Επιστρέψαμε σε μια πόλη που έχει πολλά και πολύ ευχάριστα νέα όσον αφορά την έξοδό της, διευθύνσεις που μας περιμένουν με φαγητό, ποτό και όχι μόνο, που έχουν πραγματικά κάτι να πουν, η καθεμία με τον δικό της, ξεχωριστό τρόπο. Πολλά από τα παρακάτω μαγαζιά άνοιξαν μέσα στον Ιούλιο· ενώ τους περισσότερους μας απασχολούσε πού θα πιάσουμε λιμάνι, κάποιοι προτίμησαν να βρουν τα πατήματα τους με την ησυχία τους, ξεκινώντας τη λειτουργία τους μέσα στον βαθύ Αύγουστο, τις μέρες που στην Αθήνα είχαν μείνει εκείνοι που φυλάνε τα τείχη.
Θα ξεκινήσω από την καρδιά του κέντρου, εκεί που συνέβη κάτι πολύ ευχάριστο. Δύο από τις νέες αφίξεις, με εντελώς διαφορετικό χαρακτήρα, οι οποίες μάλιστα δεν αυτοπροσδιορίζονται αποκλειστικά ως μπαρ, αφού μπορούν να μας φιλοξενήσουν και άλλες ώρες της ημέρας, έχουν δώσει μεγάλη προσοχή στη μουσική τους, με τέτοιον τρόπο μάλιστα που θα δημιουργήσουν σίγουρα τη δική τους κοινότητα γύρω τους και θα προσελκύσουν εκείνους που τους ενδιαφέρει τι παίζει στα ηχεία, ενώ απολαμβάνουν το ποτό τους.
Η πρώτη τέτοια άφιξη στεγάζεται στο ισόγειο του Μεγάρου Παπαθανασίου που αποτελεί ένα ζωντανό δείγμα της αρχιτεκτονικής ιστορίας της πόλης, μετρώντας πάνω από ογδόντα χρόνια ζωής στον αριθμό 3 της πλατείας Αγίων Θεοδώρων. Το The Architects of Time (6980 279538) επαναπροσδιορίζει με το στυλ του την έννοια του all-day χώρου. Το νέο place to be του ιστορικού κέντρου της Αθήνας σερβίρει ποιοτικό καφέ, ενώ από την ανοιχτή κουζίνα που λειτουργεί προσφέρονται μεσογειακά πιάτα για όλες τις ώρες της ημέρας, με έμφαση στην επιλογή και την υπεύθυνη διαχείριση των υλικών. Στο υπόγειο του κτιρίου, στον χώρο που την εποχή του Μεσοπολέμου λειτουργούσε ως καταφύγιο, σήμερα στεγάζεται το κελάρι του The Architects of Time, με μεγάλη ποικιλία κυρίως σε ελληνικές ετικέτες. Στους τοίχους του θα φιλοξενούνται έργα σύγχρονων καλλιτεχνών και δημιουργών της πόλης, στην επιβλητική του μπάρα φτιάχνονται signature cocktails με δικές τους παρασκευές και zero waste πρακτικές.
Δύο από τις νέες αφίξεις, με εντελώς διαφορετικό χαρακτήρα, οι οποίες μάλιστα δεν αυτοπροσδιορίζονται αποκλειστικά ως μπαρ, αφού μπορούν να μας φιλοξενήσουν και άλλες ώρες της ημέρας, έχουν δώσει μεγάλη προσοχή στη μουσική τους, με τέτοιον τρόπο μάλιστα που θα δημιουργήσουν σίγουρα τη δική τους κοινότητα γύρω τους και θα προσελκύσουν εκείνους που τους ενδιαφέρει τι παίζει στα ηχεία, ενώ απολαμβάνουν το ποτό τους.
Οι δημιουργοί αυτού του νέου ολοήμερου bar-restaurant, οι οποίοι είναι μουσικοί και μέρος των ομάδων που έχουν διαμορφώσει το μπαρ Barrett της Αθήνας και τον (νέο) Koursaro της Τήνου, έχουν επιλέξει σε αυτό το νέο τους εγχείρημα να φιλοξενούν γνωστούς DJs του αθηναϊκού clubbing που κινούνται στο φάσμα της ηλεκτρονικής μουσικής. Με λίγα λόγια, εκεί θα δείτε κόσμο να τρώει και να απολαμβάνει το κρασί του στην πλατεία, ενώ μέσα στο μπαρ θα χορεύει και θα παρτάρει η hip Αθήνα. Γι’ αυτό και για πολλούς λόγους είναι το απόλυτο talk of the town αυτήν τη στιγμή.
