[Συνέντευξη στον Θανάση Χαραμή]
Η Jennifer Barclay γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αγγλία. Μαζί με την οικογένειά της πέρασαν πολλά καλοκαίρια στα ελληνικά νησιά, αλλά δεν θα μπορούσε με τίποτα να φανταστεί πως στα σαράντα της θα βρισκόταν να κατοικεί μόνιμα σε ένα από αυτά και να γράφει βιβλίο για τη ζωή της.
Από την Τήλο και με το βιβλίο της "Falling in Honey" να έχει μόλις κυκλοφορήσει σε ΗΠΑ και Βρετανία μας εξομολογείται πώς έπεσε θύμα της ελληνικής γοητείας και πώς βρήκε τον παράδεισο που έψαχνε στο μικρό, εντελώς ιδιαίτερο νησάκι του Αιγαίου.
H ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ JENNIFER ΣΤΟ LIFO.gr
"Από μικρή ήμουν εξοικειωμένη με την Ελλάδα και είχα περάσει πολλές όμορφες διακοπές εδώ. Όταν τελείωσα τις σπουδές μου στην αγγλική φιλολογία βρέθηκα να ψάχνω για δουλειά, αλλά δυσκολευόμουν. Μετακόμισα στην Αθήνα και έπιασα δουλειά σαν καθηγήτρια αγγλικών. Πέρασα σχεδόν μαι ολόκληρη χρονιά εκεί και μετά βρέθηκα στον Καναδά και στη συνέχεια στις ΗΠΑ, την Ευρώπη και την Ασία. Συνέχισα να δουλεύω σαν ατζέντης εκδοτικών οίκων και παράλληλα έγραφα δικά μου βιβλία. Αρκετά χρόνια αργότερα ξύπνησα ένα πρωί και αποφάσισα πως ήθελα να αλλάξω τη ζωή μου. Έμπαινα στα σαράντα, ήμουν μόνη και ήταν η ώρα να διαλέξω τι θα κάνω για το υπόλοιπο της ζωής μου. Η δουλειά μου μπορούσε να γίνει από οπουδήποτε οπότε δεν θα μπορούσα παρά να διαλέξω τον ελληνικό ήλιο, την μαγευτική θάλασσα και τα γραφικά νησιά της χώρας σας. Σκέφτηκα πως δεν υπήρχε ιδανικότερο μέρος να ζεις, ανακάλυψα την Τήλο και αμέσως την ερωτεύτηκα. Όχι πολύ τουριστική, υπερβολικά γραφική και ήρεμη και με μια αύρα που με συνεπήρε αμέσως. Εγκαταστάθηκα δοκιμαστικά και προσπάθησα να εξακριβώσω αν θα μπορούσα να εργάζομαι από εδώ. Σύντομα κατάλαβα πως γινόταν μια χαρά και πως το νησί αυτό θα γινόταν το σπίτι μου.
"Νοίκιασα ένα μικρό σπίτι δίπλα σε ένα εργαστήρι μελιού λίγο πιο έξω από το Μεγάλο Χωρίο. Βρισκόμουν να ζω ανάμεσα σε λουλούδια, με μια θέα στη θάλασσα που συ έκοβε την αναπνοή και τα πουλιά να πετούν στον ουρανό πάνω από το κεφάλι μου. Στον ίδιο αυτό ουρανό κάθε βράδυ χιλιάδες αστέρια δημιουργούσαν ένα θέαμα που ποτέ δεν είχα ξαναδεί στη ζωή μου. Κάτω από αυτά διάλεγα κάθε βράδυ και μια παραλία για να τα θαυμάζω ή ένα ταβερνάκι για να δειπνήσω υπό το φως τους. Τρία χρόνια αργότερα μετακόμισα σε ένα λίγο μεγαλύτερο σπίτι μέσα στο χωριό, Γνώρισα τους κατοίκους καλύτερα και πια είμαι φίλη τους. Ακόμη δεν καταλαβαίνουν τι κάνω όλη την ημέρα μπροστά από τον υπολογιστή μου αλλά τους αρκεί που είμαι μια ξένη που αγαπώ το νησί τους."
