Βασίλης Τσιτσάνης, Μαρίκα Νίνου και Κομπανία. Από τη Βίκυ Παπαπροδρόμου.
"Το Φθινόπωρο του 1935, εκμεταλλευόμενος το ότι ο Κονδύλης βάζει μισό εισιτήριο στο τρένο για την υποδοχή του Βασιλιά, (ο Τσιτσάνης) στοιβάζεται με όλους και κατεβαίνει στην Αθήνα. Ο Περδικόπουλος τον περιμένει με ταξί και τον πάει στη Γαμβέτα, στο μπαράκι της Ραμπέλας, μιας Ιταλίδας προσωπικότητας της νύχτας, που τον φιλοξενεί στο πατάρι του μπαρ. Με τον Περδικόπουλο παίζουν σε μικρά ταβερνάκια όπως τα "Μπιζέλια" στον Κολωνό, το μπαρ "Κουκλάκι" στην 3η Σεπτεμβρίου και Ιουλιανού και στον "Πλάτανο", ένα ταβερνάκι κοντά στο σταθμό Λαρίσης που συχνάζουν φοιτητές. Στην Αθήνα όμως ο Τσιτσάνης αναζητά και με ποιο τρόπο θα μπει στη Νομική μια και είχε τη φιλοδοξία να σπουδάσει και να διαψεύσει αυτούς που τον αμφισβητούσαν και τον χλεύαζαν στην κλειστή κοινωνία των Τρικάλων, μεταξύ των οποίων μιά συμμαθήτρια του, κόρη δικηγόρου, που είχε ερωτευτεί. 'Αλλωστε δεν μπορούσε να προβλέψει την επιτυχία που θα ερχόταν σε 2 χρόνια ! Στα τέλη του 1935 ο Περδικόπουλος έχει κανονίσει με την ODEON να ηχογραφήσουν το "Σιγά καλέ μου την άμαξα", που πρέπει να είναι το πρώτο τραγούδι που ηχογράφησε και αυτός και από την άλλη πλευρά του δίσκου, το πρώτο τραγούδι του Τσιτσάνη "Σ'ένα τεκε σκαρώσανε" το οποίο είχε στίχο χασικλίδικο μια και δεν υπήρχε ακόμα η απαγόρευση που ήρθε με τη δικτατορία του Μεταξά (4 Αυγουστου '36). Τα τραγούδια του Μάρκου, του Μπάτη, του Στράτου και του Δελιά με τέτοιο στίχο, ήταν σε πρώτη ζήτηση αφου είχαν περάσει μόνο 3μιση χρόνια από την κυκλοφορία των πρώτων. Ο Τσιτσάνης είχε ενδοιασμούς για την αποδοχή του από τον μαέστρο της Οντεόν, Σπύρο Περιστέρη γιατί ο αδερφός του Στέλιος Περιστέρης όταν είχε πάει το 1925 στα Τρίκαλα, σαν καθηγητής μουσικής στο εκεί Ωδείο, έφυγε με επεισοδιακό τρόπο ! Ο Στράτος βρίσκεται συμπτωματικά στο στούντιο και τον παίρνει σχεδόν στο ψιλό αλλό όταν τον ακούει εντυπωσιάζεται : "Τι λες ρε το βλαχάκι ;" Ο δίσκος κυκλοφορεί το Φλεβάρη του '36"
―Απόσπασμα από τη βιογραφία του Τσιτσάνη που δημοσιεύτηκε στο σάιτ rebetiko.sealabs.net.
Η κεντρική φωτογραφία από το μπλογκ Ο θρυλικός Σακαφλιάς.
Βλ. σελίδα του FB Vasilis Tsitsanis [Cultural Music Society].
Βλ. FB Vasilis Tsitsanis [Cultural Music Society].
Βλ. τις δύο σελίδες στο FB Vasilis Tsitsanis [Cultural Music Society] και Tsitsanis Basilis-Vasilis Tsitsanis-Βασιλης Τσιτσανης (ανοιχτή ομάδα).
Βασίλης Τσιτσάνης, Μαρίκα Νίνου. Βλ. FB Vasilis Tsitsanis [Cultural Music Society].
Από το μπλογκ Νυχτο-Scopio.
Δεξιά, Ο θάνατος του Σακαφλιά, από το μπλογκ Ο θρυλικός Σακαφλιάς.
"Τη δεκαετία του 1930 στη λαϊκή μουσική της Ελλάδας κυριαρχεί ο Παπάζογλου και ο Βαμβακάρης οι οποίοι γράφουν τραγούδια του υποκόσμου, χασικλίδικα.
