Ο Ραφαήλ ελέγχει διεξοδικά το πλάνο, την ώρα που η Μιχαέλα προβάρει για τρίτη φορά τα λόγια της. Στην άκρη της τάξης ο κύριος Ανδρέας δίνει τις τελευταίες οδηγίες στους μαθητές του και ετοιμάζεται να φορέσει την χαρακτηριστική κίτρινη γραβάτα του. Σκηνή πρώτη. Μουσικό χαλί και αφήγηση. Ο Κυριάκος κουνάει με ικανοποίηση τα χέρια.
«Η ιδέα ξεκίνησε πριν 6 μήνες όταν ο κ. Ανδρέας Λατίνης, δάσκαλος των μικρών μαθητών, μου πρότεινε να οργανώσουμε στο σχολείο ένα κινηματογραφικό εργαστήρι και να μάθουμε στα παιδιά τα μυστικά της φωτογραφίας και του video. Πρώτη φορά με φώναξαν πέρυσι για να τους βοηθήσω στα γυρίσματα της ταινίας τους «Μια Ασυνήθιστη Μέρα». Θυμάμαι ήταν Σάββατο και συνήθως στο σχολείο δεν είναι κανείς. Η τάξη, όμως, του κ. Ανδρέα ζωντάνευε το σχολείο με τις φωνές της. Μετά έμαθα την συνήθεια τους να μαζεύονται τα σαββατοκύριακα και να κάνουν διάφορες δραστηριότητες. Φέτος, για παράδειγμα, έκαναν μια πολύ ωραία ζωγραφιά στον τοίχο της τάξης τους.
Το εργαστήρι στήθηκε με πολύ όρεξη και χαρά τόσο από τα παιδιά όσο και από τη διεύθυνση του σχολείου και καθώς προχωρούσαν τα μαθήματα, αποφασίσαμε να γυρίσουμε μια ταινία ώστε να εφαρμόσουμε στη πράξη όσα λέγαμε στο μάθημα.
Το θέμα της ταινίας βγήκε αυθόρμητα. Κάποια μέρα τους θέσαμε το ερώτημα στην τάξη: «Τι θα έκανες με ένα νόμισμα αν αυτό δεν είχε καμία ανταλλακτική αξία»; Σε όσους γνωστούς έλεγα την σκέψη μου με κοιτούσαν με ένα παραξενεμένο ύφος και απαντούσαν: «Δεν καταλαβαίνω τι ακριβώς εννοείς». Τα παιδιά, από την άλλη, στα χαρτάκια που τους μοιράσαμε κατάφεραν να γράψουν ένα σωρό ιδέες και να παρουσιάσουν μέσα από την ταινία τη δική τους οπτική γωνία», μου αναφέρει χαμογελαστά.
Ο ίδιος είναι φοιτητής στο τμήμα Αρχιτεκτονικής του Α.Π.Θ., πως, λοιπόν, αποφάσισε να μετακομίσει δημιουργικά σε κάτι τόσο διαφορετικό;
«Πάντα ήμουν με μια κάμερα στο χέρι. Ακόμα και σε παρουσιάσεις εργαστηρίων στη σχολή, ενώ οι υπολοίποι ετοίμαζαν πινακίδες, εγώ πήγαινα video. Βέβαια τέτοιου είδους ασχολίες στην Ελλάδα δε μεταφράζονται σε δουλειά. Θυμάμαι χαρακτηριστικά μια φράση ενός καθηγητή, όταν έκανα το μηχανογραφικό: «Πρόσεχε μην μπερδέψεις το χόμπυ με την δουλεια». Σήμερα προσπαθώ να κάνω το χόμπυ δουλειά. Αλλά δεν μετάνιωσα που πέρασα αρχιτεκτονική. Είναι μια απο τις πιο δημιουργικές σχολές. Σε βοηθάει να βλέπεις τον κόσμο διαφορετικά».
Στο χέρι του κρατάει εικόνες από τα γυρίσματα, μιλώντας με περηφάνια για τους νεαρούς ηθοποιούς του.
«Τα γυρίσματα έγιναν σχετικά γρήγορα. Συνολικά διήρκεσαν 4-5 μέρες, αλλά μοιράστηκαν μέσα σε 3 εβδομάδες γιατί πήγαινα Σέρρες μόνο τα σαββατοκύριακα και τις Δευτέρες. Επειδή οι σκηνές γυρίστηκαν σε διαφορετικά σημεία της πόλης, χωρίσαμε τα παιδιά σε 6 ομάδες. Κάθε ομάδα ανέλαβε μια συγκεκριμένη σκηνή. Τις μέρες με το περισσότερο τρέξιμο είχαμε γυρίσματα με διαφορετική ομάδα πρωί, μεσημέρι και βράδυ. Αξίζει να προσθέσω ότι μας καθυστέρησε πολύ κι η γραβάτα! Αφού ψάξαμε σε όλα τα μαγαζιά, αποφασίσαμε να την παραγγείλουμε από Αμερική. Έτσι πήγε πίσω όλη η ταινία.
