Υπέροχη εικονογράφηση του παραμυθιού «O Eγωιστής Γίγαντας» του Όσκαρ Ουάιλντ

Facebook Twitter
1

Τα παραμύθια του Oscar Wilde είναι για πολλούς τα πιο πετυχημένα δείγματα πρόζας του. Ο ίδιος ήταν πολύ περήφανος γι’αυτά, περιγράφοντάς τα ως «μικροσκοπικά έργα τέχνης» και με μεγάλη χαρά τα παρουσίαζε και υπέγραφε αντίτυπα. Γνώρισαν άμεση επιτυχία στην εποχή του με τους κριτικούς να τον συγκρίνουν με τον Άντερσεν, επαινώντας τον και για την χρήση της αγγλικής γλώσσας. Έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες, έχουν γίνει θεατρικά έργα, ταινίες για το σινεμά και την τηλεόραση, έχουν προσαρμοστεί για το ραδιόφωνο, έχουν γίνει καρτούν, μπαλέτο, παιδική όπερα.

Όποιος έχει διαβάσει το βιβλίο «Ο ευτυχισμένος πρίγκηπας και άλλες ιστορίες» θα καταλάβει πολύ γρήγορα ότι απευθύνεται και σε μεγάλους. Άπειρες αναλύσεις έχουν γίνει από τότε συσχετίζοντας χαρακτήρρες με θρησκευτικά πρόσωπα, με φιλοσοφικά συστήματα, και ίσως να ισχύουν, αλλά αυτό που κάνει σίγουρα ο συγγραφέας, είναι μια σκληρή κριτική της εποχής του. Έζησε διαφορετικά, καταπιεζόμενος συνέχεια από τις συμβάσεις, όσο κι αν προσπαθούσε να αντισταθει μέσα από την οικονομική και επαγγελματική του επιτυχία και η απογοήτευσή του για τον κόσμο που τον περιέβαλλε είναι κάτι που εμφανίζεται σε όλες τις ιστορίες. Όποιος διαφέρει αντιμετωπίζει εμπόδια, σε όποια εποχή κι αν ζει γιατί οι κοινωνίες αποστρέφονται αυτό που δεν καταλαβαίνουν. Έτσι απευθύνεται στο συλλογικό υποσυνείδητο και γι’αυτό οι ιστορίες είναι το ίδιο ζωντανές και σήμερα. Χωρίς να χαΐδεύει τα αυτιά του αναγνώστη, δηλώνει με σκληρό τρόπο ότι η ζωή είναι άδικη καθώς το καλό δεν φέρνει απαραίτητα το καλό, ότι το κακό μπορεί να μείνει ατιμώρητο, ότι αν υπάρχει μετά θάνατον επιβράβευση ίσως να είναι και μάταιη, ότι οι διαφορές των κοινωνικών τάξεων είναι αγεφύρωτες και οι πλούσιοι αδιαφορούν για τα προβλήματα των φτωχών και οι φτωχοί δε μπορούν να αντιδράσουν. Αλήθειες που θα έκαναν ένα παιδί να φύγει τρέχοντας και κλαίγοντας ίσως, αλλά μέσα από ένα μαγευτικό κόσμο όπου πρωταγωνιστές είναι πουλιά που μιλάνε, χρυσά αγάλματα, κρυμμένοι κήποι, ερωτευμένοι φοιτητές, πολλά παιδιά που παίζουν, αποφασίζουν, παίρνουν τη ζωή στα χέρια τους, προσπαθώντας για το καλύτερο, έστω κι αν είναι μάταιο. Δεν είναι ευχάριστες ιστορίες, αλλά είναι πέρα ως πέρα ειλικρινείς.

Βιβλίο
1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Φοίβος Οικονομίδης

Βιβλίο / Φοίβος Οικονομίδης: «Είμαστε έτοιμοι ανά πάσα στιγμή να σπάσουμε σε χίλια κομμάτια»

Με αφορμή το νέο του βιβλίο «Γιακαράντες», ο Φοίβος Οικονομίδης, ένας από τους πιο χαρακτηριστικούς συγγραφείς της νεότερης γενιάς, μιλά για τη διάσπαση προσοχής, την αυτοβελτίωση, τα κοινωνικά δίκτυα, το βύθισμα στα ναρκωτικά και τα άγχη της γενιάς του.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Σερζ Τισερόν «Οικογενειακά μυστικά»

Το Πίσω Ράφι / «Το να κρατάμε ένα μυστικό είναι ό,τι πιο πολύτιμο και επικίνδυνο έχουμε»

