Σαν σήμερα το 1940 «Τα σταφύλια της οργής», το magnum opus του Τζον Στάινμπεκ, τιμάται με το βραβείο Πούλιτζερ

σταινμπεκ Facebook Twitter
Τα διαβάσματά του, οι ατέλειωτες συζητήσεις του με τους ψαράδες και τους περιθωριακούς της περιοχής του και τα δύσκολα χρόνια που προηγήθηκαν της επιτυχίας, ήταν εκείνα που τον διαμόρφωσαν ως πεζογράφο. Φωτ.: Getty Images/Ideal Image
0

ΤΟ 1962, έξι χρόνια πριν ο Τζον Στάινμπεκ αφήσει την τελευταία του πνοή, αποδεχόμενος το Νόμπελ από τη Σουηδική Ακαδημία, φρόντιζε να συμπεριλάβει στην ομιλία του το πώς αντιλαμβανόταν την αποστολή του.

«Καθήκον του συγγραφέα», έλεγε, είναι «ν’ αποκαλύπτει τα μύρια θλιβερά σφάλματα και τις αποτυχίες μας, να φέρνει στο φως τα σκοτεινά κι επικίνδυνα όνειρά μας, με στόχο τη γενική βελτίωση». Κι ακόμα, «να διακηρύττει και να δοξολογεί την αποδεδειγμένη ανθρώπινη δυνατότητα για υψηλό φρόνημα και αίσθημα, για το μεγαλείο στην ήττα, για κουράγιο, οίκτο και αγάπη».

Από τη μεριά του, υπηρέτησε τους παραπάνω στόχους στο έπακρο. Κι αν κάποιοι κριτικοί στάθηκαν επιφυλακτικοί, αν όχι εχθρικοί, απέναντι στην ολόψυχη συμπόρευσή του μ’ αυτό που κάποτε αποκαλούσαμε «προλεταριάτο», γεγονός παραμένει ότι ο Στάινμπεκ κατάφερε όσο λίγοι ν’ αποδώσει μυθιστορηματικά τον αγώνα ενός ολόκληρου λαού να γεφυρώσει το χάσμα ανάμεσα στη σκληρή πραγματικότητα και τη σαγήνη του αμερικανικού ονείρου.

Τα «Σταφύλια της οργής» συνοψίζουν όσο κανένα άλλο μυθιστόρημα τις σαρωτικές επιπτώσεις της μεγάλης οικονομικής ύφεσης της δεκαετίας του 1930 στη ζωή του αμερικανικού έθνους.

Γερμανοϊρλανδικής καταγωγής, γιος ενός ταμία και μιας δασκάλας που πρώτη τού καλλιέργησε την αγάπη για τον γραπτό λόγο και το διάβασμα, ο Στάινμπεκ γεννήθηκε το 1902 στην εύφορη κοιλάδα Σαλίνα της Καλιφόρνιας. Έναν τόπο που όργωσε από παιδί απολαμβάνοντας τη συναναστροφή με τους ντόπιους, και στον οποίο τοποθέτησε αργότερα τη δράση πολλών βιβλίων του.

stafylia ths orghs
ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΑΓΟΡΑΣΕΤΕ: Τζον Στάινμπεκ, Τα σταφύλια της οργής, Μτφρ.: Μιχάλης Μακρόπουλος, Εκδόσεις Παπαδόπουλος

Μετά την αποφοίτησή του από το λύκειο, γράφτηκε στο πανεπιστήμιο του Στάνφορντ για να σπουδάσει θαλάσσια βιολογία, παρακολουθώντας παράλληλα μαθήματα λογοτεχνίας και δημιουργικής γραφής.

Το 1925 και χωρίς να έχει πάρει πτυχίο, εγκαθίσταται στη Νέα Υόρκη με τη φιλοδοξία να ικανοποιήσει το εφηβικό του όνειρο και να σταδιοδρομήσει ως συγγραφέας. Αρχικά βιοπορίζεται ως ρεπόρτερ, όταν απολύεται κάνει δουλειές του ποδαριού –χτίστης, πλασιέ, μεταφορέας, μαθητευόμενος ζωγράφος, μαραγκός, εργάτης– ώσπου, απογοητευμένος, επιστρέφει στη γενέτειρά του, αποφασισμένος ν’ ασχοληθεί με το γράψιμο.

