Η Angie τραγούδησε για μια δυσλειτουργική ελληνική οικογένεια στα τέλη του '80, δίνοντας φτερά στις εφηβικές ψυχές

Η Angie τραγούδησε για μια δυσλειτουργική ελληνική οικογένεια στα τέλη του '80, δίνοντας φτερά στις εφηβικές ψυχές Facebook Twitter
Η Άντζι ήταν ένα κορίτσι της εποχής, μαθήτρια (Λυκείου) προφανώς, που έσκασε από το πουθενά με δυο απανωτά δισκάκια.
0

Δεν ξέρω πόσοι θυμούνται το «Φοβάμαι» της Angie από τα τέλη του '80 – από το '88 για την ακρίβεια. Κάπου το πήρε τ' αυτί μου πριν λίγες μέρες, στο ραδιόφωνο, στο αυτοκίνητο, κι ένοιωσα κάτι, χωρίς να μπορέσω να το προσδιορίσω ακριβώς. Αν και είχα σχεδόν 30 χρόνια να τ' ακούσω, το θυμήθηκα αμέσως. Δεν είμαι σίγουρος πόσο «μεγάλη επιτυχία» ήταν (αν εξαργυρώθηκε δηλαδή στα ταμεία), ξέρω όμως ότι το άκουγα συνέχεια σε μια καφετέρια που σύχναζα στα τέλη των έιτις (μαζί με το «Δικαίωμα για μία + μία» του Ρακιντζή και το «Άσπρο μαύρο» της Αλέξιας), όπως και στο ραδιόφωνο, στο άρτι τότε «ελεύθερο», αλλά και στο κρατικό – παρότι δεν πρέπει να είχα δει το βιντεοκλίπ, που το είδα για πρώτη φορά τώρα στο YouTube και θα το σχολιάσουμε στη συνέχεια.

Η Άντζι ήταν ένα κορίτσι της εποχής, μαθήτρια (Λυκείου) προφανώς, που έσκασε από το πουθενά με δυο απανωτά δισκάκια. Μεγάλους δίσκους εννοώ. Ο ένας ήταν το "Angie" [EMI/ Columbia, 1988], το άλμπουμ στο οποίο υπήρχε το «Φοβάμαι», και το «Μη μου λέτε... μη» [ΕΜΙ], την επόμενη χρονιά, το 1989, που έβγαλε κι εκείνο μια μικρότερη επιτυχία.

Κακή εποχή τα τέλη έιτις – αν θες να το δεις και έτσι. ΠΑΣΟΚ σε διάλυση και κοινωνία κάπως στα κάγκελα, πάντα Αυριανή, Κοσκωτάς, ακόμη πιο φτηνές βιντεοταινίες, φτηνή λαϊκοπόπ για τις κλαδικές, glossy και ΚΛΙΚ με το κιλό, κεκαρμένος Σαββόπουλος κι ένα νέο οικογενειακό και κοινωνικό μοντέλο, που αρχίζει να παρουσιάζει σημάδια φθοράς από τη γέννησή του κιόλας.

Στίχοι απλοί και κάπως cult, είναι αλήθεια, αλλά ο στόχος δεν χανόταν –το σύνολο κοιτάμε–, καθώς όταν η Angie τραγουδούσε «φοβάμαι» και «για να μην τρελαθώ» αποδεικνυόταν πειστικότατη, και μάλιστα δίχως να βοηθιέται από την ερμηνευτική της γκάμα.

Κι έρχεται ένα τραγουδάκι λοιπόν (μουσική Παναγιώτης Ρουμελιώτης, στίχοι Παύλος Μπέλλος) να πει μιαν ιστορία από τη μεριά ενός παιδιού, μιας έφηβης, που ζει μέσα σε μια διαλυμένη οικογένεια και που την κάνει (την έφηβη) να τρελαίνεται και να φοβάται.

Μουσικά το τραγούδι μπορεί να παραπέμπει στο "Shadow on the wall" (1983) του Mike Oldfield και του Roger Chapman, ενσωματώνοντας όμως πολύ επιτυχημένα τους πιο μοντέρνους, τότε, ήχους από τα σύνθια, που, μαζί με τις σλαπιές και τα rock passages στην κιθάρα, ενδυνάμωναν την αγανάκτηση και την απελπισία που άφηναν τα λόγια.