Ο Τσιτσάνης επηρεασμένος από αυτά τα ρεμπέτικα τραγούδια του Βαγγέλη Παπάζογλου και του Μάρκου Βαμβακάρη τα οποία άκουγε από τα γραμμόφωνα έφηβος στα Τρίκαλα, θέλει να γράψει κι αυτός τέτοια τραγούδια. Πρέπει όμως να βρει δικά του θέματα.
Ρίχνοντας μια ματιά γύρω του, στο δικό του χώρο, τα ανακαλύπτει.
Ο απόηχος ενός εγκλήματος που έγινε το 1924 και είχε συγκλονίσει την περιοχή, αποτελεί έμπνευση και καλή ευκαιρία για τη δημιουργία ενός τέτοιου τραγουδιού.
Ο Τσιτσάνης παίρνει το θύμα του εγκλήματος, αυτόν τον τραγικό τύπο και τον κάνει ήρωα του τραγουδιού του. Ο Θωμάς Καβλιάς που δολοφονήθηκε μαζί με ολόκληρη την οικογένειά του, γίνεται ο ήρωας του τραγουδιού.
Έτσι γράφει το τραγούδι «Ο ΣΑΚΑΒΛΙΑΣ» και το ηχογραφεί το 1938.
«Στα Τρίκαλα στα δυο στενά / Σκοτώσανε το Σακαβλιά.
Δυο μαχαιριές του δώσανε / Και κάτω τον ξαπλώσανε.
Τέτοιο δερβίσικο παιδί / Τον κλαίμε όλοι μας μαζί.
Δεν τον ξεχνάμε βρε παιδιά / Τον φίλο μας το Σακαβλιά».
Εκ παραφθοράς ή για λόγους λογοκρισίας (λόγω της προκλητικότητας του ονόματος
Καβλιάς = Καύλα - καυλιάρης - ο υπερβολικά φιλήδονος) ο Τσιτσάνης ενδεχομένως να πρόσθεσε μπροστά στο όνομα τη συλλαβή «Σα» και από Καβλιάς να το έκανε Σακαβλιάς.
Ενδεχομένως όμως το όνομα να προέκυψε από Καβλιάς σε Σακαβλιάς εκ παραφθοράς καθότι υπέστη πολλές διαμορφώσεις λόγω της προφορικής διάδοσης από στόμα σε στόμα.
Έτσι εξηγούνται και οι διαφορετικές αποδόσεις του οΔημήτρη Τσιγάρανόματος Καβλιάς, Σακαβλιάς, Σαρκαφλιάς, Σακαφλιάς" (η εκδοχή του Δημήτρη Τσιγάρα για τον πραγματικό "Σακαφλιά" στο μπλογκ του Ο θρυλικός Σακαφλιάς).
Βασίλης Τσιτσάνης, Σωτηρία Μπέλλου.
Βλ. FB Vasilis Tsitsanis [Cultural Music Society].
Κώστας Βίρβος, Βασίλης Τσιτσάνης. Από τον Αθανάσιο Αθάνατο στο FB (Tsitsanis Basilis-Vasilis Tsitsanis-Βασιλης Τσιτσανης - ανοιχτή ομάδα).
Αριστερά, με τη γυναίκα του Ζωή Σαμαρά και τα δυό παιδιά του, τη Βικτώρια και τον Κώστα. Βλ. FB Vasilis Tsitsanis [Cultural Music Society].
Δεξιά, με τον Γρηγόρη Μπιθικώτση. Βλ. στο FB (Tsitsanis Basilis-Vasilis Tsitsanis-Βασιλης Τσιτσανης).
Στέλιος Ζαφειρίου, Βασίλης Τσιτσάνης, Γιώργος Κοινούσης, Γρηγόρης Μπιθικώτσης, Κώστας Παπαδόπουλος. Από FB (Κώστας Χαμπαίος - Bασίλης Τσιτσάνης/Vasilis Tsitsanis).
Βασίλης Τσιτσάνης, Μανώλης Χιώτης, Μίκης Θεοδωράκης, Στέλιος Καζαντζίδης (αρχές δεκαετίας του '60). Βλ. musicheaven.gr.
Bασίλης Τσιτσάνης, Πόλυ Πάνου, Γιάννης Καραμπεσίνης, Γιάννης Παπαϊωάννου. Βλ. FB (Κώστας Χαμπαίος Bασίλης Τσιτσάνης/Vasilis Tsitsanis).
Βλ. FB Vasilis Tsitsanis [Cultural Music Society].
