Από την 1η Απριλίου και για 4 παραστάσεις επιστρέφει στο ΠΛΥΦΑ, η περσινή επιτυχία «A Man and His Double», μια πρωτότυπη σύνθεση για έναν χορευτή (Αλέξανδρο Βαρδαξόγλου)κι έναν μουσικό (Γιάννη Αγγελάκη).
Είναι μια άσκηση στην παράλογη, επίμονη προσπάθεια του ανθρώπου να αντισταθεί στην αναπόφευκτη πτώση και στην βιαιότητα των δυνάμεων εξουσίας και καταστολής πάνω του.
Ένα σώμα πέφτει αδιάκοπα. Μέσα από την επανάληψη, την εμμονή και τη βία, η σκηνική δράση οδηγείται στο ακρότατο όριο της έκφρασης της, ώστε να απελευθερωθεί ο λυρισμός κι η ομορφιά του σώματος που παλεύει με δυνάμεις μεγαλύτερες του.
Ένα μικρόφωνο είναι το μοναδικό αντικείμενο που διακρίνεται μπροστά από μια άδεια κυκλική αρένα. Είναι το σημείο εκκίνησης, της ύστατης προσπάθειας του σώματος να σταθεί, αλλά και μια υπόσχεση πως εκεί βρίσκεται η διέξοδος, η λύτρωση.
Ο χορευτής και ο μουσικός μοιράζονται τους ρόλους του θύτη και του θύματος, της εξουσίας και του εξουσιαζόμενου, αυτού που συμμορφώνει κι αυτού που συμμορφώνεται.
Δεν υπάρχει καμιά διέξοδος για κανέναν από τους δύο. Το σώμα θα σηκωθεί και θα πέσει ξανά. Οι ήχοι θα σταματούν και θα αρχίζουν ξανά. Ένα ξανά που διαρκώς μας υπενθυμίζει την υπαρξιακή θέση του παραλόγου, όπως την περιέγραψε ο Camus στο Μύθο του Σίσυφου.
Αθήνα 2004, 11η Σεπτεμβρίου, Euro 2004, κατάρρευση Lehman Brothers, Eurovision 2005, Αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος, παγκόσμια οικονομική κρίση, μετρό, τσουνάμι.
Θυμόμαστε πώς ήταν ο κόσμος πριν από αυτά; Τι συνέβη; Πού βρισκόμαστε; Προς τα πού πηγαίνουμε;
Η δεκαετία του 2000, που μάλλον ξεκινάει με το τρομοκρατικό χτύπημα στους Δίδυμους Πύργους το 2001, αποτελεί την δεκαετία που συνυπάρχουν δύο ιστορικά παραδείγματα: είναι η εποχή που επιβιώνουν υποσχέσεις οικουμενικής ειρήνης, αλλά και εποχή νέων τύπων τρομοκρατίας και πολέμων, νέων ατομικών και συλλογικών φόβων. Και κυρίως η δεκαετία αυτή είναι ταυτόχρονα εποχή της αφθονίας, αλλά και η ματαίωσή αυτής της υπόσχεσης.
Η Κεντρική Σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά φιλοξενεί ένα μεγάλο show: τον «Άτλαντα της δεκαετίας του 2000», τη νέα παράσταση του Παντελή Φλατσούση. Μία παράσταση που με τη συνθήκη του show και με εκτεταμένη χρήση τεχνολογίας, live video, ζωντανή μουσική και μία εξαιρετική ομάδα ηθοποιών επιχειρεί να ξαναθυμηθεί τα χρόνια της δεκαετίας του 2000 και να δώσει μαζί με το κοινό απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα.
Παίζουν: Λένα Δροσάκη, Βίκυ Παπαδοπούλου, Γιώργος Γλάστρας, Γιώργος Κριθάρας, Στεφανία Ζώρα, Αναστάσης Γεωργούλας
Η νουβέλα του Γεωργίου Βιζυηνού «Αἱ συνέπειαι τῆς παλαιᾶς ἱστορίας», έρχεται στην Αθήνα, στο θέατρο Αλκμήνη από τις 6 Απριλίου.
Το «Αἱ συνέπειαι τῆς παλαιᾶς ἱστορίας» είναι ένα έργο για τον έρωτα, τον θάνατο και τις ψυχικές διαταραχές. Ένας άνδρας (πίσω από τον οποίο κρύβεται ο συγγραφέας), που σπουδάζει στη Γοττίγγη της Γερμανίας και πάσχει από κάποιου είδους «νευρικόν πάθος», επισκέπτεται έναν παλιό συμμαθητή και καλό του φίλο στο Κλάουσθαλ. Εκεί θα διαπιστώσει ότι ο φίλος του υποφέρει από βαθιά μελαγχολία, εξαιτίας ενός έρωτα που δεν ευοδώθηκε. Το έργο, με τα έντονα αυτοβιογραφικά του στοιχεία και την ψυχογραφική διείσδυση στους χαρακτήρες, αναδεικνύει την περιπλοκότητα των (συν)αισθημάτων και των σχέσεων, καθώς και το εύθραυστο της ανθρώπινης ύπαρξης.
Ρομαντισμός και ρεαλισμός, ονειρικό και πραγματικό, εξιδανίκευση και δαιμονοποίηση, αδιέξοδο και φυγή, λογική και παράνοια (με τις ρευστές διαχωριστικές τους γραμμές), διαφορετικές όψεις της αλήθειας και ένα παρελθόν που καθορίζει το παρόν ανθρώπων πολλαπλώς πασχόντων. Όλα αυτά συνυπάρχουν σε ένα έργο που κινείται μεταξύ μνήμης και φαντασίας, μεταξύ ανάμνησης και ψευδαίσθησης, στο σύνορο του εντός και του εκτός.
Φιλία, ανεκπλήρωτος έρωτας, τελειοθηρία, ενοχές, αυτοτιμωρία, όνειρα, αινίγματα, αναπάντητα ερωτήματα, ψυχικά τραύματα και ζωές πέρα από τα όρια. Ποιες θα είναι οι συνέπειες;
Σκηνοθεσία: Δέσποινα Μπισχινιώτη, Διογένης Γκίκας. Παίζουν: Μιχαήλ Πάρτης, Διογένης Γκίκας, Δέσποινα Μπισχινιώτη
- Facebook
- Twitter
- E-mail
0