Η Angie τραγούδησε για μια δυσλειτουργική ελληνική οικογένεια στα τέλη του '80, δίνοντας φτερά στις εφηβικές ψυχές Facebook Twitter
Στίχοι απλοί και κάπως cult, είναι αλήθεια, αλλά ο στόχος δεν χανόταν

Στίχοι απλοί και κάπως cult, είναι αλήθεια, αλλά ο στόχος δεν χανόταν –το σύνολο κοιτάμε–, καθώς όταν η Angie τραγουδούσε «φοβάμαι» και «για να μην τρελαθώ» αποδεικνυόταν πειστικότατη, και μάλιστα δίχως να βοηθιέται από την ερμηνευτική της γκάμα.

Το αποτέλεσμα ήταν κάτι παραπάνω από ευπρόσωπο – για ένα ποπ τραγούδι λέμε εξάλλου, που αγαπήθηκε στα έιτις και που, και τώρα, διατηρεί ακέραια τα vibes του.

Γυρίστηκε και βιντεοκλίπ, κατά τα ειωθότα της εποχής (προβλήθηκε και στην κρατική TV στην εκπομπή του Θάνου Μικρούτσικου για το ελληνικό τραγούδι «Το θέμα είναι») κι εδώ υπάρχει η προσπάθεια να απεικονιστεί ο εσωτερικός κόσμος της Angie, μέσα από ένα σκηνικό που παρέπεμπε σε κάτι ανάμεσα από... Cronenberg, David Lynch και Tobe Hooper, με τους ψυχαναλυτικούς συμβολισμούς να είναι κάπως χονδροειδείς, αλλά όχι χονδροειδέστεροι εκείνων των ταινιών του Δαλιανίδη π.χ. (δες «Ισόβια», 1988). Η ατυχής στιγμή του βίντεο είναι πάντως εκεί προς το τέλος, όταν ξεσκίζεται η Angie στο χορό κοπιάροντας τη Μαντόνα. Αχρείαστο, χωρίς τούτο να σημαίνει πως θα έπρεπε να... πηδήσει κι απ' το Ζάλογγο.

ANGIE-ΦΟΒΑΜΑΙ-1988 

Είχε βγει και σε 12ιντσο maxi (με τέσσερα κομμάτια) το «Φοβάμαι», για χρήση στα κλαμπ και, περιττό να το πω, η κριτική της εποχής το είχε θάψει. Ο Αργύρης Ζήλος, για παράδειγμα, στον Ήχο (Δεκέμβριος '88) είχε γράψει: «ANGIE 'Φοβάμαι/ Όχι-όχι' EMI: Χορευτικά τραγουδάκια για προσχολικές ηλικίες», βαθμολογώντας το με 1 αστέρι στα 10. Εντάξει, κι εγώ, τότε, δεν θα έβαζα... έναν ουρανό μ' αστέρια, αλλά σίγουρα θα 'ριχνα κάτι παραπάνω απ' τον Αργύρη. Anyway...

Άντζι σήμερα γουστάρω πολύ το τραγούδι σου, παρότι τότε το αντιμετώπιζα και κάπως σαν earworm. Ιδίως όταν σ' ακούω να τραγουδάς «ποιος θα βάλει τάξη, ποιος θα τα ταιριάξει;»... μελαγχολώ και μ' αρέσει.

