Το δεύτερο βιβλίο του Καναδού συγγραφέα Patrick deWitt, μετά το πολυσυζητημένο “Abulutions” του 2009, ήταν υποψήφιο για το Man Booker Prize το 2011, ενώ κέρδισε κι ένα σωρό άλλα μικρολογοτεχνικά βραβεία, ευτυχώς καθόλου τυχαία. Must read Western-like μυθιστόρημα, που ετοιμάζεται να κυκλοφορήσει και στα ελληνικά μέσα στη χρονιά, οπότε και δεν έχετε δικαιολογία να μη το διαβάσετε.
Η υπόθεση αφορά σε δύο αδέλφια, τον Eli και τον Charlie Sisters, κακοποιά στοιχεία από κούνια, μεγαλωμένοι χωρίς καθόλου στοργή, με πολύ αλκοόλ και ελάχιστο ηθικό ταπεραμέντο, και το ταξίδι τους για να βρουν και να σκοτώσουν έναν τύπο ονόματι Hermann Kermit Warm. Άλλωστε, αυτή είναι η δουλειά τους: επαγγελματίες δολοφόνοι, χωρίς τύψεις και πολλές ερωτήσεις. Η πορεία του ταξιδιού όμως εξελίσσεται απρόβλεπτη, όχι επειδή αλλάζουν οι κακές συνήθειες, αλλά επειδή, ο ένας εκ των δύο πρωταγωνιστών, αποφασίζει ότι κάπου έχει πάρει τη ζωή του λάθος.
Το σκηνικό του βιβλίου είναι χωμένο στη σκόνη, τη βρώμα, την κακοτοπιά και την μισαλλοδοξία που προκάλεσε η περίοδος του Gold Rush στην Καλιφόρνια, κάπου στο 1849, όταν ανακαλύφθηκε φλέβα χρυσού και ο κόσμος, τρελαμένος, έτρεχε για να αποκτήσει χρήμα, πατώντας επί πτωμάτων. Μέσα από σκοτεινούς εργοδότες, απρόσμενους έρωτες, ξαφνικούς θανάτους, δολοφονίες, αρρώστιες, κακουχίες, βαρβάτα μεθύσια και επικά hangovers, ξετυλίγεται ένα από τα πιο βασανιστικά ερωτήματα που θέτει η ανθρώπινη φύση: γεννιέσαι ή γίνεσαι κακός;
Η γραφή του deWitt είναι νευρική και ατάραχη μαζί, σα να κουβαλάει την τραγική σοφία ενός γέρου cowboy που τα έχει δει και τα έχει κάνει όλα. Χωρίς να γίνεται αβάσταχτα περιγραφικός, μπορείς να νιώσεις κάθε ανατριχιαστική λεπτομέρεια στο πετσί σου, από την αράχνη που χώθηκε στο παπούτσι του Eli, την ανάσα του ράθυμου αλόγου του, μέχρι την τελευταία σταγόνα ουϊσκι που καταπίνει λαίμαργα ο Charlie. Στοιχηματίζω δυο δολλάρια και μια μπάρα χρυσού ότι το σενάριο βρίσκεται ήδη σε επιδέξια χολιγουντιανά χέρια.
σχόλια