Gareth, Ουαλία
Οι συγκάτοικοι από το Λονδίνο μετακόμισαν εδώ πριν 10 χρόνια περίπου, έτσι ξόδευα όλο τον χρόνο και τα χρήματά μου για να τους επισκέπτομαι. Το 2004 έκανα το μεγάλο άλμα, πακετάρισα τα πάντα σε ένα αμάξι και οδήγησα ως εδώ. Ζω στην Αθήνα από τότε· πρώτα στην Πλάκα και τώρα στο Παγκράτι. Μετακινούμαι αρκετά λόγω της δουλειάς μου στη Βρετανία, στο Λονδίνο, στο Μάντσεστερ, στην Οξφόρδη· μέχρι και στο Ιράν έχω πάει, έτσι έχω ζήσει σε πολλά μέρη. Η Αθήνα είναι διαφορετική, επειδή ακόμη και αν είναι μια τεράστια πόλη, το κέντρο της λειτουργεί σαν χωριό. Δεν χρειάζεται να ταξιδεύεις για ώρες για να συναντήσεις φίλους, εδώ είναι αρκετά εύκολο να κανονίσεις να βγεις, ακόμη και να συναντήσεις γνωστούς σου κατά τύχη. Η γεωγραφία της την κάνει ένα πολύ άνετο μέρος για να μένεις. Υπάρχει μια αίσθηση φύσης τριγύρω σου, ακόμη και αν ζεις στη μέση μιας μεγάλης μητρόπολης, κάτι που δεν βρίσκεις σε πόλεις όπως το Λονδίνο και το Βερολίνο, που έχουν οργανωμένα πάρκα αλλά λίγα άγρια μέρη, όπως του Φιλοπάππου και ο Λυκαβηττός. Επίσης, υπάρχει ένας πραγματικά φιλικός ρυθμός σ' αυτή την πόλη. Ίσως η Αθήνα να μην είναι τόσο μοντέρνα σαν άλλες πόλεις, αλλά υπάρχει μια αφέλεια και απλότητα που της δίνει γοητεία. Είναι σαν να ζω στη δεκαετία του '70! Για να μην αναφέρω τον καιρό!
Austeja, Λιθουανία
Ήρθα στην Αθήνα επειδή ερωτεύτηκα, τον Οκτώβριο του 2008. Αγαπάω την Αθήνα για πολλούς λόγους, για την Ακρόπολη, το Μοναστηράκι και την Πλάκα. Για τον Πειραιά με τα παλιά του σπίτια που μοιάζουν σαν κινηματογραφικά σκηνικά, τους πράσινους λαβύρινθους του Φιλοπάππου, τα γιγαντιαία, φιλικά αδέσποτα σκυλιά, το Gay Pride, τα νεοκλασικά στο Κουκάκι, τις ταβέρνες στα Πετράλωνα, τους ανθρώπους μεγάλης ηλικίας που βγαίνουν έξω, την Τεχνόπολη. Τη μεγάλη ποικιλία από όμορφα μπαρ, τη Βούλα για κολύμπι, την Πάρνηθα για πεζοπορία, τους όμορφους ανθρώπους και τη Μελίνα Μερκούρη!
Nur, Τουρκία/Αμερική
Βρέθηκα στην Αθήνα τον Αύγουστο του 2006 όταν αποφασίσαμε να συζήσουμε και να αποκτήσουμε ένα παιδί με τον Έλληνα σύντροφό μου. Σαν πρώην κάτοικος της Νέας Υόρκης και της Κωνσταντινούπολης, ένιωσα ότι η Αθήνα μου πρόσφερε ένα περιβάλλον εμπιστοσύνης για να μεγαλώσω τον γιο μου. Πάντοτε θα θυμάμαι την πρώτη μου εντύπωση από την πόλη, με τους γεμάτους νεραντζιές δρόμους της, τις κρυμμένες ταβέρνες που σε προσκαλούν να μπεις μέσα, με τη μουσική της θάλασσας, τους ζεστούς ανθρώπους και μια κουλτούρα τόσο κοντά σ' αυτήν της πατρίδας μου, της Σμύρνης. Όπως ακούγεται, είναι μια ρομαντική επιλογή· αν και με προσγείωσε η σκληρή πραγματικότητα της πόλης, τώρα είμαι πίσω σε αυτό που ένιωθα αρχικά. Μου αρέσουν οι βόλτες στον λόφο του Φιλοπάππου ή στην Ακρόπολη, για να ακούσω για την ιστορία και τους μύθους που μέχρι σήμερα αιωρούνται στον αέρα. Μου αρέσουν τα λιμάνια της πόλης που οδηγούν σε απίστευτα νησιά και κυρίως η φιλία των Αθηναίων, ενώ η προσπάθεια να ξεπεράσεις τις τεράστιες αντιθέσεις της ελληνικής κοινωνίας και την έντονη πολιτική σκηνή αποτελεί για μένα ακόμη μια γοητευτική πλευρά της ζωής στην Αθήνα.
