Τέμπη: «Ο πόνος μου γίνεται οργή και θυμός. Γιατί δεν παραιτείστε από την ασυλία σας;» -Συγκλονίζει ο πατέρας των δίδυμων Χρύσας και Θώμη

Τέμπη: Συγκλονίζει η κραυγή του πατέρα, Νίκου Πλακιά- «Πλέον ο πόνος μου δεν γίνεται δάκρυ. Γίνεται μίσος, οργή και θυμός» Facebook Twitter
0

Ένας χρόνος πέρασε από την τραγωδία στα Τέμπη και ο πόνος των συγγενών των θυμάτων μεγαλώνει μέρα με την ημέρα, όσο δεν αποδίδονται ευθύνες για την αδιανόητη σιδηροδρομική τραγωδία. Στο μνημόσυνο, οι οικογένειες των 57 νεκρών ζήτησαν δικαίωση. 

Την Τετάρτη, με την συμπλήρωση ενός χρόνου από την εθνική τραγωδία έγιναν μνημόσυνα στη μνήμη των θυμάτων στο σημείο της σύγκρουσης των τρένων στα Τέμπη, αλλά και στην Καλαμπάκα, όπου ξεκληρίστηκε η οικογένεια Πλακιά, χάνοντας τα τρία κορίτσια τους, τη Χρύσα, τη Θώμη και την Αναστασία. 

Ανατριχιαστικά ήταν τα όσα είπε ο πατέρας των δίδυμων κοριτσιών, Νίκος Πλακιάς, με τη σπαρακτική κραυγή του στο τέλος να σκίζει τις καρδιές των παρευρισκόμενων. 

«Ένας χρόνος από τότε που σε αυτό το μέρος είδαμε και χαιρετήσαμε για τελευταία φορά τα παιδιά μας. Τα παιδιά μας που στην πορεία γίνανε και δικά σας παιδιά, παιδιά ολόκληρης της Ελλάδας. Ας γίνει αυτή η μέρα - όχι μόνο σήμερα, αλλά για όλα τα επόμενα χρόνια - ημέρα μνήμης και θύμησης για τον τόσο άδικο χαμό τους» είπε αρχικά ο πατέρας. 

«Βλέπετε έναν αγώνα που γίνεται από όλες τις οικογένειες. Ένας αγώνας για να βρεθεί δικαιοσύνη. Και επιτέλους οι υπεύθυνοι, όσο ψηλά κι αν βρίσκονται, να οδηγηθούν στη δικαιοσύνη. Πριν από έναν χρόνο, ο υπουργός Καραμανλής μας κουνούσε τα χαρτιά για το πιο ασφαλές μέσο και να αρνείται τα πάντα. Ο κ. Αγοραστός σαν άλλος ηθοποιός στο έργο "η Μαρία της Σιωπής" έρχεται και επικαλείται το δικαίωμα της σιωπής. Η σιωπή είναι για τους δειλούς. Εμείς είμαστε λύκοι. 

«Μια εξεταστική επιτροπή που σκοπό είχε τη συγκάλυψη και τίποτα άλλο. Για να μην αποδοθούν ευθύνες σε πολιτικά πρόσωπα. Και ρωτώ αφού τα κάνετε όλα σωστά, γιατί δεν παραιτείστε από την ασυλία σας; Εμείς θα συνεχίσουμε, εγώ θα συνεχίσω μέχρι το τέλος. Μέχρι να μπει και ο τελευταίος στη φυλακή. Στον αγώνα αυτό σας θέλουμε δίπλα μας για τα παιδιά μας.

«Τα παιδιά μας χάθηκαν τόσο αναίτια. Τόσο άδικα. Πλέον ο πόνος μου δεν γίνεται δάκρυ. Γίνεται μίσος, οργή και θυμός. Μαζί μας βρίσκονται και τα αδέλφια, οι οικογένειες που ήρθαν από το νομό, οι οικογένειες ανθρώπων που χάθηκαν. Αυτές είναι οι οικογένειές μας, αυτά είναι τα αδέλφια μας! Να είστε όλοι πάντα καλά και να θυμόσαστε: στη θέση αυτή μπορεί να ήταν ο καθένας σας! Να είστε πάντα δίπλα μας. Ευχαριστώ. Χρύσα, Θώμη, Αναστασία, μου λείπετε! Αθάνατες!» φώναξε ο Νίκος Πλακιάς, με το συγκεντρωμένο πλήθος να τον καταχειροκροτεί.

Ελλάδα
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