Λίγο πιο πέρα, στην περιοχή του Ψυρρή, ο Teefonas (Σαρρή 6-8) πήρε το όνομά του από ένα ζωηρό τζακ ράσελ και είναι ο χώρος για τον οποίο δύο φίλοι προετοιμάζονταν εδώ και χρόνια. O Άγγελος Περγαντής και ο Παντελής Δεμουρτζίδης εργάστηκαν σε πολλά μαγαζιά της Αθήνας και των Βρυξελλών μέχρι που έφτασε η στιγμή να φτιάξουν το δικό τους από την αρχή και μόνοι τους, να το διακοσμήσουν με σχέδια του Bewild Brother, δηλαδή του Άγγελου, ο οποίος είναι και graphic designer και έχει μετακομίσει πλέον το γραφείο του στο πατάρι του all-day χώρου τους. Ξεκινούν από νωρίς το πρωί με καφέ από την 3 sips, cinnamon rolls και γάλα με δημητριακά για όσους ψάχνουν ένα μέρος να εργαστούν ή να διαβάσουν με την ησυχία τους, ενώ το βράδυ μάς προτείνουν να δοκιμάσουμε το Zombie και το Mai Tai τους ‒ πολύ σύντομα θα παρουσιάσουν και τις signature cocktail ιδέες τους, οι οποίες έχουν την έγκριση εκείνων που επισκέφθηκαν πρώτοι το μαγαζί τους.
Πέρα όμως απ’ όσα σερβίρουν, ο Teefonas θα αποτελέσει κυριακάτικο σημείο συνάντησης χάρη σε δημιουργικά σεμινάρια που θα έχουν ως αντικείμενο όσα απασχολούν την Αθήνα τώρα· τα πρώτα που ετοιμάζουν θα είναι αφιερωμένα στην τέχνη της μεταξοτυπίας και της κεραμικής. Θα ανακοινώσουν και second hand μπαζάρ και ακόμα ένα που θα αποτελείται από merch συγκροτημάτων. Γενικά, δεν σκοπεύουν να κάτσουν ήσυχοι. Αν και τα μουσικά είδη που απασχολούν τους δύο φίλους και συνεργάτες πλέον, το rock ‘n’ roll και το post metal, απέχουν παρασάγγας, στον χώρο που δημιούργησαν από κοινού αποφάσισαν ότι θα πρωταγωνιστούν οι κιθάρες, οι indie pop και funk ήχοι, την Παρασκευή και το Σάββατο θα παίζουν αυστηρά χορευτικά, ενώ οι Πέμπτες θα είναι πιο πειραματικές, σε lo-fi, ηλεκτρονικούς και ambient ήχους.
Το πρώτο vegan bakery της Αθήνας που μας συστήθηκε αρχικά πριν από μερικούς μήνες στην περιοχή του Υμηττού μόλις απέκτησε και dine-in χώρο στην καρδιά του κέντρου της πόλης. Το Holy Llama (Νίκης 23, 210 3212756), που έγινε γνωστό ξεφουρνίζοντας τσουρέκι, κρουασάν σε πληθωρικές εκδοχές και μπάπκα, όλα τους χωρίς ζωικά προϊόντα, με τις γλυκιές του προτάσεις να έχουν την επιμέλεια του κορυφαίου Alex Pavlov, στη νέα του δεύτερη διεύθυνση έχει για σεφ την Άννα Κατσιμπέρη που προσφέρει και brunch μενού, όπως το cali avo toast με κρέμα αβοκάντο, σπιτικό τυρί κάσιους, χειροποίητη πίκλα κρεμμύδι, λευκό και μαύρο σουσάμι, ξύσμα λάιμ, τα vegan pancakes και το french toast με τσουρέκι, σιρόπι σφενδάμου, ψητό ροδάκινο, τουίλ αμυγδάλου, γιαούρτι σόγιας και εκχύλισμα βανίλιας.
Όταν η ομάδα του Lost Athens διαπίστωσε ότι ένα πιάτο της σαρώνει, αποφάσισε να του φτιάξει ένα ολοδικό του μαγαζί στην οδό Αρχελάου, στον ίδιο δρόμο δηλαδή με την εστιατορική κουζίνα που το δημιούργησε. Και αφού και αυτό γνώρισε επιτυχία, κατέβασε το Tyler’s (Φωκίωνος 8, 211 7507554) και πιο κέντρο, σε μία από τις μικρές καθέτους της Ερμού. Το bao γαρίδας του Tyler’s είναι ακριβώς αυτό που είχαν φτιάξει για το εστιατόριο, με χειροποίητη (όπως και όλες οι άλλες που χρησιμοποιούν) μαγιονέζα chili, το δικό τους κίμτσι λάχανο και πίκλα τζίντζερ. Πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση είναι η vegan επιλογή που έχουν, το bao με τα ψητά καρότα που συνδυάζονται με μια σάλτσα από ταχίνι και μια bbq sauce με κεράσια, ενώ αξίζει να δοκιμάσετε και το bao τραχανά με την κροκέτα που φέρνει σε φαλάφελ και ταιριάζει με μια σάλτσα ρομέσκο από ντομάτα, ψητές πιπεριές και φουντούκι. Το bao κοτόπουλο γίνεται korean style, προσφέρεται με μια μαγιονέζα με wasabi και πίκλα αγγουριού. Το μοσχάρι είναι σαν ένα πολύ νόστιμο cheeseburger, κρύβει και μια καυτερή κέτσαπ με sriracha.
