Λιχαδονήσια: Oι μικρές Σεϋχέλες της Εύβοιας

Λιχαδονήσια: Oι μικρές Σεϋχέλες της Εύβοιας Facebook Twitter
10
Λιχαδονήσια: Oι μικρές Σεϋχέλες της Εύβοιας Facebook Twitter
Φωτό:lichadonisia.com

Σύμφωνα με τη μυθολογία η σύζυγος του Ηρακλή η Διηάνειρα, νομίζοντας ότι είναι απατημένη, του έστειλε με τον Λίχα έναν δηλητηριασμένο χιτώνα. Τη στιγμή που ο Ηρακλής φόρεσε το χιτώνα και άρχισε να υποφέρει από τους πόνους άρπαξε τον υπηρέτη και τον εκσφενδόνισε προς την θάλασσα. Τα μέλη του έπεσαν γύρω από το ακρωτήρι Κήναιο, όπου ο Ποσειδώνας τα μεταμόρφωσε σε μικρά νησάκια, γνωστά σήμερα ως Λιχαδονήσια.

Στην πραγματικότητα οι νησίδες είναι αποτέλεσμα ηφαιστειακής δραστηριότητας και ένα μεγάλο τμήμα τους βυθίστηκε από σεισμό που έγινε το 426 π.Χ.

Οι Λιχάδες ή Λιχαδονήσια είναι συστάδα 7 μικρών νησίδων στα βορειοδυτικά της Εύβοιας μεταξύ του Μαλιακού και του Βόρειου Ευβοϊκού κόλπου. Βρίσκονται μεταξύ του οικισμού της Λιχάδας από την πλευρά της Εύβοιας, και των Καμένων Βούρλων από την πλευρά της Φθιώτιδας. Σήμερα αυτά τα νησάκια αποτελούν ιδανικό προορισμό για μονοήμερες θαλάσσιες εκδρομές και εξερευνήσεις και είναι σχεδόν πάντα γεμάτα με κόσμο που απολαμβάνει τα πεντακάθαρα νερά και το απίστευτης ομορφιάς τοπίο.

Λιχαδονήσια: Oι μικρές Σεϋχέλες της Εύβοιας Facebook Twitter
Φωτό:lichadonisia.com
Λιχαδονήσια: Oι μικρές Σεϋχέλες της Εύβοιας Facebook Twitter
Φωτό:lichadonisia.com
Λιχαδονήσια: Oι μικρές Σεϋχέλες της Εύβοιας Facebook Twitter
Τα νησιά κατοικούνταν στο παρελθόν. Στο νότιο τμήμα της Μανόλιας διασώζονται ακόμα κτίσματα από τον οικισμό του νησιού. Ο πληθυσμός των νησιών έφτανε τους 70 κατοίκους το 1928 ενώ από την δεκαετία του 1960 και μετά ο οικισμός σχεδόν εγκαταλείφθηκε
Λιχαδονήσια: Oι μικρές Σεϋχέλες της Εύβοιας Facebook Twitter
Φωτό: LIFO.gr Team

Το νησάκι Μονολιά είναι μακρόστενο και έχει ένα μικρό όρμο που χρησιμεύει ως φυσικό λιμάνι. Η πρόσβαση γίνεται με τα καραβάκια "Λιχαδονήσια Ι" και "Λιχαδονήσια ΙΙ"που καθημερινά πραγματοποιούν δρομολόγια από τα Καμένα Βούρλα. Όσοι έχουν δικό τους σκάφος μπορούν να προσεγγίσουν το νησί και από την απέναντι πλευρά του Μαλιακού όπου βρίσκονται τα παραθαλάσσια χωριά Ράχες, Αχλάδι και Καραβόμυλος ή ακόμη και από την Εύβοια.

Λιχαδονήσια: Oι μικρές Σεϋχέλες της Εύβοιας Facebook Twitter
Φωτό: LIFO.gr Team

Λιχαδονήσια: Oι μικρές Σεϋχέλες της Εύβοιας Facebook Twitter
Τουρίστες από το απέναντι ξενοδοχειακό συγκρότημα που μετά από μερικά ούζα αρχίζουν το συρτάκι.
Λιχαδονήσια: Oι μικρές Σεϋχέλες της Εύβοιας Facebook Twitter
Φωτό: LIFO.gr Team
Λιχαδονήσια: Oι μικρές Σεϋχέλες της Εύβοιας Facebook Twitter
Φωτό: LIFO.gr Team

