Οι τρεις μας θα ήμασταν το τέλειο ζευγάρι**

Να μπορούσα να μας έβαζα να ζούμε σε ένα σπίτι.
Να τους προσέχω και τους δυο.
Ο ένας να τρώει το φαγητό μου με λαιμαργία και ο άλλος να μην θέλει να το πειράξει, μην χαλάσει το δημιούργημα μου.
Ο ένας να θέλει να τον κάνω μπάνιο και ο άλλος να μου λούζει και να μου χτενίζει τα μαλλιά.
O ένας να με σκίζει κομμάτια ο άλλος να μου κάνει έρωτα.
O ένας καφέ σκέτο, ο άλλος βαρύ γλυκό.
O ένας λογική , ο άλλος συναίσθημα.
Στον έναν να σιδερώνω τα πουκάμισα , στον άλλο να πλένω τα ρούχα που βρωμάνε πετρέλαιο.
Με τον έναν καλοκαίρι, με τον άλλον χειμώνα.
Ο ένας ρεαλιστής , ο άλλος ονειροπόλος.
Ο ένας να θέλει να κοιμάται μοναχός, ο άλλος να με έχει αγκαλιά όλη τη νύχτα.

Και σου λένε: Διάλεξε!

Ο ένας όμορφος , ο άλλος γοητευτικός.
Ο ένας να με θαυμάζει ως προσωπικότητα ο άλλος να με καμαρώνει ως γυναίκα.
Ο ένας να με χορεύει τάνγκο, ο άλλος να μου χορεύει βαρύ ζεϊμπέκικο.
Ο ένας να χάνεται, ο άλλος να με ψάχνει.
Με τον έναν να κάνω απίθανες βόλτες, με τον άλλον να κάθομαι στο τζάκι αγκαλιά.
Ο ένας αιώνιος έφηβος, ο άλλος άντρας.
Στον έναν να θέλω να κάνω μια κόρη στον άλλον έναν γιο.
Με τον έναν έρωτας, με τον άλλον αγάπη.
Ο ένας να με διορθώνει και ο άλλος να αγαπάει κάθε ελάττωμά μου.
Ο ένας να λέει τα πιο γλυκά παραμύθια και ο άλλος τις πιο βαριές αλήθειες.
Για τον έναν να ζω, για τον άλλον να πεθαίνω.

Και σου λένε: Διάλεξε!

Με ποιόν να πας και ποιόν να αφήσεις;