ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μολις χώρισα μετα απο εξι μηνες σχεση. Πριν απο αυτο ειχα χρονια να κανω σχεση. Χωρισα ενα υπεροχο ατομο, ριξαμε πολυ κλαμα χωριζοντας και οι δύο. Λυπαμαι πολυ, ηταν πραγματικα αξιολογο ατομο, αυθεντικο. Αλλα παρολα αυτα υπηρχαν καποια πραγματα που δε μπορουσα να χωνεψω. Σαραντα χρονων μαντραχαλος, και δυο μερες τη βδομαδα, Τεταρτες και Πεμπτες, τις ειχε κλεισμενες σταθερα σε εβδομαδιαια βαση. Τεταρτες παιζει με αλλους τεσσερις φιλους του ονλαην role playing games και τις Πεμπτες μαζευονται εικοσι ατομα παλι ονλαην και παιζουν παιχνιδια στον υπολογιστή. Εμεις βρισκομασταν Τριτες, Παρασκευες και Σαββατοκύριακο. Κανονισε ενα Σαββατοκύριακο να παει σε αλλη πολη, θα βρισκονταν με τους φιλους του να παιξουν role playing games απο κοντα, και ειχαμε να βρεθουμε απο Τριτη, και δεν εκανε καμια νυξη να βρεθουμε εστω και για λιγο πριν φυγει για ΣΚ. Δηλαδή προτιμησε να παιξει παιχνιδια στον υπολογιστή παρα να περασουμε λιγο χρονο μαζι. Μενουμε στο μισαωρο με τα ποδια, και ξερω οτι αν του το ζητουσα, δε θα χε προβλημα να βρισκόμαστε μονο ΣΚ. Ετσι εχει μαθει τοσα χρονια, και χρειάζεται τον ελεύθερο χωρο του. Κατα ταλλα δε μου χαλαει χατιρια, και αν του το χα ζητησει θα χαμε βρεθει Πεμπτη πριν φυγει για ΣΚ. Ωστοσο ηθελα να ειναι δικια του πρωτοβουλια, να νιωθει αυτός πρωτα απ ολα την αναγκη να με δει. Θα θελα παθος και ορεξη για ζωη και δραστηριότητες και τρελα, αλλα δεν τα βλεπω σε αυτον και ξενερωνω. Ειναι ενας υπεροχος άνθρωπος και ξερω οτι με αγαπαει και τα δακρυα του ηταν αληθινα. Ωστοσο του αρεσει ο εαυτος του οπως ειναι και δεν ειναι διατεθειμενος να αλλαξει. Λυπαμαι παρα πολυ, ξερω οτι χανω εναν υπεροχο ανθρωπο, αλλα νιωθω παρα πολυ νεα για να συμβιβαστω σε κατι που με στεναχωρει, ειμαστε μολις εξι μηνες μαζι και παραειναι ολα πολυ ηρεμα και προγραμματισμενα και σε κουτακια και γω θελω τρελα γαμω την τρελα μου. Τον αγαπαω γαμωτο και αναγκαστηκα να τον χωρισω, αφου δε συνεννοουμαστε, δε βγάζουμε ακρη. :( και ξερω οτι κατι χανω και κατι κερδιζω σε ολο αυτο. Περιμενα θα μου ταν πιο εύκολο αλλα τον αγαπαω τον μλκ. Αυτα. Ειχα αναγκη να πω τον πονο μου. :(