Πόλη χωρίς κατοίκους

Facebook Twitter
14

Στις 10 Ιουνίου του 1944, η ομάδα Reich της Waffen-SS περικύκλωσε την πόλη Oradur-sur-Glan της Γαλλίας και σκότωσε 642 κατοίκους, άντρες, γυναίκες και παιδιά, πιθανόν ως αντίποινα στη Γαλλική Αντίσταση. Η νέα πόλη ξαναχτίστηκε εκεί κοντά. Η αρχική διατηρείται ανέπαφη ως σήμερα για να θυμίζει τις αγριότητες του παρελθόντος

.

Φωτογραφία
14

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Φωτογραφική έκθεση για την επανένωση της Γερμανίας 35 χρονια μετά από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου

Πολιτισμός / Φωτογραφική έκθεση για την επανένωση της Γερμανίας 35 χρονια μετά από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου

Με αφορμή τα 35 χρόνια από την Πτώση του Τείχους (09.11.89) μια φωτογραφική έκθεση με τίτλο «Dream on- Βερολίνο, δεκαετία του 90» αποτυπώνει την κρίσιμη αυτή δεκαετία μετάβασης ανάμεσα στο παρελθόν και το αβέβαιο μέλλον, την αισιοδοξία και το φόβο για το νέο Βερολίνο
ΕΙΡΗΝΗ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ, ΒΕΡΟΛΙΝΟ
Η αθέατη Αίγυπτος του Denis Dailleux

Φωτογραφία / Η αθέατη Αίγυπτος του Denis Dailleux

Ο βραβευμένος Γάλλος φωτογράφος που έχει καταγράψει μοναδικά τις φτωχογειτονιές του Καΐρου, τους γονείς των Μαρτύρων της Επανάστασης, νεαρούς γυμνασμένους άντρες δίπλα σε μαυροφορεμένες μανάδες αλλά και λαμπερούς σταρ του κινηματογράφου, εξηγεί πώς ξεκίνησε η ιδιότυπη και πολύχρονη αυτή διαδρομή του.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ισπανία: Έκθεση αφιερωμένη στο έργο του Ίρβινγκ Πεν στο Ίδρυμα MOP στη Λα Κορούνια

Φωτογραφία / Ισπανία: Έκθεση αφιερωμένη στο έργο του Ίρβινγκ Πεν στο Ίδρυμα MOP στη Λα Κορούνια

Πορτρέτα διάσημων και σκηνές δρόμου περιλαμβάνονται στην έκθεση «Irving Penn: Centennial» που διοργανώνεται από το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Νέας Υόρκης και παρουσιάζεται στην Ισπανία
LIFO NEWSROOM
Ζήτημα ζωής και θανάτου: Το θρυλικό φωτογραφικό βιβλίο του Peter Hujar επανεκδίδεται μετά από σχεδόν μισό αιώνα

Φωτογραφία / Ζήτημα ζωής και θανάτου: Το θρυλικό φωτογραφικό βιβλίο του Peter Hujar επανεκδίδεται μετά από σχεδόν μισό αιώνα

Το λεύκωμα «Portraits in Life and Death» εξελίχθηκε σε θρύλο τις δεκαετίες μετά τον θάνατο του φωτογράφου το 1987 και έγινε το σύμβολο ενός χαμένου κόσμου που ζούσε και δημιουργούσε στο νεοϋρκέζικο downtown.
THE LIFO TEAM
Enri Canaj, φωτογράφος

Φωτογραφία / Enri Canaj: «Δεν έχω εξοικειωθεί με τον πόνο»

Ο φωτογράφος των ασπρόμαυρων κάδρων, που κατέγραψε την Ελλάδα της κρίσης και το μεταναστευτικό ζήτημα της Ευρώπης, μιλά για τη δική του πορεία μετανάστευσης, για το πώς ο ερχομός του από τα Τίρανα στην Αθήνα ήταν μια «έκρηξη» μέσα στο κεφάλι του. Και είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας
M. HULOT
Οι φιναλίστ του διαγωνισμού φωτογραφίας Australian Life 2024 - σε εικόνες

Φωτογραφία / Η ζωή στην Αυστραλία μέσα από τον διαγωνισμό φωτογραφίας Australian Life 2024

Εκτροφή προβάτων, βρικόλακες στο σαλόνι, Αβορίγινες στη γη τους και στα σπίτια τους: Μια περιήγηση στην Αυστραλία μέσα από τις εικόνες των φιναλίστ του διαγωνισμού φωτογραφίας Australian Life 2024.
THE LIFO TEAM
Κοιτάζοντας τους άλλους: Η Μαρτίν Φρανκ στην Άνδρο 