Μελετώντας τις σκοτεινές γωνιές των οικογενειακών μυστικών, ο ψυχίατρος και ψυχαναλυτής Σερζ Τισερόν αποκαλύπτει τη δύναμη και τον κίνδυνο που κρύβουν καθώς μεταφέρονται από τη μια γενιά στην άλλη.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Το ηθικό ζήτημα με τις μεταθανάτιες εκδόσεις με αφορμή το ημερολόγιο της Τζόαν Ντίντιον

Βιβλίο / Μεταθανάτιες εκδόσεις και ηθικά διλήμματα: Η Τζόαν Ντίντιον στο επίκεντρο

Σύντομα θα κυκλοφορήσει ένα βιβλίο με τις προσφάτως ανακαλυφθείσες «ψυχιατρικές» σημειώσεις της αείμνηστης συγγραφέως, προκαλώντας ερωτήματα σχετικά με τη δεοντολογία της μεταθανάτιας δημοσίευσης έργων ενός συγγραφέα χωρίς την επίσημη έγκρισή του.
THE LIFO TEAM
Στα «Μαθήματα Ζωγραφικής» του Τσαρούχη αποκαλύπτεται όλος ο ελληνικός κόσμος

Ηχητικά Άρθρα / Γιάννης Τσαρούχης: «Η ζωγραφική μου θρέφεται από τη μοναξιά και τη σιωπή»

Στα εκπληκτικά «Μαθήματα Ζωγραφικής» του Γιάννη Τσαρούχη αποκαλύπτεται όλος ο ελληνικός κόσμος, από τις μινωικές τοιχογραφίες έως τα λαϊκά δημιουργήματα του Θεόφιλου.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
George Le Nonce: «Εκτός από τα φέικ νιουζ, υπάρχει η φέικ λογοτεχνία και η φέικ ποίηση»

Ποίηση / George Le Nonce: «Εκτός από τα fake news, υπάρχει η fake λογοτεχνία και ποίηση»

Με αφορμή την έκδοση του τέταρτου ποιητικού του βιβλίου, με τίτλο «Μαντείο», ο Εξαρχειώτης ποιητής μιλά για την πορεία του, την ποίηση –queer και μη–, και για την εποχή του Web 2.0, αποφεύγοντας την boomer-ίστικη νοοτροπία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Χατζιδάκις, Ιωάννου, Χιόνης, Βακαλόπουλος, Κοντός: 5 βιβλία τους κυκλοφορούν ξανά

Βιβλίο / Χατζιδάκις, Ιωάννου, Χιόνης, Βακαλόπουλος, Κοντός: 5 βιβλία τους κυκλοφορούν ξανά

Μια σειρά από επανεκδόσεις αλλά και νέες εκδόσεις, που αφορούν ποιητές και λογοτέχνες που έχουν φύγει από τη ζωή μάς θυμίζουν γιατί επιστρέφουμε σε αυτούς, διαπιστώνοντας ότι παραμένουν, εν πολλοίς, αναντικατάστατοι.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Η νέα μετάφραση των «Μεταμορφώσεων» είναι ένας άθλος και εκδοτικό γεγονός.

Βιβλίο / Οβίδιος: Η νέα μετάφραση των «Μεταμορφώσεων» είναι ένας άθλος και εκδοτικό γεγονός

Ο κορυφαίος μελετητής του ρωμαϊκού κόσμου Θεόδωρος Δ. Παπαγγελής ολοκλήρωσε την απόδοση στα ελληνικά των 12.000 στίχων του έργου του Οβίδιου, εκφράζοντας ταυτόχρονα τον άκρως μοντέρνο χαρακτήρα του ποιητή.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Τροχιές»: Η Samantha Harvey κέρδισε πανάξια το Booker

Βιβλίο / «Τροχιές»: Η Samantha Harvey κέρδισε πανάξια το Booker

Με θέμα την καθημερινότητα έξι αστροναυτών σε έναν διεθνή διαστημικό σταθμό, το μυθιστόρημα που κέρδισε το Booker 2024 μόλις μεταφράστηκε στα ελληνικά, είναι ένα ποίημα για τον πλανήτη Γη και μας καλεί να τον εκτιμήσουμε ξανά.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
2000 χρόνια μετά την πρώτη κυκλοφορία του, ένα βιβλίο για τους Ρωμαίους αυτοκράτορες γίνεται μπεστ-σέλερ

Βιβλίο / Ο Σουητώνιος του 69 μ.Χ. γίνεται ξανά μπεστ-σέλερ

Οι «Βίοι των Καισάρων», το εξόχως κουτσομπολίστικο βιβλίο που είχε γράψει ο Σουητώνιος για τον βίο και την πολιτεία της πρώτης σειράς των Ρωμαίων αυτοκρατόρων, κυκλοφόρησε σε νέα μετάφραση και μπήκε στη λίστα με τα ευπώλητα των Sunday Times.
THE LIFO TEAM
«Αν δεν μας αρέσουν οι ηγέτες που ψηφίζουμε, ας κατηγορήσουμε τον εαυτό μας»

