________________
1.
Λένα καλημέρα,
Είμαι μια κοπέλα στα 27 που δόξα τω Θεώ εμπειρίες στον ερωτικό τομέα είχα πολλές, έχω ταξιδέψει, έχω δει πράγματα, νιώθω καλά..Αν και τελευταία με δουλειές κτλ άφησα τα ταξίδια λίγο πίσω, αλλά πάντα ελπίζω σε ένα καλύτερο αύριο.
Σου γράφω γιατί έχω κάτι που με απασχολεί τα τελευταία χρόνια και έχει να κάνει με το θέμα της εμπιστοσύνης στο συντροφό μου. Είμαι σε μια σχέση 7μήνες τώρα (αυτός 24 εγώ 27) και είναι ένας άνθρωπος που με γεμίζει, έχουμε κοινά ενδιαφέροντα, κοινά θέλω και γενικά περνάμε πολύ όμορφα..
Ένα θέμα όμως που με ταλανίζει είναι αυτό με τις πρώην.. Λόγω και παρελθόντος μου και κακών εξελίξεων δεν μπορώ καθόλου στην ιδέα ότι θα έχει επαφές με τις πρώην του. Δεν εννοώ να μη μιλάνε, αλλά οκ εμένα ο φίλος μου είναι ένα παιδί πολύ διαχυτικό πολύ ανοιχτό και δεν με ενοχλεί, δεν θέλω να το αλλάξω αυτό.. όμως, όταν βλέπει κρυφά την πρώην του και δεν μου το λέει και το ανακαλύπτω?? Με αυτήν ήταν μαζί στα 19 τους αλλά ήταν μακριά οπότε και έληξε, αλλά υπήρχε επικοινωνία όπως μου είπε ο ίδιος μέχρι πριν με γνωρίσει, την έκοψαν όμως γιατί δν είχε κάποιο νόημα. όχι όταν με γνώρισε, λίγο πρίν.. Καταλαβαίνω να την αγαπαει, να την νοιάζεται, μεγαλώσαν μαζί και είναι και κολλητή του πολύ καλού του φίλου. Αλλά ρε Λένα, με σκοτώνει αυτό το πράγμα..Φοβάμαι διαρκώς ότι είναι ένα απωθημένο και επειδή αυτή είναι με άλλον καιρό πριν από εμάς πως γι' αυτό απλά δεν είναι μαζί. Η απόσταση πλέον μειώθηκε και αν θέλουν εκμηδενίζεται..Αλλά δεν θέλω να φτάσω εκεί, φοβάμαι πως απλά κάποια στιγμή θα γυρίσει πίσω? Δεν ξέρω..Το κακό είναι πως είχα δει κάποιες συνομιλίες(πριν με γνωρίσει βέβαια, που αυτή ήταν ήδη με άλλον και μου γυρνάνε στο μυαλό...Αν δεν τα χα δει αυτά θα μουν καλύτερα..)
Όταν κατάλαβα ότι βρέθηκαν για καφέ και το είπα ένιωσε πολύ άσχημα, μου λέει πρέπει να σταματήσεις να πιστεύεις ότι με απασχολεί αυτό κτλ. Δεν ξέρω, είμαι πολύ μπερδεμένη, δεν ξέρω αν πρέπει να το πιάσω ξανά εάν δεν μου δοθεί αφορμή, δεν ξέρω, δεν θέλω να ζω με αμφιβολίες και δεν μπορώ να φοβάμαι μια πρώην.. Φοβάμαι γενικά στις σχέσεις μου πως όλοι θα με κερατώσουν.. Διότι πάντα κάτι συμβαίνει..Το μόνο που του είπα είναι πως γενικά δεν μπορώ το ψέμα, προτιμώ να ακούω την αλήθεια και ας πονάει. Αν απλά ήταν ένας καφές α ήθελα να το ξέρω και ας νευρίαζα εκείνη την ώρα.. Εγώ λειτουργώ διαφορετικά, οκ, και πάντα περιμένω τα ίδια από τους άλλους , το οποίο δεν γίνεται..Και μετά ξενερώνω χωρίς λόγο..