Μετά από καιρό στο νησί όλη μου η ευτυχία άρχισε να ψάχνει τρόπο να εκφραστεί. Της τον έδωσα μέσα από αυτό που ήξερα να κάνω και έτσι ξεκίνησα να γράφω ένα βιβλίο για τη ζωή μου στην Τήλο. Η Ελλάδα ήταν για μένα ένα στήριγμα σε μια σημαντική και δύσκολη στιγμή της ζωής μου. Τελικά κατέληξα να γράφω και για το πόσο σημαντικό είναι να αντιλαμβάνεσαι την κατάλληλη στιγμή πως η ζωή πρέπει να ξοδεύεται όπως σε κάνει ευτυχισμένο και να περνάς κάθε μέρα κάνοντας πράγματα που σε γεμίζουν. Η Τήλος έγινε το σκηνικό που με βοήθησε να το καταλάβω. Όσο ήμουν εδώ έχασα δύο αγαπημένους φίλους, ερωτεύτηκα έναν άντρα, αναθεώρησα τις προτεραιότητες που νόμιζα πως είχαν σημασία και βρέθηκα να αισθάνομαι πιο πλήρης άνθρωπός από ποτέ. Το βιβλίο τελείωσε έχοντας περιγράψει όλη αυτή τη διαδρομή μου.
Της θέτω την κλισέ ερώτηση που σχεδόν ποτέ δεν αποφεύγεται σε ένα ξένο: τι δεν σου αρέσει, τι σε δυσκολεύει, τι σε ενοχλεί στη Ελλάδα;
" Καταλαβαίνω πως το σύστημα εδώ δεν είναι τόσο φιλικό προς τους πολίτες. Η γραφειοκρατεία μπορεί να σε ταλαιπωρήσει. Συχνά το ρεύμα κόβεται, τα δρομολόγια δεν εξυπηρετούν, στα σούπερ μάρκετ η ποικιλία είναι πολυτέλεια και το ίντερνετ είναι πάρα πολύ αργό. Όλα αυτά συμβαίνουν, αλλά τίποτα δεν είναι ικανό να μου χαλάσει τη διάθεση και να με κάνει να θέλω να φύγω από το νησί μου. Τα πάντα λύνονται αρκεί να υπάρχει θέληση και όχι με γκρίνια. Ελπίζω να συνεχίσω να ζω εδώ για πολλά ακόμη χρόνια και να μην χρειαστεί να φύγω. Το μόνο που ίσως με στεναχωρεί είναι να βλέπω είναι πως ενώ έχετε μια τόσο όμορφη χώρα και ένα εκπληκτικό φυσικό τοπίο δεν το σέβεστε και παντού υπάρχουν σκουπίδια, πλαστικά μπουκάλια και κανείς δεν ανακυκλώνει."
Το βιβλίο μου είχε ανέλπιστη επιτυχία σε Ευρώπη και Αμερική. Αυτό όμως που με κάνει ακόμη πιο χαρούμενη είναι τα δεκάδες μηνύματα που λαμβάνω από κόσμο που χάρη σε αυτό θέλει να επισκεφτεί την Ελλάδα και την Τήλο. Για μένα αυτό ήταν και το ζητούμενο όταν σκέφτηκα να μοιραστώ την εμπειρία μου. Το ότι άνθρωποι εμπνεύστηκαν να ταξιδέψουν εδώ ή και να αλλάξουν τη ζωή τους είναι νομίζω πολύ σημαντικό.
Πρόσφατα έλαβα ένα μήνυμα από έναν άντρα στην Αγγλία που μου έγραφε πως του θύμισα τα χρόνια που είχε περάσει στην Αθήνα και το πως οι αναμνήσεις αυτές τον έκαναν να σκεφτεί διαφορετικά. Αυτά μου συμβαίνουν και νομίζω πως θα γράψω και άλλο βιβλίο.
Προς το παρόν γράφω και μοιράζομαι τα πάντα στο www.octopus-in-my-ouzo.blogspot.com.
σχόλια