Ιούνιος στην Ικαρία

Ιούνιος στην Ικαρία Facebook Twitter
3

Για την Ικαρία έχουν γράψει πολλοί – πρώτος εγώ αρκετές φορές. Έρωτας ανεξίτηλος – μια καλή μοίρα μου δωσε τη μισή καταγωγή από εκεί, την άλλη μισή από τη Νάξο. Για την Ικαρία τον Ιούνιο όμως, μακριά από τις ορδές των τουριστών του Αυγούστου, ούτε έχω γράψει, ούτε έχω ξαναπεί. Είναι ευκαιρία.

Του Θεού η χάρη μας φυλάει απ’ τα σουξέ. Ένας προνοητικός Θεός με προφύλαξε από δύο πράγματα: Την έξοδο Σάββατο βράδυ και τις διακοπές τον Αύγουστο. Το πρώτο γιατί υπήρξα ποδοσφαιριστής -που το σεβόμουν μέχρι κεραίας να είμαι- και Σάββατο πριν τον αγώνα καθόμουν σπίτι για δέκα χρόνια – κι άλλα δεκαεπτά, τα Σαββατοκύριακα δουλεύω. Αν μ’ αφήσεις Σάββατο βράδυ στην Αθήνα μαζί με τους εξοδούχους στου Ψυρρή και στα πέριξ, θα χαθώ. Θα με πιάσει αγοραφοβία. Όσοι πιστοί προσέλθετε στην απόλαυση της καθημερινής. Και το δεύτερο, γιατί απ’ τον Ιούνιο σαν τους δασκάλους, η «σεζόν» φθίνει προς το τέλος, τόσο που τον Αύγουστο ξαναρχίζει – μόνο για το πανηγύρι της Λαγκάδας αξίζει να δραπετεύσω από την άδεια Αθήνα.

Είναι ευεργετικό να έρχεσαι όταν οι υπόλοιποι πηγαίνουν. Κι όταν έμπαινα στο αεροπλάνο το μεσημέρι του Σαββάτου για το αεροδρόμιο της Ικαρίας, το οσμιζόμουν ότι μόνο σε καλό θα μου βγει. Μην παρεξηγείτε το πρώτο πρόσωπο, είναι έμμεσο προσκλητήριο για τους υπολοίπους. Να οδηγείς τζιπάκι στους δρόμους και τα βουνά της Ικαρίας αρχές Ιουνίου είναι εμπειρία να τη μοιραστείς. Ένας σοφός, ωραίος άνθρωπος, στεριανός όμως, Πελοποννήσιος, όταν του έλεγα ότι είμαι νησιώτης μου ‘λεγε, «α, δεν συγκρίνεται η περίπτωσή μας, εγώ βουτάω το αυτοκίνητο και πάω, εσύ έχεις να περάσεις θάλασσα». Η αλήθεια είναι ότι μαζί με κάτι ταλαιπωρίες της γνωστής βραδυκίνητης θαλασσοβιομηχανίας του Αιγαίου τα τελευταία δύο χρόνια, το είχα ασπαστεί. Μ’ έπιανε μελαγχολία που τη φράση αυτή έπρεπε να την παραδεχθώ. Πράγματι έπρεπε να περνάω θάλασσα – και στην Ελλάδα αυτό μπορεί να είναι καταδίκη. Αλλά αυτός ο Ιούνιος σ’ αυτό το νησί που έχει σημαδέψει πολλούς κι όχι μόνο εμένα, μου ξανάδωσε την αγάπη για τον αέρα που φυσάει εκεί και τα πεύκα και τους ανοιχτούς ορίζοντες με το Ικάριο που είναι σχεδόν πάντα άγριο. Κι όσο κι αν ο Ιούνιος, - απ’ τα τέλη Μαίου καλύτερα – θεωρείται ο μήνας των «γκρουπ των Ελβετών» που φορτώνονται σακίδια και κάνουν τους υγιεινιστές αλπινιστές στα νησιά μας, το γλέντι το βράδυ του περασμένου Σαββάτου δεν το έχω περάσει ούτε Αύγουστο ούτε Ιούλιο σε νησί.