Φωτογραφία / «Κοιτάζοντας τους άλλους»: Οι ανθρωποκεντρικές εικόνες της Μαρτίν Φρανκ σε μια έκθεση στην Άνδρο

Στη χώρα της Άνδρου, στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Ιδρύματος Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή, 150 φωτογραφίες και αρχειακό υλικό αναδεικνύουν τη δημιουργική πορεία μιας καλλιτέχνιδας που παραμένει ελάχιστα γνωστή σήμερα στη διεθνή κοινότητα ενώ το έργο της συχνά ταυτίζεται με αυτό του Καρτιέ-Μπρεσόν.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
100 χρόνια από τη γέννηση του Ρόμπερτ Φρανκ

Φωτογραφία / 100 χρόνια από τη γέννηση του Ρόμπερτ Φρανκ

Κατέγραψε την πραγματική Αμερική, έβρισκε τους πιο συναρπαστικούς χαρακτήρες ανάμεσα στους λιγότερο προνομιούχους, κατάφερε να αλλάξει για πάντα την πορεία της φωτογραφίας και του κινηματογράφου.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Μάρτιν Παρ επιστρέφει για να φωτογραφίσει το ελληνικό καλοκαίρι

Φωτογραφία / Ο Μάρτιν Παρ ετοιμάζεται να φωτογραφίσει ξανά το ελληνικό καλοκαίρι

Ένας από τους πιο σημαντικούς Βρετανούς φωτογράφους θα εκθέσει έργα του στο Hyper Hypo και θα υπογράψει βιβλία και αναμνηστικά που θα είναι διαθέσιμα για όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού.
M. HULOT

σχόλια

5 σχόλια
Η σωστή ορθογραφία είναι Oradour-sur-Glane, με e στο τέλος.Οι Γερμανοί ήθελαν να καταστρέψουν μια άλλη πόλη, την Oradour-sur-Vayres, αλλά τη μπέρδεψαν με την Oradour-sur-Glane.Όσο κι αν έψαξα, δε βρήκα να έχουν επιδιώξει οι επιζώντες αποζημίωση από το γερμανικό κράτος, όπως έχουν κάνει οι αντίστοιχοι επιζώντες του Διστόμου.
Εν τω μεταξύ να γράψω από τώρα ( για ό,τι βρεθεί αργότερα ... ) πως το αποκλείω να μην έχουν αποζημιωθεί με κάποιον τρόπο. Η Γαλλία κατείχε μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο κομμάτι της Γερμανίας και πήρε γερές πολεμικές αποζημιώσεις.
@to_kerataki_mou 24.10.2013 | 19:00> Ενώ αν ζητήσεις το δίκιο σου είσαι προσκολλημένος στο παρελθόν ...Δε λέω, δίκιο έχουν, αλλά θα ήταν ρεαλιστικότερο αν κοιτούσαν μπροστά.to_kerataki_mou 24.10.2013 | 19:26> πως το αποκλείω να μην έχουν αποζημιωθεί με κάποιον τρόπο.Δε βρήκα πουθενά μια τέτοια πληροφορία. Φυσικά αυτό δεν αποκλείει τίποτα. > Η Γαλλία κατείχε μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο κομμάτι της Γερμανίας και πήρε γερές πολεμικές αποζημιώσεις.Κανείς δεν έλαβε γερές αποζημιώσεις. Οι νικητές πήραν ό,τι μπορούσαν και γρήγορα ξέχασαν το ζήτημα.
Αν και έχω σιχτιρίσει την ώρα και τη στιγμή που χώθηκα στο να σου αλλάξω ιδεοληψίες, καρφωμένες στο μυαλό σου χειρότερα και από τη διαφήμιση με το αμάξι και την κόλλα στιγμής, έκανα τον κόπο και τσίμπησα ένα κειμενάκι : Αρχεία του Γαλλικού κράτους, κείμενο του '62 που περιγράφει την κατάσταση των αρχείων των αποζημιώσεων πολέμου. Μεταξύ άλλων αναφέρονται τα εξής : 6 εκατομμύρια φάκελοι ( υποθέσεις δηλαδή ), 5 τρισεκατομμύρια φράγκα σε αποζημιώσεις έως τότε ( με τιμές του 1958, όπου το γαλλικό φράγκο είχε ισοτιμία με το δολλάριο 3,87/1 ) 650 δισεκατομμύρια φράγκα ακόμη να δοθούν ( το 1962 ) , ΕΙΔΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΩΝ ΠΟΛΕΜΟΥ ΣΕ 15 ΓΑΛΛΙΚΕΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΕΣ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΑΠΟΖΗΜΙΩΘΕΙ ΑΚΟΜΗ. Η διεύθυνση : www.archivesdefrance.culture.gouv.fr/static/1016Παρεμπιπτόντως, μεταξύ άλλων, να σου αναφέρω, πως ψάχνοντας, βρήκα και τα εξής ( αλλά με πηγή τη Wikipedia, οπότε κρατάω και καμία πισινή ) : Οι Γάλλοι, βάσει συνθηκών, εξόρυσσαν κάρβουνο από το Σααρ έως το 1980, παρ' όλο που η περιοχή είχε αποδοθεί πολύ νωρίτερα στη Γερμανία, διέλυσαν γερμανικά εργοστάσια τα οποία και μετέφεραν στη Γαλλία, αποζημιώθηκαν από τη Γερμανία μέχρι και με καταναγκαστική εργασία ...Επίσης, κάτι εντελώς άσχετο ( μάλλον ) με το συγκεκριμένο θέμα, αλλά σχετικό με το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και την αντίσταση στη Γαλλία. Ψάχνοντας, βρήκα ένα αγγλόφωνο άρθρο του 2003 όπου αναφέρεται πως επί Σιράκ, δόθηκε αποζημίωση, όχι στους αντιστασιακούς της Γαλλίας, αλλά στα ορφανά όσων αντιστασιακών είχαν σκοτωθεί τότε. http://www.taipeitimes.com/News/editorials/archives/2003/10/04/2003070363 .Οι ισχυροί δεν πήραν ό,τι πρόλαβαν. Πήραν ό,τι αξίωσαν και οι άνθρωποι αποζημιώθηκαν πολύ γρήγορα. Δεν ξεχάσανε χωρίς τίποτα. Ξεχάσανε ( που δεν ξεχάσανε ( http://www.sudouest.fr/2011/12/05/perquisitions-en-allemagne-67-ans-apres-oradour-sur-glane-une-incroyable-surprise-572322-4697.php ), αλλά αφού σου αρέσει να λες τέτοιες αηδίες ... ) αφότου δικαιώθηκαν πραγματικά και όχι στα λόγια.Μόνο τα 5 τρισεκατομμύρια ( χωρίς να υπολογίσω τα υπόλοιπα ) αντιστοιχούν σε περίπου 110000 γαλλικά φράγκα σε ΚΑΘΕ Γάλλο πολίτη ( αν υπολογίσουμε μέσες άκρες τον πληθυσμό σε 45.000.000, την εποχή που γράφτηκε το κείμενο. Ήταν λιγότεροι ) . Έχεις δίκιο. Κανείς δεν έλαβε γερές αποζημιώσεις ...