Eliza, Αμερική
Ήρθα το 2001 από τη Νέα Υόρκη, με τη σκέψη να μείνω λίγο για να ολοκληρώσω τα art project μου, με τα οποία δεν μπορούσα να ασχοληθώ γιατί δούλευα ταυτόχρονα σε τρεις δουλειές. Διάλεξα την Αθήνα -τώρα μένω στο κέντρο- γιατί μου ήταν οικεία, επειδή έχω περάσει ένα μεγάλο μέρος των παιδικών μου χρόνων στην πόλη. Επίσης, πριν το ευρώ, ήταν σχετικά φτηνή πόλη. Όμως, αυτό που με τράβηξε περισσότερο και συνεχίζει να με γοητεύει είναι οι αντιθέσεις της πόλης, όχι μόνο μεταξύ αρχαίου και σύγχρονου, αλλά και μεταξύ του χάους στους δρόμους και της τάξης μέσα στα σπίτια, του ευρωπαϊκού και του αφρικανικού, του ανατολίτικου, του βαλκανικού. Η Νέα Υόρκη ήταν κάποτε ένα χωνευτήρι πολιτισμών και ιδεών (melting pot), αλλά νομίζω ότι ο τίτλος αυτός ταιριάζει πιο πολύ στην Αθήνα.
Beth, Αυστραλία
Αρχικά ήρθα στην Αθήνα για γρήγορες διακοπές και για να συναντηθώ με φίλους. Δύο μέρες στην Αθήνα, δύο μέρες στην Ικαρία. Αμέσως μου άρεσε η Αθήνα. Σύντομα συζητούσα με τους φίλους μου να μετακομίσω στην Αθήνα για να συνεργαστούμε. Έξι βδομάδες αργότερα, αποφάσισα να παρατήσω την ήδη καθιερωμένη καριέρα μου στην Ολλανδία ως αρχιτέκτονα και να έρθω εδώ ως μέλος των Point Supreme Architects (PS). Το αρχικό μου κίνητρο για να εγκατασταθώ στην Αθήνα ήταν η δουλειά· η εταιρεία είναι ιδανική και αυτός ήταν ο κύριος λόγος που ήθελα να ζήσω στην πόλη. Παρ' όλα αυτά, πιστεύω ότι όλοι όσοι δουλεύουμε εκεί βρίσκουμε πιο ενδιαφέρον γεγονός το να είμαστε στην Αθήνα, μιας και αποτελεί μέρος μιας ανερχόμενης αρχιτεκτονικής σκηνής παρά μιας ήδη κατοχυρωμένης και ενδεχομένως περιοριστικής κουλτούρας, όπως ήταν στην Ολλανδία που γνωριστήκαμε. Όσο περισσότερο γνωρίζω την πόλη, τόσο πιο πολύ μου αρέσει, είναι σκληρή και μερικές μέρες μπορεί να σου δώσει καμιά κλοτσιά, ακόμη και αν δεν αισθάνεσαι καλά, αλλά είναι μια πολύ δυναμική πόλη, πολύ ωμή και τίμια και μπορεί να σου δώσει πολλή ενέργεια και κίνητρα. Θεωρώ ότι είναι ένα μοναδικό μέρος σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Bob, Σκοτία
Έβγαινα με ένα πανέμορφο κορίτσι από το Ισραήλ και για δύο χρόνια μοιράζαμε τον χρόνο μας μεταξύ Λονδίνου και Τελ Αβίβ. Και οι δυο ξέραμε ότι αυτό που νιώθαμε ήταν κάτι αληθινό, γι' αυτό αποφασίσαμε να μείνουμε μόνιμα σε ένα μέρος, στο Λονδίνο, αλλά υπήρχε ένα πρόβλημα: ο σκύλος της. Αγαπούσε το σκυλί, ήταν πολύ ευτυχισμένη που θα μετακόμιζε στη Βρετανία για μένα, αλλά έπρεπε να έρθει και ο σκύλος μαζί. Η αυστηρή υγειονομική νομοθεσία στο Ηνωμένο Βασίλειο σήμαινε ότι έπρεπε να βρούμε μια ευρωπαϊκή χώρα που να επιτρέπει κατοικίδια και