Σε μια άλλη κάθετη της Ερμού, σε μια στοά, το Psyche είναι αφιερωμένο στο καλό κρασί και στις νόστιμες μπουκιές που μπορούν να το συνοδεύσουν και φτιάχτηκε για να αποτελέσει το επόμενο after work στέκι για χαλαρές βραδιές και συζητήσεις. Η λίστα κρασιών που έχει διαμορφώσει ο σομελιέ τους Λάμπρος Σιαφάκας είναι μοιρασμένη μεταξύ του εγχώριου και του διεθνούς αμπελώνα, όπως και ανάμεσα στα διαφορετικά στυλ που μπορεί να έχει η ίδια ποικιλία, ανάλογα με την οινοποίηση και την περιοχή. Aναδεικνύει μικρούς Έλληνες οινοπαραγωγούς, γηγενείς ποικιλίες, κρασιά φυσικά ή προς αυτή την κατεύθυνση. Δοκιμάστε οπωσδήποτε το τρυφερό μοσχαρίσιο φιλέτο από το κρεοπωλείο του Αλαφούζου στα Πετράλωνα αν το βρείτε, αρωματισμένο με βούτυρο και θυμάρι, που φτάνει στο τραπέζι με baby πατάτες αντιναχτές –με τη φλούδα τους δηλαδή‒, με σπόρους κόλιανδρου και κόκκινο κρασί, και την ποικιλία τυριών τους, για την οποία καμαρώνουν και καλά κάνουν.
Αφού συνεργάστηκαν σε τρία πολύ επιτυχημένα πρότζεκτ της αθηναϊκής μπαρ σκηνής, ο Λέλος Γεωργόπουλος, ο Βαγγέλης Θανάσης και o Δημήτρης Μπούκουρης άνοιξαν έναν νέο χώρο με χαλαρή ατμόσφαιρα και απλά, αλλά καθόλου απλοϊκά ποτά. Σε έναν δρόμο-πολύ χοτ πιάτσα εξόδου της Αθήνας τα τελευταία χρόνια, στην οδό Ασκληπιού, το Knave (Ασκληπιού 22, 6983 601870) τολμά να είναι ένα μπαρ με έντονα χρώματα, ενώ ξέρει και από perfect serve. Θα το καταλάβετε ήδη από το (φαινομενικά) πολύ εύκολο τζιν τόνικ στο οποίο συνδυάζουν το London dry gin με ξηρό βερμούτ, αποξηραμένα βερίκοκα εμποτισμένα με bitter και, φυσικά, καλής ποιότητας τόνικ. Αν λοιπόν αυτό είναι το ποτό σας, ζητήστε σίγουρα ένα «GNTI?», αν πάλι όχι, σίγουρα θα βρείτε κάτι να σας αρέσει, η κοκτέιλ λίστα τους είναι δυνατή. Εκεί θα ακούσετε από RnB, soul μέχρι και λίγο old-school house.
Στο Παγκράτι, στη Μέκκα όσων πίνουν τα ποτά τους και τις καθημερινές, οι αφίξεις είναι πολλές και πολύ ενδιαφέρουσες. Στο Απεριτίφ (Δικαιάρχου 57Α, 210 7525398) των μόλις δεκαεννέα τετραγωνικών, το οποίο βγάζει τραπέζια κάτω από έναν πλάτανο, πέρα από τα κλασικά και πλέον πολύ γνωστά spritz με Campari και Aperol, o κατάλογος που έχει διαμορφώσει ο Νίκος Τριανταφύλλου (Scorpios Mykonos) έχει signature spritz και πέντε διαφορετικές εκδοχές Νegroni, μεταξύ των οποίων είναι το Giapponese, που, αντί για τζιν, έχει σάκε, και ένα ακόμα, που αντικαθιστά το τζιν με μεσκάλ. Όταν επισκεφθείτε το Απεριτίφ, δεν θα σας τρατάρουν πατατάκια ή ξηρούς καρπούς με το ποτό σας, θα σας βγάλουν cicchetti, μικρά ψωμένια σνακ δηλαδή με ψωμί από το Τρομερό Παιδί των Ιλισίων, αλλαντικά από το Benito και τυριά από τον Αλεξανδρή. Aπό αυτήν τη νέα άφιξη περιμένουμε να δούμε πολλά προσεχώς, πάντα στη φιλοσοφία τού να πίνουμε τσιμπώντας κάτι και να επιστρέφουμε νωρίς σπίτι.
