Τι σημαίνει να ζεις σε 3 τετραγωνικά; Να μοιράζεσαι μια βρύση με περισσότερους από 200 συγκατοίκους; Να κοιμάσαι χωρίς στρώμα; Να μην έχεις καθόλου πρόσβαση σε καθαρό νερό; Στην αυλή σου να εκβάλλουν τα τοξικά απόβλητα από τις γύρω βιομηχανίες και τα παιδιά σου να παίζουν πάνω σε βουνά από σκουπίδια; Μοιάζουν εικόνες «δυστοπικές» από ένα μακρινό σύμπαν, ωστόσο μια διεθνής έκθεση/multimedia project των Γιατρών Χωρίς Σύνορα έρχεται να μας δείξει
ότι δεν βρίσκονται πολύ μακριά μας. Σήμερα περισσότεροι από 800 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν στο περιθώριο των σύγχρονων πόλεων, σε ακραίες συνθήκες διαβίωσης, δηλαδή 1 στους 10 ανθρώπους στον πλανήτη. Για πρώτη φορά στην ιστορία, πριν από τρία χρόνια ο πληθυσμός των πόλεων ξεπέρασε σε αριθμό αυτόν της υπαίθρου, με τον συνωστισμό, την επακόλουθη κοινωνική βία, την έλλειψη συνθηκών υγιεινής και την ανεπάρκεια δομών δημόσιας υγείας να καθιστούν πολλά κομμάτια αυτού του πληθυσμού ιδιαίτερα ευάλωτα στις φυσικές καταστροφές, όπως συνέβη στον πρόσφατο σεισμό στην Αϊτή. Οι παραγκουπόλεις του Καράτσι, της Κιμπέρα, του Πορτ Ο Πρενς βρίσκονται σήμερα σε κατάσταση ανθρωπιστικής και ιατρικής κρίσης.
Η Ελλάδα μπορεί να μην έχει τόσο πολλές φαβέλες ή να τις έχει καλά κρυμμένες, ωστόσο δεν έχει μείνει ανέγγιχτη από τις συνέπειες της άνευ προηγουμένου, ανεξέλεγκτης αστικοποίησης. Η χώρα μας τελευταία δοκιμάζεται και η ίδια από μια αδυσώπητη οικονομική κρίση που έχει ωθήσει πολλούς συμπολίτες μας στα όρια της φτώχιας. Ακόμη κι αν οι παραγκουπόλεις του Καράτσι ή της Κιμπέρα μάς είναι άγνωστες, καθημερινά ερχόμαστε σε επαφή με εικόνες εξαθλίωσης που πλήττουν ιδιαίτερα τις πιο ευπαθείς ομάδες πληθυσμού, όπως οι άνεργοι και οι μετανάστες, κυρίως στα αστικά κέντρα.
σχόλια