Αυτή τη φορά με τρομάζει η σκέψη πως μπορεί να έχει μείνει κάτι μέσα του σαν απωθημένο ή δεν ξέρω γω τί.. Νομίζω πως έχω "εκτεθεί" πολύ συναισθηματικά και δεν μου αρέσει..Ο φίλος μου γενικα΄είναι πιο ψύχραιμος και τα αντιμετωπίζει όλα πιο κουλ..Και εγώ το έχασα αυτό το κουλ από όταν μπήκαν αυτά στο μυαλό μου.
Θα βγούν ποτέ? Άσε που φοβάμαι πως με τις βλακείες μου στο τέλος μπορεί να διαλύσω κάτι που αγαπώ και περνάω καλά..Θα ήθελα να ακούσω τη γνώμη σου..
Σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου εκ των προτέρων,
Δήμητρα
Ο νυν σου έχει μια πρώην που μπλα μπλα μπλα μπλα... Μα όλοι οι νυν έχουν τουλάχιστον μια πρώην, και όλες οι πρώην δεν είναι ίδιες μεταξύ τους. Δεν είναι η ιστορία από μόνη της που είναι ιδιαίτερη, εξαιρετική ή που υποδαυλίζει τη φωτιά. Μια άλλη στη θέση σου μπορεί να μην έδινε σημασία, ή να της φαινόταν η ιστορία αδιάφορη, ή χαριτωμένη, ή κάπως σαχλή. Το πώς θα τη δεις εξαρτάται από σένα. Κι εσύ έχασες το κουλ γιατί σχεδόν περίμενες να συμβεί κάτι για να το χάσεις, και φυσικά η ευκαιρία βρέθηκε. «Φοβάμαι γενικά στις σχέσεις μου πως όλοι θα με κερατώσουν.. Διότι πάντα κάτι συμβαίνει..» Και αυτός ο φόβος βοήθησε στο να αρχίσεις να ανησυχείς, και η ανησυχία έφερε τις αμφιβολίες, και μετά τις συζητήσεις, που δεν αποκάλυψαν την αλήθεια γύρω από σχέση του νυν με την πρώην, αλλά ότι στη σχέση που έχετε οι δυο σας, αυτή τη στιγμή, εσύ είσαι λιγότερο κουλ από αυτόν. Κι αυτό, ειδικά στην αρχή, δεν είναι καλό για την αυτοπεποίθηση σου.
Όσο και να φοβάσαι και να ανησυχείς, ό,τι και να συζητάς και να σκέφτεσαι, είναι πολύ πέρα από τις δυνάμεις σου να ελέγξεις τι θα γίνει στο μέλλον. Συζητάς και αναλύεις γιατί νομίζεις ότι κάτι θα προλάβεις. Αλλά όχι, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Αν η σχέση του με αυτή την κοπέλα είναι τόσο σημαντική και δυνατή που είναι δυνατόν να ανανεωθεί μετά από τόσα χρόνια, ξέρεις κάτι; Χαλάλι τους, και μπράβο τους. Τότε είναι φτιαγμένοι οι ένας για τον άλλον, δεν σε αφορά το θέμα. Δεν θα χάσεις εσύ κάτι τρομερό, εφτά μήνες τα έχετε. Αν πάλι δεν είναι τέτοιου είδους σχέση και απλώς είναι φίλοι/πρώην εραστές, δημιουργείς ένα τεράστιο θέμα που κυρίως εσένα βλάπτει. Και αν σε κερατώσει... τι θα γίνει αν σε κερατώσει; Πραγματικά, τι θα πάθεις; Μην χάνεις την ψυχραιμία σου για τέτοια πράγματα, που είναι καθημερινά μέσα στη ζωή. Και θα σε κερατώσουν, και θα κερατώσεις, και όλο κάτι θα γίνεται. Δεν γίνεται να φοβάσαι συνέχεια αυτά που σίγουρα θα συμβούν κάποια στιγμή. Κράτα τη δύναμή σου για τα μεγάλα, αυτά που δεν είναι καθημερινά, και δεν σου περνούν καν από το μυαλό τώρα.
