[Από τον Θανάση Χαραμή]
Την αποκαλούν «Ωραία Κοιμωμένη» και θεωρείται η πιο όμορφη και καλοδιατηρημένη μούμια του κόσμου.
Η Rosalia Lombardo πέθανε από πνευμονία το 1920 στην τρυφερή ηλικία των δύο. Το σώμα της ταριχεύθηκε από τον Σικελό καθηγητή χημείας Alfredo Salafia, τοποθετήθηκε σε ένα γυάλινο φέρετρο και κατόπιν στις κατακόμβες των Καπουτσίνων στο Παλέρμο στην Ιταλία.
Το μόνο που ίσως μαρτυρά πως η Rosalia δεν πέθανε λίγες ημέρες πριν, είναι το οξειδωμένο φυλαχτό της Παναγίας που βρίσκεται τοποθετημένο στην κουβέρτα που τη σκεπάζει.
Ελάχιστα πράγματα είναι γνωστά για τη ζωή της Rosalia και μέχρι πρόσφατα, ακόμη λιγότερο ήταν γνωστά για τις μεθόδους διατήρησης που ο Salafia χρησιμοποίησε.
Η Ταρίχευση ως πράξη μνήμης των νεκρών έχει αρχαίες ρίζες που χρονολογούνται στην αρχαία Αίγυπτο και περίπου 3200 χρόνια π.Χ. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου οι ταριχευτές αφαιρούσαν τα εσωτερικά όργανα πριν ξεπλύνουν τις κοιλότητες του σώματος με κρασί και τις γεμίσουν με άλατα. Μέσα στις επόμενες 40 ημέρες, το σώμα άρχιζε να στεγνώνει και να μουμιοποιείται. Τα εσωτερικά όργανα τα οποία είχαν πλυθεί, καλύπτονταν με ρητίνη και τυλίγονταν με λινό ύφασμα. Ενίοτε επανατοποθετούνταν πίσω στο σώμα ή αποθηκεύονταν σε σκεύη.
Αυτή η μέθοδος είναι πολύ διαφορετική από εκείνη που χρησιμοποιείται σήμερα, κατά την οποία τα υγρά αντλούνται μέσω του αγγειακού συστήματος του πτώματος. Το τελικό αποτέλεσμα είναι επίσης πολύ διαφορετικό.
Αντί για στεγνές και αφυδατωμένες μούμιες το αποτέλεσμα μπορεί να μοιάζει περισσότερο με άνθρωπο που κοιμάται. Η αγγειακή ταρίχευση έγινε δημοφιλής στα μέσα του 19ου αιώνα και συνηθίζονταν αρκετά στα σώματα στρατιωτών που έπρεπε να επιστρέψουν στις πατρίδες τους για ταφή.
Για πολλά χρόνια, η μέθοδος Salafia παρέμενε ένα μυστήριο. Αυτό συνέβαινε έως ότου ο Dario Piombino - Mascali από το Ινστιτούτο Mummies and the Iceman στο Bolzano εντοπίσει συγγενείς του Salafia οι οποίοι είχαν στην κατοχή τους μια σειρά από χειρόγραφα έγγραφα του ταριχευτή της. Στις σημειώσεις αποκαλύφθηκε πως στο σώμα της μικρής Rosalia είχε εγχυθεί ένα μείγμα φορμόλης, αλάτων ψευδαργύρου, αλκοόλ, σαλικυλικού οξέως και γλυκερίνης. Το τελευταίο συστατικό ήταν αυτό που εμπόδισε το σώμα του μικρού κοριτσιού από το στέγνωμα. Τα άλατα ψευδαργύρου που προκάλεσαν την ακαμψία εμπόδισαν το πρόσωπο από το να συρρικνωθεί και να τραβηχτεί προς τα μέσα κρατώντας το σφριγηλό.
Σχεδόν 100 χρόνια μετά το θάνατό της η Rosalia μοιάζει αλλόκοτα ζωντανή. Το 2009, μια μαγνητική τομογραφία του πτώματος παρήγαγε την πρώτη 3D απεικόνιση του μικρού κοριτσιού και αποκάλυψε ότι όλα τα όργανά της ήταν απολύτως ανέπαφα. Επιπλέον, σε time-lapse φωτογραφίες, τα μάτια Rosalia δείχνουν να ανoιγοκλέινουν και να αποκαλύπτουν τις μπλε ίριδες της να είναι σχεδόν άθικτες από την αποσύνθεση.
Η κίνηση των βλεφάρων πιθανότατα προκαλείται από τις αλλαγές στη θερμοκρασία δωματίου και την υγρασία στις κατακόμβες, όμως έχει τροφοδοτήσει πολλές δοξασίες που θέλουν το πνεύμα της Rosalia να επιστρέφει στο σώμα.
Η "Ωραία Κοιμωμένη" προσελκύει χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο. Οπλισμένοι με κάμερες και iPhones όλοι προσπαθούν φεύγοντας να έχουν μια φωτογραφία της. Σε πείσμα της στη φθορά, η Rosalia Lombardo έχει γίνει μια κούκλα του θανάτου που δεν έχει ηλικία, δεν μπορεί να εξαφανιστεί και γοητεύει τους τουρίστες.
σχόλια