Η παραλία και τα νερά στα Λιχαδονήσια είναι ίσως από τα ομορφότερα στην περιοχή. Χρυσή άμμος και γαλαζοπράσινες αποχρώσεις συνθέτουν το τοπίο του πανέμορφου σημείου που θα απολαύσετε το μπάνιο σας. Τα νερά είναι σχετικά ζεστά και ρηχά για αρκετά μέτρα από την ακτή. Υπάρχουν ξαπλώστρες και ομπρέλες, αλλά θα πρέπει να είστε εκεί σχετικά νωρίς ώστε να πιάσετε μια καλή θέση μιας και η παραλία είναι μικρή και οι επισκέπτες, ειδικά το Σαββατοκύριακο, είναι πολλοί. Πάντως η παραλία ενδείκνυται και για πετσέτα κάτω, ενώ αρκετοί που προσεγγίζουν το σημείο με δικό τους σκάφος ξοδεύουν το χρόνο τους πάνω σε αυτό, κάνοντας πιο πριβέ βουτιές.

 

Λιχαδονήσια: Oι μικρές Σεϋχέλες της Εύβοιας Facebook Twitter
Φωτό: LIFO.gr Team

Λιχαδονήσια: Oι μικρές Σεϋχέλες της Εύβοιας Facebook Twitter
Φωτό: LIFO.gr Team

Λιχαδονήσια: Oι μικρές Σεϋχέλες της Εύβοιας Facebook Twitter
Φωτό: LIFO.gr Team

Λιχαδονήσια: Oι μικρές Σεϋχέλες της Εύβοιας Facebook Twitter
Φωτό: LIFO.gr Team

Λιχαδονήσια: Oι μικρές Σεϋχέλες της Εύβοιας Facebook Twitter
Φωτό: LIFO.gr Team

Λιχαδονήσια: Oι μικρές Σεϋχέλες της Εύβοιας Facebook Twitter
Φωτό: LIFO.gr Team

Λιχαδονήσια: Oι μικρές Σεϋχέλες της Εύβοιας Facebook Twitter
Φωτό: LIFO.gr Team

 

Για τα απαραίτητα, υπάρχει εδώ και χρόνια η καντίνα του νησιού την οποία διαχειρίζεται η οικογένεια Λυμπέρη. Εκτός από καφέ (εδώ μη ζητήσετε φρέντο γιατί ο φραπέ είναι ο μόνος κρύος καφές που σερβίρεται), νερό, παγωμένες μπύρες και αναψυκτικά, πίσω από την καντίνα υπάρχουν μονίμως αναμμένα κάρβουνα. Το must είναι τα σουβλάκια και το ψητό καλαμάρι το οποίο είναι τραγανό και συνοδεύεται με όσα ούζα αντέχετε. Σαγανάκι, χταπόδι και ενίοτε σαρδέλες βρίσκονται επίσης στο μενού και οι δίσκοι πηγαινοέρχονται από την παραλία στο μπαρ όλη μέρα.

Λιχαδονήσια: Oι μικρές Σεϋχέλες της Εύβοιας Facebook Twitter
Φωτό: LIFO.gr Team

Λιχαδονήσια: Oι μικρές Σεϋχέλες της Εύβοιας Facebook Twitter
Φωτό: LIFO.gr Team
Λιχαδονήσια: Oι μικρές Σεϋχέλες της Εύβοιας Facebook Twitter
Φωτό: LIFO.gr Team
Λιχαδονήσια: Oι μικρές Σεϋχέλες της Εύβοιας Facebook Twitter
Φωτό: LIFO.gr Team
Λιχαδονήσια: Oι μικρές Σεϋχέλες της Εύβοιας Facebook Twitter
Φωτό: LIFO.gr Team

Τα δρομολόγια προς τα Λιχαδονήσια συνεχίζονται έως και τον Σεπτέμβριο από το Λιμάνι των Καμένων Βούρλων. Η διαδρομή με τα καραβάκια είναι μοναδική μιας και περιλαμβάνει ξενάγηση σε όλο το σύμπλεγμα και υπάρχει πιθανότητα να συναντήσετε από δελφίνια έως και φώκιες. Η περιοχή προσφέρεται για υποβρύχιο ψάρεμα, θαλάσσια σπορ και καταδύσεις. Στη Μονολιά σώζονται ερείπια τειχών θεμέλια σπιτιών και ερείπια χριστιανικής εκκλησίας στο βυθό της θάλασσας ενώ στη Μεγάλη Στρογγυλή σώζονται λείψανα ρωμαϊκού υδραγωγείου.