________________
2.
Καλημέρα γλυκύτατη α,μπα!
όταν κάποιος είναι κακομαθημένος, φταίει αυτός, οι γονείς, ή και οι 2 μαζί; Φαντάζομαι το τρίτο... Πως μπορεί να το αλλάξει;
Πολλές φορές νομίζω ότι είμαι κακομαθημένη... Σε τσακωμούς με την αδερφή μου (λίγα χρόνια πριν) το έχει πει πολλές φορές, και το υπονοεί ακόμα σε κουβέντες. Είμαι φοιτήτρια, σπουδάζω στο εξωτερικό. Φοβάμαι ότι ο τρόπος που συνέβαλα στο να εξελιχτεί τη σχέση με τους γονείς μου, δεν μου επιτρέπει να μιλήσω μαζί τους ξεκάθαρα. Παράδειγμα, μέχρι τώρα δεν μου έβαλαν οικονομικό όριο, και τώρα συνειδητοποιώ ότι ξοδεύω πολύ περισσότερα απ' όσα χρειάζομαι. Πολλές φορές τους ρώτησα αν είμαι μέσα στα όρια, και μου απαντούσαν να μην ανησυχώ. Αλλά ταυτόχρονα όταν μιλάμε μέσω βίντεο, από την μη λεκτική επικοινωνία νιώθω ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα. Γενικά είμαι άτομο με πολλή άγνοια σε πολλά επίπεδα, όπως και το οικονομικό, αλλά τώρα προσπαθώ να το αλλάξω. Δεν θέλω να είμαι κακομαθημένη. Καμία συμβουλή; Ευχαριστώ πολύ! Καλή σου μέρα! Χχχχχ- Gande Gratto
Με αυτή την ερώτηση έπεσες μόνη σου στο λάκκο με τα φίδια, και μάλλον θα το καταλάβεις αν διαβάσεις τα σχόλια που υποψιάζομαι ότι θα προκαλέσει η εξομολόγηση σου. Μολαταύτα, το πρόβλημα του καθένα είναι σημαντικό για τον ίδιο.
Νομίζω ότι είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου που ακούω κάποιον να λέει ότι αισθάνεται να μην έχει κανέναν οικονομικό περιορισμό και όταν ρωτάει τους χορηγούς πού βρίσκεται να του απαντούν 'μην ανησυχείς'. Ναι, αυτό είναι αρχή lenfou και είμαι ένοχη, αλλά έχω εντυπωσιαστεί τόσο πολύ που ένιωσα την ανάγκη να το γράψω. Δεν είναι ότι κάνω παρέα με τους Ρόκφελερ και ξέρω από πολλά λεφτά, αλλά γκρίνια για τα χρήματα έχω ακούσει πολλές φορές από ανθρώπους που δεν θα έπρεπε να γκρινιάζουν. Αυτή η εκδοχή αντιμετώπισης είναι πολύ πρωτόγνωρη. Κανένας απολύτως περιορισμός; Φίλη μου, σε ζηλεύω. Έχεις κάθε δίκιο που ανησυχείς και δηλώνεις άγνοια σε πολλά επίπεδα, αλλά σε ζηλεύω. Έχεις ένα πραγματικά καθαρόαιμο first world problem.