Αυτό που μου έκανε την περισσότερη εντύπωση ήταν η απλότητα της σκέψης τους. Βλέπουν τα πάντα σαν ένα παιχνίδι και με έναν μαγικό τρόπο, όσο κουρασμένος και αν είσαι, σε κάνουν χαρούμενο. Δεν σου κρύβω ότι είχαμε και δυσκολίες. Όπως με τις προθεσμίες! Συνεχώς μας κυνηγούσε ο χρόνος και δεν βλέπαμε αυτά που συνέβαιναν μπροστά μας. Βέβαια τα παιδιά, όσες φορές πήγε να γίνει αυτό, φρόντισαν να μας επαναφέρουν στην πραγματικότητα και να μας χαρίσουν συγκινητικές στιγμές. Δεν θα ξεχάσω όταν καθίσαμε και είδαμε όλοι μαζί την ταινία ολοκληρωμένη. Οι αντιδράσεις και το χαμόγελο των παιδιών 'αποζημίωσαν' αμέσως τους κόπους και τα ξενύχτια. Θυμάμαι ενώ την είχαμε δει τρεις φορές δεν τη χόρταιναν, ήθελαν να την ξαναδούμε».
Πως αντιλαμβάνονται, όμως, τα μικρά παιδιά το χρήμα; «Μπορεί να φαίνεται υπερβολικό αλλά πιστεύω ότι η ταινία αποτυπώνει σε μεγάλο βαθμό τη σχέση των παιδιών με το χρήμα. Αυτό θα φαινόταν, βέβαια, καλύτερα αν ζητούσαμε σε παιδιά νηπιαγωγείου να γράψουν τις ιδέες τους για το ίδιο θέμα. Θα είχαμε τις διπλάσιες απαντήσεις. Δυστυχώς όσο μεγαλώνει κανείς αντικαθιστά τη φαντασία με τη λογική, και έτσι τα χρήματα αρχίζουν να παίζουν σημαντικό ρόλο στην ζωή του.
Προσωπικά θεωρώ ότι έχουμε συνδέσει λανθασμένα τη δουλειά με το χρήμα. Χρειάζεται πρώτα απ' όλα όρεξη και μεράκι για αυτό που κάνεις. Τα χρήματα έρχονται σε δεύτερη θέση. Αλλά δε νομίζω ότι έχω ολοκληρωμένη άποψη ακόμα. Ίσως όταν βγω στην αγορά εργασίας να αναθεωρήσω ορισμένες απόψεις», τονίζει.
Οι πρώτες κριτικές της ταινίες είναι θετικότατες, με τον νεαρό αρχιτέκτονα να προγραμματίζει ήδη τα επόμενα σχέδιά του. Εντός και εκτός σχολής. «Μετράνε και οι κριτικές των γονιών; Γιατί στην γιορτή που παρουσιάσαμε το video ακούσαμε τα καλύτερα λόγια! Πάντως εκτός από τα θετικές κριτικές, υπήρχαν και σχόλια του τύπου «Δεν κατάλαβα την υπόθεση της ταινίας», «ταινία επιστημονικής φαντασίας γυρίσατε;» κτλ. Από εδώ και πέρα έχω διάφορα πράγματα στο μυαλό μου.
Υπάρχει ένα ενδιαφέρον για τον κινηματογράφο, αλλά και για τον χώρο της εκπαίδευσης. Μάλιστα στη σχολή ως διπλωματική, μαζί με έναν συμφοιτητή μου, ασχολούμαστε με τους χώρους εκπαίδευσης και με αρχιτεκτονικές επεμβάσεις που μπορούν να γίνουν σε δημοτικά σχολεία. Τη συνέχεια δεν μπορώ να την προβλέψω. Για τους μικρούς μας κινηματογραφιστές, υπάρχει ένα ακόμα όνειρο. Θέλουμε να τυπώσουμε σε 3d printer τα νομίσματα με τα πρόσωπα των παιδιών, σαν ενθύμιο από το φετινό εργαστήρι. Να τους θυμίζουν, όσα χρόνια και αν περάσουν, το πόσο απλά έβλεπαν κάποτε τον κόσμο», καταλήγει.
Σε έναν κόσμο όπου «η καλύτερη ώρα για να ονειρευτείς είναι λίγο πριν το χάραμα».
Δείτε το βίντεο:
Συντελεστές ταινίας:
13ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΣΕΡΡΩΝ
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ 2013-2014 - BLOG
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ: Λατίνης Ανδρέας - Δάσκαλος της τάξης, Μεντίζη Μαρία - Θεατρολόγος, Βούλτσιου Βασιλική - Διευθύντρια Σχολείου.
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟΥ: Ρόντσης Κυριάκος
ΠΑΙΔΙΑ: Ιωαννίδης Αλέξανδρος, Νικολακάκη Ηλιάνα, Καμπουρίδης Γιώργος, Σαρακατσάνης Γιάννης, Πάντσιος Γιάννης, Πάντσιος Δημήτρης, Χατζηαντωνίου Φωτεινή, Σαρέγκος Γιάννης, Νικηφόρος Χρήστος, Κουρτίδης Χρήστος, Φούρναρης Χρήστος, Τζίκα Ελένη, Παρζιάλη Μιχαέλα, Καρδάκου Κατερίνα, Κατσιόλας Χριστόδουλος, Κανέλη Μαγδαληνή, Τραμπούρα Βασιλική, Κόκκινος Γιάννης, Τόττας Νικήτας, Κίστα Ραφαήλ.
σχόλια