Αυθόρμητα όλα στον Αρμενιστή, στη βόρεια πλευρά του νησιού, τη δική μου πλευρά, με ούζο, μπουζούκια, κιθάρες, χαμόγελα, χορούς – σαν Αύγουστος του Παπάζογλου ήταν ο Ιούνιος. Ανταλλάσσω την άδεια του Αυγούστου με λιγωμένο ενδιαφερόμενο.

3

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Πέτρος Κέλλας βρήκε τον παράδεισό του στο Περιβόλι Γρεβενών

Γειτονιές της Ελλάδας / Ο Πέτρος βρήκε τον παράδεισό του σε ένα από τα μεγαλύτερα Βλαχοχώρια

Μαζί με τη σύζυγό του μετακόμισαν στην καρδιά της Βάλια Κάλντα, στο Περιβόλι Γρεβενών, που τον χειμώνα μετρά μόλις δέκα μόνιμους κατοίκους – και δεν το μετανιώνουν.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Το Μπουλούκι, ένα περιοδεύον εργαστήριο για τις παραδοσιακές τεχνικές δόμησης, βάζει το δικό του -σημαντικό- λιθαράκι στη διατήρηση της μνήμης και της ζωής στην ορεινή Ήπειρο

Γειτονιές της Ελλάδας / Δύο νέοι αρχιτέκτονες ανακατασκεύασαν τη στέγη ενός σχολείου στα Τζουμέρκα

Το Μπουλούκι, ένα περιοδεύον εργαστήριο για τις παραδοσιακές τεχνικές δόμησης, βάζει το δικό του -σημαντικό- λιθαράκι στη διατήρηση της μνήμης και της ζωής στην ορεινή Ήπειρο.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Δοτσικό Γρεβενών

Γειτονιές της Ελλάδας / Πήρε μόλις 5 δευτερόλεπτα στην Εύα για να αποφασίσει να αναλάβει το καφενείο στο Δοτσικό

Μια τριαντάχρονη διοργανώνει τέκνο πάρτι σε ένα καφενείο, σε ένα κυριολεκτικά «αγγελοπουλικό» σκηνικό με έξι μόνιμους κατοίκους στη Βόρεια Πίνδο.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Στον Σίβα της Κρήτης βρίσκεται ένα από τα πιο ιδιαίτερα καφενεία της Ελλάδας

Ταξίδια / Στον Σίβα της Κρήτης βρίσκεται ένα από τα πιο ιδιαίτερα καφενεία της Ελλάδας

Στο προπολεμικό στέκι του Κώστα Αργυράκη, στην πεδιάδα της Μεσαράς, θα συζητήσεις για τον Νίτσε και τον Καζαντζάκη και θα θαυμάσεις έργα του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου.   
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Διακοπές από την κόλαση

Ταξίδια / Διακοπές από την κόλαση

Παρέες-καταστροφή, αστεία και σοβαρότερα ευτράπελα, αναποδιές, τσακωμοί, προορισμοί και καταλύματα που αποδείχθηκαν λιγότερο θελκτικά από αυτό που υπόσχονταν: oι συντάκτες της LiFO θυμούνται τις χειρότερες διακοπές της ζωής τους, με την ευχή το φετινό καλοκαίρι να είναι ανέφελο και χωρίς απρόοπτες εκπλήξεις.
THE LIFO TEAM

σχόλια

2 σχόλια
Ξεκινάτε λέγοντάς μας ότι θα μας πείτε για την Ικαρία, αλλά το άρθρο μιλάει για σας. Τα πεύκα είναι η μόνη λεπτομέρεια που αναφέρατε για το νησί -πλην του πανηγυριού της Λαγκάδας, στο οποίο αναφερθήκατε για να μας πείτε οτι αυτό δεν ΣΑΣ προκαλεί αγοραφοβία. Τελικά η Ικαρία τι λέει τον Ιούνιο, εγώ δεν κατάλαβα.