Επειδή αυτό που ρωτάς είναι εντελώς εκτός των εμπειριών μου, θα πρέπει να παραδεχτώ ότι δεν έχω ιδέα τι να απαντήσω, και ότι είναι η πρώτη φορά που το παθαίνω αυτό στο 'α μπα'. Τι να πω σε κάποιον που είναι τόσο προστατευμένος, ώστε να μην ξέρει από πού να ξεκινήσει για να γνωρίσει τον κόσμο; Να προτείνω να πάει σε ένα σούπερ μάρκετ;
Το μόνο που μπορώ να σκεφτώ είναι να ξεκινήσεις από την αδερφή σου. Μεγαλώσατε στην ίδια οικογένεια, και όμως είσαστε πολύ διαφορετικές. Αυτή ξέρει περισσότερα από όσα μπορώ να υποθέσω. Ρώτα την. Ρώτα την τι συμβαίνει, γιατί είσαι μέσα στην άγνοια, και τι έχει συμβεί στην ανατροφή σου. Θα είναι σκληρή κουβέντα και θα αντιμετωπίσεις αρνητικά συναισθήματα, περιφρόνηση, ζήλεια, αγανάκτηση, αλλά μάλλον θα είναι μια καλή αρχή για να κάνεις μια ρωγμή στο προστατευτικό στρώμα που σε περιβάλλει.
________________
3.
Αγαπητή Α,μπά,
Σε διαβάζω εδώ και κανά τρίμηνο και έχω εκτιμήσει τις απαντήσεις σου σε ερωτήσεις που ανά καιρούς είναι και δικές μου.
Γενικά έχω παρατηρήσει ότι είτε κάποιος έχει πρόβλημα με τους άλλους ή έλλειψη αυτοπεποίθησης.
Εγώ νομίζω δεν έχω τίποτα από τα δύο. Η αυτοπεποίθησή μου πάει καλά και είμαι σίγουρη ότι το πρόβλημα το προκάλεσα εγώ.
Πριν 3 χρόνια ήμουν με ένα αγόρι. Ήμασταν μαζί για πολλά χρόνια. 7.. Τα περισσότερα από απόσταση. Σπουδάζαμε σε διαφορετικές πόλεις.
Κάποια στιγμή έφυγα, πήγα να σπουδάσω στο εξωτερικό. Εκεί γνώρισα ένα άλλο αγόρι. Για 3 μήνες κανένας δεν ήξερε για την ύπαρξη του άλλου. Να μην τα πολυλογώ αποφάσισα να παρατήσω την μεγάλη σχέση που με πήγανε σε κάτι σταθερό και ακολούθησα το μονοπάτι της περιπέτειας. Νέες εμπειρίες, νέος πολιτισμός και ευκολότερη ένταξη στην κοινωνία που εκείνη της
στιγμή ζούσα. Ήταν πολύ δύσκολη απόφαση.
Μέχρι τώρα όλα πάνε καλά και είμαι ακόμη με το αγόρι που γνώρισα εδώ. Από την άλλη ακόμα μου λείπει ο άνθρωπος που είχα περάσει τόσα χρόνια μαζί του. Όχι τόσο πια ως εραστής αλλά ως άνθρωπος. Δεν θέλει καμία επικοινωνία μαζί μου. Έχω προσπαθήσει ανά καιρούς να επικοινωνήσω αλλά χωρίς επιτυχία.
Νιώθει πληγωμένος και ούτε θέλω να σκέφτομαι ότι θα έχει άσχημη γνώμη για μένα.
Το ξέρω ότι το φταίξιμο είναι δικό μου, απλά θέλω συγχώρεση ή τουλάχιστον να με ακούσει χωρίς να με κρίνει αρνητικά.
Δεν θέλω να τον έχω στο μυαλό μου σαν να μην υπάρχει πια.
Τι κάνουμε σε αυτές τις περιπτώσεις; Προσπαθώ ξανά και ξανά; - Πονεμένη μπούκλα
Τίποτα δεν κάνουμε. Θα ζήσουμε με τα αποτελέσματα των αποφάσεών μας. Δεν μπορούμε να υπαγορέψουμε στους άλλους πώς να νιώθουν όταν τους παρατάμε, αυτό είναι προσωπική τους απόφαση και δεν είναι ούτε στο ελάχιστο υποχρεωμένοι να μας λάβουν υπόψη τους.
