Άλλη μια χρονιά, έφτασε το χαρούμενο weekend του geek!
Το Comicdom Con Athens δεν χρειάζεται πλέον συστάσεις, ειδικά μετά το υπεραφιέρωμα που χαρήκαμε στο LIFO.gr αυτή τη βδομάδα. Εν συντομία όμως, πρόκειται η μεγαλύτερη γιορτή των comics στην Ελλάδα - σκατά, για τη ΜΟΝΗ καθαρόαιμα κομιξική γιορτή. Μια ευκαιρία για όλους τους κομιξάδες να βρεθούν στον ίδιο χώρο μετά από καιρό αλλά και για τις εκδοτικές, τους κομίστες και τους φανζινάδες να κυκλοφορήσουν τις νέες τους δουλειές στο μεγαλύτερο και πιο ένθερμο δυνατό κοινό.
Είχαμε πιάσει από πέρυσι την κουβέντα για αυτό το φοβερό κυνήγι του "hottest-new-thing" ή ΔΕΙΤΕ-ΜΑΛΑΚΕΣ-ΤΙ-ΓΑΜΑΤΟ-ΒΡΗΚΑ. Πέρσι η λεία μου ήταν αρκετά εντυπωσιακή, φέτος όμως ο ανταγωνισμός είναι σκληρότερος! Μόνο από τα περίπτερα της Jemma Press, του SoComic.gr και της Giganto φύγαμε με ένα βουνό λεία (χωρίς καν το τούβλο του Omnibus των Χρονικών του Δρακοφοίνικα που κινδύνευε να κάνει sold out από την πρώτη κιόλας μέρα) ενώ στον όροφο των fanzines δυσκολευόμασταν καν να περάσαμε μέσα από τον διάδρομο.
Πριν επισκεφτείτε σήμερα την τελευταία μέρα του φεστιβάλ στην Ελληνοαμερικάνικη Ένωση, συμβουλευτείτε τον οδηγό μας με τα comics που δεν πρέπει να σας ξεφύγουν:
1. Μαλάκα, Λεσβίες
Fanzines (κεντρική αίθουσα, μπροστά αριστερά)
Αυτός ο αστικός μύθος, η αντρική φαντασίωση, το αντικείμενο περιέργειας ή έκπληκτης ενθουσιώδους εορτασμού στο δρόμο: Λεσβίες!
Η Smar παίρνει αυτό το πλούσιο υλικό και ξεφαντώνει. Πρώτα με το στερεότυπο του straight άντρα που είτε ενθουσιάζεται στην ιδέα δυο λεσβιών, είτε «δεν έχει πρόβλημα», ανάγοντας τον στο υπόδειγμα αγιοσύνης που του αρμόζει (αμέσως αμέσως το αγαπημένο μου στριπ σε όλο το φεστιβάλ). Και στη συνέχεια με τις αντιδράσεις μιας πανέξυπνα γελοιογραφημένης κοινωνίας, των γονιών και των φίλων, για να καταλήξει ακόμα πιο αιχμηρά να εξετάσει τις ψευδαισθήσεις μέσα στην ίδια τη λεσβιακή κοινότητα.
Και όλα αυτά χωρίς ίχνος διδακτισμού, αλλά με φρέσκο, ανάλαφρο και εύστροφο ή αυτοσαρκαστικό χιούμορ. Μην κολλάτε στην ταμπέλα του τίτλου, δεν απευθύνεται σε συγκεκριμένο κοινό (ξερωγω λεσβίες, ή λιγούρια για λεσβίες), απλά αγοράστε το. Το μαρκάρω ως το Must-Buy Comic όλου του Φεστιβάλ Φέτος!
