{να σε γλυτώσω,
να σωθείς,
ν' ανοίξουνε οι ουρανοί,
στα μεγαλεία να πετάξουμε αγνώριστες }
Αυτή η στήλη κλαίει συχνά . Αυτή είναι η δουλειά της. Τα γνωστά της δάκρυα, ευχαριστώ ευχαριστώ και κάτι φιλιά στον αέρα. ΄Αλλα δεν ξέρει ,δεν κάνει απλώματα -τα φοβάται τα μεγάλα απλώματα και την πιάνουνε ντροπές. Και τώρα με κόκκινα μάγουλα είναι και τα δέκατα της ωορρηξίας-αυτά τα 37°2 le matin που κατσικώνονται και δε λένε να πάνε αλλού .
Κι όλες αυτές οι εισαγωγές και οι αμηχανίες και τα χαζά είναι γιατί είναι μεγάλο και βαθύ και το πιο προσωπικό του προσωπικού αυτό που θέλω να πω. Κι έχει παραλήπτη την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη που όλοι νομίζουν ότι είναι ηθοποιός , αλλά εγώ ξέρω ότι είναι μάγισσα και μας δουλεύει όλους ψιλό γαζί κι η βασική της δουλειά είναι να καρφώνει φτερά και να μας στέλνει μπονβουαγιάζ στα πέντε χιλιάδες πόδια κι ακόμα παραπέρα.
φωτό Πάνος Μιχαήλ
΄Εχω μιλήσει μία και μοναδική φορά μαζί της στο τηλέφωνο κι έγινε σεισμός . ' Οχι εσωτερικός, ψυχική ρωγμή και τέτοια - σεισμός σεισμότατος, απ' αυτούς που κάνουν κούνια μπέλα τα πολύφωτα και χώνεσαι κάτω απ' το τραπέζι να μη σου έρθει το ταβάνι τιάρα. Και την είδα μία και μοναδική φορά (εδώ το σχήμα ως καθαρή μεταφορά ) να παίζει τη Ραμόνα. Κι έμειναν άλαλα τα χείλη της ασεβούς. Και τα χέρια και τα πόδια-όλο το σύστημα της ασεβούς κοκάλωσε και του στέγνωσε και το σάλιο.
φωτό Πάνος Μιχαήλ
Πρόλαβα να της πω ένα σαχλό συγχαρητήρια, κάτι βλακειούλες με τσιγαρόβηχα και εξαφανίστηκα. Γιατί όταν συμβαίνει αυτό δεν έχεις τι να πεις, έχουν αρχίσει τα φτερά να γατζώνονται στην πλάτη και τα χάνεις, δεν ξέρεις τι σου γίνεται - ξεχνάς τη μέρα,τη χώρα και το βαφτιστικό σου.
φωτό Πάνος Μιχαήλ
Στην έκθεση ιδεών θα έπαιρνα κουλουράκι με τέτοια εισαγωγή --μια σταλιά κυρίως θέμα, υποτυπώδης ανάπτυξη, ελλιπής επιχειρηματολογία και επίλογος που δεν πολυσυνάδει.
Κι ο επίλογος που δεν πολυσυνάδει λέει σ'ευχαριστώ Καρυοφυλλιά Καραμπέτη και είναι μούσκεμα στο κλάμμα.
σχόλια