Μπακαλόγατος:το «φρέσκο» είναι καλό, αλλά αυτό που έχει αντέξει στον χρόνο είναι καλύτερο

Μπακαλόγατος:το «φρέσκο» είναι καλό, αλλά αυτό που έχει αντέξει στον χρόνο είναι καλύτερο Facebook Twitter
0
Μπακαλόγατος:το «φρέσκο» είναι καλό, αλλά αυτό που έχει αντέξει στον χρόνο είναι καλύτερο Facebook Twitter
Ο χώρος απλός, στην κλασική αισθητική γραμμή του σύγχρονου μεζεδοπωλείου, με λίγα τραπέζια στον πεζόδρομο της Φωκίωνος Νέγρη και άλλα τόσα στο εσωτερικό...


Πολλές φορές αισθάνομαι ότι έχω κόλλημα με την ηλικία των εστιατορίων. Δοκιμάζεις ένα καινούργιο μαγαζί με προσμονή και αν ικανοποιήσει τις προσδοκίες σου, αρχίζεις να αναρωτιέσαι αμέσως πόσο θα κρατήσει έτσι. Γιατί ξέρεις ότι από τις πλέον ευμετάβλητες καταστάσεις που γνωρίζεις είναι αυτές της ποιότητας και της απόδοσης των ελληνικών εστιατορίων. Οι σεφ κάνουν τους (γρήγορους) κύκλους τους, οι βοηθοί το ίδιο, οι προμηθευτές... Ασταθείς ισορροπίες που ανατρέπονται. Εν ολίγοις, το «φρέσκο» είναι καλό, αλλά αυτό που έχει αντέξει στον χρόνο είναι καλύτερο. Οι σκέψεις αυτές έρχονται αβίαστα, έχοντας μόλις (ξανα)δοκιμάσει το φαγητό ενός εστιατορίου που έχει συμπληρώσει έξι χρόνια ζωής ως ελληνικό μεζεδοπωλείο, αλλά καταφέρνει και τώρα να σου δίνει την ίδια φρεσκάδα, την ίδια καλή διάθεση των ανθρώπων που το έχουν. Ο Μπακαλόγατος στην Κυψέλη, δημιούργημα ενός νεαρού ζευγαριού, του Γιώργου (στην κουζίνα) και της Φανής (στη σάλα), υπηρετεί με πάθος την καλή ελληνική κουζίνα, αυτήν που όταν τη δοκιμάσεις, αισθάνεσαι αβίαστα τη θαλπωρή του νόστιμου φαγητού. Όλα τα στοιχεία που πρέπει να υπάρχουν είναι στη θέση τους: η αναζήτηση καλής πρώτης ύλης που τηρεί την εντοπιότητα, ο μαγειρικός χειρισμός που δεν επιτρέπει άσκοπους πειραματισμούς να χαλάσουν τη δοκιμασμένη στα χρόνια προσέγγιση, το πάθος για το καλό αποτέλεσμα που διαισθητικά σχεδόν κρατά τις σωστές ισορροπίες. «Τη γεύση τη δίνει η φύση» συνηθίζει να λέει ο Γιώργος. Ο χώρος απλός, στην κλασική αισθητική γραμμή του σύγχρονου μεζεδοπωλείου, με λίγα τραπέζια στον πεζόδρομο της Φωκίωνος Νέγρη και άλλα τόσα στο εσωτερικό, το οποίο θερμαίνεται από την πατίνα του χρόνου και τη ζεστή υποδοχή των ανθρώπων του.

Μπακαλόγατος:το «φρέσκο» είναι καλό, αλλά αυτό που έχει αντέξει στον χρόνο είναι καλύτερο Facebook Twitter
Τα ντολμαδάκια που φτιάχνονται στο μικρό νησί των Δωδεκανήσων είναι θρυλικά για το πολύ μικρό τους μέγεθος και τη νοστιμιά τους.

