ΔΕΥΤΕΡΑ
Δεν βγαίνουν οι πρωινές εφημερίδες - μετά από πολλές εβδομάδες καθημερινής ανάγνωσης έχω ρεπό. Τι καλά.
ΤΡΙΤΗ
Στο πρωτοσέλιδο το κλασικό «Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε», το σφυροδρέπανο, το σήμα του 902, η φράση-επεξήγηση: «Όργανο της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας». Δεν νομίζω ότι το συγκεκριμένο όργανο θα δεχόταν ποτέ να επανασχεδιαστεί από Ισπανούς - ούτε καν από Σοβιετικούς. Μοιάζει απόλυτα ικανοποιημένο με τον εαυτό του.
Ο «Ριζοσπάστης» βλέπει παντού εχθρούς. Οι άλλες εφημερίδες («που προσπαθούν να διαστρεβλώσουν πλήρως τη συνεπή ταξική κι αδιαπραγμάτευτη πάλη του ΚΚΕ»), ο δικομματισμός, η πλουτοκρατία, η αστική τάξη με την προπαγάνδα της, οι Αμερικάνοι: όλοι φέρονται να ασχολούνται όλη μέρα με το ΚΚΕ για να το φιμώσουν και να το ταπεινώσουν. Δεν ξέρω αν είναι δικαιολογημένη θεωρία ή απλή μανία καταδίωξης (πρώτη φορά διαβάζω «Ρ»).
Διαφήμιση για βιβλία όπως Μεγάλη Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια (35 τόμοι), Παγκόσμια Ιστορία Ακαδημίας Επιστημών ΕΣΣΔ (20 τόμοι) και Ιατρική και Υγεία - Σοβιετική Ιατρική (6 τόμοι). Κάτι μου λέει ότι αυτό το εξαιρετικά up-to-date στοκ δε θα εξαντληθεί σύντομα...
ΤΕΤΑΡΤΗ
Ο «Ρ» έχει τη μαγική ικανότητα να μετατρέπει σχεδόν τα πάντα σε θέματα εργαζομένων και λαϊκών διεκδικήσεων. Μια ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της Κ.Ε. του ΚΚΕ είναι, κλασικά, το κεντρικό θέμα του πρωτοσέλιδου και συνδέει το ΟΧΙ του '40 με τα λαϊκά στρώματα που πρέπει να πουν σήμερα το δικό τους ηχηρό ΟΧΙ στα καλέσματα για ταξική συνεργασία. (Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος δεν ήταν τίποτα μπροστά στα σημερινά καλέσματα για ταξική συνεργασία!)
«Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ στοχοποιεί την αντιιμπεριαλιστική δράση του ΚΚΕ». (Αν μη τι άλλο, ο «Ρ» έχει αξιοθαύμαστο κουράγιο και θάρρος - εγώ θα είχα αγχωθεί τρομερά με τόσους ισχυρούς εχθρούς να με κυνηγάνε.)
ΠΕΜΠΤΗ
Δεν βγήκε - κι άλλο ρεπό για μένα!
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
Αναπάντεχη αυτοκριτική διόρθωση! Η εφημερίδα δέχεται ότι έκανε λάθος όταν έγραψε προχτές ότι οι Αμερικανοί τη στοχοποιούν «επειδή καταγγέλλει τον ισραηλίτικο ιμπεριαλισμό». Το σωστό, λέει, είναι «τον Ισραηλινό ιμπεριαλισμό» κι όχι «τον Ισραηλίτικο ιμπεριαλισμό»! (wow)
Εξωτερικές ειδήσεις: Κούβα, κομμουνιστικά κόμματα, διαδηλώσεις εργατών στη Ρουμανία, φοιτητικές διαμαρτυρίες στην Αυστρία... Επίσης, η μία και μοναδική σελίδα για τα πολιτιστικά έχει ως πρώτο θέμα την παράσταση διαμαρτυρίας του ΠΑΜΕ στο ΥΠ.ΠΟ., μια είδηση που άνετα θα μπορούσε να είχε μπει και σε οποιαδήποτε άλλη σελίδα.
