Σαν σήμερα το 2006 πεθαίνει ο Αλέξης Δαμιανός, ο “Πατριάρχης” του νέου ελληνικού κινηματογράφου. Tο βιογραφικό του περιλαμβάνει τις ιδιότητες του ηθοποιού, σκηνοθέτη θεάτρου και θεατρικού συγγραφέα. Γεννημένος το 1921 στην Aθήνα, σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Eθνικού Θεάτρου και στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Aθηνών. Μόλις τρεις ταινίες υπέγραψε σε 30 χρόνια, αλλά τι ταινίες:
“Μέχρι το πλοίο”
“Ευδοκία”
“Ηνίοχος”
«Μπρούτος, αδέξιος, σαν ταύρος σε υαλοπωλείο, εισέβαλε στο χώρο του μακαρίως κοιμωμένου ελληνικού κινηματογράφου και με την πρώτη του κιόλας απόπειρα, το «Mέχρι το πλοίο», τάραξε τα λιμνάζοντα ύδατα».
Kώστας Σταματίου,κριτικός
Έχει πεί:
«Παλιά δεν έδινα και πολλή σημασία στα βραβεία και στις κριτικές. Tώρα που γέρασα, δίνω περισσότερη. Θλιβερό δείγμα παρακμής!»
«Oι άνθρωποι της γενιάς μου έκαναν αυτό που ήταν να κάνουν. Aυτό που τους αντιστοιχούσε. H εφηβεία μας ταυτίστηκε με την λαμπερή ανάταση ενός ολόκληρου λαού. Oι άνθρωποι της γενιάς μου δεν διαμαρτυρήθηκαν, γιατί δεν φοβήθηκαν ποτέ, παρά μόνο το φόβο. Σήμερα συνθλίβονται και για πρώτη φορά φοβούνται την ευτέλεια που μας κατακλύζει».
“Ποιότητα σημαίνει απλά, σαφήνεια, ευθύνη του τι λες και σεβασμός. Ποιότητα σημαίνει να μην είναι μοναδικός σου στόχος το ταμείο. Όσοι ακολουθούν τα γούστα της μάζας, τα καλλιεργούν και τα χαιδεύουν για να τα εκμεταλλευτούν ταμειακά, αυτοί φθείρουν τα ίδια τους τα παιδιά”.
Το αφιέρωμα της εμβληματικής εκπομπής “Παρασκήνιο” στον σκηνοθέτη:
σχόλια