Ευρώπη-πλήξη

Ευρώπη-πλήξη Facebook Twitter
Τα κόμματα σε όλες τις χώρες χρησιμοποιούν τις ευρωεκλογές ως προθάλαμο ή δοκιμαστήριο των εθνικών εκλογικών αναμετρήσεων. Εικονογράφηση: bianka/LIFO
0

ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ ΛΟΓΟ προκαλεί πάντα πλήξη η «Ευρώπη» και οι εκλογές της; Έχουν προταθεί πολλές ερμηνείες. Το ότι αισθανόμαστε την πολιτική με τοπικούς και εθνικούς όρους, το ότι τα ευρωπαϊκά θέματα έχουν στιγματιστεί ως ελιτίστικα και δυσνόητα και, φυσικά, το ότι τα κόμματα σε όλες τις χώρες χρησιμοποιούν τις ευρωεκλογές ως προθάλαμο ή δοκιμαστήριο των εθνικών εκλογικών αναμετρήσεων.

Ωστόσο, όλες οι μεγάλες εξηγήσεις νομίζω ότι παραβλέπουν κάτι σημαντικό: ότι στη δημόσια ζωή μπορούμε να αλλάζουμε μοτίβα και να επιδρούμε με τη σειρά μας στις διαμορφωμένες τάσεις. Στην πολιτική αξίζει πάντα τον κόπο να φανταζόμαστε πώς θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά τα πράγματα. Αν το σκεφτούμε, άλλωστε, η πλήξη με την «Ευρώπη» είναι πλήξη με όλες τις διαστάσεις της επίσημης και θεσμικής πολιτικής. Προφανώς, η πολυπλοκότητα των θεμάτων, η δυσκολία των «ντοσιέ» τρομάζει. Κάποιος που δεν έχει επαγγελματική διαστροφή με τα δημόσια και πολιτικά θέματα δεν θέλει να έχει στο κεφάλι του και αυτό το άγχος.

Το ερώτημα για την Ευρώπη είναι στην ουσία ένα ερώτημα για το πώς μπορούμε να βγούμε από τον ύπνο μιας ρουτίνας δίχως να γλιστρήσουμε στο παραμύθι ενός αγανακτισμένου μικροαστισμού.

Μέσα από αυτήν τη διαδικασία αποξένωσης και βαρεμάρας βγαίνουν νικήτριες δυο λογικές. Η πρώτη πάει να απλοποιήσει τα πράγματα στη βάση της απέχθειας, ενώ η δεύτερη οχυρώνεται πίσω από την υπερβολική πολυπλοκότητα. Η πρώτη εκμεταλλεύεται θερμά συναισθήματα και η δεύτερη παίζει με τους ψυχρούς υπολογισμούς και τις ανασφάλειες. Αυτές οι λογικές βρίσκουν πολιτική έκφραση είτε στον αστερισμό των ακροδεξιών είτε σε κόμματα και προσωπικότητες του τεχνοκρατικού κέντρου, είτε λίγο προς τα δεξιά είτε λίγο πιο προοδευτικά. Ό,τι κινείται πολιτικά στην Ευρώπη παίζεται μεταξύ αυτών των δυο λογικών που εκφράζουν η μεν ακροδεξιά τον λαϊκίστικο συναισθηματισμό, το δε κέντρο έναν ελιτίστικο ορθολογισμό. 

Οι προσπάθειες για να υπάρξει μια διαφορετική λογική έχουν μικρή επιτυχία. Οι εύκολες λύσεις ελκύουν περισσότερο. Εύκολη λύση είναι ο εθνικισμός όσο και η τεχνοκρατική προσδοκία με αμφίδρομα δάνεια απ' όλες τις πολιτικές παραδόσεις.

Η πλήξη, πάντως, δεν είναι θετικό συναίσθημα για τον δημοκρατικό πολιτισμό. Στην ουσία είναι ανάθεση και ευθυνοφοβία. Αφήνει το πεδίο της δράσης σε εκείνους που δεν πλήττουν καθόλου, σε ανεξέλεγκτες ολιγαρχίες, σε φιλόδοξους νάρκισσους, σε δημαγωγούς και γκρίζους επαγγελματίες των κενών λόγων.