Τα διαβάσματά του, οι ατέλειωτες συζητήσεις του με τους ψαράδες και τους περιθωριακούς της περιοχής του και τα δύσκολα χρόνια που προηγήθηκαν της επιτυχίας, ήταν εκείνα που τον διαμόρφωσαν ως πεζογράφο.

Μετά το πρώτο του μυθιστόρημα, τη «Χρυσή κούπα» (1929), ακολούθησαν η συλλογή διηγημάτων «Ουράνιες βοσκές», τα «Σ’ έναν άγνωστο θεό», «Η πεδιάδα της Τορτίγια» και «Αμφίβολη μάχη» που του χάρισαν σταδιακά θετικές κριτικές, ενώ με το «Άνθρωποι και ποντίκια» το ακροατήριό του έγινε πλέον διεθνές.

Τα «Σταφύλια της οργής» –για πολλούς το κορυφαίο έργο του– δημοσιεύτηκε το 1939 και την επόμενη χρονιά απέσπασε το βραβείο Πούλιτζερ. Με μια σπάνια περιγραφική δύναμη και με περίσσευμα συναισθήματος και λυρισμού, ο Στάινμπεκ αφηγείται εδώ το οδοιπορικό μιας φτωχής οικογένειας καλλιεργητών, των Τζόουντ, οι οποίοι έχοντας χάσει τη γη τους στην Οκλαχόμα, μεταναστεύουν όπως και εκατοντάδες χιλιάδες συμπατριώτες τους προς τις πεδιάδες της Καλιφόρνιας. Ένα ταξίδι που με αστραπιαία ταχύτητα αποτυπώθηκε αριστουργηματικά από τον Τζον Φορντ στη μεγάλη οθόνη, με βασικό πρωταγωνιστή τον Χένρι Φόντα.

σταφύλια της οργής Facebook Twitter
Πολλές γενιές αναγνωστών ανακάλυψαν τα «Σταφύλια της οργής» στην κλασική μετάφραση του Κοσμά Πολίτη.

Τα «Σταφύλια της οργής» συνοψίζουν όσο κανένα άλλο μυθιστόρημα τις σαρωτικές επιπτώσεις της μεγάλης οικονομικής ύφεσης της δεκαετίας του 1930 στη ζωή του αμερικανικού έθνους.

Το 1932 το ένα τρίτο του πληθυσμού της χώρας είναι άνεργο και περίπου μισό εκατομμύριο άνθρωποι –αγρότες που είδαν τη γη τους στον νότο να καταστρέφεται από την ξηρασία, τα χέρια τους ν’ αντικαθίστανται από τα τρακτέρ και την περιουσία τους να κατάσχεται από τις τράπεζες– πήραν τον δρόμο προς τη Δύση, ανύποπτοι για την εκμετάλλευση που κι εκεί θα γνώριζαν.

Αφηγούμενος την οδύσσεια των Τζόουντ καθώς κατευθύνονται προς τον τελευταίο εναπομείναντα «κήπο της Εδέμ» και καταγγέλλοντας τη διάψευση των ονείρων τους που τους επιφυλάσσουν οι μηχανισμοί του καπιταλιστικού κράτους, ο Στάινμπεκ μίλησε για την πάλη του ανθρώπου με την αδικία και για τους δεσμούς του με την παράδοση, για τη σύγκρουση των γενεών που προκύπτει μέσα από μια διαδικασία βίαιου εκσυγχρονισμού, για τη δύναμη της γυναίκας ως συνεκτικού ιστού της οικογένειας, για την ανάγκη της επιβίωσης και τον πόθο για αξιοπρέπεια που οδηγούν στην κοινωνική αφύπνιση και στην ένωση του ενός με τους πολλούς.

Αν και για ένα διάστημα ευθυγραμμίστηκε με την πολιτική του κομμουνιστικού κόμματος, ο Στάινμπεκ δεν απομακρύνθηκε ποτέ από την γνήσια αμερικανική παράδοση λαϊκής αντίστασης και διαμαρτυρίας. Και ειδικά τη δεκαετία του ΄30, δεν μπορούσε παρά να συνταχθεί με τον λαό.