Στη σελίδα των Media ο εργοδοτικός συνδικαλισμός και οι αγώνες των συμβασιούχων. Ακόμα και στη σελίδα των αθλητικών (των αθλητικών!) διαβάζουμε για τον χορό των επιχειρηματικών καπιταλιστικών συμφερόντων, τις πολυεθνικές που κινούν τα νήματα πίσω απ' τη βιτρίνα του αθλητισμού κ.λπ. Δεν υπάρχουν ζώδια, αλλά μπορώ να φανταστώ πώς περίπου θα ήταν...
ΣΑΒΒΑΤΟ
Οι ιδέες του «Ρ» για δικαιοσύνη και αλληλεγγύη είναι φυσικά ολόσωστες. Το λεξιλόγιό του (μείγμα απλοϊκής, κατανοητής γλώσσας και κλισέ επαναλαμβανόμενων εκφράσεων) δημιουργεί ένα εθιστικό ανάγνωσμα που μοιάζει συνωμοσιολογικό - ενώ δεν είναι.
Σήμερα μαθαίνω τα πάντα για την αντιδραστική θωράκιση, την ενσωμάτωση στους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς, την καπιταλιστική επίθεση, τα κρυφά σχέδια της άρχουσας τάξης, την αντεργατική λαίλαπα, τους αδίστακτους που θέλουν να τσακίσουν τον λαό, τη βάρβαρη εξουσία, το δυνάμωμα της αντιιμπεριαλιστικής πάλης, την αστική προπαγάνδα, τις προβοκατόρικες ενέργειες, την υποταγή του λαού με την καλλιέργεια ψυχολογίας τρόμου, τα νέα πογκρόμ, την ολομέτωπη επίθεση της πλουτοκρατίας, την ανάγκη για λαϊκή επαγρύπνηση και αγωνιστική ετοιμότητα
Κλείνω τον «Ρ» τρομοκρατημένος. Πώς θα μπορέσω να ξαναβγώ στον κόσμο τώρα που έμαθα όλα αυτά που γίνονται εκεί έξω; Τα πάντα, ακόμα και η πρεμιέρα του X-Factor μοιάζουν να κρύβουν κάτι από πίσω τους, κάποια αντιδραστική πλουτοκρατική προβοκάτσια εναντίον των εργαζομένων. Πώς να συνεχίσω τη ζωή μου σαν να μην τρέχει τίποτα;
ΚΥΡΙΑΚΗ
Συνεχίζω τη ζωή μου σαν να μην τρέχει τίποτα και οι πρωτοσέλιδοι τίτλοι συνεχίζουν να είναι τελείως random - θα μπορούσαν να είχαν μπει οποιαδήποτε μέρα της εβδομάδας (ή και της δεκαετίας).
Τα τεράστια κείμενα (για την καθολική επίθεση του ευρω-ενωσιακού κεφαλαίου και το ξεθεμελίωμα των εργασιακών δικαιωμάτων) έχουν μικροσκοπικά, κουραστικά, γραμματάκια.
Να κι η Λιάνα Κανέλλη. Έχει την πιο ενδιαφέρουσα στήλη της εβδομάδας («Πατριδογνωμόνιο») και γράφει για τις cheerleaders «που κουνάνε πισινούς και μπουτάκια» συνδέοντάς τες αριστοτεχνικά με τις προβοκατόρικες τρομοκρατικές οργανώσεις που είναι «εμψυχωτές του κατασταλτικού μηχανισμού»!
Το τελευταίο δισέλιδο της εφημερίδας είναι πραγματικά συγκινητικό. Λέγεται «Στη Μνήμη Αγωνιστών» και έχει φωτογραφίες ανθρώπων που έχουν πεθάνει και λίγα λόγια γι' αυτούς. Πέρα απ' την πλάκα, απ' την ξύλινη πατροναριστική γλώσσα και τα απλοϊκά επαναλαμβανόμενα κλισέ, είναι συγκλονιστικά γενναίο το να πεθαίνεις για τις ιδέες που θεωρείς σωστές...
σχόλια