2. Κουραφέλκυθρα Omnibus
Jemma Press και SoComic.gr
Μη ρωτάς τι είναι. Κουραφέλκυθρα. Και μέσα προς το τέλος και μερικά σκόρπια Κολυμπηθρόξυλα. Ο Αντώνης Βαβαγιάννης είναι το πιο διαταραγμένο κωμικό genius μυαλό που έχουμε, δεν θα μπω καν στον κόπο να εξηγήσω τι και πως δουλεύει αυτό το παρανοϊκό χιούμορ που εισάγει με αυτά τα μονοσέλιδα στριπάκια, απλά... δουλεύει. Το καθένα βασισμένο σε μια (με πρώτη ματιά) αρκετά χαζή ή απλοϊκή ιδέα που με την πάροδο των πρώτων strips αποδεικνύει τη σατανική ομορφιά της.
Αυτοί είναι οι ήρωες στα στριπς των Κυριακάτικων Εφημερίδων στο Bizzaro σύμπαν: ο γκαντέμης Κύριος Κλιαφας, η σπασαρχίδω μαθήτρια Ζοζεφίνα, ο παθολογικά ακατάσχετος πολυλογάς Θείος Αιμίλιος, ο αιώνια παρεξηγίσιμος Κλέαρχος με τα (δαχτυλάκια στον αέρα) «Τικ» του, ο #1 Δημόσιος Εχθρός του Ίντερνετ Σπόιλερ Τζακ και οι πάντα λάθος γαμπροί της Οικογένειας Δαπόντε.
(Δείτε εδώ την αναλυτική παρουσίαση με τα 10 αγαπημένα του strips αν είστε πια τόσο δύσκολοι)
3. Melody
Giganto
Η Μελ διακόπτει άθελα της μια παγανιστική τελετή και καταλήγει η μοναδική αποδέκτης και φύλακας της Πιο Υπέροχης Μελωδίας στον κόσμο. Στο πρώτο ἀκουσμα της αποδρά από τη στο τοπίο των ονείρων της. Μετά όμως προσγειώνεται πάλι στην σκληρή πραγματικότητα, όπου πολιτικοί, Εκκλησία και διαφημιστές τη βάζουν όλοι στο στόχαστρο για να αποκτήσουν τη Μελωδία για τους δικούς τους προπαγανδίστικους σκοπούς.
To Melody ήταν η πρώτη σημαντική δουλειά του Ηλία Κυριαζή (αγαπάμε Ηλία και μας αγαπάει κι αυτός) έξω, ένα comic που είχε κερδίσει τον διαγωνισμό στο webcomic imprint της DC Comics και είχε δημοσιευτεί σε συνέχειες εκεί. Οκ το ξέρω, σώσιμο το tablet και η οθόνη, αλλά... τώρα που το έπιασα στα χέρια μου, στην πρώτη έντυπη έκδοση του, σε ελληνική μετάφραση του Ηλία, το ένιωσα πραγματικό και σημαντικό. Είναι και η ρημάδα η μυρωδιά... Σίγουρα δεν υπάρχει app για αυτ-
ΑΟΥ!
4. ΣΛΑΠ - Jemma Press
Δυο τύποι μιλάνε για τρία καρέ. Ο ένας στα δύο πρώτα καρέ αραδιάζει ό,τι πιο κοινότοπο ή κλισέ μπορείς να σκεφτείς. Ο δεύτερος στο τρίτο καρέ τον χαστουκίζει. SLAP OUT OF IT!
Αυτό, επί 41 σελίδες, με 4 ιστορίες των 3 καρέ η καθεμία και κάθε τόσο ευφάνταστες παραλλαγές στη μέθοδο της τιμωρίας ή την έκβαση της ιστορίας. Δεν χρειάζεται κάτι άλλο. Πόσο πιο τέλειο toilet book δηλαδη;
Διαβάστε περισσότερα στο http://www.ashutupcomedy.gr/
5. Ο Θρόνος του Πόρθου
Fanzines (κεντρική αίθουσα, βάθος αριστερά)
Παρεξηγημένη μορφή κι αυτός ο Πόρθος. Αυτός από τους Τρεις Σωματοφύλακες ντε, δεν είναι δα και «Κώστας» να τους μπερδεύουμε.