Τι θα ήταν τελικά το αντίθετο της πλήξης; Εδώ οι απαντήσεις διαφέρουν και δεν θα ήταν δυνατό να είναι ίδιες. Για κάποιους, ας πούμε, θα ήταν ένα θερμό και διαρκές ενδιαφέρον για τα δημόσια ζητήματα, μια αφυπνισμένη κοινωνικοπολιτική συνείδηση. Για άλλους όμως (και αυτοί έχουν γίνει περισσότεροι με τα χρόνια), μια κουλτούρα πολιτικής ευαισθητοποίησης είναι προορισμένη για κάποιες οριακές στιγμές της Ιστορίας, για στιγμές εξέγερσης ή καθεστωτικών αλλαγών. Στις «φιλελεύθερες δημοκρατίες» η ρουτίνα παίζεται με υφέσεις και εξάρσεις, κυρίως όμως με πολλές δόσεις… πλήξης! Από μια άποψη, λένε ορισμένοι, καλύτερα να πλήττουμε παρά να σφαζόμαστε ή να παθιαζόμαστε σαν χούλιγκαν και τζιχαντιστές της πολιτικής.

Γιατί όμως πρέπει να πρέπει να διαλέγουμε πάντα ανάμεσα σε καρικατούρες; Να είμαστε είτε αρχαϊκά φανατικοί είτε αλά καρτ νερόβραστοι και απολιτίκ; Να κινούμαστε αναθέτοντας το συναίσθημά μας σε εθνικοπατριώτες δημαγωγούς και τη λογική μας σε δυνάμεις της συμβατικής διαχείρισης;

Το ερώτημα για την Ευρώπη είναι στην ουσία ένα ερώτημα για το πώς μπορούμε να βγούμε από τον ύπνο μιας ρουτίνας δίχως να γλιστρήσουμε στο παραμύθι ενός αγανακτισμένου μικροαστισμού. Μέχρι να συμβεί αυτό, οι πολιτικοί θα ανακαλύπτουν το ΤikTok και τη «νεολαία» – αυτήν τη νεολαία που έχει γίνει ο τελευταίος εξωτικός προορισμός για την παραδοσιακή εκλογική μας αγωνία.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Γιατί να μη λιντσάρουμε τους ανήλικους δράστες;

Explainer / Το ποινικό δίκαιο ανηλίκων και η δίψα του κοινού για λιντσάρισμα

Τις τελευταίες εβδομάδες, μετά την υπόθεση ξυλοδαρμού μιας ανήλικης στη Γλυφάδα, η συζήτηση για τη βία μεταξύ ανηλίκων έχει αναζωπυρωθεί, ενώ παράλληλα η κυβέρνηση εξήγγειλε κάποια μέτρα για την αντιμετώπιση του ζητήματος.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΑΜΑΡΑΣ

Βασιλική Σιούτη / Η Τουρκία απαιτεί, ο Σαμαράς πιέζει, η αντιπολίτευση κρατά χαμηλούς τόνους

Η κυβέρνηση επιθυμεί την εξομάλυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων, αλλά δέχεται πιέσεις από την Άγκυρα, η οποία εγείρει διαρκώς νέες αξιώσεις, και από τους πρώην πρωθυπουργούς Αντώνη Σαμαρά και Κώστα Καραμανλή, που εκφράζουν επιφυλάξεις. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Ηοw much is too much?