Λιχαδονήσια: Oι μικρές Σεϋχέλες της Εύβοιας Facebook Twitter
Φωτό:Lihadonisia Diving Center

Λιχαδονήσια: Oι μικρές Σεϋχέλες της Εύβοιας Facebook Twitter
Φωτό:Lihadonisia Diving Center

 

  • Για καταδυτικές εκδρομές θα σας φανεί χρήσιμο το Lihadonisiadivingcenter.gr
  • Για περισσότερες πληροφορίες και δρομολόγιασ μπορείτε να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα http://www.lichadonisia.com/
Λιχαδονήσια: Oι μικρές Σεϋχέλες της Εύβοιας Facebook Twitter
Φωτό: LIFO.gr Team
10

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Δεμάτι κάλεσμα

Γειτονιές της Ελλάδας / «Η καθημερινότητα δεν είναι σχεδόν ποτέ ίδια στο βουνό»

Ο Βασίλης Νάκκας, ένα από τα ιδρυτικά μέλη της ΚοινΣΕπ «Τα Ψηλά Βουνά», απευθύνει πρόσκληση σε όσους θέλουν να ζήσουν και να εργαστούν στο Δεμάτι Ζαγορίου, συμβάλλοντας έτσι στην ανάπτυξη των ορεινών κοινοτήτων.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Τρεις φίλοι από την Αθήνα δημιούργησαν μια μικρή, αυτάρκη κοινότητα στην Αιτωλοακαρνανία, έναν ζωντανό πυρήνα ανθρώπων που ζουν και εργάζονται με τη φύση αναζωογονώντας την τοπική κοινωνία

Γειτονιές της Ελλάδας / «Είναι ωραίο να μη γυρίζουν όλα γύρω από τα λεφτά»

Τρεις Αθηναίοι δημιούργησαν το Yamochori, μια μικρή, αυτάρκη κοινότητα στην Αιτωλοακαρνανία – έναν ζωντανό πυρήνα ανθρώπων που ζουν και εργάζονται με τη φύση, οργανώνοντας δράσεις και αναζωογονώντας την τοπική κοινωνία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
48 ώρες στη Λάρισα

Ταξίδια / 48 ώρες στη Λάρισα

Από τα αρχαία θέατρα που κρύβονται στο κέντρο της, μέχρι το καλλιτεχνικό χωριό της που ζωντανεύει κάτω από τον ήλιο, η πόλη αυτή δεν είναι απλώς μια ενδιάμεση στάση προς τη Θεσσαλονίκη, αλλά προσφέρει πολλά μαζί με το τσίπουρο Τυρνάβου και τον χαλβά Φαρσάλων.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
«Οι άνθρωποι του χωριού είναι απλοί, καθημερινοί άνθρωποι. Επέλεξα να ζήσω ανάμεσά τους και όχι σε παλάτια. Κοντά τους όμως νιώθω βασιλιάς».

Γειτονιές της Ελλάδας / «Ζώντας κοντά στους ανθρώπους του χωριού νιώθω βασιλιάς»

Ο Νίκος Πατερέκας μετακόμισε ξαφνικά στη Νέα Αβόρανη, έγινε αγρότης και, αν και κάποια αγαπημένα του πρόσωπα μπορεί να μην τον στήριξαν σε αυτή την απόφαση, πορεύεται με οδηγό την υπόσχεση που έδωσε όταν έχασε τους παππούδες του.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
48 ώρες στον Βόλο

Ταξίδια / 48 ώρες στον Βόλο

Από ένα έργο του Πικιώνη και ένα ιστορικό κινηματοθέατρο μέχρι τα παραδοσιακά τσιπουράδικα και τα βιομηχανικά μνημεία, ο Βόλος αποκαλύπτει την πολυπολιτισμική του κληρονομιά. Εδώ, το παλιό συναντά το νέο, με την παραλία και τα Παλαιά να είναι μόνο η αρχή για μια συναρπαστική εξερεύνηση.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
«Η ψυχική ισορροπία που κερδίζεις φεύγοντας από την Αθήνα σου ανοίγει ορίζοντες»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Η ψυχική ισορροπία που κερδίζεις φεύγοντας από την Αθήνα σου ανοίγει ορίζοντες»

Η Χαρά Δελή άφησε τη δουλειά της ως πολιτικός μηχανικός στην Αθήνα για να ζήσει από τη σαπωνοποιία στην Τρίπολη. Αν και η μετάβαση δεν ήταν εύκολη, τώρα δεν φαντάζεται τη ζωή της χωρίς τον χρόνο που απέκτησε.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Το καφέ του Wes Anderson, τo δεινοσαυράκι του Duomo κι άλλες 8 στάσεις σ’ ένα τριήμερο στο Μιλάνο