Η Λουκία Τζωρτζοπούλου παίρνει αφορμή από ένα απόσπασμα από το μυθιστόρημα του Δουμά για να διηγηθεί τις μεγάλες επιτυχίες του Πόρθου, ερωτικές και οικονομικές ταυτόχρονα, με τις ευκατάστατες κυρίες της εποχής. Με αφήγηση από τον ίδιο τον Πόρθο προς τον υπηρέτη του από τη θέση του... πορσελάνινου θρόνου του -ή ό,τι άλλο σατανικό κατασκεύασμα είχαν τότε αντί για τουαλέτες #varvaroi.
6. Κουλούρ! #5-6
Jemma Press
Ανησυχώ για τη ψυχική υγεία του Tomek. Το Κουλούρ! ξεκίνησε σαν μια αθώα καλοσχεδιασμένη ανθολογία από δουλειές του, φεστιβάλ με το φεστιβάλ όμως μεταμορφώνεται σε κάτι επικίνδυνα meta.
Οι ήρωες της κεντρικής ιστορίας κάθε τεύχους (κυριολεκτικά τα ομιλόντα επιμέρους μέρη ενός προσώπου) ξεφεύγουν από τον έλεγχο του δημιουργού τους, προσδοκώντας ένα reboot από τις βαλτομένες ιστορίες του. Το αποτέλεσμα: ο δημιουργικός εγκέφαλος του Tomek (ο ίδιος ήρωας ορισμένων backup ιστοριών στη σειρά) το σκάει από το σώμα του! Δεν χαίρεται για πολύ όμως, καθώς αιχμαλωτίζεται από τον σατανικό (;) Λευτέρη Σταυριανό (τον real life εκδότη του comic και ιδιοκτήτη του δημοφιλούς Jemma Books), ο οποίος βρίσκει ευκαιρία να αυξήσει την παραγωγικότητα (και τα κέρδη) του αναβλητικού δημιουργού-minion του.
Α, ναι, παίζει και ΑΥΤΗ η εμφάνιση για τον Λευτέρη:
Αχέμ.
ΝΕΞΤ!
7. KRAK ΚΟΜιΚΣ #10 + Όλα Είναι ΚΟΜΙΚΞΣ: 27 Απλήρωτα Στριπάκια
Jemma Press
Το σκοτεινό "reboot" του ongoing τίτλου του TasMar ήταν ένα από τα highlights του περσινού convention. Φέτος, αυτό το κάφρικο take στο Ring επιστρέφει για δεύτερο μέρος. Το μαυροντυμένο comic το οποίο σκοτώνει όποιον το διαβάσει, αποκτά ένα απόλυτα ταιριαστό origin story, γεμάτο μαύρη μαγεία, φόνους, ελπιδοφόρους κομίστες και αιματοβαμμένη μονοχρωματική παλέτα.
Μαζί και μια συλλογή από τα εβδομαδιαία comic strips του TasMar στη Σαββατιάτικη Ελευθεροτυπία, σε ένα Τόσο-Άβολο (όσο είναι awesome) σχήμα όρθιου τούβλου στο Tetris. Τα αυτοτελή στριπάκια ξεκινούν κάπως δειλά και άγουρα με γενική θεματολογία, εμφανίζοντας όμως που και που την αόριστα «γνωστή σε όλους νεοναζιστική οργάνωση». Όσο προχωράνε οι σελίδες, αυτοί αντικαθίστανται από τολμηρές και συγκεκριμένες αναφορές σε πρόσωπα και πράγματα της επικαιρότητας με ένα χιούμορ άκρως... επικίνδυνο και πετυχημένο. Αυτή είναι η γελοιογραφία του σκεπτόμενου geek (αν μπορείτε να εντοπίσετε κάποιον).