Το πώς σε αντιμετωπίζει είναι το ολόδικό του καταφύγιο και θέλεις να το κάνεις κι αυτό δικό σου και να το φέρεις στα μέτρα σου; Όχι. Θα σε κρίνει αρνητικά, όσο του αρέσει. Μπορείς να επιμείνεις ή να μην επιμείνεις, μπορείς να περιμένεις ή να μην περιμένεις, αυτό είναι δικό σου θέμα, αλλά δεν μπορείς να ζητάς και να θέλεις και να απαιτείς. Και δεν χρειάζεται να τον έχεις στο μυαλό σου σα να μην υπάρχει πια. Μπορείς να τον έχεις ως «αυτός που δεν θέλει καμία επικοινωνία μαζί μου».
________________
4.
Σε μία εποχή που η ανεργία στους νέους αγγίζει το 50%, το να παραιτείται ένας 25χρονος από τη δουλειά του επειδή του προανήγγειλαν μείωση μισθού είναι πολυτέλεια; Αλλάζει η απάντηση αν σας πω ότι η μείωση αυτή δε συνδέεται με αδυναμία του εργοδότη, αλλά με εκμετάλλευση της οικονομικής κρίσης; Τελικά, τα χρήματα υπό τις παρούσες συνθήκες στη χώρα μπαίνουν πάνω από την αξιοπρέπεια του εργαζομένου; Και, όσοι απαντούν "ναι", ας μου πουν παρακαλώ πολύ, πώς ελπίζουμε σε ένα καλύτερο μέλλον αν από τόσο νέοι σκύβουμε το κεφάλι και αρχίζουμε τους συμβιβασμούς;; - Ρομαντική
Η παραίτηση μπορεί να είναι πολυτέλεια, μπορεί και να μην είναι. Αυτό που είναι σίγουρα πολυτέλεια είναι να έχεις τη δυνατότητα να παραιτηθείς επειδή μπορείς να ζήσεις με κάποιο τρόπο, για κάποιο διάστημα, χωρίς καθόλου δουλειά. Υπάρχουν άνθρωποι, και δεν είναι καθόλου λίγοι, που δεν μπορούν να λείψουν ούτε ώρα από τη δουλειά τους, πόσο μάλλον να παραιτηθούν, γιατί θα πεινάσουν στ' αλήθεια, ή θα βρεθούν χωρίς στέγη, στ' αλήθεια. Γι' αυτούς θα έλεγες ότι 'σκύβουν το κεφάλι;' Η λέξη 'πολυτέλεια' είναι πολύ σχετική, και μπορεί κι εσύ να έχεις κάποια περιθώρια, που δεν συνειδητοποιείς, και να νομίζεις ότι αντιστέκεσαι και ότι δεν συμβιβάζεσαι.
Κάνε ό,τι σου υπαγορεύει η συνείδηση σου. Αν θέλεις να παραιτηθείς για να στείλεις ένα μήνυμα, κάντο, όσο μάταιο ή αποτελεσματικό κι αν είναι. Βάλε το λιθαράκι σου με όποιον τρόπο μπορείς. Μόνο μην μιλάς για λογαριασμό όλων των νέων και μην χρησιμοποιείς το επιχείρημα 'αν κάναμε όλοι το ίδιο' γιατί δεν μπορούν να κάνουν όλοι το ίδιο.
________________
5.