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Σαβίνα Γιαννάτου: «Μια καλή κριτική κινητοποιεί κι άλλους ανθρώπους, και μαζί τους κινητοποιείσαι κι εσύ»

Σαβίνα Γιαννάτου / Σαβίνα Γιαννάτου: «Μια καλή κριτική κινητοποιεί κι άλλους ανθρώπους, και μαζί τους κινητοποιείσαι κι εσύ»

Το νέο της άλμπουμ, που αποθέωσε η «Guardian», είναι άλλο ένα λιθαράκι στην αξιοζήλευτη μουσική πορεία της. Λίγες μέρες πριν τις εμφανίσεις της στην Ελλάδα, η «υπέροχη Ελληνίδα τραγουδίστρια» όπως την αποκάλεσαν μιλά για τη δουλειά της και το σημαντικότερο περιουσιακό στοιχείο που έχει, τη φωνή της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια σπουδαία συμφωνία σε ένα μόνο μέρος

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Μια σπουδαία συμφωνία σε ένα μόνο μέρος

Η Ματούλα Κουστένη μιλά για την Έβδομη Συμφωνία του Γιαν Σιμπέλιους, ένα από τα πιο χαρακτηριστικά έργα του ρομαντικού κινήματος του 19ου αιώνα, που συνέθεσε ο δημιουργός-σύμβολο της Φινλανδίας.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Δημήτρης Σκύλλας

Μουσική / «Υπήρξα αλαζόνας από τη λαχτάρα μου να πετύχω»

Ο διεθνώς καταξιωμένος συνθέτης Δημήτρης Σκύλλας επιστρέφει με ένα έργο για το Μέγαρο Μουσικής, εμπνευσμένο από την απέριττη ομορφιά της ελληνικής δημοτικής παράδοσης, αντλώντας στοιχεία από το ηπειρώτικο μοιρολόι αλλά και από τα «σκυλάδικα».
M. HULOT
Όλες οι συναυλίες που θα δούμε το φετινό καλοκαίρι

Μουσική / Όλες οι συναυλίες που θα δούμε το φετινό καλοκαίρι

Ποπ, ροκ, ραπ, πειραματική ηλεκτρονική μουσική και ξέφρενα πάρτι με χορό δίνουν πολλές επιλογές για διασκέδαση με (σχεδόν) νέα αλλά και δημοφιλή ονόματα του παρελθόντος να διαμορφώνουν ένα καλοκαιρινό μουσικό τοπίο με μεγάλο ενδιαφέρον.
M. HULOT
Οι Blackpink επιστρέφουν αλλά σόλο

Μουσική / Έχετε έστω ακουστά τις Blackpink ή είστε τίποτα boomers;

Σε μια μουσική βιομηχανία που δεν μπορεί να συνέλθει από την απόλυτη κυριαρχία της Κ-pop, τα μέλη του πιο δημοφιλούς νοτιοκορεάτικου γυναικείου γκρουπ κυκλοφόρησαν σόλο δουλειές. Μαζί κατέκτησαν τον κόσμο, μόνες τους τι κάνουν;
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Η Ιεροτελεστία της Άνοιξης του Ιγκόρ Στραβίνσκυ: Τι συμβαίνει με αυτό το ερεθιστικό έργο;

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Η Ιεροτελεστία της Άνοιξης του Ιγκόρ Στραβίνσκυ: Τι συμβαίνει με αυτό το ερεθιστικό έργο;

Με αφορμή τη συναυλία της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών στο Μέγαρο Μουσικής στις 11 Απριλίου, η Ματούλα Κουστένη περιγράφει ένα από τα περιφημότερα έργα του συμφωνικού ρεπερτορίου, την εμβληματική Ιεροτελεστία της Άνοιξης του Ιγκόρ Στραβίνσκυ, αλλά και αφηγείται ένα από τα διασημότερα σκάνδαλα στην Ιστορία της Μουσικής. Η πρεμιέρα του έργου στο Παρίσι του 1913 συνοδεύτηκε από επεισόδια που οδήγησαν μέχρι και στην παρέμβαση της αστυνομίας.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
O Kristof και το τέλος του παιχνιδιού

Μουσική / «Αν δουν ένα αγόρι με ρούχα που θεωρούν ότι δεν είναι αντρικά, ξαφνικά το φετιχοποιούν»

Στο νέο άλμπουμ του, ο Kristof εμπνέεται από τα παιχνίδια κάθε είδους και τo fluidity, κυκλοφορώντας την πιο προσωπική δουλειά του μέχρι σήμερα, η οποία συνοδεύεται από ένα επιτραπέζιο.
M. HULOT