@to_kerataki_mou 24.10.2013 | 22:31> Αρχεία του Γαλλικού κράτους, κείμενο του '62 που περιγράφει την κατάσταση των αρχείων των αποζημιώσεων πολέμου. Μεταξύ άλλων αναφέρονται τα εξής : 6 εκατομμύρια φάκελοι, 5 τρισεκατομμύρια φράγκα σε αποζημιώσεις έως το 1958, 650 δισεκατομμύρια φράγκα ακόμη να δοθούνΔυστυχώς δεν κατάλαβες τι γράφει το κείμενο. Δεν αναφέρεται σε πολεμικές αποζημιώσεις, αλλά σε ζημιές από τον πόλεμο και στο κόστος αποκατάστασής τους από το γαλλικό κράτος (5 τρισ. φράγκα μέχρι το 1958). Δηλαδή οι αποζημιώσεις δεν δίνονταν από τη Γερμανία, αλλά από το γαλλικό κράτος:> L'indemnisation des dommages de guerre avait déjà coûté à l’État, au 31 décembre 1958, plus de 5 000 milliards (valeur 1958), et 1'on estimait alors qu'il faudrait environ 650 milliards pour terminer la liquidation des dommages de guerre.> επί Σιράκ δόθηκε αποζημίωση, όχι στους αντιστασιακούς της Γαλλίας, αλλά στα ορφανά όσων αντιστασιακών είχαν σκοτωθεί τότε.Όχι από τη Γερμανία. Το γαλλικό κράτος θα έδινε την αποζημίωση. Και μόνο τον τίτλο του άρθρου να διαβάσει κανείς, φτάνει:> French government to compensate orphans of the Resistance> Ξεχάσανε (που δεν ξεχάσανε)Το άρθρο της γαλλικής εφημερίδας που παραθέτεις δεν αναφέρεται σε χρηματικές αποζημιώσεις, αλλά σε δικαστική δίωξη υπόπτων για τη σφαγή στο Oradour-sur-Glane, δίωξη όχι από τη γαλλική δικαιοσύνη, αλλά από τη γερμανική:> Des perquisitions ont été réalisées en Allemagne chez six suspects, âgés de 85 à 86 ans, soupçonnés d'avoir participé au massacre du village français d'Oradour-sur-GlaneΗ αυτόματη μετάφραση της Google έχει ακόμα πολύ δρόμο μπροστά της… ☺Η πραγματικότητα όσον αφορά τις αποζημιώσεις έχει ως εξής: οι Σοβιετικοί είχαν προτείνει *συνολικές* αποζημιώσεις $20 δις. Οι Άγγλοι είχαν βρει το ποσό «υπερβολικό». Οι Έλληνες (στην κοσμάρα τους) είχαν ζητήσει $10 δις *μόνο* για την Ελλάδα. Τελικά αποφασίστηκε να δοθούν *συνολικές* αποζημιώσεις $7 δις. Γρήγορα όμως φάνηκε ότι κι αυτό το ποσό δεν ήταν ρεαλιστικό. Όποιος μπόρεσε πήρε κάτι εργοστάσια που είχαν απομείνει και τα μετέφερε στη χώρα του, στην Ελλάδα δώσανε κάτι καράβια που είχαν περισέψει, πήρανε και μερικά χρήματα, αυτό ήταν όλο. Το θέμα γρήγορα πάγωσε και παραμένει παγωμένο. Εξαίρεση είναι τα θύματα του Ολοκαυτώματος, τα οποία η Γερμανία αποζημίωνε επί πολλά χρόνια.
Στο πρώτο κομμάτι έχεις δίκιο. Άλλωστε δεν είχα προσέξει πως όταν αναφέρονται ποσά έως 20 δισεκατομμύρια δολλάρια, δεν είναι δυνατόν να πετάγεται ξαφνικά ένα ποσό τρισεκατομμυρίων και να είναι φυσιολογικό. Είχα μείνει στο ότι αυτόματα οι ζημιές θα πληρώνονταν από αποζημιώσεις. Ο λόγος που σου απαντώ είναι ότι συνειδητότατα διαστρέβλωσες τα παρακάτω που έγραψα ( γιατί δεν εκπλήσσομαι ; ). Πουθενά δεν ισχυρίστηκα πως οι αποζημιώσεις στους απογόνους των αντιστασιακών θα βγουν από το γερμανικό δημόσιο ( μη σου το θίξουμε ), ούτε και το ζήτημά μου ήταν πού θα γίνουν οι δίκες όσων ζουν ακόμη από τη σφαγή. Ήταν η μαρτυρία του γέρου και ο γελοιοδέστατος ισχυρισμός σου πως όλοι οι υπόλοιποι ξέχασαν, εκτός από εμάς του χαζούς. Φαίνεται πως από τη Google λείπει ένας αυτόματος επεξεργαστής νοήματος, να βοηθάει εσένα να βλέπεις αυτό που είναι πραγματικά γραμμένο. Τουλάχιστον εγώ με το μεταφραστή κάτι κάνω ...
@to_kerataki_mou 25.10.2013 | 01:13> Πουθενά δεν ισχυρίστηκα πως οι αποζημιώσεις στους απογόνους των αντιστασιακών θα βγουν από το γερμανικό δημόσιοΣτο πρώτο μου σχόλιο στο οποίο απάντησες κι έτσι άρχισε ο διάλογός μας, μιλούσα γι’ αποζημίωση από το γερμανικό κράτος, όχι γενικά κι αόριστα από κάπου.> Ήταν η μαρτυρία του γέρου και ο γελοιοδέστατος ισχυρισμός σου πως όλοι οι υπόλοιποι ξέχασαν, εκτός από εμάς του χαζούς.Δεν έγραψα ότι ξέχασαν τη σφαγή, αλλά ότι δεν ζήτησαν χρηματική αποζημίωση.