Ακούστε το χαμένο έργο του Βαγγέλη Παπαθανασίου για νευροχειρουργεία!

Είναι γνωστή και τεράστια η αγάπη και μανία των ξένων για το έργο του Βαγγέλη Παπαθανασίου και για τον ίδιο φυσικά. Γι’ αυτούς αποτελεί ένα σχεδόν μυθικό πρόσωπο. Ειδικά όσον αφορά τους μουσικούς και τους καλλιτέχνες που τον έχουν σαν θεό.

Θυμάμαι έναν γνωστό μου μουσικό από το Βέλγιο που μας έτρεχε όλη μέρα στο Θησείο μέχρι να ανακαλύψουμε το σπίτι στο οποίο υπήρχε η φήμη πώς έμενε ο Vangelis. Βρήκαμε ένα σπίτι κάτω από την Ακρόπολη,  κοιταζόμαστε με ένα χαζό βλέμμα όλο αμφιβολία μεταξύ μας για το αν ήταν όντως αυτό αλλά ο Βέλγος ατάραχος δεν είχε καμιά αμφιβολία και έκανε σαν μικρό παιδί από τη χαρά του επειδή όπως μας είπε μπορούσε να αισθανθεί το πνεύμα του και την παρουσία του Vangelis εκεί.  Άντε βγάλε άκρη!

Για να προσφερθεί μια πλέον ευχάριστη, χαλαρή και λιγότερο μονότονη εμπειρία ακόμη και στους ώριμους νευροχειρουργούς, ο Βαγγέλης Παπαθανασίου συνέθεσε μουσική για κάθε μια επέμβαση χωριστά.

Οπότε καταλαβαίνω την μανία συλλεκτών σαν τον Αμερικανό Don Fennimore που έψαχνε σαν τρελός για άγνωστες ηχογραφήσεις του αγαπημένου του μουσικού.  Σε ένα κείμενο του εξιστορεί πώς επειδή είχε χάσει μια συναυλία του Παπαθανασίου, το 2001 και βαρέθηκε να περιμένει 10 χρόνια για να τον πετύχει ζωντανά κάπου αλλού έτσι, μάζεψε λεφτά και μαζί με την γυναίκα του πήραν την απόφαση να συνδυάσουν το χόμπι του με τις διακοπές και να δουν από κοντά τον τόπο καταγωγής του ειδώλου τους. 

Facebook Twitter

Αυτό που έψαχναν τελικά μετά από πολύ επιμονή και ένα "ταξίδι" με το μετρό σε ένα δισκοπωλείο στους Αμπελόκηπους - που το περιγράφει λες και πήγε στην εξωτική Χαβάη - το ξετρύπωσαν σε ένα παλαιοβιβλιοπωλείο στην Πλάκα με την αναιδέστερη υπάλληλο που μπορούσαν ποτέ να πετύχουν. Αυτή, λέει, η κακιασμένη δεν ήθελε να του το στείλει ταχυδρομικά και έτσι αναγκάστηκε να σκάσει αρκετά για το αποκτήσει και να το πάρει μαζί του πίσω στο σπίτι του - γύρω στα 350 ευρώ όπως μας πληροφορεί αλλά φτηνότερα από ότι περίμενε. Αυτό που βρήκε ήταν άγνωστες ηχογραφήσεις του μεγάλου συνθέτη που πλέον είναι γνωστές με το όνομα The Tegos Tapes.

Την δεκαετία του '90,  ο νευροχειρουργός ο Δρ. Στέργιος Τέγος είχε προσεγγίσει τον Παπαθανασίου με σκοπό να του ζητήσει να συνθέσει μουσική για μια σειρά από βιντεοταινίες που απευθύνονταν στους Έλληνες φοιτητές της Ιατρικής. Και ο Παπαθανασίου δέχτηκε. Ο Τέγος ήθελε οι βιντεοταινίες που χρησιμοποιούσε για την εκπαίδευση των νέων χειρουργών να είναι λιγότερο μονότονες. 

Είχε γράψει σχετικά στις σημειώσεις της έκδοσης των ταινιών: «Για να προσφερθεί μια πλέον ευχάριστη, χαλαρή και λιγότερο μονότονη εμπειρία ακόμη και στους ώριμους νευροχειρουργούς, ο Βαγγέλης Παπαθανασίου συνέθεσε μουσική για κάθε μια επέμβαση χωριστά.»

Οι βιντεοταινίες περιείχαν χειρουργικές επεμβάσεις και διαρκούσαν περίπου 12 ώρες. Εξαιτίας του ιδιαίτερου περιεχομένου των βίντεο, το υλικό παρέμεινε στην αφάνεια για πάνω από μια δεκαετία.

Facebook Twitter

Στο αυθεντικό VHS box set υπάρχει ένα βιβλίο που ξεκινάει με τα λόγια του Παπαθανασίου:

«Κάθε ανθρώπινο ον, ζώο, φυτό ή ορυκτό κουβαλάει το σημάδι της Δημιουργίας.  O ήχος πάντοτε ακολουθούσε την αλληλουχία της αλλαγής αυτού του κύκλου, σαν κώδικας της λειτουργίας και της διάστασης του διαστήματος ενώ λειτουργούσε ταυτόχρονα σαν ο δημιουργός του. Ας ψάξουμε βαθιά στην μνήμη μας (και να θυμηθούμε) ότι κάνοντας αυτό, θα μπορέσουμε να σπάσουμε τον κώδικα της Δημιουργίας του διαστήματος και συνεπώς τον δικό μας. Τι εκπληκτικό και θεϊκό κλειδί είναι η μουσική!»

Σύμφωνα με το Fact, τα τελευταία δύο χρόνια, το υλικό επεξεργασμένο άρχισε να εμφανίζεται στο διαδίκτυο με το όνομα The Tegos Tapes. Αυτά τα edits είναι η μουσική από τις ταινίες χωρίς την ιατρική αφήγηση. Ο Neville Dorington από την Αυστραλία το ανέβασε στο soundcloud και οι χρήστες έχουν την δυνατότητα να το κατεβάσουν δωρεάν.

Όπως γράφει το site Synthopia, o Παπαθανασίου έχει ηχογραφήσει ένα τεράστιο αριθμό από σάουντρακ που έχει μείνει στο μεγαλύτερο μέρος του ακυκλοφόρητο. Αν και είναι δύσκολο τα Tegos Tapes να κυκλοφορήσουν ποτέ επίσημα αποτελούν ένα δώρο για τους φαν του πρωτοπόρου μουσικού και των μοναδικών συνθέσεων του. Και το αν είναι τελικά μονότονες ή όχι αυτό πάει καθαρά στην κρίση του ακροατή!