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μανώλης Ανδριωτάκης: «Δεν φοβάμαι τις μηχανές, τους ανθρώπους φοβάμαι»

Βιβλίο / Μανώλης Ανδριωτάκης: «Δεν φοβάμαι τις μηχανές, τους ανθρώπους φοβάμαι»

Με αφορμή το τελευταίο του μυθιστόρημα «Ο θάνατος του συγγραφέα» ο δημοσιογράφος μιλά για την τεχνητή νοημοσύνη, την εικονική πραγματικότητα και την υπαρξιακή διάσταση της τεχνολογίας.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
Η συγγραφέας που έδωσε στον Στάινμπεκ το υλικό για «Τα σταφύλια της οργής» καταδικάζοντας το δικό της βιβλίο στην αφάνεια

Βιβλίο / Η συγγραφέας που έδωσε στον Στάινμπεκ το υλικό για «Τα σταφύλια της οργής» καταδικάζοντας το δικό της βιβλίο στην αφάνεια

Η Σανόρα Μπαρμπ είχε περάσει πολύ καιρό στους καταυλισμούς των προσφύγων από την Οκλαχόμα που είχαν πληγεί από την Μεγάλη Ύφεση και την ξηρασία, προκειμένου να γράψει το μυθιστόρημά της. Έκανε όμως το λάθος να δείξει την έρευνά της στον διάσημο συγγραφέα, ο οποίος την πρόλαβε.
THE LIFO TEAM
Μαρξ - Βάγκνερ - Νίτσε: Oι σπουδαιότερες μορφές του 19ου αιώνα

Βιβλίο / Μαρξ - Βάγκνερ - Νίτσε: Oι παρεξηγημένοι του 19ου αιώνα

Το βιβλίο του Γερμανού θεωρητικού και πανεπιστημιακού Χέρφριντ Μίνκλερ αναλαμβάνει να επαναπροσδιορίσει το έργο τους, που άλλαξε τα δεδομένα του αστικού κόσμου από τον 19ο αιώνα μέχρι σήμερα.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το κρητικό φαγητό είναι πολιτισμικός πλούτος, κληρονομημένη γνώση, καταστάλαγμα εμπειριών, και πηγή έμπνευσης

Βιβλίο / Mια ζωή αφιερωμένη στην καταγραφή της κρητικής παράδοσης και κουζίνας

Ο Νίκος Ψιλάκης ερευνά και μελετά την κρητική παράδοση εδώ και τέσσερις δεκαετίες. Τα βιβλία του είναι μνημειώδεις εκδόσεις για το φαγητό, τις λαϊκές τελετουργίες και τα μοναστήρια της Κρήτης που διασώζουν και προωθούν τον ελληνικό πολιτισμό.
M. HULOT
«Δυστυχώς ήταν νυμφομανής»: Ανασκευάζοντας τα στερεότυπα για τις γυναίκες της αρχαίας Ρώμης

Βιβλίο / «Δυστυχώς ήταν νυμφομανής»: Ανασκευάζοντας τα στερεότυπα για τις γυναίκες της αρχαίας Ρώμης

Ένα νέο βιβλίο επιχειρεί να καταρρίψει τους μισογυνιστικούς μύθους για τις αυτοκρατορικές γυναίκες της Ρώμης, οι οποίες απεικονίζονται μονίμως ως στρίγγλες, ραδιούργες σκύλες ή λάγνες λύκαινες.
THE LIFO TEAM
Γιώργος Συμπάρδης: «Ήθελα οι ήρωές μου να εξαφανίζονται, όπως οι άνθρωποι στη ζωή μας»

Βιβλίο / Γιώργος Συμπάρδης: «Ήθελα οι ήρωές μου να εξαφανίζονται, όπως οι άνθρωποι στη ζωή μας»

Σε όλα τα έργα του πρωταγωνιστούν οι γυναίκες και μια υπόγεια Αθήνα, ενώ ο ίδιος δεν κρίνει τους ήρωές του παρά το αφήνει σε εμάς: Μια κουβέντα με τον χαμηλόφωνο συγγραφέα του «Άχρηστου Δημήτρη» και της «Πλατείας Κλαυθμώνος».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ρίτα Κολαΐτη: «Με θυμώνει που δεν βλέπεις σχεδόν κανέναν να διαβάζει ένα βιβλίο στο μετρό»   

Βιβλίο / Ρίτα Κολαΐτη: «Με θυμώνει που σχεδόν κανείς δεν διαβάζει βιβλίο στο μετρό»   