  

Ο κατάλογος αποκαλύπτει την καταγωγή του σεφ Γιώργου Καντέλη από την Κάσο, με πολλές αναφορές και προτάσεις από την κασιώτικη παραδοσιακή κουζίνα, τις οποίες, αν ακολουθήσεις, δεν θα βγεις χαμένος. Το κασιώτικο «λαδοβρόχι» με ντομάτα, κάππαρη, θρούμπες, ανθότυρο και μπόλικο ελαιόλαδο (€5,5) απογειώνεται χάρη στην κασιώτικη κουλούρα με μαυροκούκι, που αποτελεί τη βάση της σαλάτας, αλλά και την εξαιρετική ποιότητα των υλικών που τη φτιάχνουν. Τα ντολμαδάκια που φτιάχνονται στο μικρό νησί των Δωδεκανήσων είναι θρυλικά για το πολύ μικρό τους μέγεθος και τη νοστιμιά τους. Όποια προσδοκία και να έχεις, τα κασιώτικα του Μπακαλόγατου θα την υπερβούν. Μινιατούρες μοσχαρίσιου κιμά, διπλωμένες υπομονετικά σε διαλεγμένο, τρυφερό αμπελόφυλλο και λουσμένες με αιγοπρόβειο βούτυρο (€11,5). Δυνατή και πλούσια γεύση που σε κρατά σε εγρήγορση έως ότου το βουνό από ντολμαδάκια στο πιάτο εξαντληθεί. Η σιτάκα, το τοπικό κρεμώδες τυρί, απογειώνει το επόμενο πιάτο, όπου συναντά τις μακαρούνες και το τσίκνομα κρεμμυδιού (€8) σε έναν συνδυασμό κλασικό, αλλά αξεπέραστο σε νοστιμιά. Το αποκορύφωμα του κασιώτικου ρεπερτορίου το συναντάς στο κασιώτικο πιλάφι (€12,50), όπου το ρύζι έχει βράσει σε ζωμό από κατσικάκι και αφού μελώσει ιδανικά σερβίρεται με ικανή δόση κανέλας, βουτύρου και συνοδεύεται από κοτόπουλο. Προτιμήστε την εκδοχή που στο πιάτο μπαίνει, αντί για κοτόπουλο, το κατσικάκι. Ο κατάλογος του Μπακαλόγατου δεν εξαντλείται στην Κάσο. Τα κρητικά κεφτεδάκια (€5,50) ήταν τραγανά και ευωδίαζαν δυόσμο. Η μελιτζάνα γιαρτουλού (€5,50) έβγαζε νόστιμες ισορροπίες με την ντοματένια σάλτσα και το γιαούρτι. Οι επιλογές που υπάρχουν είναι πολλές σε τοπικούς μεζέδες με ονομασία προέλευσης, κρέατα στη σχάρα και ψάρια, όταν το επιτρέπει ο καιρός. Ρωτήστε αν έχει κάτι ειδικό η κουζίνα, εμείς πετύχαμε ροΐκιο, το πραγματικό άγριο σταμναγκάθι που φτιάχνεται γιαχνί με κρεμμύδι, φρέσκια ντομάτα και πιπέρι. Ο Μπακαλόγατος είναι πραγματικά το διαμάντι της Φωκίωνος Νέγρη. Το μόνο πρόβλημα που έχεις είναι να τιθασεύσεις την αχαλίνωτη όρεξη που σου ξυπνά το φαγητό του.

☛ Μπακαλόγατος, Φωκίωνος Νέγρη 72, 210 8216598

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Από arrancini μέχρι καλαμάκι συκώτι στο χέρι: Αυτό είναι το νέο αθηναϊκό street food

Γεύση / Από arrancini μέχρι καλαμάκι συκώτι στο χέρι: Αυτό είναι το νέο αθηναϊκό street food

H Αθήνα έχει πολλά στριτφουντάδικα. Όμως κάποια νέα, εκτός από το ότι ανεβάζουν το επίπεδο, έχουν καταφέρει να γίνουν instant συνήθεια για το προσεγμένο φαγητό τους, αλλά όχι μόνο γι' αυτό.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Σουπιοπίλαφο

