Βρισκομαι στην σελιδα 265 απο τα εσωψυχα.Οι μισοι απο αυτους που εχουν υπογραψει την επιστολη εχουν ακουσει τα μυρια οσα.Το πιο πολυ μουχαμπετι γινεται με παροτρυνσεις της συγγραφεως συνομιλητριας για το ΑΠΘ κ τους καθηγητες του.Μεχρι στιγμης πιο πολλα γραφει για τον Σφυριδη (συγγραφεα γιατρο κ φιλο του ποιητη) απο τον οποιο η Σταυρακοπουλου ζητησε την γνωμη του για την εκδοση τωρα που ο ποιητης τα'χει χαμενα.Για οικονομια χωρου λεει,δεν γραφονται οι ερωτησεις ολες μα αυτουσιος ο λογος του ποιητη (χωρις να ξερουμε τι εχει προηγηθει απο την Σταυρακοπουλου)Κ ενω απο το βιβλιο ο ποιητης μας κανει ξεκαθαρο οτι παλευει συνεχως με τις λεξεις με τα γραπτα κ με οτι τον αφορα,εγω μεχρι στιγμης (σελ 265) νιωθω τον Ντινο λογοτεχνικη μαριονετα της κυριας καθηγητριας.Μα Χριστιανοπουλος και 1000 σελιδες;