Ueda Αkinari
Ουγκέτσου Μονογκατάρι - Ιστορίες της σελήνης μετά τη βροχή
Mτφρ.: Στέλιος Παπαλεξανδρόπουλος
Εκδόσεις Άγρα
Σελ.: 280
Κεντρικό στον λογοτεχνικό κανόνα της ιαπωνικής λογοτεχνίας, το «Ουγκέτσου Μονογκατάρι» είναι το γνωστότερο έργο του Ιάπωνα κλασικού συγγραφέα του δέκατου όγδοου αιώνα Ουέντα Ακινάρι. Μαγεία, ποίηση και πραγματικότητα δημιουργούν έναν κόσμο όπου οι ήρωες εκκινούν από ένα πάθος ή μια επιθυμία και ζουν παράλληλα με όντα όλων των ειδών που έρχονται από τον κόσμο των πνευμάτων, δρουν και εξαφανίζονται. Ένα έξοχο δείγμα της λογοτεχνίας του απόκρυφου που αποδίδεται και με τον τίτλο «Ιστορίες της σελήνης μετά τη βροχή», καθώς πρόκειται για μια συλλογή με εννέα ιστορίες στηριγμένες στην ιδέα ότι μυστηριώδη όντα εμφανίζονται τις συννεφιασμένες μέρες που βρέχει και τα πρωινά, όταν το φεγγάρι δεν έχει δώσει ακόμα τη θέση του στον ήλιο. Υπήρξε η πηγή έμπνευσης της ομότιτλης ταινίας του Κέντζι Μιζογκούτσι, μιας ποιητικής ιστορίας που δεν συνδέει απλώς το μαγικό με το πραγματικό αλλά και τη δυτική με την ανατολική λογοτεχνία μέσα από εικόνες λυρισμού και σκληρής ομορφιάς.
Τζανίν Κάμινς
Ξένο χώμα
Μτφρ.: Ρηγούλα Γεωργιάδου
Εκδόσεις Δώμα
Σελ.: 496
Ο Στίβεν Κινγκ δήλωσε ότι είναι αδύνατο ο αναγνώστης να αφήσει από τα χέρια του αυτό το μυθιστόρημα, από τη στιγμή που θα το ξεκινήσει. Ακούγεται υπερβολικό, όμως εδώ ο χαρακτηρισμός page turner είναι ακριβής και δεν υπονοεί τίποτα αρνητικό. Μια μητέρα και ο γιος της βρίσκονται στο στόχαστρο της εκδικητικής μανίας ενός βαρόνου καρτέλ ναρκωτικών, γίνονται φυγάδες στην ίδια τους τη χώρα και διασχίζουν το Μεξικό με προορισμό τις ΗΠΑ ‒ και την ελευθερία. Στην πορεία γνωρίζουν τη βία του ισχυρού, την αυθαιρεσία της εξουσίας και τον παραλογισμό που αυτή διαιωνίζει, την καλοσύνη μέσα σε συνθήκες πρωτοφανούς σκληρότητας. Μαζί τους γνωρίζουμε κι εμείς ως αναγνώστες τις απάνθρωπες συνθήκες της αναγκαστικής μετανάστευσης, το βάρος που μπορεί να κρύβουν η οικογένεια και η ομορφιά μέσα από μια ηλεκτρισμένη, γεμάτη ένταση και αφοπλιστικά ρεαλιστική αφήγηση.