8. Frogs and Dogs #2 - Jemma Press
To Frogs and Dogs είναι ένα τρανό "success story" του ορόφου των fanzines. Ξεκίνησαν από μια προσεγμένη αλλά πειραματική αυτοέκδοση ασπρόμαυρων fanzines για να φτάσουν πολύ σύντομα σε αυτές τις πολυτελέστατες εκδόσεις από τη Jemma, που έδωσαν ώθηση και στις ίδιες τις δημιουργούς τους (το F&G είναι μια all-female ανθολογία) να ανοίξουν τα φτερά του-
*άου*
-να πειραματιστούν σε επίπεδο ώριμων δημιουργών πλέον με νέες φόρμες αφήγησης και θεματολογίες. Τα αποτελέσματα εδώ είναι από αδιανόητα adorable ("Το νηπιαγωγείο είναι για φλωράκια") έως... απλά ανατριχιαστικά. Σχεδόν μια προς μια οι ιστορίες τους αποκαλύπτουν μια αναπάντεχη σκοτεινή, vicious πλευρά των δημιουργών, με αποκορύφωμα το κεντρικό feature "Περίεργες Γεύσεις" της Χριστίνας Ανθηροπούλου, υπόδειγμα του πως μπορείς να χειριστείς τον ψυχολογικό τρόμο στο μέσο του comic χωρίς να καταφύγεις σε εύκολες σπλαττεριές.
9. Ugh #1-3
Jemma Press
Όχι, δεν έχει σχέση με το γαμάτο ομώνυμο DOS game με τον νεάντερνταλ ντελιβερά με το προϊστορικό ελικόπτερο, αν και γνωρίζοντας τον Σπύρο Δερβενιώτη κάπου εδώ θα πετούσε κάποιο λογοπαίγνιο τύπου «Νεαντερντελιβεράς» και θα το ενσωμάτωνε στο επόμενο στριπ.
Οι πρωταγωνιστές του UGH είναι όμωςκαι πάλι προϊστορικοί τύποι με πιο πολύ τρίχα απ΄ότι έχουν πρόσωπο, έξυπνο cartoon design και τυφλή (είπαμε ήδη για την τρίχα, ναι;) υπακοή στους αρχετυπικούς νόμους του ηρωικού quest. Και ο καλλιτεχνικός και γενικά πολύ-ευαίσθητος-για-το-καλό-του Ούγκαλουγκ, η όμορφη (;) κόρη της Αρχηγού της σπηλιάς, ο διοκητής του στρατού και διεκδικητής της, ο κολλημένος μάγιστρος, ε το'χετε. Λογική εναντίον δεισδαιμονίας σε μια εποχή όπου μπορούσες να δει μόνο τόσο πιο πέρα όσο σε σήκωνε ο λαιμός ενός Βροντόσαυρου. Μαζί και έρωτες, ανατροπές, εισβολές, και το σαπισμένο χιούμορ του δημιουργού της «Μάνα Ρέηβερ» #denksexnw
10. Dracula M.G.D.
Jemma Press και SoComic.gr
Ο Δράκουλας μετακομίζει στην Ελλάδα. Αυτό.
Καλά, οκ. Θα σας δώσω και λίγο παραπάνω. Η σειρά από αυτοτελή comic strips της Αλεξίας Οθωναίου με την Δήμητρα Αδαμοπούλου ξεκινάει κάπως άβολα και ανέμπνευστα, όπως είναι όμως και σύνηθες με όλα τα strips μέχρι να βρουν το ρυθμό τους. Μετά τις πρώτες στυλ-Ρετιρέ περιπέτειες του Δράκουλα-Κατερίνας Σοφιανού και του πιστού του χαζού Ρένφιλντ ενάντια στη γραφειοκρατία, τους κάγκουρες, τους δημοσιογράφους και -δεν κάνω πλάκα- τα στριμωγμένα ταξί, ο Δράκουλας καταφέρνει να δέσει με τη εισαγωγή της ξανθιάς συγκατοίκου του (και αιώνιου μαλακομαγνήτη) Ζηνοβίας και σχετικά αργότερα της δεσποτικής σε θρυλικά επίπεδα υπεραιωνόβιας μητέρας του Δράκουλα. Από αυτό το σημείο και μετά η σειρά απλά πετ... ε, δεν το λέω, θα ξαναφάω χαστούκα. Για suckers ψάχνετε;
11. Τα Τέρατα στη Ντουλάπα
Fanzines (Κεντρική αίθουσα, μπροστά αριστερά)
Η εισαγωγή και μόνο με τσάκισε:
Όταν ήμουν μικρός κοιμόμουν με τις πόρτες της ντουλάπας μου κλειστές.
