Oι λαχανοντολμάδες της Μέρκελ

Facebook Twitter
0

O Εconomist παρακαλάει την κυρία Μέρκελ να αλλάξει: κυρία Μέρκελ, προσπαθείτε τόσο καιρό να κάνετε αυτό που θεωρείτε σωστό, αλλά φαίνεται ότι η επιμονή της ότι η λιτότητα θα φέρει την αλλαγή, δε μοιάζει να πετυχαίνει. Το ερώτημα πλέον δεν είναι τι είναι σωστό, αλλά τι είναι δυνατό.

Ανάλογα άρθρα γράφονται και από άλλα περιοδικά με μεγάλη επιρροή, όπως ο New Yorker. «Είτε πρόκειται για σκληρά εργαζόμενους Γερμανούς απέναντι σε τεμπέληδες Έλληνες, είτε για παραδόπιστους Γερμανούς απέναντι σε ελεύθερους Έλληνες», το θέμα αυτή τη στιγμή είναι να μην βουλιάξει όλο το καράβι. Και οι εξωτερικοί παρατηρητές, που δεν ενδιαφέρονται τόσο για το τι είναι σωστό και τι δίκαιο αλλά για την οικονομική σταθερότητα, ζητούν από την κυρία Μέρκελ –και από τη Γερμανία, την οποία εκπροσωπεί – να κάνει κάτι που είναι έξω από το χαρακτήρα της.

Όμως μπορεί; Ο μισθός της είναι 303.000 ευρώ το χρόνο, αλλά έχει παραδεχτεί ότι ακόμα αποθηκεύει κονσέρβες για τις δύσκολες ώρες. Η ιδέα ότι το φαγητό είναι λιγοστό την κατατρέχει ακόμα, δήλωσε σε συνέντευξη στον Guardian. Δεν χρησιμοποιεί τη λέξη Supermarkt αλλά Kaufhalle, μια λέξη της Ανατολικής Γερμανίας, όπου μεγάλωσε. «Αγοράζω κάτι μόλις το δω, ακόμα κι όταν δεν το χρειάζομαι στην πραγματικότητα. Είναι μια βαθιά ριζωμένη συνήθεια που προέρχεται από το γεγονός ότι σε μια οικονομία που τα πράγματα είναι λιγοστά μαθαίνεις να αποκτάς ό,τι μπορείς όταν μπορείς.»

«Ως παιδί εκνευριζόμουν που έπρεπε να τρώμε βραδινό κάθε μέρα ακριβώς στις 6. Τότε χτυπούσαν οι καμπάνες – άλλωστε ο πατέρας μου ήταν πάστορας – και τότε έπρεπε να φάμε. Όταν πήγα για σπουδές στο Leipzig ξαφνικά δεν ήταν πια κανείς εκεί που με ανάγκαζε να τρώω στις 6. Μερικές φορές αυτό με στενοχωρούσε πολύ. Τελικά έτρωγα κάποια στιγμή, μερικές φορές δεν έτρωγα τίποτα. Μετά ξυπνούσα μέσα στη νύχτα και όλα ανακατεύονταν. Έτσι συνειδητοποίησα: πρέπει να θέσεις τους δικούς σου κανόνες. Πρέπει κανείς να επαναπροσδιορίσει τι θέλει. Ας πούμε ως παιδί ένιωθα πάντα ότι δεν έπινα αρκετό χυμό – ο χυμός μήλου και κερασιού ήταν λιγοστός τότες. Ως φοιτήτρια δεν είχα πολλά λεφτά, αλλά αρκετά ώστε να μπορώ να αγοράσω μια δωδεκάδα μπουκάλια με χυμό, αλλά ξαφνικά η επιθυμία μου για χυμό δεν ήταν τόσο ισχυρή», είπε σε συνέντευξή της στο περιοδικό Brigitte.

Φαίνεται ότι ήρθε η ώρα να επαναπροσδιορίσει για ακόμη μια φορά το τι θέλει. Έχει δηλώσει ότι το αγαπημένο της φαγητό είναι το Kohlrouladen, κάτι ανάλογο με τους λαχανοντολμάδες. Ο καλός λαχανοντολμάς θέλει τεχνική, γνώση και πολύ υπομονή. Τώρα μάλλον είναι αναγκαίες πιο γρήγορες διαδικασίες.

Γεύση
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Από arrancini μέχρι καλαμάκι συκώτι στο χέρι: Αυτό είναι το νέο αθηναϊκό street food

Γεύση / Από arrancini μέχρι καλαμάκι συκώτι στο χέρι: Αυτό είναι το νέο αθηναϊκό street food

H Αθήνα έχει πολλά στριτφουντάδικα. Όμως κάποια νέα, εκτός από το ότι ανεβάζουν το επίπεδο, έχουν καταφέρει να γίνουν instant συνήθεια για το προσεγμένο φαγητό τους, αλλά όχι μόνο γι' αυτό.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Σουπιοπίλαφο

Γεύση / Σουπιοπίλαφο: Η μυστηριώδης γεύση του Αιγαίου

Από τον μινωικό πολιτισμό και τα κύπελλα του μέχρι τα σύγχρονα τσουκάλια, το μελάνι της σουπιάς συνεχίζει να αφήνει το αποτύπωμά του, ενώ το σουπιοπίλαφο αναδεικνύει τη μοναδικότητά του, τόσο στην εμφάνιση όσο και στο γευστικό του αποτέλεσμα.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Από Άγιο Όρος στην Κρήτη: Πώς μαγειρεύει η Ελλάδα τον μπακαλιάρο

Γεύση / Από το Άγιο Όρος στην Κρήτη: Πώς μαγειρεύει η Ελλάδα τον μπακαλιάρο

Σε μακαρονάδα ή παστός με ρεβίθια, ή λεμονάτος με ολόκληρα κρεμμύδια: Από το ένα πέλαγος στο άλλο, το τελετουργικό μας πιάτο παίρνει διαφορετικές μορφές, αποτελώντας ένα εκλεκτό έδεσμα της ελληνικής cucina povera.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Τραβόλτα: Σ’ αυτή την ψαροταβέρνα η παράδοση και η καινοτομία που αναδεικνύουν τη φρεσκάδα της θάλασσας πάνε χέρι-χέρι

Γεύση / Πώς να φτιάξετε στο σπίτι τα κορυφαία πιάτα του Τραβόλτα

Πριν από 13 χρόνια, σε μια ψαροταβέρνα πολύ μακριά από τη θάλασσα, οι αδελφοί Λιάκοι μαζί με τον Ανέστη Λαζάι συνδυάσαν την παράδοση με την καινοτομία και δημιούργησαν γεύσεις-σταθμούς, όπως το καλαμάρι κοντοσούβλι και η τσιπούρα χουνκιάρ, κερδίζοντας φανατικούς θαυμαστές.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Λήμνος: Ταξίδι στους αμπελώνες και τις γεύσεις του νησιού

Το κρασί με απλά λόγια / Λήμνος: Ένα από τα αρχαιότερα μέρη στον κόσμο που έφτιαχνε κρασί

Η Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET ταξιδεύει στη Λήμνο για να οινοτουρισμό και μοιράζεται με τον Παναγιώτη Ορφανίδη τις εμπειρίες της από τις γεύσεις που δοκίμασε και φυσικά ό,τι έμαθε για τα κρασιά, τις ποικιλίες, την αμπελουργία και τα οινοποιεία του νησιού.
THE LIFO TEAM
Χταπόδι με ασκολύμπρους, αβρονιές, κρίθαμα: Τα πολλά πρόσωπα ενός αρχέγονου φαγητού

Γεύση / Χταπόδι με ασκολύμπρους, αβρονιές και κρίθαμα: Τα πολλά πρόσωπα ενός αρχέγονου γεύματος

Δεν είναι απλώς ένα έδεσμα. Είναι μια τελετουργία που χάνεται στα βάθη του χρόνου, μια ιεροτελεστία που ξεκινά από την άγρια καταδίωξη στα βράχια και καταλήγει στο μεθυστικό άρωμα της θάλασσας, που αναδύεται στο πιάτο.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Τάσος Μαντής: Από τα υδραυλικά στα αστέρια Michelin

Οι Αθηναίοι / Τάσος Μαντής: Από τα υδραυλικά στα αστέρια Michelin

Ένα απρόσμενο Σαββατοκύριακο σε ένα κότερο στάθηκε αρκετό για να αλλάξει τη ζωή του. Από την πρώτη του εμπειρία ως μάγειρας στον στρατό μέχρι τις κουζίνες των κορυφαίων εστιατορίων του κόσμου, κάθε σταθμός διαμόρφωσε τη φιλοσοφία του βραβευμένου σεφ. Σήμερα, μέσα από το αστεράτο Soil, αποδεικνύει πως η μαγειρική δεν είναι απλώς τέχνη, αλλά τρόπος ζωής.
M. HULOT