Μια ανάσα από το Καλλιμάρμαρο, με έμπνευση από το μοντέρνο καλλιτεχνικό κίνημα που δεν το αφορά η φυσική απεικόνιση της πραγματικότητας (θα το εντοπίσετε από τα ποτήρια τους μέχρι και τις ετικέτες μπίρας που έχουν επιλέξει) αλλά και από το κίνημα των νεο-μπιστρό, η ομάδα του Abstract Athens (Αρκτίνου 10, 6941 611619) έστησε την μπάρα της σε έναν σκιερό πεζόδρομο. Ο Κωνσταντίνος Βασιλακόπουλος, ο Κωνσταντίνος Τζιρίτας, ο Χρήστος Αξαρλής και ο Γιώργος Αρκούδας –όλοι τους με σημαντική πορεία στον χώρο του ποτού– ξεκινάνε από νωρίς το πρωί με specialty καφέ από τους Έλληνες roasters της Area 51, ενώ το μενού τους είναι δύο ταχυτήτων: το πρωινό αποτελείται από σκανδιναβικά ανοιχτά σάντουιτς, ενώ το βράδυ το μενού έχει χοτ-ντογκ. Στα κοκτέιλ τους, που είναι και το πιο δυνατό τους χαρτί, έχουν αποδομήσει και ξαναφτιάξει ποτά-σταθερές αξίες: προσφέρουν την αυθεντική συνταγή του Ζombie από το 1934, στην οποία προσθέτουν έξτρα θρυμματισμένο πάγο, έτσι ώστε όσο το ανακατεύουμε να γίνεται frozen, το Νegroni τους είναι λευκό, μαγειρεμένο με ζυμωμένο μάνγκο και θυμάρι. Με λευκή τεκίλα και ένα cordial από αγαύη, με σόγια, φρέσκο κόλιανδρο, thai chili και ένα αλμυρό γλάσο από καπνιστά παντζάρια, εσπεριδοειδή και σησαμέλαιο στο ποτήρι αντί για αλάτι, που φέρνει γευστικά σε leche de tigre, η splatter margarita που θα πιείτε εκεί είναι από τις πιο ωραίες που θα δοκιμάσετε στην πόλη.
Σε περίπτωση που ψάχνετε να μπραντσάρετε στην περιοχή, το Blind Spot (Ευφράνορος 22 & Κρησίλα) είναι το μέρος που θα σας προσφέρει ποιοτικό καφέ από την Area 51, αυγά σε διάφορες εκδοχές, μπέιγκελ, ελαφριά, ολοκληρωμένα γεύματα σε bowls με ρύζι ή noodles και τα φημισμένα τους cinnamon rolls, ενώ στο πατάρι οι Παγκρατιώτες μυημένοι «Dandies» κουρεύονται και γκρουμάρονται, χωρίς να χρειάζεται πλέον να τρέχουν μέχρι το Χαλάνδρι, όπου γνώρισαν τα δύο αυτά μαγαζιά που ενώθηκαν πολύ πρόσφατα σε έναν χώρο, αποκτώντας έτσι ένα δεύτερο σπίτι το καθένα και στο κέντρο. Θα πιείτε και σωστά κοκτέιλ, απεριτίβο και πειραγμένες κλασικές συνταγές από τον Γιώργο Καϊνανά.
Αν, πάλι, σας έρθει όρεξη για καλό σάντουιτς, σε έναν από τους πιο πολυσύχναστους δρόμους της περιοχής, στο Borghese (Αρχελάου 19, 210 7250511), που μόλις άνοιξε από την ομάδα του διπλανού Tre Sorelle, χρησιμοποιούν (κυρίως) ιταλικά υλικά, κόβουν και ζυγίζουν τα αλλαντικά μπροστά σας και έχουν να σας προτείνουν δεκαεννέα διαφορετικές συνδυασμούς που θα τους συνθέσουν επιτόπου μπροστά σας και θα τις κλείσουν μέσα στο εξαιρετικό ψωμί που προμηθεύονται από τον φούρνο Kora.
Μέσα σε όλα τα παραπάνω, το Παγκράτι έχει και μια νέα στάση για γλυκό. Στο Φίλινγκς (Πύρρωνος 23, 210 7564760) ο νεαρός, αλλά με πολύ δυνατό βιογραφικό ζαχαροπλάστης Αλέξανδρος Κόνιαρης, έχοντας παράλληλα συνεργασίες με σημαντικούς σεφ και εστιατόρια, έχει δημιουργήσει μια μικρή βιτρίνα η οποία φιλοξενεί έξι-εφτά διαφορετικά γλυκά και ακολουθεί την εποχικότητα για να την ανανεώνει. Το choux φιστίκι είναι εξαιρετικό, η τάρτα λεμόνι είναι από τα must eat – την έμαθε στην κουζίνα του Blumenthal, μόνο που εκείνος άλλαξε το τυρί με ελληνικό πρόβειο γιαούρτι. Έχει και ένα καρότσι με είδη βιενουαζερί με buns, ένα cinnamon και ένα με πραλίνα και σοκολάτα, με διπλοψημένα κρουασάν, όπως αυτό με μπέικον-maple syrup που είναι όνειρο, ένα πληθωρικό με ham & cheese και ένα με κρέμα φιστίκι, πέστο και μορταδέλα. Ετοιμάζει λιχουδιές με βρόμη και φιστικοβούτυρο, κατάλληλες για σκύλους, σχεδιάζει pop-ups με γνωστούς σεφ τα Σαββατοκύριακα. Μπαίνοντας για να προμηθευτείτε το γλυκό ή τη σφολιάτα σας, θα ακούσετε να παίζει ΛΕΞ, Metallica και AC/DC.
Στο κοντινό Μετς μία ακόμα άφιξη όχι απλά άνοιξε για να παίρνουμε το γλυκό μας πακέτο αλλά και για να μπορούμε να καθίσουμε να το απολαύσουμε εκεί, ακόμα και για να πιούμε ένα απλό ποτό, ενώ παρακολουθούμε όσα γίνονται στο εργαστήριό του, που μοιάζει περισσότερο με ανοιχτή εστιατορική κουζίνα. Με γλυκά βιτρίνας αλλά και à la minute προτάσεις που θα σερβίρονται στο πιάτο, με μπανάνες φλαμπέ και αυστριακό κάιζερσμαρν, το Ρεσιτάλ (Αναπαύσεως 15, Μετς) είναι η άρτι αφιχθείσα fun πατισερί της Αθήνας. Έχει μενού, άλλες γλυκές προτάσεις για πρωινό και άλλες για βραδινό, εκτός από τα γλυκά βιτρίνας, θέλει να μην υπηρετεί μόνο τη γαλλική ζαχαροπλαστική, αλλά να έχει διάφορες αναφορές και να μας κάνει τις νύχτες να πιστεύουμε ότι βρισκόμαστε σε ένα fine dining εστιατόριο, από το μενού του οποίου έχουμε επιλέξει μόνο το επιδόρπιο. Αν πρέπει να φάτε μόνο ένα γλυκό, δοκιμάστε οπωσδήποτε το πάνω-κάτω τραγανό γαλακτομπούρεκο του Δημήτρη Γεωργόπουλου, για το οποίο είναι πολύ περήφανος και δικαίως, αφού έγινε instant hit.
Στην ολοένα ανερχόμενη πιάτσα του Νέου Κόσμου μόλις εμφανίστηκε ένα μαγαζί που θα συζητηθεί για τον ιδιοσυγκρασιακό του χαρακτήρα. Ο Τιτάνας είναι ένα καφενείο από thirtysomething για thirtysomething, είναι ένας χώρος ελάχιστων τετραγωνικών στον οποίο δυο καλοί φίλοι, ο Μίλτος Κοντογιάννης του Studiomateriality και ο Λεωνίδας Δεληγιάννης του μπαρ Κάιν, του Kobra της Ναυαρίνου και του προαναφερθέντος Ρεσιτάλ, συγκέντρωσαν memorabilia και όλους εκείνους τους design θησαυρούς που αγαπούν για να σερβίρουν γάλα με δημητριακά για πρωινό και λουκούμι για γλυκό, μπίρα και τσίπουρο, τους πιο απλούς μεζέδες, και πατατάκια με αλάτι, και έφτιαξαν ένα χύμα στέκι, ένα καφενείο που μπορεί να ξυπνήσει σε κάποιους μνήμες από αυτά που αποτελούσαν (ή αποτελούν ακόμα) το επίκεντρο της ζωής στα χωριά της επαρχίας.
Στα Ιλίσια, σε έναν σκιερό πεζόδρομο, ο Tsiftis (Μιχαλακοπούλου & Σεβαστείας, Ιλίσια, 210 7754246) είναι μία από τις πιο δυνατές γαστρονομικές αφίξεις του καλοκαιριού. Αυτοχαρακτηρίζεται «γαστροκουτούκι» και αυτό σημαίνει πως προσφέρει comfort ελληνικές γεύσεις που κρύβουν γαστρονομικά twists με την υπογραφή του Σήφη Μανουσέλη. Στο μικρό του μενού, που ανανεώνεται συνέχεια, οι περιγραφές που θα διαβάσετε θα σας φανούν απλές, αφού κρατάνε τις διεργασίες για τους ίδιους και για την κουζίνα τους. Τα κρέατά τους έρχονται από την Κομοτηνή, τα τυριά και τα αλλαντικά τους είναι όλα ντόπια, τα μυρωδικά που χρησιμοποιούν στα πιάτα τους είναι φυτεμένα στο παρτέρι της εισόδου. Το μενού είναι comfort τόσο στην ανάγνωση όσο και στο αποτέλεσμα, ήθελαν να προσφέρουν γεύσεις καθημερινές και γνώριμες, δοσμένες αλλιώς. Τα πιάτα προτείνονται για τη μέση, για να τα συνοδεύσετε με κρασιά από μια εκτενή λίστα για κάθε γούστο, στην οποία οι φυσικολάτρες θα βρείτε πολλές επιλογές.
Το άλλο πολύ ενδιαφέρον γαστρονομικό νέο που μας βρήκε στο φινάλε της σεζόν δεν είναι εστιατόριο αλλά ένα στριτφουντάδικο, με ένα πολύ ηχηρό εστιατορικό όνομα να έχει δώσει την κατεύθυνση στην ανοιχτή κουζίνα του. Στο Saitama (Κεραμεικού 101, 210 3471850) του Κεραμεικού ο Άνταμ Κοντοβάς παντρεύει γευστικά Ανατολή και Ασία σε ένα μοναδικό φαγητό του δρόμου που αποτελείται από χειροποίητα κεμπάπ στα κάρβουνα και ανατρεπτικές noodles συνταγές, ενώ ο Σταμάτης Σταματιάδης ετοιμάζει ένα speakeasy playroom με arcade παιχνίδια για να μπορούμε να απολαύσουμε εκεί τη spicy μαργαρίτα μας που θυμίζει σούπα tom yum. Αν ψάχνετε τις πιο ιδιαίτερες street food ιδέες και δεν έχετε δοκιμάσει ακόμα αυτές του Saitama, πρέπει να το επισκεφθείτε άμεσα.
Μεταφερόμαστε στο Κουκάκι. Εκεί, μια μορφή των αθηναϊκών μπαρ, η Φιλιώ Κορολόγου, απόφασισε μετά από πολλά χρόνια εμπειρίας πίσω από τις μπάρες να αποκτήσει τη δική της, να διαμορφώσει το μέρος που περνάει τις νύχτες της όπως τον είχε φανταστεί. Αντί να ανοίξει άλλο ένα σκοτεινό, βαρύ μπαρ, εκείνη το φαντάστηκε χαρούμενο, με τοίχους βαμμένους σε μια ζωηρή πράσινη απόχρωση, με μια μπάρα βαμμένη ροζ απ’ άκρη σε άκρη. Έτσι, μαζί με τον Ιωακείμ Σιδηρόπουλο έστησαν την Babushka (Χρήστου Βυζαντίου 7, 213 0453390), όπου ακούμε όλη την γκάμα της ποπ από τα ’50s μέχρι και την britpop, οπωσδήποτε ένα κομμάτι Fontaines D.C κάθε βράδυ, ενώ πίνουμε καλοφτιαγμένα απλά ποτά και κλασικά, λίγο πιο αλκοολικά κοκτέιλ σαν το Mary Pickford, το Gibson, το Banker’s Lunch, το Dry Martini αλλά και το πιο σύγχρονο Penicillin.
Ο Βασίλης Γιακουμάρος είναι ηθοποιός, αλλά για να περνάει καλά τα καλοκαίρια του στη Ρόδο, για να είναι ανεξάρτητος ως φοιτητής, για να καταφέρει να σπουδάσει υποκριτική και να κρατηθεί σε αυτή, όπως λέει, εργάστηκε σε πολλά καφέ και μπαρ. Το φετινό καλοκαίρι έφτασε η στιγμή για να αποκτήσει κι εκείνος το δικό του μπαρ που ακούει στο όνομα Άνθρωπας και έχει για μασκότ του τον Σπόρο, τον σκύλο του Βασίλη. Παρότι δεν έχει πολύ καιρό που λειτουργεί, έχει καταφέρει να κάνει την μπάρα του προορισμό για όσους δεν χρειάζονται απαραίτητα παρέα για να πιάσουν μια θέση στην μπάρα· μια καθημερινή μπορεί να δείτε τους γύρω μαγαζάτορες και εργαζόμενους της περιοχής να συγκεντρώνονται αυθόρμητα εκεί και να μπλέκονται με τους τουρίστες. Παίζει μουσικές από τα ’60s μέχρι τα ’80s, χωρίς όμως να θέτει αυστηρούς περιορισμούς ‒ έχουν προκύψει disco και χορευτικές βραδιές. Σερβίρει ποτά απλά και κλασικά κοκτέιλ, μπίρες από μικρές ζυθοποιίες. Στο Άνθρωπας, που είναι γεμάτο με μηνύματα, όπως «κοίτα δίπλα σου» και «αφέσου λέμε», μην παραλείψετε να επισκεφθείτε το μπάνιο του, ακόμα και να μη θέλετε ‒ πρέπει έτσι κι αλλιώς να πάτε για να πλύνετε τα χέρια σας, θα καταλάβετε γιατί.
Eκ Θεσσαλονίκης ορμώμενη, η ομάδα που έχει μετατρέψει το στενό της Ερνέστου Εμπράρ σε μια μικρή γειτονιά-προορισμό για καλό street food, μαζί με τα φημισμένα μπέργκερ του Tarantino, τη neapolitan style πίτσα του Pizza Ηood και τα χειροποίητα tacos του Taqueria Rodriguez, έχει κατέβει πλέον και στην Αθήνα. Δίπλα στο πρώτο αθηναϊκό Tarantino (μέσα στο καλοκαίρι άνοιξε ακόμα ένα στο Παγκράτι, στον δρόμο της Ευφράνορος, στον αριθμό 8) εμφανίστηκε η νέα ποιοτική πιτσαρία της Αθήνας, η Pizza Dough (Δημητρακοπούλου 17), που πατάει σε κλασικές ιταλικές συνταγές και υλικά και ωριμάζει το ζυμάρι της για σαράντα οκτώ ώρες. Αν δεν ανήκετε σε εκείνους που (ορθώς) κρίνουν την καλή πιτσαρία από τη μαργαρίτα, αν ψάχνετε μια καινούργια γεύση, δοκιμάστε την Cheesus Christ με ιταλική αγελαδινή mozzarella, taleggio, gorgonzola, παρμεζάνα, μέλι, φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι και φρέσκο βασιλικό.
Μπορεί να γνωρίζετε ένα από τα παλιά καφενεία του Κουκακίου, το Κουτουκάκι ή «της κυρα-Γιώτας», όπως το έλεγαν οι θαμώνες που έτρωγαν εκεί το φημισμένο συκωτάκι της, έπιναν οικονομικές μπίρες και έστηναν αυθόρμητα γλέντια. Σε αυτό το καφενείο σύχναζε και ο Τάκης Παπαδόπουλος, ο ξακουστός σε όλη την Αθήνα φούρναρης που διατηρούσε το μαγαζί του λίγο πιο πέρα. Εκείνος έφυγε πριν από περίπου ενάμιση χρόνο από τη ζωή, όμως ο φούρνος του Τάκη στέκει ακόμα στη θέση του, τον συνεχίζουν τα παιδιά του, ο Αρτέμης, που είναι επίσης γνωστός με το μικρό του όνομα και έχει καταφέρει να μετατρέψει τη δική του αντικρινή σπριτζερία Drupes & Drips σε ένα από τα πιο επιτυχημένα μαγαζιά των τελευταίων ετών.
Η κυρα-Γιώτα ήθελε να αφήσει το μαγαζί και να βγει στη σύνταξη και τότε ο Αρτέμης Παπαδόπουλος αποφάσισε να το πάρει και να το μετατρέψει σε ένα κουτούκι-osteria προς τιμήν του πατέρα του, ο οποίος απεικονίζεται στην ταμπέλα και είναι ο Il Capitano (Βεΐκου 107, 210 9245645), όπως λέγεται αυτή η πολύ πρόσφατη άφιξη του Κουκακίου. Τι σημαίνει όμως κουτούκι-osteria; Η ομάδα της κουζίνας έχει συγκεντρώσει σε ένα δικό της συνταγολόγιο όλα εκείνα τα πιάτα που της ξυπνούν μνήμες και επιλέγει από αυτές, ανάλογα με τις διαθέσιμες πρώτες ύλες, τα κέφια και τον καιρό τι θα σερβίρει καθημερινά. Έτσι, τις πρώτες μέρες το Il Capitano, που θέλει να προσφέρεται για μακριά και χαλαρά τραπεζώματα, έχει σερβίρει έναν μόστρα, κοπανιστή και μυκονιάτικο πελτέ χτυπημένο με λάδι και κρεμμύδι, baccalà mantecato γαύρο μαρινάτο με μάραθο και άγριο σκόρδο, γαρίδες σβησμένες με ούζο στο τηγάνι με ντοματίνια και φινόκιο, λουκάνικο μυκονιάτικο σβησμένο με λεμόνι, μαυρομάτικα φασόλια, bigoli με λευκά κρεμμύδια στο τηγάνι μαγειρεμένα με πετιμέζι, σβησμένα με ξίδι και φασκόμηλο, linguine αματριτσιάνα και paccheri ραγού. Έχει κάνει και ένα αρνάκι κρητικό με αγκινάρες και μυρωδικά στην κατσαρόλα, ένα κρέας πανηγυριώτικο κατευθείαν από τη Μύκονο, βρασμένο με λαδόξιδο, πιπέρι και αλάτι χοντρό. Έχει βγάλει και σταφίδα παγωμένη με κομμάτια σοκολάτας και χοντρό αλάτι που συνοδεύεται τέλεια από μια γκράπα, ‒ όλα όσα φτιάχνονται στην κουζίνα του προορίζονται για συνοδευτικά των ποτών που μπορεί να είναι από ένα spritz με Select σε χαμηλό ποτήρι, κρασιά Cantine Buglioni και Domaine Karanika, μπίρες, μέχρι τσίπουρα και αμάρο διαλεγμένα. Ένας από τους σκοπούς του μαγαζιού που παντρεύει Ελλάδα με Ιταλία είναι να κάνει την Αθήνα να πίνει Franciacorta, την ιταλική «σαμπάνια».
