Μιλάς σοβαρά τώρα; Κι επειδή υπάρχουν πράγματα ατάκτως ερριμμένα στα μυαλά πολλών -και δεν δύναμαι πρακτικά να απαντώ σε κάθε έναν μεμονωμένα...Ο επώνυμος δημοσιογράφος που βάλλει πέραν των ορίων της κοσμιότητας κατά ενός συναδέλφου του λόγω αισθητικών διαφορών (αν υπάρχουν κάποιες άλλες παρακαλώ αναφέρατέ τες) δεν είναι υποχρεωμένος να κάνει άρθρο για "επιστημονικό περιοδικό, ούτε φιλοσοφικό πόνημα" αλλά είμαι εγώ;Πάμε ξανά:Το άρθρο αυτό είναι η αφετηρία για χειρότερα πράγματα. Η δυσανεξία στην αισθητική του "άλλου". Η καταγγελία αυτής.Πουθενά ο Παπαδόπουλος δεν είπε "μου αρέσει να χουφτώνω γυναίκες παρά τη θέλησή τους". Πουθενά. Δεν καταγγέλλεται για κάτι κακό που έκανε. Αλλά καταγγέλλεται για αυτό που του αρέσει. Καταγγλέλλεται για τον τρόπο που εκφράζεται. Καταγγέλλεται για αυτό που είναι. Καταγγέλλεται γιατί του αρέσουν αυτά που του αρέσουν. Όχι γιατί έκανε κάτι κακό ή παράνομο. Δεν υπάρχει νόμος που να λέει ότι απαγορεύεται να σου αρέσει το αιδοίο και να το λες.Καταγγέλλεται για ό,τι έχει κάνει συναινετικά στη ζωή του. Διότι αυτό ΠΛΕΟΝ είναι εκτός πολιτικής ορθότητας.Επειδή εκεί πολλοί τεκμαίρουν ότι έχει κάνει πράγματα όχι συναινετικά, απαντώ ευθαρσώς: μόλις καταργήσαμε το τεκμήριο της αθωότητας. Τον βγάλαμε σχεδόν βιαστή γιατί; Γιατί δεν γουστάρει πια ο τρόπος έκφρασής του (σ.σ. πουθενά δεν είπα ότι εγώ συμφωνώ με αυτόν τον τρόπο έκφρασης και αυτό φαίνεται από την αισθητική/ύφος των σχολίων μου).Αλλά όταν τα λες αυτά είσαι "δήθεν" υπερασπιστής... Και δεν είναι δήθεν όσοι ενοχλούνται με αυτά που είπε ο Παπαδόπουλος αλλά όχι με αυτά που κάνουν άλλοι κι άλλοι (τον πρέσβυ της Βενεζουέλας τον θυμάται κανείς;).Φτάνει με το δούλεμα.ΥΓ Τον Δανίκα ουδέποτε τον είχα σε εκτίμηση. Αυτό με τα χρόνια ενισχύεται. Αλλά δεν συζητάμε τι εκτιμάμε και τι όχι. Συζητάμε τα όρια κοινωνικής ανοχής σε ανθρώπους με άλλες απόψεις και γούστα.Και από αυτόν τον διάλογο καθίσται σαφές ότι οι λιγότερο ανεκτικοί είναι αυτοί που αυτοπροσδιορίζονται ως ανεκτικοί.Τι μας εμποδίζει αν βάλλουμε κατά της ελευθερίας της έκφρασης του άλλου στον λόγο να βάλλουμε και κατά της ελευθερίας της έκφρασής του στην τέχνη;Το λέω -όχι σε εσένα- επειδή πολλοί θεώρησαν ότι συγχέω την συζήτηση με την τέχνη. Οι ίδιοι διασπούν και διαχωρίζουν την ελευθερία της έκφρασης. Και μάλιστα μιας έκφρασης η οποία δεν έχει τίποτα παραβατικό ή παράνομο. Είναι μόνο αντιαισθητική για τους ίδιους. Τώρα δεν θα μπω στην ανάλυση ποίησης που αρέσκονται πολλοί να κάνουν σε τέτοιες περιπτώσεις ("λέει αυτό αλλά εννοεί εκείνο").Οι δήθεν υποστηρικτές της ελευθερίας θυμώνουν με την ελευθερία της έκφρασης ενός τρίτου.Ουάου!