Ελάτε τώρα, όλοι φοβόμασταν λίγο-πολύ το τέρας στη ντουλάπα μας.
Κατά ένα περίεργο τρόπο, μεγαλώνοντας, παρατήρηση ότι δεν έβγαινε ποτέ κανένα τέρας από κει μέσα. Άρχισα να κρυφοκιτάω, μήπως και το βρω. Σιγά σιγά μετακόμισα εκεί.
Μεγαλώνοντας, κατάλαβα ότι εγώ είμαι το τέρας στη ντουλάπα.
Το πολύ σύντομο εικονογραφημένο queer ημερολόγιο του Steve ασχολείται με αυτό ακριβώς το τέρας, με τα περίεργα δόντια, τα αυτιά και φτερά δράκου, τη rainbow ουρά διαβόλου, όπως φαντάζεται τον εαυτό του ένα νεαρό LGBTQ άτομο, φιλτραρισμένο άδικα από τα βλέμματα των γύρω του. Και για τα τέρατα όμως υπάρχουν λύσεις, και αυτό είναι ένα ιδανικό fanzine να κάνει κάποιος δώρο σε ένα τέτοιο νεαρό άτομο.
12. BLAST Comics - Giganto
Η Μαρία Παππά το ανακήρυξε ένα από τα 8 ελληνικά comics που πρέπει να έχεις στη βιβλιοθήκη σου, και ΠΡΑΓΜΑΤΙ. Δεν είναι μόνο η ποιότητα της δουλειάς, και ο ΌΓΚΟΣ: μια τεράστια ανθολογία με ιστορίες από ένα προσποιητό εκδοτικό οίκο με υπερήρωες του «θρυλικού» Steve Pappas (=στην πραγματικότητα ο μπαμπάς του Ηλία Κυριαζή σσσσ) με ταλέντα από τα μεγαλύτερα ονόμα της Ελληνικής, τουρκικής και αμερικάνικης indy σκηνής comics (Becky Cloonan!). Αλλά δίαολε, από 18 ευρώ, η Giganto τα έχει πλέον στο 1 (!) μαζί με όλο το stock της. Κάθε φορά που περνάω, αγοράζω άλλα 4-5 για δώρα, έτσι να υπάρχουν.
(Μην το ξεχάσω, μαζί στο περίπτερο της Giganto και το νεοκυκλοφόρητο Elysium Online του Ηλία Κυριαζή για όσους δεν πρόλαβαν το crowdfunding campaign)
Bonus Round: Fanzine selection!
Κινδυνεύοντας να φάω κανά τελευταίο ΣΛΑΠ, ο όροφος των fanzine είναι κάθε χρόνο όντως η καρδιά του φεστιβάλ.
Αουτς, οκ, το άξιζα ίσως αυτό. Αλλά ναι.