Ηχητικά Άρθρα / Το καφέ του Wes Anderson, τo δεινοσαυράκι του Duomo κι άλλες 8 στάσεις σ’ ένα τριήμερο στο Μιλάνο

Το Μιλάνο μπορεί να έχει μια απωθητική μουσολινική αισθητική στα κτίρια και τον χειρότερο κόσμο που μπορείς να συναντήσεις σε κέντρο πόλης, αλλά δεν είναι ούτε άσχημο, ούτε αδιάφορο.
M. HULOT
«Βγαίνεις ένα χειμωνιάτικο πρωινό από το σπίτι σου, ο ήλιος ανατέλλει και οι χιονισμένες βουνοκορφές βάφονται ροζ. Τι άλλο να ζητήσει κανείς από τη ζωή»;

Ταξίδια / «Στη Μαντίνεια οι μέρες γεμίζουν με πράγματα που έχουν πραγματική αξία και νόημα»

Όταν ένιωσε ότι ο χρόνος στην Αθήνα φεύγει χωρίς να τον αντιλαμβάνεται, η Μαριλένα Παναγοπούλου επέστρεψε στο χωριό της, αφοσιώθηκε στο κρασί και απολαμβάνει πια τη ζωή σε έναν τόπο όπου ο ήλιος ανατέλλει και οι χιονισμένες βουνοκορφές βάφονται ροζ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
«Τα Άγραφα είναι ό,τι πιο ατόφιο και αληθινό έχει απομείνει στην Ελλάδα»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Τα Άγραφα είναι ό,τι πιο ατόφιο και αληθινό έχει απομείνει στην Ελλάδα»

Πριν από πέντε χρόνια και μέσα σε μόλις τρεις μέρες, η Βασιλική Κοϊμτζίδου επέλεξε να ζήσει στο ορεινό Πετρίλο που μετρά δέκα μόνιμους κατοίκους και προσπαθεί να δημιουργήσει τις συνθήκες ώστε να τολμήσουν να κατοικήσουν και άλλοι νέοι στο χωριό.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Η Ελένη Τσομπανίδου γύρισε στο χωριό της, τα Δίκαια του Έβρου και βρήκε αυτό που έψαχνε χρόνια στο εξωτερικό

Γειτονιές της Ελλάδας / «Σε ένα χωριό με εκατό ανθρώπους, μπορείς να κάνεις τη διαφορά πιο εύκολα»

Αφήνοντας πίσω της τη ζωή στις ευρωπαϊκές μητροπόλεις, η Ελένη Τσομπανίδου επέστρεψε στα Δίκαια Έβρου και ζωντανεύει ανενεργούς χώρους μέσα από την τέχνη και τη συνεργασία με την τοπική κοινότητα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Οικοτοπία: Η νέα πρωτοβουλία αναβίωσης του Καλοχωρίου στην Ήπειρο δείχνει τον δρόμο για την αναζωογόνηση και άλλων ορεινών χωριών σε όλη την Ελλάδα

Γειτονιές της Ελλάδας / «Θα βάλουμε τα δυνατά μας να αναζωογονήσουμε το Καλοχώρι»

Με ένα συνεργατικό καφενείο και με οργανικά μποστάνια, αναβαθμίζοντας μονοπάτια και ανακαινίζοντας πέτρινες κατοικίες, μια μικρή ομάδα φιλοδοξεί να ξαναζωντανέψει το καταπράσινο χωριό της Ηπείρου.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
«Αν σταθείς ήσυχος στο δάσος, θ' ακούσεις τους ψιθύρους των δέντρων»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Αν σταθείς ήσυχος στο δάσος, θ' ακούσεις τους ψιθύρους των δέντρων»

Έπειτα από μια ανάβαση στο φαράγγι του Ανθοχωρίου, ο Χρήστος Αθανασιάδης ανακάλυψε το ησυχαστήριό του, ένα πετρόχτιστο κονάκι χωρίς ρεύμα, και άφησε πίσω του την Αθήνα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ

σχόλια

7 σχόλια
Ακατοίκητο είναι το νησί, άπλα έχει μια καντίνα.Η παραλια ειναι πολυ μικρη για το κοσμο που μαζευει ,και ο τιτλος υπερβολικος αυτα ακουγα κ πριν πας .
Ίσως είναι ωραία να τα γυρίσεις μ' ένα φουσκωτό και μια μάσκα, να κάνεις μια βουτιά στο ναυάγιο. Αλλά αν δε διαθέτεις φουσκωτό κι αναγκαστείς να πας με το βαρκάκι της γραμμής, είναι μια εμπειρία από τις πιο αηδιαστικές. Καταρχήν ξεκινώντας από τη Λιχάδα: τροχόσπιτα κι αμάξια ως εκεί που φτάνει το μάτι και μια βαριά μυρωδιά τηγανίλας∙ για αποκομιδή απορριμάτων ούτε λόγος.Περνώντας απέναντι, μουσική ανυπόφορη, άμμος βρώμικη, καρέκλες-εκδίκηση της γυφτιάς κι ένα άσχημο μπητς-μπαρ, με άσχημη μουσική κι άσχημη μυρωδιά από τσίκνα.Απ' την πίσω μεριά το νησάκι έχει κάτι εγκαταλελειμμένα σπίτια, παραλία από κοφτερές πέτρες (ηφαιστειογενές και γεωολογικά νεαρότατο γαρ), όχι κάτι το ιδιαίτερο.Παραπέρα δεν κολυμπήσαμε (για διακοπές πήγαμε, δεν πήγαμε για σπορ).Το μέρος αυτό χρειάζεται μια αποανάπτυξη: δε μπορείς να το βιάσεις προκειμένου να έρχονται μεσήλικες και μούλικα. Ένα μπητς-μπαρ χρειάζεται, αλλά μόνο με τα βασικά: κάνα νερό και κάναν χυμό. Από 'κει και πέρα με το στανιό σουβλάκια λες και πας σε εξοχική ταβέρνα, καταντάει αηδία.
Ναι, πράγματι! Μετά από πρόσφατη εμπειρία επιβεβαιώνω πως τα Λιχαδονήσια βρίσκονται κι αυτά εκεί. Χωρίς ‘φροντίδα’ -όπως τα περισσότερα γύρω μας- απροστάτευτα από την πολιτεία κι από μας τους ίδιους.Σκουπίδια πολλά και παντού (πλαστικά, σχοινιά, τενεκεδάκια κλπ). ‘Αλλα γιατί τα έφερε το κύμα κι άλλα γιατί οι επισκέπτες αφήνουν τα ...αχάριστα αποτυπώματά τους.Ενα beachόμπαρο που χαλάει την αισθητική του τόπου. Καραβάκια από τον Κάβο που πηγαινοέρχονται χωρίς προδιαγραφές ασφάλειας (δεν γνωρίζω τι προδιαγραφές έχουν τα καραβάκια των Καμένων Βούρλων –του Κάβου, πάντως....). Θέλετε κι άλλα; Εχω!
Ενας πρώην παράδεισος... Και μετά ήρθε η ανάπτυξη...Ο ένας πάνω στον άλλο, συρτάκι, ψησταριές και το απαραίτητο ξενοδ. συγκρότημα.Απελθέτω απ’εμού ο παράδεισός τούτος...
Από ό,τι κατάλαβα το ξενοδοχείο είναι απέναντι στην Έυβοια. Τα λιχαδονήσια επισήμως είναι ακατοίκητα και έχουν εποχιακές ταβέρνες γοα το καλοκαίρι. Μήπως έχουν μπει στο ΤΑΙΠΕΔ;
Ολα τα καλοκαιρια της ζωης μου θυμαμαι να τα εχω περασει σε αυτα τα νησακια. Δεναμε ενα μικρο βαρκακι που ειχαν οι γονεις μου στις Ραχες και απο εκει ξεκινουσαμε (συνηθως καθε Κυριακη που δε δουλευαν) για τα Λιχαδονησια, τον Καβο και τον Αγιο Γεωργιο. Απο το πρωι μεχρι το βραδυ βουτιες ηλιος και καλαμαρακια. Και το βραδυ καλαμποκι απο τις Ραχες. Τωρα δε μενω καν στη Λαμια, τα Λιχαδονησια δεν ειναι το καλα κρυμμενο μυστικο που ηταν καποτε και το βαρκακι δε το χρησιμοποιουμε γιατι εντασσεται στον φορο πολυτελειας (!) και η συντηρηση του εχει παει στα υψη. Και τωρα σε ενα δυαρι σε μια πολυκατοικια στην Αθηνα αναπολω εκεινα τα ομορφα καλοκαιρια και ακουω τη μανα μου που μου φωναζε να μη πηγαινω πολυ βαθια στον Καβο γιατι θα με παρασυρουν τα ρευματα. Καλο υπολοιπο καλοκαιρι ! =)
Και στις πραγματικές Σευχέλλες σε τρώνε τα κουνούπια αλλά δε βλέπω να παραπονιέται κανείς. Anyway, ο χαμός που γίνεται από κόσμο συνέχεια εκεί πάντως άλλο δείχνει...