Η πολυβραβευμένη μεταφράστρια μιλά για την προσωπική της διαδρομή στον χώρο της λογοτεχνίας, για το στοίχημα της καλής μετάφρασης και εξηγεί τι σημαίνει να δουλεύεις πάνω σε κορυφαία έργα του Φλομπέρ, του Καμί, του Μαρκήσιου ντε Σαντ και της Ανί Ερνό. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Ρουφιανεύοντας τον εαυτό μου»: Τα απομνημονεύματα του Αλ Πατσίνο

Βιβλίο / «Ρουφιανεύοντας τον εαυτό μου»: Τα απομνημονεύματα του Αλ Πατσίνο

Ο 84χρονος ηθοποιός κοιτάζει προς τα πίσω και βλέπει τα δύσκολα παιδικά χρόνια, την καταθλιπτική μητέρα του, τον Τσέχoφ, τις σχέσεις που δεν έφτασαν ποτέ στον γάμο, τις έντονες αναταράξεις μιας πολυκύμαντης διαδρομής.
THE LIFO TEAM
Πέτρος Τατσόπουλος: «Η οργή σε κάποιες περιπτώσεις επιβάλλεται γιατί είναι απελευθερωτική»

Πέτρος Τατσόπουλος / «Δεν τα έχω με τους πιστούς αλλά με τους απατεώνες ρασοφόρους»

Μια χειμαρρώδης συνέντευξη με τον γνωστό συγγραφέα, δημοσιογράφο, παρουσιαστή και πρώην βουλευτή Πέτρο Τατσόπουλο, με αφορμή το τελευταίο του βιβλίο «Το παιδί του διαβόλου - Μια αληθινή ιστορία», όπου εστιάζει στη μεγάλη δύναμη της Εκκλησίας στην Ελλάδα, στη διαπλοκή της με την πολιτεία και στις σκοταδιστικές απόψεις που κατά κανόνα πρεσβεύει καθώς και στην ιδιαίτερα επικερδή «μπίζνα» που έχει στηθεί γύρω από ιερά λείψανα, ιερά κειμήλια, «άγιους» γέροντες και «θαύματα» για κάθε χρήση.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Μαργκερίτ Ντιράς: Ζωή σαν μυθιστόρημα»

Το Πίσω Ράφι / To βιβλίο για τη Μαργκερίτ Ντιράς που προκάλεσε σάλο στη Γαλλία

Η προσωπικότητα που αναδύθηκε για τη συγγραφέα του «Εραστή» μέσα από το βιβλίο της δημοσιογράφου Λορ Αντλέρ είναι αμφιλεγόμενη, καθώς η πολιτική και προσωπική διαδρομή της εμφανίζουν αρκετά σκοτεινά σημεία.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Εθισμοί, τραγωδίες και ανατριχιαστικές αποκαλύψεις: Τα απομνημονεύματα της Λίζα Μαρί Πρίσλεϊ

Βιβλίο / Εθισμοί, τραγωδίες και ανατριχιαστικές αποκαλύψεις: Τα απομνημονεύματα της Λίζα Μαρί Πρίσλεϊ

Ένα βιβλίο που βασίζεται στη θλίψη και στο πένθος: της Λίζα Μαρί Πρίσλεϊ για τον πατέρα και τον γιο της, αλλά και μιας κόρης –της Ράιλι Κίου που το συνυπογράφει– για τη μητέρα της.
THE LIFO TEAM
Ράτζα Σεχάντε: «Στη Ραμάλα είμαστε περικυκλωμένοι από εξτρεμιστές Ισραηλινούς εποίκους»

Βιβλίο / «Στη Ραμάλα είμαστε περικυκλωμένοι από εξτρεμιστές Ισραηλινούς εποίκους»

Μια κουβέντα με τον έγκριτο Παλαιστίνιο δικηγόρο, συγγραφέα και πολιτικό ακτιβιστή Ράτζα Σεχάντε με αφορμή την έκδοση του βιβλίου του «Τι φοβάται το Ισραήλ από την Παλαιστίνη;», έναν χρόνο μετά το ξέσπασμα της πιο άγριας ισραηλινο-παλαιστινιακής σύγκρουσης των τελευταίων δεκαετιών.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