Πέρα από τους λίγους «καταξιωμένους» έλληνες δημιουργούς που έχουν καταφέρει με σκληρή δουλειά να μπορούν να βλέπουν τις δουλειές τους να εκδίδεται από τους ακόμα πιο λίγους εκδοτικούς (και τη σημαντική υποστήριξη της ION με το SoComic #natalemeayta), υπάρχουν τα δεκάδες νέα παιδιά με πάθος για τα comics που γουστάρουν να δημιουργούν και κυκλοφορούν τα comics τους σε δικές τους αυτοεκδόσεις. Άλλοτε μιλάμε για απλές φωτοτυπίες με συρραπτικό, για λεπτά ολιγοσέλιδα έγχρωμα τευχάκια ή σε κάποιες περιπτώσεις και για full σκληρόδετα κομψοτεχνήματα ενώ οι τιμές ξεκινούν συχνά μόλις από μισό ευρώ (ή όπως είδα φέτος και «ό,τι έχετε ευχαρίστηση»).
Κάθε χρόνο ο 3ος όροφο της Ελληνοαμερικάνικης Ένωσης φαίνεται να ασφυκτυά όλο και περισσότερο, Εδώ είναι εξάλλου ο αληθινός κυνηγότοπος για το φοβερό αυτό "hottest-new-thing" (γνωστό αλλιώς ως ΔΕΙΤΕ-ΜΑΛΑΚΕΣ-ΤΙ-ΓΑΜΑΤΟ-ΔΙΑΒΑΣΑ).
Πέρα από τις λίγες αγορές της πρώτης μέρας από τον όροφο (ο θρόνος του Πόρθου, Μαλάκα Λεσβίες) κάναμε μια πρώτη διερευνητική ματιά στους πάγκους και ξεχωρίσαμε:
Κουπέ. Προτεινόμενο για καλύτερο fanzine στα βραβεία του comicdom, είναι αυτή η εντυπωσιακή έκδοση hardcover που δεν πιστεύεις και λαμβάνει ολόκληρο χώρα σε ένα κουπέ τρένου από το οποίο περνούν όλοι οι ήρωες της ποπ κουλτούρας, από τον τον Coyote και τον Roadrunner, μέχρι τον Dr. Who και τον Ovelix.
(μαζί στο ίδιο τραπέζι και τα ευφάνταστα ονομασμένα «Αρπαχτές» και «Τσοντίτσα»)
Είμαι Νόστιμο. Χρωματισμένο αποκλειστικά με διαφορετικά βερνίκια νυχιών. Δεν έχω λόγια πόσο όμορφο είναι το αποτέλεσμα.
Twisted Fairytales. Έλα τώρα, συνταγή cupcake Sweeney Todd!
The Trashformers. Trash αισθητική και πάνελς υποθέτω από φωτογραφίες περασμένες μέσα από ανελέητο photoshop φιλτράρισμα. Κάτι άκουσα και για τη Μαντόνα 133 χρονών. #hearsay #apethanti
Χάρις και Λυσίας. Άλλη μια προσεγμένη έκδοση από τον Χρήστο Κουντουρά. Ελλάδα, 4ος αιώνας π.Χ. μυθικές περιπέτειες και σεξ, πολύ πολύ σεξ. Ψέματα να πω, αυτό πρόσεξα περισσότερο στο ξεφύλλισμα!
Η Εκδίκηση της Παρτούζας. Δεν μπορούσα να αντισταθώ λόγω τίτλου να το συμπεριλάβω, αν και με απογοήτευσε και η παρουσίαση του (φρικτά ΚΑΚΟφωτοτυπημένες και πρόχειρα κολλημένες με συρραπτικό λιγοστές σελίδες) σε συνδυασμό με την τιμή των 2 ευρώ. Κάτι άκουσα εδώ για λεσβίες και αληθινή ιστορία, αλλά μετά έκανα ένα πάγκο δίπλα και αγόρασα το ΜΑΛΑΚΑ, ΛΕΣΒΙΕΣ σαν κοινωνικό σχόλιο.
1st Attempt και Veronica. Οι πρώτες δουλειές από τους σπουδαστές του Ηλία Κυριαζή στο Vellios School of Art
Y.Γ. Εσείς, τι «λεία» πετύχατε φέτος στο φεστιβάλ Περιμένω τα σχόλια και τις προτάσεις σας!
σχόλια