Παρέα Ορεστιαδιτών με τον Βασίλη Τσιτσάνη στην ταβέρνα "Παράδεισος" της Θεσσαλονίκης. Από το μπλογκ ΒΟΡΕΑΣmagazin.
Με τον Γιάννη Παπαιωάννου. Βλ. FB Vasilis Tsitsanis [Cultural Music Society].
Γρηγόρης Μπιθικώτσης, Βασίλης Τσιτσάνης, Χάρρυ Κλυνν. Βλ. FB Vasilis Tsitsanis [Cultural Music Society].
Βλ. FB Vasilis Tsitsanis [Cultural Music Society].
Με τον Georges Moustaki. Βλ. FB Vasilis Tsitsanis [Cultural Music Society].
Ο Νίκος Αβαγιάνος με τον Βασίλη Τσιτσάνη στα Δειλινά της Γλυφάδας τον Ιούλιο του 1982. Συνεργάστηκαν μαζί και στο Χάραμα. "Tον θυμάμαι στο σπίτι του στη Gλυφάδα να με παίρνει σε ένα δωματιάκι που είχε για στούντιο και να μου βάζει να ακούω τραγούδια του ανέκδοτα και που από ότι ξέρω και από όσο θυμάμαι δεν ηχογραφήθηκαν ποτέ.....με αγαπούσε πολύ!!!" Βλ. FB Nikos Avagianos (Bασίλης Τσιτσάνης/Vasilis Tsitsanis).
Βασίλης Τσιτσάνης, Μίκης Θεοδωράκης. Βλ. FB Vasilis Tsitsanis [Cultural Music Society].
Αριστερά, με τον Μάνο Κατράκη και δεξιά με τον Γιώργο Μεσσάλα και τον Κώστα Βουτσά. Βλ. FB Vasilis Tsitsanis [Cultural Music Society].
Αλίκη Βουγιουκλάκη, Βασίλης Τσιτσάνης, Δημήτρης Παπαμιχαήλ. Βλ. FB Αθανάσιος Αθάνατος (Tsitsanis Basilis-Vasilis Tsitsanis-Βασιλης Τσιτσανης).
Με τον Γιάννη Τσαρούχη. Βλ. FB Vasilis Tsitsanis [Cultural Music Society].
Ο Βασίλης Τσιτσάνης καλεί τον Γιάννη Τσαρούχη να χορέψει ζειμπέκικο.
Μίκης Θεοδωράκης, Βασίλης Τσιτσάνης, Ιωάννης Ζίγδης. Βλ. goladas.blogspot.
Με τη Βίκυ Μοσχολιού. Βλ. FB Vasilis Tsitsanis [Cultural Music Society].
Με τη Μαρία Φαραντούρη. Βλ. FB Stamatis Koulouris (Bασίλης Τσιτσάνης-Vasilis Tsitsanis).
Με τους Δήμο Μούτση, Λιζέτα Νικολάου, Σπύρο Μουστακλή, Τάνια Τσανακλίδου, Μαίρη Χρονοπούλου, Αλέκο Παναγούλη, Ανδρέα Παπανδρέου, Μάνο Χατζιδάκι. Βλ. FB Stamatis Koulouris (Bασίλης Τσιτσάνης-Vasilis Tsitsanis).
Με τον Πάνο Γεραμάνη. Αριστερά, φωτ. ΣΣ (περιοδικό Symbol, 2001).
Δεξιά, το "Ουζερί ο Τσιτσάνης", το ουζερί του αδελφού του, του Κίτσου, στα Τρίκαλα. Ο Βασίλης Τσιτσάνης είχε ανοίξει το δικό του το χειμώνα του 1941 στη Θεσσαλονίκη (στη διασταύρωση Παύλου Μελά και Τσιμισκή) κατά τη διάρκεια της γερμανικής Κατοχής. Εκεί έγραψε μερικά από τα πιο γνωστά του τραγούδια (Το μπαξέ τσιφλίκι, Εγω πληρώνω τα μάτια που αγαπώ, Η Αχάριστη, οι Αραπίνες, το Σταυροδρόμι, η Μαγκιόρα, τα Πέριξ, Η συννεφιασμένη Κυριακή...).
1984. Ο τάφος του Βασίλη Τσιτσάνη στο Α' Νεκροταφείο την επόμενη μέρα της κηδείας του (Φωτ. ΣΣ).
Σόλο, το μινόρε του Τσιτσάνη.
Βασίλης Τσιτσάνης, 40 χρόνια τραγούδια (ΝΕΤ).
σχόλια