Στα νότια, στην περιοχή του Αλίμου, η ομάδα του ξακουστού Twodoors άλλαξε την έξοδο στην περιοχή, σερβίροντας σωστά απλά ποτά και κλασικά κοκτέιλ, έφερε μάλιστα και κόσμο από μακριά μέχρι εκεί. Kάποια στιγμή ο Θανάσης Τσότρας και ο Πέτρος Βιβλιοδέτης διαπίστωσαν ότι οι θαμώνες του έψαχναν να φάνε κάτι γρήγορο και στο χέρι μετά τα ποτά τους, όμως δεν υπήρχε κάτι κοντά που να ξενυχτάει, με αποτέλεσμα να πρέπει να απομακρύνονται πολύ για να βρουν. Γι’ αυτό σκέφτηκαν έξυπνα και στα εκατό περίπου μέτρα άνοιξαν ένα στριτφουντάδικο με την πολύ δυνατή υπογραφή του σεφ Δήμου Μπαλόπουλου. Το Between Breads (Δωδεκανήσου 49) φτιάχνει λίγα, απλά και νόστιμα, μπέργκερ και χοτ ντογκ (έχει και vegeterian επιλογή), ενώ το γλυκό τους banoffee roll με τηγανητή μπανάνα, κρέμα βανίλιας, καραμέλα και μπισκότο Oreo είναι στα must-eat. Στα δυτικά, ο Αλέξανδρος και ο Διονύσης Κόσσυβας μαζί με τον Παναγιώτη Ζωτιάδη έστησαν στο Περιστέρι ένα φωτεινό, καλαίσθητο all-day μαγαζί, έξω από τις γνωστές πιάτσες εξόδου της περιοχής. Το Lovely Days είναι απόλυτα instagrammable, αλλά, πέρα από αυτό, είναι το νέο hot spot για καλό καφέ και early drinks στην περιοχή.
Όσο για τις νέες ταράτσες της πόλης που απευθύνονται και στους Αθηναίους, αυτές είναι δύο: στην πλατεία Θεάτρου στήθηκε ένα μαγαζί ιδανικό για όσους και μόνο στο άκουσμα της λέξης «ταράτσα» σκέφτονται αυτομάτως «τουριστική». Η ταράτσα του Selina Athens (Θεάτρου 8, 216 0010891) δίνει από φέτος το καλοκαίρι αφορμές για να ανέβουμε σε αυτήν, εκτός από την απαράμιλλη θέα της. Έχει ένα από τα πιο προνομιακά κάδρα στην Ακρόπολη, το σκηνικό από κει πάνω είναι 360 μοιρών, άκρως urban –αυτό είναι το πιο ωραίο κομμάτι του–, ενώ το μάτι φτάνει μέχρι θάλασσα. Από εναλλακτικά μπάρμπεκιου και βραδιές αφιερωμένες στα φυσικά κρασιά μέχρι DJ sets για να χορέψουμε και όχι μόνο να γκρουβάρουμε, το Rooftop ανακοινώνει συνέχεια κάτι που μπορεί να σας ενδιαφέρει.
Επίσης, μέχρι τις 15 Οκτωβρίου η Στοά Φιξ της Γωγώς Δελογιάννη θα σερβίρει τις comfort και κλασικές ελληνικές with a twist συνταγές της εκτός της έδρας της στην Ομόνοια, στην ταράτσα του Mosaikon Hostel (Κολοκοτρώνη 61). Εκεί τρώμε ντοματοσαλάτα με πίκλα κρεμμύδι, ξινομυζήθρα και καππαρόφυλλα, αλμυρούς λουκουμάδες με τσαλαφούτι, ελληνική πορκέτα και τσάτνεϊ ντομάτας, τα signature ψητά κεφτεδάκια της με σάλτσα ρομέσκο και χειροποίητη πίτα, γαρίδες ροδάκινο με κολοκύθι τσίλι και λάιμ, ενώ πίνουμε τα κοκτέιλ που έχει επιμεληθεί η bar manager του Nolanverse, Πόπη Σεβαστού, όπως μια μαργαρίτα με θυμάρι και τσίλι και ένα Negroni μαγειρεμένο με μαύρες ελιές.