Βιβλίο / «Αν δεν μας αρέσουν οι ηγέτες που ψηφίζουμε, ας κατηγορήσουμε τον εαυτό μας»

Ο «ροκ σταρ ιστορικός των ημερών», ο καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και βραβευμένος συγγραφέας Peter Frankopan, μιλά στη LIFO για τους κινδύνους που απειλούν την Ευρώπη, τη Γάζα και την άνοδο της ακροδεξιάς.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πένθος και ανάνηψη: Ο δικός μας Σαββόπουλος

Daily / Πένθος και ανάνηψη: Ο δικός μας Σαββόπουλος

Μια εικοσαετία μετά την πρώτη έκδοση του βιβλίου, κυκλοφορεί ξανά σε αναθεωρημένη μορφή, η ενθουσιώδης, στοχαστική, λυρική μελέτη του έργου του σπουδαίου όσο και «πολωτικού» Έλληνα τραγουδοποιού από τον Δημήτρη Καράμπελα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ο Γιάννης και η φασολιά

Guest Editors / Ο Γιάννης και η φασολιά

Τέλη ’70, Αθήνα. Ένας νεαρός βουτάει στην ποίηση στη βιβλιοθήκη της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης. Οι στίχοι του Γιάννη Κοντού τον αγγίζουν. Χρόνια μετά, ως συγγραφέας πια, δημιουργεί μια λογοτεχνική σχέση που κρατά δεκαετίες, ανάμεσα σε εκδοτικούς οίκους, ταβέρνες και πρωινά τηλεφωνήματα.
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΡΑΠΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ευκλείδης Τσακαλώτος: Οφείλουμε να είμαστε πιο ριζοσπάστες και ταυτόχρονα πιο ρεαλιστές, ακόμα κι αν αυτό ακούγεται σαν τετραγωνισμός του κύκλου!

Βιβλίο / Ευκλείδης Τσακαλώτος: «Οφείλουμε να είμαστε πιο ριζοσπάστες και ταυτόχρονα πιο ρεαλιστές στην αριστερά»

Μια πολιτική κουβέντα «εφ’ όλης της ύλης» με τον βουλευτή της Νέας Αριστεράς, πανεπιστημιακό και πρώην υπουργό Οικονομικών στο στούντιο της LiFO με αφορμή το «Μανιφέστο για μια βιώσιμη κοινωνία», το τρίτο του συγγραφικό πόνημα τα τελευταία χρόνια.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

1 σχόλια
Λοιπον οταν ημουν παιδι ειχα διαβασει το Φαντασμα του Καντερβιλ και τα παραμυθια του Οσκαρ Ουαιλντ.Τωρα που ειμαι μαμα και ξαναεπεσαν στα χερια μας οι "Ιστοριες για παιδια", διαβαζοντας τα στα παιδια μου πραγματικα εντυπωσιαστηκα απ την λογοτεχνικη τους διασταση, την λεπτη ειρωνεια που τα διαπερνα (ολα), τις μεγαλες αληθειες της ζωης, που σε πολλα σημεια γινονται πολυ συγκινητικες (σκουπιζα βιαστικα και κανα δακρυ που και που). Πολλες φορες οι ιστοριες του δεν εχουν ευχαριστο τελος, εχουν θάνατο, μοναξιά, τιμωρία. Δεν ειμαι σιγουρη οτι τις πολυκαταλαβαν τα παιδιά, οπως μαλλον δεν τις πολυειχα καταλαβει κι εγω ως παιδι. Κανω την σκεψη διαβαζοντας τα οτι δεν ειναι καν γραμμενες για παιδια στην πραγματικότητα,(ή οχι μονο για παιδια τεσπα..) αλλα ειναι μαλλον κατι σαν παραβολές. Η συγκεκριμενη εικονογραφηση δεν μου αρεσει, δεν νομιζω να αρεσει και παιδια να τους περιοριζεις τη φαντασια σε ασπρο-μαυρο ειδικα στο συγκεκριμενο παραμυθι που εκθειαζει εναν πολυχρωμο και ευωδιαστο κηπο την ανοιξη (οχι μονο). Βρισκω την αντιστοιχη εγχρωμη (και βραβευμενη) της P.J. Lynch κατα πολύ ανωτερη - για τα ελληνικα: εκδ. Παπαδοπουλος. Σ οποιον αρεσει ο Ο. Ουαιλντ, θα αγαπησει αυτα τα παραμυθια