Οπτική Γωνία / Πόσες λεπτομέρειες αρκούν όταν μιλάμε για σεξουαλική κακοποίηση;

Πώς «καταναλώνουμε» τη σεξουαλική βία σε μια εποχή που ο οποιοσδήποτε μπορεί να μεταδώσει ζωντανά έναν βιασμό από ένα κινητό ή να τον κάνει upload στο youporn, και που το πορνό είναι παντού και πιο βίαιο από ποτέ;
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΤΡΙΒΟΛΗ
Γιατί οι αμερικανικές εκλογές είναι οι πιο κρίσιμες των τελευταίων ετών;

Διεθνή / Γιατί οι αμερικανικές εκλογές είναι οι πιο κρίσιμες των τελευταίων ετών;

Τι θα σημάνει μια πιθανή νίκη του Τραμπ; Πώς το αποτέλεσμα θα επηρεάσει την Ελλάδα και τις σχέσεις μας με την Τουρκία; Μιλά στη LIFO ο δρ. Ευρωπαϊκής Ασφάλειας και Νέων Απειλών και κύριος ερευνητής ΕΛΙΑΜΕΠ, Τριαντάφυλλος Καρατράντος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Χρυσέλλα Λαγαρία: «Δεν είναι τόσο τρομακτικό το να είσαι τυφλός»

Οι Αθηναίοι / Χρυσέλλα Λαγαρία: «Δεν είναι τόσο τρομακτικό το να είσαι τυφλός»

Η συνιδρύτρια και διευθύντρια της Black Light και συνδημιουργός της σειράς podcast της LiFO «Ζούμε ρε» δραστηριοποιείται ώστε οι ΑμεΑ να διαθέτουν ίσες ευκαιρίες και απεριόριστη πρόσβαση, δίχως στιγματισμούς και διακρίσεις. Και είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Μόνη πλέον λύση η δημιουργία ενός διεθνικού ομοσπονδιακού κράτους Ισραηλινών και Παλαιστινίων»

Διεθνή / «Μόνη πλέον λύση η δημιουργία ενός διεθνικού ομοσπονδιακού κράτους Ισραηλινών και Παλαιστινίων»

Από τις πιο έγκυρες πηγές αναφορικά με τα τεκταινόμενα στη Μέση Ανατολή, ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Πέτρος Παπακωνσταντίνου σχολιάζει όλες τις τελευταίες εξελίξεις στην ισραηλινοπαλαιστινιακή σύγκρουση.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Από την άσκηση επιρροής στην επιθετική εξαγορά

Οπτική Γωνία / Από την άσκηση επιρροής στην επιθετική εξαγορά

Όταν πρόσωπα διεκδικούν την προσωπική τους λάμψη στη show biz, στις επιχειρήσεις και στην πολιτική (πηδώντας εύκολα από το ένα στο άλλο), η πολιτική βυθίζεται περισσότερο στην ανυποληψία και την ασημαντότητα.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Το νέο δίπολο στη Βουλή και η ιδιαίτερη κατάσταση του ακέφαλου ΣΥΡΙΖΑ

Βασιλική Σιούτη / Το νέο δίπολο στη Βουλή και η ιδιαίτερη κατάσταση του ακέφαλου ΣΥΡΙΖΑ

Η πολιτική των «ήρεμων νερών» με την Τουρκία ταράζει τα νερά στη ΝΔ και ο Γιώργος Γεραπετρίτης δρα πυροσβεστικά στη φωτιά που άναψαν το ειδικό χωροταξικό του Θόδωρου Σκυλακάκη και η διάταξη για τις βραχονησίδες. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Ο παλιός Τσίπρας είναι ακόμα εδώ, χωρίς αυτοκριτική, αλλά πιο δεξιά

Βασιλική Σιούτη / Ο παλιός Τσίπρας είναι ακόμα εδώ, χωρίς αυτοκριτική, αλλά πιο δεξιά

Ένας Τσίπρας από τα παλιά εμφανίστηκε στο Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά χθες, στην εκδήλωση του ινστιτούτου του, με λίγο χαμηλότερους τόνους και αγωνία να ξαναγράψει την ιστορία του και να υπενθυμίσει ότι είναι εδώ.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
doukas

Βασιλική Σιούτη / Οι «κύκλοι» του Χάρη Δούκα

Ο Χάρης Δούκας επέλεξε εχθές με διαρροές μέσω «κύκλων» να εκφράσει τη διαφωνία του για τις αποφάσεις του Νίκου Ανδρουλάκη, παρότι όταν ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ τον ενημέρωσε, πριν τις ανακοινώσει, δεν διατύπωσε καμία αντίρρηση.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