«Guerilla chef»: Το νέο μπεργκεράδικο της Αθήνας έχει μόνο ένα μπέργκερ, τίποτα παραπάνω

Guerilla chef Facebook Twitter
Το εν λόγω μπέργκερ είναι από μοσχαρίσιο κιμά, έχει κέτσαπ, μαγιονέζα, μουστάρδα, μια φέτα american cheese και κλείνεται σε ψωμάκια μπριος. Αυτό είναι όλο. Κοστίζει τρία ευρώ το μονό, τέσσερα το διπλό. Φωτ.: Γιώργος Αδάμος/LIFO
0

Είμαι βέβαιη ότι πολλοί θα πανηγυρίσουν διαβάζοντας στον τίτλο τη λέξη «μπέργκερ», όπως και ότι θα υπάρξουν κι εκείνοι που θα πουν «κι άλλο;». Για τους δεύτερους λοιπόν να πω ότι, πράγματι, αν δεν λείπει κάτι από τη street food σκηνή της Αθήνας, είναι τα μπέργκερ.

Ωστόσο το συγκεκριμένο, αν και πάρα πολύ λιτό, είναι δυσεύρετο, εκτός κι αν το προμηθεύεστε από την πιο γνωστή αλυσίδα fast food που το προσφέρει με μόλις ένα ευρώ, αν έχετε στηθεί σε ουρά κάτω από την πλατεία Συντάγματος γι’ αυτό μετά από ξενύχτι στο κέντρο, αν έχετε κάνει παραγγελία σε drive thru για να το ζήσετε όπως στην απέναντι πλευρά του Ατλαντικού – καταλάβατε.  

Για να δούμε την ιστορία του νέου μπεργκεράδικου της Αθήνας, θα πρέπει να το πιάσουμε από την ιδέα του «Tip the chef», ενός concept που είχε ξεκινήσει ο Fahd-Αλέξανδρος Hassan Kassem όταν ήταν ακόμα στη σχολή μαγειρικής και μαζί με άλλους δύο συναδέλφους ήθελαν να στήσουν ένα εναλλακτικό catering ουσιαστικά.

«Δεν μας έβγαιναν τα νούμερα για να κάνουμε το αρχικό πλάνο νόμιμα, αλλά δεν θέλαμε να το κάνουμε και παράτυπα. Το αφήσαμε λοιπόν στην άκρη και ξεκινήσαμε το "Tip the chef", στόχος του οποίου ήταν τα μικρά events σε σπίτια. Ο οικοδεσπότης έβαζε την πρώτη ύλη και ανάλογα με το πόσο ευχαριστημένος έμενε από το event μας πλήρωνε», εξού και το όνομα. «Μόλις είχε ξεκινήσει η οικονομική κρίση στην Ελλάδα, η εναλλακτική επιχειρηματικότητα ανθούσε και ο κόσμος τη στήριζε». Σκεφτείτε ότι έχει εξηγήσει αυτήν του την ιδέα σε TEDx το 2015.  

Αφού φτιάχτηκε σε πέντε μεγάλα φεστιβάλ και κατάφερε να κάνει όνομα απέναντι στα υπόλοιπα, τα πολύ πιο πληθωρικά, αυτό το back to basics μπέργκερ έχει συγκεντρώσει γύρω του μια κοινότητα ανθρώπων της πόλης – νομίζω πως είναι το μοναδικό που έχει μία.

«Αλλά είδαμε πως δεν θα μπορούσε να υπάρξει μεγάλη οικονομική εξέλιξη για εμάς με αυτό το concept χωρίς να χαθεί κάτι από τον ρομαντισμό του, οπότε είπαμε "φτάνει, μέχρι εδώ". Πέρασε ένας χρόνος κατά τον οποίο δεν μπορούσα να εστιάσω σε κάτι. Το "Tip the chef" ήταν μια ξεκάθαρη ιδέα, αλλά μετά από αυτό ήθελα να κάνω διάφορα πράγματα».

Τότε προκύπτει το «guerilla chef», που θα πει «αντάρτης», προκειμένου να δικαιολογεί αυτό που είχε ή, μάλλον, αυτό που δεν είχε στο μυαλό του ο Fahd, ώστε να στέκεται και όταν θα ετοίμαζε ένα fine dining μενού σε μια ταράτσα, αλλά και την παρουσία του σε ένα φεστιβάλ στο οποίο θα ετοίμαζε φαλάφελ.  

Guerilla chef Facebook Twitter
«To μπέργκερ στην Αθήνα έχει φτάσει να είναι δεκαπέντε ευρώ υπόθεση. Εδώ ήθελα να μπορείς να φας τρία μπέργκερ, να πάρεις ένα αναψυκτικό και να δώσεις έντεκα ευρώ». Φωτ.: Γιώργος Αδάμος/LIFO

Με αυτή την ονομασία ήθελε αρχικά να κατέβει στο Athens Street Food festival του 2017 με yakitori, «αλλά ούτε με αυτό έβγαιναν τα logistics, χρειαζόμασταν πολύ κόσμο κι εγώ δεν είχα καμία εμπειρία από αυτά τα φεστιβάλ. Ο τότε συνεργάτης μου πρότεινε να κάνουμε μπέργκερ, ήταν στο peak του τότε. Δεν μου καθόταν καλά στην αρχή, το έκαναν όλοι, αλλά συμφώνησα να το προχωρήσουμε».

Η συνταγή του μπέργκερ που από δω και πέρα θα τρώμε στο πεζοδρόμιο της Σολωμού στα Εξάρχεια, χωρίς να περιμένουμε τα φεστιβάλ, προέκυψε από ανάγκη, για πρακτικούς λόγους. «Μου έλεγαν να βάλουμε ντομάτα και απαντούσα ότι θα πρέπει να τις κόβεις τις ντομάτες και μετά, όσες μείνουν, να τις πετάξεις, κι εγώ έχω θέμα με τη φύρα στο φαγητό. Μετά έλεγαν να βάλουμε μαρούλι, αλλά ποιος θα έπλενε τόσα μαρούλια σε φεστιβάλ; Βγάλε το ένα, βγάλε το άλλο, και με έμπνευση από το πιο γνωστό τσίζμπεργκερ, που για μένα είναι το καλύτερο που υπάρχει στον πλανήτη, φθάσαμε σε αυτό του "Guerilla chef"».  

Guerilla chef Facebook Twitter
Φωτ.: Γιώργος Αδάμος/LIFO
Guerilla chef Facebook Twitter
Φωτ.: Γιώργος Αδάμος/LIFO

Το εν λόγω μπέργκερ είναι από μοσχαρίσιο κιμά, έχει κέτσαπ, μαγιονέζα, μουστάρδα, μια φέτα american cheese και κλείνεται σε ψωμάκια μπριος. Αυτό είναι όλο. Κοστίζει τρία ευρώ το μονό, τέσσερα το διπλό. Ούτε πόσα γραμμάρια είναι το μπιφτέκι θα σας πουν, ούτε κάποια μυστική συνταγή έχει η σάλτσα, ούτε γραβιέρα Νάξου ήθελαν να του βάλουν, μια και είμαστε στην Ελλάδα.

«Μια χαρά είναι όλα αυτά, αλλά υπήρχε ένα τεράστιο κενό όσον αφορά το τοπ, μαθηματικά τουλάχιστον, μπέργκερ – δεν νομίζω ότι έχει πουλήσει άλλο περισσότερο από αυτό ποτέ στον κόσμο. Αυτό το κενό ήθελα να καλύψω αλλά και να το προσφέρω στην πιο “παραδοσιακή” εκδοχή του. Λείπει αυτή η απλότητα».

Πατάτες μην ψάξετε, δεν θα βρείτε. «Μου έλεγε κάποιος “οk, καταλαβαίνω να μην έχεις πατάτες, αλλά δεν θα έχεις ένα μπέργκερ με κοτόπουλο; Όλοι οι ανταγωνιστές έχουν!”. Δεν το κάνω όμως εξίσου καλό, δεν έχω φάει μπέργκερ κοτόπουλο και να πω “μα τι έφτιαξα”. Aν το είχα πει, μπορεί και να είχα. Όσο λιγότερα πράγματα προσφέρω, τόσο πιο εύκολο είναι να κρατάω την τιμή χαμηλά. To μπέργκερ στην Αθήνα έχει φτάσει να είναι δεκαπέντε ευρώ υπόθεση. Εδώ ήθελα να μπορείς να φας τρία μπέργκερ, να πάρεις ένα αναψυκτικό και να δώσεις έντεκα ευρώ». 

Guerilla chef Facebook Twitter
Η συνταγή του μπέργκερ που από εδώ και πέρα θα τρώμε στον πεζοδρόμιο της Σολωμού στα Εξάρχεια χωρίς να περιμένουμε τα φεστιβάλ προέκυψε από ανάγκη, για πρακτικούς λόγους. Φωτ.: Γιώργος Αδάμος/LIFO

Αφού φτιάχτηκε σε πέντε μεγάλα φεστιβάλ και κατάφερε να κάνει όνομα απέναντι στα υπόλοιπα, τα πολύ πιο πληθωρικά, αυτό το back to basics μπέργκερ έχει συγκεντρώσει γύρω του μια κοινότητα ανθρώπων της πόλης – νομίζω πως είναι το μοναδικό που έχει μία. Kάποιοι από αυτούς θυμούνται την πρώτη φορά που το δοκίμασαν, όταν ακόμα ήταν μέρος ενός νομαδικού πρότζεκτ και ρωτούσαν ανά διαστήματα τον Fahd αν και πότε θα ανοίξει μαγαζί.

«Ήθελα, λοιπόν, να κάνω ένα μέρος για να αράζουμε, να τρώμε μπέργκερ στο χέρι, να πίνουμε μπίρες (σ.σ. έχει από τους μικροζυθοποιούς της Strangebrew και σκοπεύει να φιλοξενήσει κι άλλους), να ακούμε μουσική, να γίνει προορισμός για κάτι παραπάνω από το φαγητό, να περνάς και να βρίσκεις κάποιον που ξέρεις ή να γνωρίζεις κάποιο ενδιαφέρον άτομο που δεν ήξερες».

Σχεδιάζει ένα στούντιο για web radio στο υπόγειο, θέλει να κάνει events νωρίς το απόγευμα τις Κυριακές, επικεντρωμένα στη μουσική – πανκ θα είναι, προς τιμή της γειτονιάς.  

Θα το κάνει και delivery, αλλά αν έχετε τον χρόνο, περάστε από κει να το δοκιμάσετε, το σημείο έχει γίνει ήδη σημείο συνάντησης.  

Guerilla chef Facebook Twitter
Αν έχετε τον χρόνο, περάστε από κει να το δοκιμάσετε, το σημείο έχει γίνει ήδη σημείο συνάντησης. Φωτ.: Γιώργος Αδάμος/LIFO

Σολωμού 33, Εξάρχεια, 213 0287944 

Γεύση
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Κάθε μέρα είναι καλή μέρα για τηγανητό κοτόπουλο

Γεύση / Πού θα φας τέλειο τηγανητό κοτόπουλο στην Αθήνα

Η σύντομη ιστορία του φαγητού που σερβίρεται σε διάφορες παραλλαγές, έχοντας ξεπεράσει εδώ και δεκαετίες τα όρια του αμερικανικού Νότου και έχοντας κατακτήσει όλο τον κόσμο. Πλέον υπάρχουν πολλές διευθύνσεις στην Αθήνα για να το απολαύσουμε τραγανό και εθιστικά νόστιμο.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Πειράζει να βάλουμε αβοκάντο στη χωριάτικη;»

Radio Lifo / «Πειράζει να βάλουμε αβοκάντο στη χωριάτικη;»

Μπορούμε να μιλάμε για ελληνικότητα στην κουζίνα χωρίς να γινόμαστε φολκλόρ; Η Κωνσταντίνα Βούλγαρη συζητά με τον πολυταξιδεμένο μάγειρα Γιώργο Βενιέρη που, μεταξύ άλλων, ερευνά την κουζίνα των «πειρατών του Αιγαίου» και εμπνέεται από το fusion.
THE LIFO TEAM
«Αχ, τα φασολάκια»: Όσα ανυπομονούν να μας ταΐσουν οι σεφ

Γεύση / «Αχ, τα φασολάκια»: Όσα ανυπομονούμε να μας ταΐσουν οι σεφ

Πήραμε τηλέφωνο τις αγαπημένες μας μαγείρισσες και τους μάγειρες της Αθήνας (και όχι μόνο), τους πετύχαμε στη λαϊκή, τους ρωτήσαμε τι βρήκαν ωραίο, τι ήταν μάπα και τι καλό θα μας μαγειρέψουν τους επόμενους μήνες.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Μοsel: Γιατί βγαίνουν εκεί τα καλύτερα Riesling στον κόσμο;

Το κρασί με απλά λόγια / Μοsel: Γιατί βγαίνουν εκεί τα καλύτερα Riesling στον κόσμο;

Η Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET «ταξιδεύει» τον Παναγιώτη Ορφανίδη σε μια από τις πιο αγαπημένες της οινοπαραγωγικές περιοχές, μοιράζεται ιστορίες από το τελευταίο της ταξίδι εκεί και εξηγεί με απλά λόγια τις ιδιαιτερότητες της περιοχής.
THE LIFO TEAM
Με το λούπινο από τις μοβ ισλανδικές πεδιάδες μέχρι τα χωράφια της Μεσσηνίας

Nothing Days / Το λούπινο που άλλαξε το τοπίο της Ισλανδίας και σχεδόν εξαφανίστηκε από τα χωράφια της Μεσσηνίας

Το όσπριο που οι Νοτιοαμερικανοί κάνουν vegan σεβίτσε και έθρεψε γενιές Ελλήνων έχει βγει πια από τη διατροφή μας. Οι πεδιάδες της Ισλανδίας γίνονται ένα απέραντο μοβ από αυτό, είναι η μόνη χώρα που το έχει σε αφθονία και δεν το τρώει.
M. HULOT
Η αναβίωση της Παλιάς Αγοράς της Ερμούπολης

Γεύση / Η αναβίωση της Παλιάς Αγοράς της Ερμούπολης

Ο εξωτερικός χώρος του Μουσείο Κλωστοϋφαντουργίας Ερμούπολης μετατράπηκε σε ένα «σκηνικό θεάτρου», όπου οι σημερινοί επαγγελματίες της αγοράς και της γαστρονομίας αναπαρήγαγαν την αγορά των προγόνων τους.
ΜΙΝΑ ΚΑΚΑΝΙΑ
Τα παραδοσιακά παριανά γλυκά του Πάσχα

Γεύση / Τα πασχαλινά και τυρένια γλυκά της Πάρου

Τρεις Παριανές μπήκαν στην κουζίνα και μας ετοίμασαν παραδοσιακά γλυκά με μυζήθρα που κρατούν ακόμα τα σκήπτρα στα τραπέζια του νησιού, μας έδωσαν τις συνταγές για τα ραφιόλια, τα μελιτίνια και μια γλυκιά μυζηθρόπιτα.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