Γεύση / Σουπιοπίλαφο: Η μυστηριώδης γεύση του Αιγαίου

Από τον μινωικό πολιτισμό και τα κύπελλα του μέχρι τα σύγχρονα τσουκάλια, το μελάνι της σουπιάς συνεχίζει να αφήνει το αποτύπωμά του, ενώ το σουπιοπίλαφο αναδεικνύει τη μοναδικότητά του, τόσο στην εμφάνιση όσο και στο γευστικό του αποτέλεσμα.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Από Άγιο Όρος στην Κρήτη: Πώς μαγειρεύει η Ελλάδα τον μπακαλιάρο

Γεύση / Από το Άγιο Όρος στην Κρήτη: Πώς μαγειρεύει η Ελλάδα τον μπακαλιάρο

Σε μακαρονάδα ή παστός με ρεβίθια, ή λεμονάτος με ολόκληρα κρεμμύδια: Από το ένα πέλαγος στο άλλο, το τελετουργικό μας πιάτο παίρνει διαφορετικές μορφές, αποτελώντας ένα εκλεκτό έδεσμα της ελληνικής cucina povera.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Τραβόλτα: Σ’ αυτή την ψαροταβέρνα η παράδοση και η καινοτομία που αναδεικνύουν τη φρεσκάδα της θάλασσας πάνε χέρι-χέρι

Γεύση / Πώς να φτιάξετε στο σπίτι τα κορυφαία πιάτα του Τραβόλτα

Πριν από 13 χρόνια, σε μια ψαροταβέρνα πολύ μακριά από τη θάλασσα, οι αδελφοί Λιάκοι μαζί με τον Ανέστη Λαζάι συνδυάσαν την παράδοση με την καινοτομία και δημιούργησαν γεύσεις-σταθμούς, όπως το καλαμάρι κοντοσούβλι και η τσιπούρα χουνκιάρ, κερδίζοντας φανατικούς θαυμαστές.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Λήμνος: Ταξίδι στους αμπελώνες και τις γεύσεις του νησιού

Το κρασί με απλά λόγια / Λήμνος: Ένα από τα αρχαιότερα μέρη στον κόσμο που έφτιαχνε κρασί

Η Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET ταξιδεύει στη Λήμνο για να οινοτουρισμό και μοιράζεται με τον Παναγιώτη Ορφανίδη τις εμπειρίες της από τις γεύσεις που δοκίμασε και φυσικά ό,τι έμαθε για τα κρασιά, τις ποικιλίες, την αμπελουργία και τα οινοποιεία του νησιού.
THE LIFO TEAM
Χταπόδι με ασκολύμπρους, αβρονιές, κρίθαμα: Τα πολλά πρόσωπα ενός αρχέγονου φαγητού

Γεύση / Χταπόδι με ασκολύμπρους, αβρονιές και κρίθαμα: Τα πολλά πρόσωπα ενός αρχέγονου γεύματος

Δεν είναι απλώς ένα έδεσμα. Είναι μια τελετουργία που χάνεται στα βάθη του χρόνου, μια ιεροτελεστία που ξεκινά από την άγρια καταδίωξη στα βράχια και καταλήγει στο μεθυστικό άρωμα της θάλασσας, που αναδύεται στο πιάτο.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Τάσος Μαντής: Από τα υδραυλικά στα αστέρια Michelin

Οι Αθηναίοι / Τάσος Μαντής: Από τα υδραυλικά στα αστέρια Michelin

Ένα απρόσμενο Σαββατοκύριακο σε ένα κότερο στάθηκε αρκετό για να αλλάξει τη ζωή του. Από την πρώτη του εμπειρία ως μάγειρας στον στρατό μέχρι τις κουζίνες των κορυφαίων εστιατορίων του κόσμου, κάθε σταθμός διαμόρφωσε τη φιλοσοφία του βραβευμένου σεφ. Σήμερα, μέσα από το αστεράτο Soil, αποδεικνύει πως η μαγειρική δεν είναι απλώς τέχνη, αλλά τρόπος ζωής.
M. HULOT