Βαγγέλης Χατζηγιαννίδης
Το όνομά σου
Εκδόσεις Το Ροδακιό
Σελ.: 96
Μετά από περίπου εννιά χρόνια, που ασχολούνταν σχεδόν αποκλειστικά με τη θεατρική συγγραφή, ο Βαγγέλης Χατζηγιαννίδης επανέρχεται στην πεζογραφία με μια νουβέλα που έχει τον τίτλο «Το όνομά σου». Ο ίδιος λέει ότι το συγκεκριμένο βιβλίο είναι πολύ διαφορετικό απ’ ό,τι έχει γράψει ως τώρα, και η αλήθεια είναι πως έχει γράψει πολύ διαφορετικά πράγματα. Διαβάζουμε στο οπισθόφυλλο του βιβλίου: «Αγάπησα αυτά τα παιδιά κι εκείνα με πρόδωσαν. Με μίσησαν. Με θεώρησαν εχθρό τους. Μπορώ να καταλάβω το μίσος όλων των άλλων, αλλά όχι το δικό τους. Τα ρωτούσαν οι δημοσιογράφοι αν θα μπορούσαν ποτέ να με συγχωρήσουν. Να με συγχωρήσουν! “Ναι”, είπε ο Χάρης. Κι η Κορίνα κούνησε αμέσως κι εκείνη το κεφάλι της συμφωνώντας. Θα μ’ έχουν συγχωρήσει πια λοιπόν, φαντάζομαι... Μάλιστα. Όπως κι εγώ αυτά. Όπως κι εσύ εμένα, ελπίζω. Όχι γιατί έκανα ό,τι έκανα· γιατί κηλίδωσα το όνομά σου».
Χέρμαν φον Πύκλερ Μούσκαου
Τα πάθη μου στην Ελλάδα
Μτφρ.: Τούλα Σιετή
Εκδόσεις ΜΙΕΤ
Σελ.: 464
Μια καλειδοσκοπική καταγραφή του νεότευκτου ελληνικού κράτους από τον πρίγκιπα Πύκλερ-Μούσκαου που ταξιδεύει στην Ελλάδα το 1835 και καταγράφει την πορεία του, υιοθετώντας την περσόνα του ηδονοθήρα κυρίου Φον Ρόζενμπεργκ, σκηνοθετώντας ουσιαστικά ένα ταξίδι παθών και δοκιμασιών. Μεταξύ ρεαλιστικής περιηγητικής καταγραφής και καθαρής λογοτεχνίας, μέσα από ένα ανάλαφρο ύφος παρωδίας, παρατηρεί τη χώρα και φιλοτεχνεί μια εικόνα της αποτελούμενη από λυρικές περιγραφές της ελληνικής φύσης, περιγραφές των αρχαιολογικών καταλοίπων της ένδοξης αρχαιότητας αλλά και του νεότερου παρελθόντος, γλαφυρά πορτρέτα σημαντικών ιστορικών προσωπικοτήτων, ιστορικά ανέκδοτα, χρονικά της κοσμικής ζωής της καλής κοινωνίας, στιγμιότυπα του καθημερινού βίου του απλών ανθρώπων στις πόλεις και στα χωριά, εκτιμήσεις και απόψεις για την τρέχουσα κατάσταση και τις προοπτικές του νεαρού κράτους.
Ηans Fallada
Ξένος στη χώρα μου
Μτφρ.: Σίσσυ Παπαδάκη
Εκδόσεις Gutenberg
Σελ.: 336
O Χανς Φάλαντα υπήρξε ένας από τους πιο οξυδερκείς παρατηρητές της γερμανικής κοινωνίας κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου, καταγράφοντας με ακρίβεια τη φθορά και την πτώση της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης. Δεν δέχτηκε να εγκαταλείψει τη Γερμανία ούτε και όταν, κατά τη διάρκεια του πολέμου, έβλεπε και βίωνε τις αθλιότητες του κυρίαρχου τότε Γ’ Ράιχ. «Αγαπούσε αυτόν τον λαό» που καταλάβαινε τόσο καλά, αλλά κατέληξε να νιώθει ξένος στη χώρα του, όπως ακριβώς λέει και ο τίτλος του βιβλίου που αποτελεί το ημερολόγιο των ημερών του 1944, οπότε έμεινε κλεισμένος στη φυλακή υπό το άγρυπνο βλέμμα των SS, ανάμεσα σε ψυχοπαθείς δολοφόνους. Σε αυτό συγκεντρώνονται όλα όσα άρχισε να γράφει με φρενήρη ρυθμό στη φυλακή, αφού, όσο ήταν ελεύθερος, το καθεστώς τού είχε απαγορεύσει να δημοσιεύει λογοτεχνικά κείμενα, καταγράφοντας τον τρόπο που βίωσε τον εθνικοσοσιαλισμό, υφιστάμενος ταλαιπωρίες, αλλά κάνοντας και συμβιβασμούς, και αφήνοντας να φανεί το μίσος του για τον ναζισμό.