Δεν είναι κωμικοτραγικό που Αυτός /Αυτή που είσαι ερωτευμένη/ος, που τρελαίνεσαι και πεθαίνεις είναι ο ίδιος άνθρωπος που κάποιος/α άλλος/η χασμουριέται από βαρεμάρα κάθε φορά που τν βλέπει;- pan
Είναι! Άλλωστε, δεν είναι ολόκληρη η ανθρώπινη προσπάθεια κάπως κωμικοτραγική; Ειδικά όταν τη βλέπεις από το αεροπλάνο. Χτίζουμε, γκρεμίζουμε, χτίζουμε, πασχίζουμε, παλεύουμε, σκοτωνόμαστε, ζηλεύουμε, αρρωσταίνουμε από άγχος και πεθαίνουμε από πείνα... για ογδόντα χρόνια το πολύ, πάνω σε ένα βράχο που στριφογυρίζει μέσα στο κενό, στο αχανές τίποτα, σε ένα εντελώς ακαταλαβίστικο σύμπαν που φανερά, αδιαφορεί πάρα πολύ για εμάς. Τι κίνητρο έχει πια ο άνθρωπος και κάνει τόσο τεράστια προσπάθεια, για το τίποτα; Πόσο παράξενο είδος.
________________
6.
Αγαπητή Λένα, τι έχω πάθει;; Πριν έξι μήνες έμεινα άνεργη. Από τότε δεν έχω όρεξη να δω κανέναν! Ούτε φίλους, ούτε παρέες, ούτε γνωστούς! Σχεδόν όλα τα χόμπι μου τα έκοψα (εκτός από ένα) λόγω οικονομικών (όχι διάθεσης)!Έτσι, άνεργη και με ένα χόμπι 4 ωρών την εβδομάδα, έχω άπειρο χρόνο για να δω πολύ κόσμο, αλλά εγώ δεν θέλω γιατί νιώθω κατά πρώτον πως, αφού δεν κάνω κάτι, δεν έχω να τους πω κάτι και κατά δεύτερον γιατί νιώθω πως προτιμώ να πάρω δημητριακά για το σπίτι (για παράδειγμα- εννοώ να ικανοποιήσω τις ανάγκες τις βιοποριστικές) από ότι να πιω καφέ έξω! όσον αφορά να πάω κάπου χωρίς να χαλάσω λεφτά, δεν παίζει γιατί μένω έξω από πόλη και πρέπει να δώσω λεφτά για βενζίνη! Άραγε είμαι εξαρτημένη από τα χρήματα; Όλοι οι άνεργοι του κόσμου άραγε έτσι νιώθουν;- αντικοινωνική άνεργη
Ήσουν εξαρτημένη από τα χρήματα και πριν μείνεις άνεργη, αλλά είχες προσαρμόσει τις ανάγκες σου σε εκείνα τα χρήματα, και τώρα πρέπει να επαναπροσδιορίσεις τις ανάγκες με τις νέες συνθήκες. Αλίμονο. Υπάρχει κανείς που δεν εξαρτάται από τα χρήματα; (Εκτός από την κοπέλα της ερώτησης 2).
Δεν έχεις «πάθει» ακριβώς κάτι, έχεις μείνει χωρίς δουλειά. Η ανεργία επηρεάζει πολύ τις προσωπικές σχέσεις. Θα βρεις τους νέους ρυθμούς με τον καιρό, τόσο μεγάλη αλλαγή δεν εξομαλύνεται μέσα σε έξι μήνες. Έχεις σκεφτεί να πεις στους άλλους να σε επισκεφτούν; Ή να μοιραστείτε την απόσταση; Νομίζω ότι έχεις πολλά να πεις, γιατί η ανεργία χρειάζεται και λίγη φιλοσοφία για να μην γίνει τέρας, αλλά ίσως νομίζεις ότι δεν τους ενδιαφέρουν. Αν είναι φίλοι σου, κάνεις λάθος.
________________
7.
Εχω βαρεθει να ακουω "μα τι καλα που εισαι" και "τι ωραια που τα κανεις ολα" και "εισαι τελεια" και "εχεις πολλα ταλεντα". Πανε καλα γαμωτο; Γιατι εγω δεν βλεπω τιποτα και αισθανομαι η πιο αχρηστη του κοσμου;- ένα ταξί να φύγω!!!
Αν έχεις βαρεθεί, να σε διευκολύνω. Τουλάχιστον οι μισοί, δεν εννοούν αυτά που σου λένε.
σχόλια