Και έρχεται η ωραία μέρα που σταματάς να είσαι φοιτήτρια-άνεργη-βγαίνω όλη μέρα και δεν με νοιάζει τίποτα.Βασικά όλα ψέμματα δεν είναι καθόλου ωραία αυτή η μέρα.Στην αρχή ίσως φανεί ωραίο γιατί έχεις τα δικά σου λεφτά για πρώτη φορά και κάνεις ότι θες.Ψώνια,ταξίδια,ξενύχτια όσα δεν μπορούσες να κάνεις τόσα χρόνια και χωρίς κανένας να μπορεί να σου πει τίποτα γιατί ναι μαμά τα έχω δουλέψει αυτά τα λεφτά.
Μετά από λίγο καιρό όμως θα κοιτάς τον εαυτό σου στον καθρέφτη και θα ρωτάς που πήγε το κορίτσι που κοιμόταν 8 το πρωί,που είχε αντοχές να πηγαίνει στη σχολή άυπνη κ μάζευε μήνες λεφτά για να πάει πέντε μέρες διακοπές το καλοκαίρι ή κλαιγόταν στη γιαγιά-μαμά.
Θα σε τρομάξω αλλά το κορίτσι αυτό δεν υπάρχει πια.Τα ψέμματα τέλειωσαν.Κανένας δεν θα σε σώσει για να μην πας στη δουλειά και σε καμία περίπτωση δεν υπάρχει Σεπτέμβρης για να διορθώσεις το μάθημα που σε πήρε ύπνος και δεν έδωσες.Και η πραγματικότητα δεν είναι κ πολύ καλή γιατί οι αντοχές και ο χρόνος σου μειώνονται ενώ όλοι οι φίλοι σου σε ρωτάνε τι έπαθες και γιατί έχεις αλλάξει τόσο.
Πριν πάθεις κατάθλιψη και φρικάρεις να σου πω πως δεν άλλαξες,αλλά ωρίμασες.Αποφάσισες να σηκωθείς από τον καναπέ και να κάνεις κάτι με τη ζωή σου.Μπήκες στη ζωή και πλέον μάλλον δεν υπάρχει γυρισμός.
Τη μισή μου ζωή γκρινιάζω για τα πάντα αλλά υπάρχει καλύτερο συναίσθημα από το να γυρνάς σπίτι σου και να ξέρεις πως προσέφερες κάτι ; Πως η μέρα σου είχε αξία και πως έμαθες πράγματα ; Δεν υπάρχει.Και δεν έχει σημασία τι θα πει ο καθένας αφού αυτή τη μάχη τη δίνεις μόνος σου.Σημασία έχει να είσαι εσύ περήφανος για σένα γιατί μόνο εσύ ξέρεις πόσα έχεις θυσιάσει για να φτάσεις ως εδώ.
Στην τελική ο άνθρωπος τη στασιμότητα πρέπει να φοβάται,οι αλλαγές είναι πάντα προς το καλύτερο.Μπορεί πολλές φορές να μην το βλέπουμε εκείνη τι στιγμή αλλά αργότερα καταλαβαίνουμε πως ότι αλλάζει είναι μόνο για καλό.
σχόλια