Ορχάν Παμούκ
Νύχτες Πανούκλας
Μτφρ.: Στέλλα Βρετού
Εκδόσεις Πατάκη
Σελ.: 926
Ένα βιβλίο που προκάλεσε πολύ θόρυβο, όχι μόνο ως το καινούργιο μυθιστόρημα του Τούρκου νομπελίστα αλλά και γιατί εξαιτίας του υπέστη δίωξη από τις τουρκικές Αρχές όταν κυκλοφόρησε το 2021, καθώς, όπως υποστηρίζουν, το περιεχόμενό του συνιστά προσβολή του Κεμάλ Ατατούρκ και της τουρκικής σημαίας. Οι εξηγήσεις που έδωσε αρχικώς ο συγγραφέας κρίθηκαν επαρκείς, οι κατηγορίες αποσύρθηκαν, τώρα όμως η υπόθεση ξανανοίγει. Οι «Νύχτες Πανούκλας» είναι η ιστορία της αντιμετώπισης μιας επιδημίας πανούκλας σε ένα φανταστικό νησί μεταξύ Κρήτης και Κύπρου στις αρχές του εικοστού αιώνα. Η καραντίνα δεν είναι σε θέση να ελέγξει την εξάπλωσή της, ο λαός δεν συνεργάζεται, ο σουλτάνος αποφασίζει τον αποκλεισμό του νησιού, έτσι οι μουσουλμάνοι και χριστιανοί κάτοικοι του Μινγκέρ πρέπει να βρουν μόνοι τους τρόπο να επιβιώσουν. Ένα συνδυασμός ιστορικών και φανταστικών γεγονότων, η περιγραφή ενός ειδυλλιακού μικρόκοσμου που λίγο απέχει από το χάος, ένα σατιρικό σχόλιο για την εξουσία και την ελευθερία που απευθύνεται και στην εποχή μας.
Αμπντουλραζάκ Γκούρνα
Άλλες Ζωές
Μτφρ.: Κατερίνα Σχινά
Εκδόσεις Ψυχογιός
Σελ.: 392
«Για την ασυμβίβαστη και συμπονετική εμβάθυνση στις συνέπειες της αποικιοκρατίας και στη μοίρα των προσφύγων που αντιμετωπίζουν το χάσμα μεταξύ πολιτισμών και ηπείρων»: αυτό ήταν το σκεπτικό της επιτροπής που απένειμε στον Αμπντουλραζάκ Γκούρνα το βραβείο Νόμπελ 2021. Το μοτίβο των προσφύγων διατρέχει το έργο του συγγραφέα, που περιγράφει την πολυπολιτισμικότητα της ανατολικής Αφρικής με ειλικρίνεια, χωρίς καμία διάθεση απλούστευσης, κι αυτό τον κάνει ζοφερό και ασυμβίβαστο, ενώ την ίδια στιγμή παρακολουθεί λαο αποδίδει τους χαρακτήρες του με κατανόηση. Σε αυτήν τη λογική είναι γραμμένες οι «Άλλες Ζωές», που συνδυάζουν ιστορικά στοιχεία σε μια συγκινητική μυθοπλασία και μιλάνε για την κληρονομιά της αποικιοκρατίας, τη φρίκη του πολέμου και τις άπειρες αντιφάσεις της ανθρώπινης φύσης.
Hannah Kent
Λατρεία
Μτφρ.: Άγγελος Αγγελίδης, Μαρία Αγγελίδου
Εκδόσεις Ίκαρος
Σελ.: 520
Μετά τα «Έθιμα Ταφής», όπου τίθεται το ερώτημα πώς μπορεί μια γυναίκα να αντέξει όταν η ζωή της εξαρτάται από τις ιστορίες των άλλων, και τους «Καλούς», όπου τρεις γυναίκες ενώνουν τις δυνάμεις τους για να σώσουν ένα παιδί από μια προληπτική κοινωνία, η «Λατρεία» της Χάνα Κεντ είναι μια σπαραχτική ιστορία για την πίστη και τη βαθιά αγάπη δύο κοριτσιών τον δέκατο ένατο αιώνα, βαριά φορτισμένη από τη θρησκεία και τον συντηρητισμό, ένας ύμνος στην παντοδυναμία της ευαισθησίας. Αναδρομή στο παρελθόν, οι γυναίκες στο επίκεντρο, τα ρεαλιστικά στοιχεία σε συνδυασμό με την πλούσια φαντασία της συγγραφέως: αυτά είναι χαρακτηριστικά που επανέρχονται στο έργο της Κεντ και βρίσκονται στη βάση της «Λατρείας».
Μαξ Μπλέχερ
Επουλωμένες καρδιές
Μτφρ.: Βίκτωρ Ιβάνοβιτς
Εκδόσεις Loggia
Σελ.: 253
Αν και διεγνωσμένος με φυματίωση των οστών ήδη από τα δεκαεννιά του, και αναγκασμένος να περάσει την υπόλοιπη σύντομη ζωή του σχεδόν αποκλειστικά κατάκοιτος, ο Μαξ Μπλέχερ έζησε μια γεμάτη ζωή ως λογοτέχνης, ασχολούμενος με διάφορα είδη και κερδίζοντας τον έπαινο του Ιονέσκο, συνομιλώντας με τον Μπρετόν, τον Ζιντ και τον Χάιντεγκερ ‒ σήμερα θεωρείται σημείο αναφοράς στον ρουμανικό «νεωτερικό» κανόνα. Οι «Επουλωμένες καρδιές» είναι το δεύτερο μέρος μιας τριλογίας, το οποίο, δεδομένου του ήρωα, που, ως alter ego του Μπλέχερ, πάσχει από φυματίωση και διαβιεί σε σανατόριο, όπου και εκτυλίσσεται η πλοκή του μυθιστορήματος, συγκρίθηκαν με το «Μαγικό Βουνό» του Τόμας Μαν. Ωστόσο, το σκοτεινό χιούμορ και η φαντασία σε συνδυασμό με το εξωπραγματικό και το στοιχείο της παρέκκλισης, ή του εφιάλτη, θυμίζουν περισσότερο τον υπερρεαλισμό του Μπρετόν.
Edward James
Οι βάρβαροι της Ευρώπης
Μτφρ.: Ειρήνη Μητούση
Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης
Σελ.: 592
Ο όρος «βάρβαρος» συνήθως χρησιμοποιείται υποτιμητικά ήδη από την αρχαιότητα ‒ είναι γνωστή η φράση «πας μη Έλλην βάρβαρος». Σήμερα πλέον κατά κύριο λόγο χαρακτηρίζει τον απολίτιστο. Ο Έντουαρντ Τζέιμς εστιάζει ακριβώς σε αυτό και συνδυάζοντας τις ιστορικές πηγές με τα αρχαιολογικά τεκμήρια, αποκαθαίρει την έννοια και αποκαθιστά του «βαρβάρους» ως άτομα και ομάδες που είχαν να επιδείξουν τον δικό τους πολιτισμό και τα δικά τους επιτεύγματα. Έτσι καταδεικνύει τον τρόπο με τον οποίο η παρουσία τους διαχρονικά είχε παρερμηνευθεί ώστε να προωθηθούν οι στόχοι του σύγχρονου εθνικισμού στην Ευρώπη, ανατρέποντας ταυτόχρονα τις απλουστευτικές κατηγοριοποιήσεις μεταξύ «βαρβαρότητας» και «πολιτισμού» που οδηγούν στη μονοσήμαντη θεώρηση της Ιστορίας.