύγω απ' το σπίτι...»
Με τα ίδια μάτια
Άρωμα
Το Super Star κυκλοφορεί σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες από την Capital Music/Panik Records.
To άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO
