Με μια μεγάλη δραματική και εξπρεσιονιστική χορογραφία-αφήγηση για την ταραγμένη σχέση του Αύγουστου Ροντέν και της ερωμένης και μούσας του, Καμίγ Κλωντέλ, ξανασυναντιέται ο διάσημος και κορυφαίος Ρώσος χορογράφος, Μπορίς Άιφμαν με το ελληνικό κοινό και ανοίγει ένα παράθυρο στην τέχνη, τον παράφορο έρωτα, στο βάσανο της καλλιτεχνικής δημιουργίας, την ψύχωση και τη συντριβή.
Ο «καταπληκτικός μάγος του θεάτρου», όπως αποκάλεσε τον Άιφμαν ο σπουδαίος αμερικανός κριτικός, Κλάιβ Μπέρνς, έρχεται για τρίτη φορά στο Μέγαρο Μουσικής - αξέχαστες παραστάσεις του, η Κόκκινη Ζιζέλ και η συγκλονιστική Άννα Καρένινα - με ένα έργο για την τραγική φύση της ιδιοφυίας, την απελπισμένη αναζήτηση της αναγνώρισης και το συνοδεύει με μουσική από το γαλλικό ρομαντικό ρεπερτόριο - Ραβέλ, Σεν Σανς, Μασνέ - απόλυτα σύγχρονη και ταιριαστή υπόκρουση σε αυτή την τραγική σχέση.
Ο «Ροντέν» του Μπορίς Άιφμαν έχει στην πραγματικότητα για πρωταγωνίστρια την Καμίγ Κλωντέλ, την ερωμένη που παραμερίστηκε στη διαδρομή του εραστή της προς τη φήμη και το μεγαλείο και παρακολουθεί τη βασανιστική της κάθοδο στην παραφροσύνη και σε μια ματαιωμένη ζωή. Το μπαλέτο αρχίζει και τελειώνει σε ένα άσυλο ψυχοπαθών, εκεί όπου η Καμίγ πέρασε τα τελευταία 30 χρόνια της ζωής της, εξόριστη από την οικογένειά της και την κοινωνία, που δεν ανεχόταν μεγάλες αποκλίσεις από τους συμφωνημένους κανόνες.
Ο Άιφμαν «χτίζει πάνω στα θεμέλια των μεγάλων αρχιτεκτόνων του χορού: Μπεζάρ, Ρολάν Πετί, Μάρθα Γκρέιχαμ, Πίνα Μπάους», έγραψε ο κριτικός Ντάρελ Γουντ, στο «ΝΥC Dance Stuff», μετά την παράσταση του «Ροντέν» στο Σίτι Σέντερ της Νέας Υόρκης, την περασμένη άνοιξη, ενθουσιασμένος από την πιο πρόσφατη αυτή μεγάλη χορογραφία του Ρώσου χορογράφου.
Ο «Ροντέν» είναι γεμάτος εικόνες με φαντασία και εικαστικές αναφορές στα μεγάλα έργα του Γάλλου γλύπτη και μας δίνει συγκλονιστικές φυσικές εκδοχές τους: Το Αιώνιο Είδωλο, Οι Πύλες της Κολάσεως, Οι Αστοί του Καλέ, Η Εποχή του Χαλκού. Ο Άιφμαν χρησιμοποιεί τα σώματα των χορευτών, όπως ο γλύπτης Ροντέν θα χρησιμοποιούσε τα υλικά του: τεντώνει, λειαίνει, διορθώνει και επανατοποθετεί χέρια, παλάμες και κορμιά και φτιάχνει ένα μπαλέτο – σπουδή για την μοναξιά, το ταλέντο αλλά και τη σκληρότητα του δημιουργού.
Η χορογραφία έχει έναν φευγαλέο αέρα, ο Άιφμαν εμπιστεύεται τα σώματα των χορευτών και το λυρισμό τους για να εκφράσει τη φωνή του, επιτρέπει στους χορευτές να χορεύουν, επινοεί πρωτότυπες κινήσεις και στο αποτέλεσμα διακρίνεται η αμοιβαία σχέση εμπιστοσύνης και αφοσίωσης ανάμεσα στον χορογράφο και την ομάδα του.
Ο Άιφμαν αφηγείται μια σκοτεινή ιστορία, ένα συγκινητικό ανθρώπινο δράμα, που γίνεται ακόμα πιο έντονο αν ξέρει κανείς και τα πραγματικά γεγονότα: Στη ζωή του Ροντέν υπήρχε και μια άλλη γυναίκα, η Ροζ Μπερέ, ισόβια ερωμένη, μητέρα του γιού του και τελικά σύζυγος. Είχε παραμερίσει τις δικές της ανάγκες, παρέβλεπε τις απιστίες του συντρόφου της και περίμενε στο περιθώριο της παθιασμένης σχέση του με την Κλωντέλ. Η Καμίγ προσπάθησε πολλές φορές να φύγει από τον Ροντέν, αλλά ξαναγύριζε και παραδινόταν, μέχρι τον τελικό χωρισμό μετά από 15 χρόνια κοινής ζωής και την ψυχική συντριβή της.
Ο Άιφμαν είναι ο πρώτος χορογράφος και θεατράνθρωπος, που δημιούργησε έναν πυρήνα σύγχρονης και ανεξάρτητης έκφρασης, την Ακαδημία Χορού, σε μια χώρα που είχε μεγάλη παράδοση κλασικού χορού, αλλά είχε καθυστερήσει τραγικά να παρακολουθήσει τις εξελίξεις των τελευταίων 100 ετών.
| ΠΟΤΕ | 01/02/2013 - 03/02/2013 |
| ΠΟΥ | ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ - ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΡΙΑΝΤΗ |
