Live

Επιστήμονες βρήκαν πως οι κεφαλιές στο ποδόσφαιρο αλλάζουν αμέσως τον εγκέφαλο

Επιστήμονες βρήκαν πως οι κεφαλιές στο ποδόσφαιρο αλλάζουν αμέσως τον εγκέφαλο Facebook Twitter
0


Κάθε φορά που κάποιος κάνει μια κεφαλιά με τη μπάλα του ποδοσφαίρου, αμέσως συμβαίνουν μικρές αλλά όχι αμελητέες αλλαγές στον εγκέφαλό του. Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε μια νέα μικρή βρετανική επιστημονική έρευνα, η πρώτη του είδους της, που διαπίστωσε ότι κεφαλιές ίσον χειρότερη μνήμη.


Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Στέρλινγκ, με επικεφαλής τη γνωσιακή νευροεπιστήμονα δρα Μαγκνταλένα Ιέτσγουαρτ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό EbioMedicine, ζήτησαν από μια ομάδα 19 εθελοντών ερασιτεχνών ποδοσφαιριστών, ανδρών και γυναικών, να χτυπούν κεφαλιές σε μπάλες, τις οποίες πετούσε προς το μέρος τους ένα μηχάνημα, που προσομοίωνε τα χτυπήματα κόρνερ στο ποδόσφαιρο.


Πριν και αμέσως μετά από κάθε κεφαλιά, οι επιστήμονες έλεγχαν τον εγκέφαλο των εθελοντών, καθώς και την μνήμη τους. Διαπιστώθηκε ότι μετά τις κεφαλιές οι επιδόσεις στα τεστ μνήμης ήσαν 41% έως 67% χειρότερες. Η μνήμη αποκαθίστατο πλήρως μετά από ένα 24ωρο περίπου. Επίσης μετά από μερικές κεφαλιές ο εγκέφαλος εμφανίζει τάση συστολής.


«Αν και οι αλλαγές είναι προσωρινές, τις θεωρούμε σημαντικές για την υγεία του εγκεφάλου, ιδίως αν συμβαίνουν ξανά και ξανά, όπως συμβαίνει στο ποδόσφαιρο. Καθώς μεγάλοι αριθμοί ανθρώπων παίζουν αυτό το άθλημα, είναι σημαντικό να γνωρίζουν τι συμβαίνει στον εγκέφαλό τους και τις συνέπειες που μπορεί να υπάρξουν σε βάθος χρόνου», δήλωσε η βρετανή επιστήμονας.


Προς το παρόν, παραμένει αβέβαιο κατά πόσο οι αλλαγές στον εγκέφαλο είναι προσωρινές στους ανθρώπους που παίζουν ποδόσφαιρο για χρόνια και συνεχώς βαράνε κεφαλιές. Το θέμα θα μελετηθεί περαιτέρω από τους επιστήμονες.

πηγή: ΑΠΕ/ΜΠΕ

0

Live

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η ομορφιά ως καθρέφτης της εποχής

Living / Η ομορφιά ως καθρέφτης της εποχής

Ζούμε στην εποχή του φυσικού μακιγιάζ, του συνδυασμού αρωμάτων και της σύνθετης ρουτίνας περιποίησης. Από την υπερβολή των ’80s μέχρι το σήμερα, η ομορφιά αποτυπώνει την κοινωνική εξέλιξη και τη μοναδικότητα κάθε γυναίκας.
ΕΦΗ ΑΝΕΣΤΗ
«Είμαι τυφλός και μπορώ να μένω μόνος, μην ξαφνιάζεστε!»

Ζούμε, ρε! / «Είμαι τυφλός και μπορώ να μένω μόνος, μην ξαφνιάζεστε!»

Μπορούν τα τυφλά άτομα να ζήσουν μόνα; Χρειάζονται τα σπίτια τους κάποια ειδική προσαρμογή; Τι είναι η εκπαίδευση στις καθημερινές δεξιότητες; Η Χρυσέλλα Λαγαρία και ο Θοδωρής Τσάτσος συζητούν για το θέμα με την εκπαιδεύτρια κινητικότητας και προσανατολισμού και ιδρυτικό μέλος της ομάδας «Σκύλοι βοηθοί Ελλάδας», Πέννυ Στούμπου.
THE LIFO TEAM
Millennials και Gen Zers αναζητούν το ιδανικό workplace το 2025

Living / Το ιδανικό εργασιακό περιβάλλον του 2025: Τι ψάχνουν οι Millennials και οι GenZers;

Οι διαφορετικές γενιές που κυκλοφορούν τα τελευταία χρόνια στην αγορά εργασίας περιγράφουν τις συνθήκες που θα τους έκαναν να νιώθουν τη δουλειά τους περισσότερο σαν το σπίτι τους.
ΠΕΝΝΥ ΜΑΣΤΟΡΑΚΟΥ
Γιατί συχνά νιώθουμε μεγαλύτερη νοσταλγία για τις δυσκολίες παρά για τις χαρές;

Living / Γιατί συχνά νιώθουμε μεγαλύτερη νοσταλγία για τις δυσκολίες παρά για τις χαρές;

Οι άνθρωποι έχουν την τάση να βλέπουν «με ροζ γυαλιά» ακόμα και τις πιο αντίξοες περιόδους της ζωής τους, ακόμα κι αν πρόκειται για συνθήκες οικονομικής ύφεσης, πανδημίας ή πολέμου.
THE LIFO TEAM
O «ξαφνικός θάνατος» της εξ αποστάσεως εργασίας

Living / O «ξαφνικός θάνατος» της εξ αποστάσεως εργασίας

Στον απόηχο της πανδημίας, οι πολιτικές «εργασίας από το σπίτι» έμοιαζαν να δείχνουν τον δρόμο για τον χώρο εργασίας του μέλλοντος, αλλά πλέον οι αποκλειστικά remote θέσεις είναι είδος προς εξαφάνιση.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΙΑΝΝΑΚΙΔΗΣ
«Προτιμώ να δώσω τον σκύλο, παρά να είναι μαζί σου»: Όταν χωρίζεις (και) από το κατοικίδιό σου

Living / «Προτιμώ να δώσω τον σκύλο, παρά να είναι μαζί σου»: Όταν χωρίζεις (και) από το κατοικίδιό σου

Ποιο είναι το νομοθετικό πλαίσιο σχετικά με τα ζώα συντροφιάς; Ιστορίες –με αίσιο και μη τέλος– για ανθρώπους που χώρισαν εκτός από τους συντρόφους τους και από το κατοικίδιό τους.
ΤΑΤΙΑΝΑ ΤΖΙΝΙΩΛΗ
ΕΠΕΞ CHECK «Ο τρόπος που βλέπω το ντύσιμο καθορίστηκε απ’ τον αυτισμό μου»

Living / «Δεν ήμουν το παράξενο παπί, απλώς δεν ήμουν ποτέ πάπια»: Όταν μια γυναίκα της μόδας διαγνώστηκε με αυτισμό στα 50

Για τη Ζ. τα ρούχα δεν είναι απλώς αισθητική επιλογή – είναι μια γλώσσα. Η διάγνωση της νευροδιαφορετικότητάς της την έκανε να ξαναδεί τη ζωή της, την αφοσίωσή της στα υλικά και την υφή τους μέσα από αυτό το πρίσμα.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