Αν όπως εγώ δεν διαβάζετε Ζούγκλα και Μάκη Τριανταφυλλόπουλο, δεν θα είχατε πάρει χαμπάρι ότι εδώ και μια εβδομάδα κάποια μέσα προσπαθούν να παρουσιάσουν ως σκάνδαλο τη σχέση ενός ανώτατου δικαστικού με πρώην υποψήφια και νυν δικαστή και την υποτιθέμενη βοήθεια που της προσέφερε (κι ας μην υπάρχουν αποδείξεις ότι συνέβη κάτι τέτοιο). Λεπτομέρεια: η υπόθεση είναι παλιά, και ήρθε τώρα στη "Ζούγκλα" επειδή ο δικαστικός του Συμβουλίου της Επικρατείας έχει το θράσος να μη συμφωνεί με την κυβέρνηση για το νόμο των καναλιών.
Βέβαια ο Τριανταφυλλόπουλος δεν είχε αποκαλύψει το όνομα του πρωταγωνιστή του "ροζ σκανδάλου". Φρόντισε γι' αυτό ο υπουργός Δικαιοσύνης (ή έστω κύκλοι του υπουργείου) που το διέρρευσαν στην Αυγή.
Κι αυτή, -δε μιλάμε για τη Ζούγκλα ή τον Κομιστή, μιλάμε για την ιστορική εφημερίδα της Αριστεράς- το δημοσίευσε στο πρωτοσέλιδό της (χωρίς φυσικά τις μαύρες μουτζούρες που έβαλα εγώ).
Ο ιστορικός Στρατής Μπουρνάζος που επιμελούνταν τα «Ενθέματα» της Αυγής της Κυριακής και αποχώρησε μαζί με την ομάδα των Ενθεμάτων απ' την Αυγή το Μάιο επειδή διαφώνησε με το ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς να κατονομάζει την Αυγή και το ρόλο της (ίσως για να μη θεωρηθεί απρέπεια ή εκδικητικότητα) γράφει σήμερα εκτός των άλλων στο άρθρο του Δεν είναι «ροζ», είναι μαύρη και είναι «Ζούγκλα», στο RedNotebook:
Το «ερωτικό σκάνδαλο» ανώτατου δικαστικού, που ήρθε στη δημοσιότητα τις τελευταίες μέρες, δεν είναι ούτε «ροζ», όπως διατείνονται εκείνοι που το διακινούν, ούτε «κίτρινο», όπως ίσως σκεφτεί αμέσως ο αναγνώστης. Είναι μαύρο, κατάμαυρο· είναι μια υπόθεση άθλιου εκβιασμού, εξαιρετικά δυσοίωνη για τον δημόσιο βίο, αν βρει έδαφος.
α) Πρόκειται για υποκλοπή και βάναυση παραβίαση της προσωπικής ζωής και αλληλογραφίας. Αν οι παρακολουθήσεις προέρχονται από την ΕΥΠ (όπως υποστηρίζει το Ζougla) ακόμα χειρότερα, καθώς εγείρονται δύο επιπλέον ζητήματα: Γιατί παρακολουθούσε η ΕΥΠ τους δικαστικούς και πώς διοχετεύθηκαν τα μέιλ; Ακόμα όμως κι αν τα «διέρρευσε» κάποιο συγγενικό πρόσωπο του δικαστικού, όπως γράφτηκε αλλού, η ουσία, επ' αυτού, δεν αλλάζει.
β) Από τα αποσπάσματα των μέιλ που δημοσιεύτηκαν δεν προκύπτει ότι ο ανώτατος δικαστικός παρενέβη για να επηρεάσει τη βαθμολογία της φίλης του επί το ευνοϊκότερο. Εκείνο που λένε τα σπαράγματα της υποκλαπείσας αλληλογραφίας του είναι ότι μπόρεσε να δει τη βαθμολογία και έσπευσε να ενημερώσει την αγαπημένη του. Δεν μπορούμε, βέβαια, να ξέρουμε αν αυτό είναι όλο κι όλο (οπότε δεν υπάρχει κάτι «σκανδαλώδες» και ο Τριανταφυλλόπουλος απλώς συκοφαντεί) ή αν ο «Ζούγκλας», ακολουθώντας την κλασική τακτική των εκβιαστών, βγάζει τα πιο σοφτ στην αρχή, κρατώντας τα πιο σκληρά για τη συνέχεια, συνεχίζοντας τον εκβιασμό. Και οι δύο εκδοχές, πάντως, είναι φρικαλέες.
γ) Η ιστορία δεν σταματάει εδώ – έχει και χειρότερα. Τα μέιλ αυτά χρονολογούνται από το 2014· γιατί δημοσιοποιούνται ενώ εξελίσσεται η διάσκεψη του ΣτΕ για τις τηλεοπτικές άδειες και ενώ είναι γνωστό στους παροικούντες στην Ιερουσαλήμ ότι ο καταγγελλόμενος (ή, ορθότερα, κανιβαλιζόμενος) δικαστικός έχει υποστηρίξει την αντισυνταγματικότητα της διαδικασίας; Τα ερωτηματικά είναι πολλά (ποιοι είναι πίσω από την αποκάλυψη, τι επιδιώκουν κ.ο.κ.), ένα όμως είναι βέβαιο: η χρονική στιγμή δεν είναι τυχαία. Μπορούμε να σκεφτούμε τρεις εκδοχές: Πρώτον, την «αποκάλυψη» την κάνει ο Μ. Τριανταφυλλόπουλος, επειδή δεν του δόθηκαν αυτά που ζητούσε (χρήματα ή εξυπηρετήσεις). Δεύτερον, την ενορχηστρώνει η κυβέρνηση (ή το «αρμόδιο» τμήμα της), θέλοντας να ασκήσει πιέσεις στο ΣτΕ ή να οδηγήσει λ.χ. στην εξαίρεση ή παραίτηση του συγκεκριμένου δικαστικού – καθώς η «αντιδιαπλοκή» είναι το γήπεδο που τα έπαιξε όλα το τελευταίο διάστημα. Τρίτον, το κάνει κάποιος από τους καναλάρχες για τους δικούς του λόγους. Δεν έχω στοιχεία που να τεκμηριώνουν κάποια από τα παραπάνω σενάρια. Θα κάνω μόνο ένα σχόλιο για το δεύτερο – και πολύ βαρύτερο, φυσικά. Ρώτησα –όχι μόνο με περιέργεια αλλά και με αγωνία– καμιά δεκαριά φίλους, πολλοί από τους οποίους φιλοσυριζαίοι. Το γεγονός ότι κανένας τους δεν το έκρινε απίθανο (αντίθετα, οι περισσότεροι το θεώρησαν ισχυρό ενδεχόμενο, καθώς το «χτύπημα των διαπλεκόμενων καναλαρχών» έχει αναχθεί, το τελευταίο διάστημα, σε ισοδύναμο του αλήστου μνήμης «σκισίματος των μνημονίων» που επιτρέπει τα πάντα), το βρίσκω απολύτως ενδεικτικό της καταρράκωσης της αξιοπιστίας της κυβέρνησης και του «ηθικού» της πλεονεκτήματος.
δ) Και έχει και ακόμα χειρότερο. Χθες, Τρίτη, την ημέρα δηλαδή που συζητιόταν η προσφυγή στο ΣτΕ, ο υπουργός Δικαιοσύνης με μια θολή και μασημένη δήλωση ανακοινώνει τη διεξαγωγή πειθαρχικής δίωξης εναντίον του συγκεκριμένου δικαστικού –γιατί τι άλλο σημαίνει η «διερεύνηση ενδεχόμενων εγκληματικών πράξεων που αφορούν τη δικαιοσύνη;». Λέξη για τον εκβιασμό, την υποκλοπή προσωπικών δεδομένων κλπ. – απλώς κάποιες γενικολογίες για την «επιταγή της μυστικότητας των ερευνών και το τεκμήριο της αθωότητας» και την «ανάγκη να συναισθανθούν την ευθύνη τους» όσοι «με δηλώσεις, αποκαλύψεις και λοιπές παρεμβάσεις προσπαθούν να επηρεάσουν το έργο της απονομής της δικαιοσύνης». Αμέσως, μια εικόνα διαπέρασε το μυαλό μου: ο Μ. Τριανταφυλλόπουλος λουσμένος στον κρύο ιδρώτα, καθώς συναισθάνεται την ευθύνη του... Και σκέφτομαι: Είμαστε με τα καλά μας; Είναι δυνατόν η πολιτεία να επιβραβεύει ουσιαστικά τον κατά σύστημα εκβιαστή, διατάσσοντας έρευνα και δίνοντας βάση στις αθλιότητές του; Γιατί, μια τέτοια έρευνα, ακόμα κι αν δεχτούμε ότι μπορεί να προσπεράσει το σκάνδαλο της υποκλοπής μέιλ, για να το κάνει, πρέπει να συντρέχουν σωρευτικά τρεις προϋποθέσεις. Πρώτον, το καταγγελόμενο αδίκημα να είναι εξαιρετικά σοβαρό, δεύτερον το δημοσίευμα να παρέχει ικανά τεκμήρια, τρίτον το μέσον να είναι αξιόπιστο. Καμία από τις τρεις δεν συντρέχει στη συγκεκριμένη περίπτωση. Έτσι, η έρευνα το μόνο που κάνει είναι να επιβραβεύει τον εκβιαστή, ο οποίος επανέρχεται επιθετικά στο προσκήνιο, ενώ είχε λουφάξει κάμποσο καιρό μετά την αποτυχία του τελευταίου εκβιασμού του, τον Ιούνη του 2014.
Δεν έχω την παραμικρή απαίτηση από το Kontra News, το Kουτί της Πανδώρας ή το Πρώτο Θέμα – διόλου τυχαία είναι τρία βασικά μέσα που έπαιξαν πολύ το θέμα. Ούτε από τον συγκυβερνήτη Καμμένο ο οποίος, παραθέτοντας το λινκ της «Ζούγκλας», έσπευσε να «τιτιβίσει» ότι «Πλήττεται το κύρος του ΣτΕ». Έχω όμως από όλους τους άλλους. Γιατί η ιστορία αυτή είναι εξαιρετικά επικίνδυνη – και ο εκβιασμός πρέπει να πέσει στο κενό. Αλλιώς, χρειάζεται να συνηθίσουμε στην ιδέα ότι κάθε δημόσιο πρόσωπο –πολιτικό, δικαστικό, δημοσιογράφο κ.ο.κ.–, θα ζει υπό τον τρόμο ότι μπορεί να υποκλέπτονται προσωπικά στοιχεία, μέιλ, συνομιλίες, φωτογραφίες, να πωλούνται και να χρησιμοποιούνται εκβιαστικά, δημοσιοποιούμενα ή μη. Είναι φρικτό, και μας τραυματίζει και μας εξουθενώνει όλους, είτε είμαστε δημόσια πρόσωπα είτε όχι.»
Ο δημοσιογράφος της Αυγής Γ. Μελιγκώνης υποστήριξε μιλώντας στο Action24 πως ούτε λίγο ούτε πολύ, η Αυγή για το καλό του, για να τον προφυλάξει από πιθανούς εκβιασμούς δημοσίευσε το όνομα και επώνυμο του δικαστή του ΣτΕ. Κανείς βέβαια δεν πείστηκε.
Ενδιαφέρον είναι πως την Αυγή αδειάζουν και φιλοσυριζαϊκά μέσα όπως η Εφημερίδα των Συντακτών που δημοσίευσε το σχόλιο ΑΤΟΠΗΜΑ (Συντάκτης: Α.Ψ.):
Την αδιανόητη απόφαση του βουλευτή Νικολόπουλου να ανακοινώσει στο ραδιόφωνο των «Παραπολιτικών» το όνομα του δικαστή του ΣτΕ που ήδη το προηγούμενο διήμερο είχε «φωτογραφηθεί» με πολλαπλά δημοσιεύματα, ακολούθησε η ακόμη πιο αδιανόητη δημοσίευση του ονόματός του στην «Αυγή».
Ακόμη κι αν πράγματι σε όλο το διαδίκτυο ήταν από την προηγούμενη ημέρα το πλήρες όνομά του, αυτό δεν δικαιολογεί την εφημερίδα εφόσον με διακριτικό τρόπο ο αρμόδιος υπουργός είχε ήδη διατάξει ως όφειλε προκαταρκτική έρευνα.
Το αποτέλεσμα ήταν να φτάσει να δηλώνει μέσα στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής ο Θέμος Αναστασιάδης του «Πρώτου Θέματος» ότι η «Αυγή» περίπου κατρακύλησε στο τελευταίο σκαλί της δημοσιογραφίας (προφανώς δεν τόλμησε βέβαια να πει το ίδιο για τα «Παραπολιτικά» που προηγήθηκαν).
Εκείνοι που έχουν εξευτελίσει με ψεύδη και συκοφαντίες επώνυμους και ανώνυμους πολίτες στη φυλλάδα τους έφτασαν τώρα να κουνάνε το δάχτυλό τους.
Μέγα σφάλμα!
Αλλά και ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην δημοσιογράφος της Αυγής Γιώργος Κυρίτσης σχολίασε: «Εμένα μου έχει κάνει κακή εντύπωση σε όλες τις περιπτώσεις που οι δικαστικές και οι αστυνομικές αρχές μπαίνουν σε μια λογική να δημοσιεύουν πρόσωπα, φωτογραφίες ανθρώπων οπότε δεν με βρίσκει σύμφωνο μια τέτοια τακτική».
Ο βουλευτής μιλώντας στον ΣΚΑΙ συνέχισε: «Από εκεί και πέρα πιστεύω ότι όποτε άτομα τα οποία βρίσκονται στην διαδικασία της έρευνα δημοσιοποιούνται προφανώς αυτό κάπως ξεκινάει υπηρεσιακά. Δεν ξεκινάει από τα μέσα γενικά πιστεύω ότι πρέπει να υπάρχει το τεκμήριο της αθωότητας και η προστασία των προσωπικών δεδομένων».
Να μερικές ακόμη ενδιαφέρουσες απόψεις για την πρωτοφανή απόφαση της Αυγής να δημοσιοποιήσει το όνομα του «εχθρού» δικαστή:
Δημήτρης Χριστόπουλος
(Πρόεδρος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δικαιωμάτων του Ανθρώπου)
"Η δημόσια διαπόμπευση ενός ανθρώπου με δημοσιοποιήση προσωπικών επιστολών που δεν αφορούν διόλου το δημόσιο συμφέρον είναι αθλιότητα, η οποία μάλιστα στη συγκυρία που διάγουμε έχει το χαρακτήρα του ωμού εκβιασμού. Το ίδιο είχε συμβεί όταν παραμονές των δημοτικών εκλογών, ο Τριανταφυλλόπουλος έκανε τα ίδια με προσωπικές στιγμές του υποψηφίου τότε στο Δήμο Αθηναίων, Γ. Σακελλαρίδη. Εκφράζω την ικανοποίηση μου που η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου είπε αυτά που έπρεπε να πει και τον αποτροπιασμό μου διότι η Αυγή δημοσίευσε το όνομά του δικαστή. Το να καταδικάζεις την αθλιότητα, είτε στρέφεται εναντίον οικείων είτε αντιπάλων, είναι η ελάχιστη προϋπόθεση του να είμαστε στοιχειωδώς κοινότητα. To να ολισθαίνεις σε πρακτικές αι'ισχους για λόγους της (όποιας) πολιτικής σκοπιμότητας, και μάλιστα διαλύοντας το βασικό δικαίωμα ενός ανθρώπου, που είναι η ιδιωτική του σφαίρα, είναι μεγάλη ντροπή".
Νίκος Αλιβιζάτος
(Συνταγματολόγος)
"Μετά την πρώτη συνεδρίαση του ΣτΕ ήρθε η πρώτη προειδοποιητική βολή σε βάρος του με διάφορα δημοσιεύματα. Όταν είδαν ότι δεν τους φοβήθηκε και την περασμένη Παρασκευή τήρησε την ίδια έντιμη στάση, έβγαλαν στη δημοσιότητα το όνομά του..."
Γιώργος Καρελιάς
(Δημοσιογράφος, Protagon)
Η «Αυγή», που αυτοπροσδιορίζεται ακόμα ως «εφημερίδα της Αριστεράς», δημοσιεύει, επίσης, το όνομα του δικαστή. Η παρανομία, στην περίπτωση αυτή, είναι το λιγότερο. Η αντιγραφή μεθόδων της ζούγκλας του παλιού αυριανισμού από εφημερίδα της Αριστεράς επιβεβαιώνει κάτι οδυνηρό: τη μετάλλαξη, που έχει επιφέρει η εξουσία σε έναν πολιτικό χώρο- και τους εκφραστές του- που έχουν πρωτοστατήσει, στο παρελθόν, στην προστασία των ατομικών δικαιωμάτων και των προσωπικών δεδομένων και έχουν δώσει μάχες εναντίον των αθλιοτήτων του (παλιού) αυριανισμού. Θα τρίζουν τα κόκαλα του Λεωνίδα Κύρκου και των άλλων που πέρασαν από την «Αυγή», αν μπορούσαν να δουν στις σελίδες της τον σύγχρονο αυριανισμό.
Γιάννης Κουτσομύτης
(Αρθρογράφος, αναλυτής)
Η τακτική πάντως του να βγάζουν στα πρωτοσέλιδα τα ονόματα των ανθρώπων που θέλουν να εξοντώσουν δεν είναι καινούργια. Είναι πολύ παλιά.
Την είχε πρωτοχρησιμοποιήσει ο Ριζοσπάστης στη δεκαετία του '20, όταν στοχοποίησαν τους τροτσκιστές και τους αρχειομαρξιστές,
και αργότερα το '43~'44 όταν έβγαλαν και ειδική εφημερίδα με τον εύγλωττο τίτλο "Κατηγορώ" και έδιναν γραμμή στους εκτελεστές της ΟΠΛΑ με καθημερινή δημοσίευση ονομάτων "εχθρών" και "ρουφιάνων".
Γιώργος Παπαδόπουλος Τετραδης
(Πρώην διευθυντής -και "Καιρός"- της Ελευθεροτυπίας)
[...] Η «Αυγή» δημοσίευσε χτες το όνομα του εν λόγω δικαστή και η «Κόντρα» τη φωτογραφία του, χωρίς να σεβαστούν ούτε το τεκμήριο αθωότητας, για το οποίο ουρλιάζουν, ούτε τους στοιχειώδεις κανόνες νομιμότητας και δημοσιογραφίας για τις συγκεκριμένες περιπτώσεις δικαστικών διαδικασιών σε εξέλιξη.
Παρεμπιπτόντως, ο θιγόμενος δικαστικός ήταν ο επικρατέστερος για τη θέση του Προέδρου του Συμβουλίου Επικρατείας πριν αποφασίσει η προηγούμενη κυβέρνηση να διορίσει τον σημερινό.
Στο ιστορικό των μεθόδων παρακράτους υπάρχουν οι εξής συμπτώσεις:
1. Τα Μέσα που δημοσίευσαν τα στοιχεία έχουν πρόσβαση σε πηγές υπηρεσιών πέρα από τις προφανείς του κράτους.
2. Τα στοιχεία που δημοσίευσαν προέρχονται από υπόγειες πηγές. Τα μεν emails καταφανέστατα από υποκλοπή υπηρεσιών, το δε όνομα του δικαστικού από υπηρεσίες του υπουργείου ως μη οφείλουν.
3. Ο θιγόμενος δικαστής, σύμφωνα με πληροφορίες, είχε εκφράσει στην πρώτη διάσκεψη αντίθετη γνώμη απ αυτήν που εξυπηρετεί την κυβέρνηση.
4. Η δημοσίευση των emails έγινε την αμέσως επόμενη μέρα!
5. Η δημοσίευση οδήγησε τον υπουργό Δικαιοσύνης να κινητοποιήσει έρευνα για δίωξη, ενώ η υπόθεση είναι γνωστή στο χώρο της δικαιοσύνης από καιρό!
6. Την ημέρα που συνεδριάζει η κρίσιμη Τρίτη διάσκεψη του ΣτΕ (χτες) δημοσιεύεται το όνομα του δικαστή στην «Αυγή» και την «Κόντρα» (με φωτογραφία!), επιδιώκοντας σαφέστατα να τον υποχρεώσουν σε αυτοεξαίρεση. [...]
Νίκος Μπίστης
(Συγγραφέας)
Βλέπω διάφορους φίλους που αγανακτούν με την κατάντια της ΑΥΓΗΣ και πικραίνονται γιατί " την πωλούσαν κάθε Κυριακή ". Λοιπον, πολυ καλά έκαναν. Καμιά σχέση η ΑΥΓΗ του Κύρκου, του Πότη Παρασκευόπουλου, του Σοφιανού και του Ανταίου, των Ενθεμάτων και άλλων πολλών με την σημερινη. Κάθε πράγμα πρέπει να το βλέπουμε στην εποχή του. Η μετεμφυλιακή Αριστερά με τα γνωστά προβλήματα και τις δουλείες της, ήταν δύναμη προόδου απέναντι σε ένα αυταρχικό, ημιδημοκρατικό καθεστώς. Μετα την χούντα βάλανε οι περισσότεροι μυαλό. Όχι όλοι, όπως αποδεικνύουν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Μιχάλης Ροδόπουλος
(Δικηγόρος)
Η ΑΥΓΗ κυκλοφορεί με Πρωτοσέλιδο "ΟΥΑΙ ΥΜΙΝ" και κατηγορεί όσους κράξανε για κιτρινισμό. Κατηγορεί στο πρωτοσέλιδο της τον ΔΟΛ, τον Πάγκαλο, την ΝΔ, το Χειμωνά. Ωραία ως εδώ, Όλοι αυτοί έκραξαν την Αυγή για κιτρινισμό.
Τις Ενωσεις Δικαστών και Εισαγγελέων και Διοικητικών Δικαστών γιατί δεν την αναφέρει η ΑΥΓΗ; Τους διέφυγε; Πουθενά οι δικαστές στο πρωτοσέλιδο. Τι έγινε ρε παιδια εκει στην ΑΥΓΗ; Αυτό το φτύσιμο δεν το λάβατε; Ή μηπως δεν σας βολεύει να λέτε ότι σαν φτύνουν και οι δικαστές και προτιμάτε να αναφέρεστε στο απονομιμοποιημένο φτύσιμο του Πάγκαλου;
[+]
Αύριο στην Αυγή τα ονόματα των 16 τομαριών που τόλμησαν και πήγαν κόντρα στην εισήγηση Παππά. #ΣτΕ
— aggelosview (@aggelosview) October 18, 2016
Αύριο στην ΑΥΓΗ:
— Ουίνστον Σμιθ (@Ouinston) October 19, 2016
Δέκα διορισμένες σύντροφοι βουλευτών ΣΥΡΙΖΑ απαιτούν να βγει το όνομα της τσούλας που τραβιόταν με τον αντιπρόεδρο του ΣτΕ.