το περιορίσαμε μεταξύ Ολλανδίας και Ελλάδας. Η επιλογή ήταν εύκολη. Έφτασα στην Αθήνα με σκοπό να μείνω μόνο 6 μήνες, τον Νοέμβριο του 2002, με μια βαλίτσα γεμάτη μόνο με χειμωνιάτικα ρούχα... το πρώτο μου λάθος. Τα πρώτα χρόνια ήταν σκληρά. Έχοντας σκοτσέζικο αίμα, είχα διαρκή αγώνα με τη ζέστη. Η σχέση μου λύγισε κάτω από την πίεση να προσπαθήσω να προσαρμόσω τη ζωή μου σε μια καινούργια κουλτούρα και παραλίγο να χάσω το μυαλό μου μέχρι να βάλω σε μια σειρά τα χαρτιά διαμονής μου, για να μην αρχίσω να μιλάω για τις ουρές στα διάφορα γραφεία που έπρεπε να επισκέπτομαι γι' αυτό τον λόγο. Αυτό που τελικά όμως συμβαίνει όταν αρχίζεις και κινείσαι με τους ρυθμούς της Αθήνας είναι ότι δεν υπάρχει γυρισμός. Αρχικά, έχω μια υπέροχη δουλειά ως διευθυντής του Athens Sports Bar στη Μακρυγιάννη, που μου δίνει τη δυνατότητα να συντηρώ τον εαυτό μου, και αυτό είναι πολύ σημαντικό, όπως και το ότι έχω βρει μέσω δουλειάς πρώην πατριώτες μου, δημιουργώντας πολύ γερές φιλίες τα τελευταία χρόνια. Και φυσικά, όταν νιώθεις τον ενθουσιασμό με το που μπαίνει η άνοιξη και βλέπεις τους πάντες να ετοιμάζονται για ένα ακόμη τρελό καλοκαίρι που μόνο η Αθήνα μπορεί να προσφέρει. Για να είμαι ειλικρινής, έχοντας γευτεί αυτό τον τρόπο ζωής, δεν θα γύρναγα πίσω στη Βρετανία ακόμη και αν με πληρώνανε. Λατρεύω τη ζωή μου κάτω από τη σκιά της Ακρόπολης.
Lyam, Γαλλία/Αγγλία
Η Αθήνα είναι μια διεθνής πόλη και, αν γνωρίζεις την ελληνική κουλτούρα καλά και λίγο τη γλώσσα, μπορείς να περάσεις τέλεια εδώ. Είναι μια πόλη όπου πάντοτε συμβαίνει κάτι, αρκεί να γνωρίζεις τους σωστούς ανθρώπους. Δεν γίνεται να βρεις σε οποιαδήποτε χώρα εξαιρετική νυχτερινή ζωή, καταπληκτικό κλίμα, παραλίες, μια καλή δουλειά και να μπορείς να ολοκληρώσεις τις σπουδές σου. Η Αθήνα μού έδωσε τη δυνατότητα να απολαμβάνω όλα αυτά. Για μένα, όμως, το πιο καταπληκτικό πράγμα εδώ είναι ότι πάντα ξέρω πως απέχω τρεις ώρες από την Άνδρο, ό,τι πρέπει για να αποδράσεις από την πόλη, όταν χρειάζεται. Ήρθα στην Αθήνα πριν από τρία χρόνια, κυρίως για να αποκτήσω την ελληνική κουλτούρα και γιατί μου άρεσε ο τρόπος ζωής. Πάντοτε έτρεφα αισθήματα αγάπης για την Ελλάδα. Οι γονείς μου γνωρίστηκαν και έζησαν για πολλά χρόνια εδώ, στη δεκαετία του '90. Έχουμε ένα καλοκαιρινό σπίτι στην Άνδρο, το οποίο επισκέπτομαι κάθε καλοκαίρι από τότε που γεννήθηκα. Όταν έμαθα ότι υπήρχαν αμερικάνικα πανεπιστήμια εδώ που το πτυχίο τους είναι ισότιμο με αυτό των Ηνωμένων Πολιτειών, σκέφτηκα ότι θα ήταν τέλεια να μπορέσω να συνδυάσω τον ελληνικό τρόπο ζωής, τον υπέροχο καιρό και τις σπουδές.
σχόλια