Πρέπει να το πω. Χτες ήταν απο τις πιο ευτυχισμένες μου μέρες τον τελευταίο καιρο - η σύλληψη της ηγετικής ομάδας της Χ.Α., μιας ομάδας που τρομοκράτησε κάθε μειονότητα και κάθε αδύναμο άωπο ήταν τεράστιος λόγος γιορτής.
Ξετι τωρα ξύπνησε η κυβέρνηση, μετά απο τόσο καιρο (αν και δεν το ξέχασα). Δεν με νοιάζει ποιος θα ξεφτιλιζε τη Χ.Α. - μου αρκεί που την ξεφτιλίσαν.
Μόνο ένα μελανό σημείο υπήρξε χτες, που έστω και ελάχιστα μετρίασε τη χαρα μου - που με μελαγχόλησε. Η κόρη του Μιχαλολιακου, που έτρεξε και τον αγκάλιασε. Ήταν η μόνη κάπως ανθρώπινη στιγμή. Αν δεν ήταν μια ενήλικη (25χρονη!!!) γυναίκα θα την ένιωθα περισσότερο. Τωρα με τόσο μίσος που έχει μέσα της δυσκολεύομαι να την σύμπονεσω. Νιώθω λύπη για την κατάντια της οικογένειας της- ταυτόχρονα όμως, όταν σκέφτομαι το πόσο υπεράνω το έπαιξε αυτή η οικογένεια, το πόσο κατέκριναν όλες τις άλλες οικογένειες επειδη δεν ήταν σαν τη δική τους, μου ξανανεβαινει το αίμα στο κεφάλι.
Διάβασα πολλα σχόλια, και με τα περισσότερα συμφωνώ. Είναι παχιά, οχι όμορφη, μοιάζει με την κυρία Λουκά στα νιάτα της, είναι επικίνδυνη.
Το ότι είναι όμως παχιά ή funny looking πάντως, δεν έχει σχεση. Το να πούμε ότι θυμίζει τον μπαμπά της ή την κυρία Λουκά είναι ΟΚ, είναι γεγονότα. Διάβασα -και διέγραψα- όμως σχόλια εξαιρετικά ακραία. Δεν αποδεικνυόμαστε καλύτεροι απο αυτήν όταν την κοροϊδεύουμε για το πώς μοιάζει. Μην ξεχνάμε ότι κι αυτή και οι ομοιοι της έκαναν επιθέσεις σε άλλους, λόγω της εμφάνισης τους - έμοιαζαν πιο μελαμψοι απο αυτούς (που λέει ο λόγος).
Δεν το παίζω ανώτερος: κι εγω βλέποντας την, όπως και όταν βλέπω ολο το freak show που λέγεται Χρυσή Αυγή τα ίδια θέλω να πω.
Όμως, ακόμα κι αν ήταν δίμετρη γκομεναρα δεν θα είχε καμία διάφορα (ίσως μάλιστα να υπήρχαν περισσότερα σεξιστικά σχόλια). Ο σχολιαστής Κούλα -που μόνο φιλοχρυσαυγίτη δεν τον λες- έγραψε για τα σχόλια που έγιναν για την Ουρανία Μιχαλολιάκου: "Δυστυχώς τα περισσότερα σχόλια είναι ρατσιστικά, αποδεικνύοντας από πού ξεφύτρωσε και πως θέριεψε η Χ.Α."
Υπερβολή, αλλά ας μην εστιάσουμε στην επιφάνεια λοιπόν, παρ' ό,τι η συγκεκριμένη επιφάνεια είναι αξιογέλαστη και πάει γυρεύοντας - αν είσαι ρατσιστής και πιστεύεις ότι ανήκεις στην Αρεία Φυλή τουλάχιστον να σου φαίνεται αυτό!
Εικάζω πάντως ότι οποίος από εμάς είχε την ατυχία να μεγαλώσει στην οικογένεια Μιχαλολιακου την ίδια αφοσίωση προς τους γονείς του θα ένιωθε - άκόμα κι αν διαφωνούσε μαζί τους, σε μια δύσκολη στιγμή θα τους στήριζε.
[Ο/η Κάπα σχολίασε, εύστοχα κατά τη γνώμη μου, γράφοντας το εξής:
ΘΛΙΨΗ ΚΑΙ ΕΠΙΕΙΚΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ/ΘΥΜΑΤΑ
Είναι κρίμα να συμπεριφερόμαστε ρατσιστικά, ιδίως στα παιδιά/θύματα των ρατσιστών (θυμηθείτε την τύχη που είχαν τα παιδιά του Γκαίμπελς), την ώρα που ξέρουμε ότι μεγάλωσαν μέσα σε ένα πολυετή οικογενειακό οχετό φανατικού οίστρου, ναζιστικών παραληρημάτων και μισαλλόδοξης μεγαλομανίας.]
Παρ´ολη όμως την κατανόηση που έχω για την Ουρανία Μιχαλολιάκου -και την αντίθεση μου στο bullying εναντίον της σχετικά με την εξωτερική της εμφάνιση, κι ας έκανε κι αυτή τα ίδια και χειρότερα-, δεν κρύβω τη χαρα μου για το ότι η μπαμπας της είναι στη φυλακή.
Ή, όπως είχε το θράσος να δηλώσει η μαμα της στην ελληνική Βουλή για άσχετη υπόθεση, ο μπαμπας της είναι πλέον στη μπουζού, με την πρεζού!
Επιτέλους.
σχόλια