Στο εξώφυλλο του τελευταίου, πρόσφατου άλμπουμ του που έχει τον τίτλο «1111» ο Toquel είναι παιδί στην αγκαλιά της μητέρας του, μια διαφορετική εικόνα από αυτή που είχε συνηθίσει μέχρι τώρα το κοινό του. Το «1111» είναι ένα άλμπουμ που τον βρίσκει στην καλύτερη φάση του δημιουργικά, με μερικά από τα καλύτερα κομμάτια που έχει γράψει (ο δίσκος ήταν από τις κορυφαίες κυκλοφορίες του 2023 γενικά) και την παραγωγή των Beyond να τα απογειώνει μελωδικά – με λίγα λόγια ήταν σαρωτική επιτυχία. Όλα τα κομμάτια μπήκαν κατευθείαν στις πρώτες θέσεις του ελληνικού Spotify, με το «3.15» να φτάνει στην κορυφή του chart και το ρεφρέν του τραγουδιού να γίνεται το μεγαλύτερο TikTok viral των τελευταίων μηνών. Είναι το τρίτο άλμπουμ του Toquel στη σειρά που βγάζει «διαμαντένιες» και «πολυπλατινένιες» επιτυχίες – τα «777» και «Beverly Hills» είναι δύο από τις εμπορικότερες και δημοφιλέστερες ελληνικές κυκλοφορίες των τελευταίων χρόνων. Την Παρασκευή 16 του μήνα ο Toquel θα παρουσιάσει το «1111» αλλά και όλα τα iconic hits της προηγούμενης πενταετίας σε ένα 360 live show χωρίς προηγούμενο στις κλειστές εγκαταστάσεις του ΟΑΚΑ.
Στο στούντιο όπου μας υποδέχεται επικρατεί ένας δημιουργικός πυρετός, είναι σε φάση πανικού από τις προετοιμασίες και ενθουσιασμένος από το αποτέλεσμα όσων έχει ετοιμάσει, που έχει εκπλήξεις («easter eggs» τις λέει) και μια παραγωγή που δεν έχει ξαναγίνει στην Ελλάδα. Μέχρι τη στιγμή που έγινε η κουβέντα είχαν πουληθεί πάνω από 12.000 εισιτήρια, κάτι πρωτοφανές για καλλιτέχνη του νέου ραπ. Ο Toquel δεν είναι τράπερ, είναι ένας ράπερ που εξελίχθηκε και πάντα ήταν μπροστά, ακολουθώντας τον νέο ήχο.
«Είμαι και παλιός, είμαι στην κουλτούρα του ραπ, πριν ακόμα βγει το τραπ», λέει, «άκουγα Capone-N-Noreaga και Bone Thugs-n-Harmony, ήμουν πάντα ένας ράπερ».
Έχω φτάσει σε ένα σημείο που έχω κατασταλάξει ως άνθρωπος, έχω αράξει και βλέπω τη ζωή μου ως τώρα, έτσι ήθελα το concept αυτού του δίσκου να είναι η μάνα μου, ο άνθρωπος που με έκανε να είμαι πετυχημένος. Την αγαπάω πολύ και της το χρωστάω, ήταν φιλοδοξία μου να την κάνω καλά – έχω κάνει ό,τι ήθελε, από το πιο μικρό μέχρι το πιο μεγάλο.
Η πορεία του είναι εντυπωσιακή, γιατί από τη στιγμή που έκανε comeback στο ελληνικό rap game με το «Karolina» είχε μια δημιουργική έκρηξη με σερί κομματιών που γνώρισαν τεράστια επιτυχία. Ο Toquel που είχα συναντήσει στην προηγούμενη συνέντευξη και ο σημερινός είναι διαφορετικά μεγέθη. Στο μεταξύ, ήρθαν σαρωτικά χιτ, λεφτά, δόξα, καλλιτεχνική και προσωπική καταξίωση, πέτυχε τους στόχους του. «Δεν έκανα ποτέ κατάχρηση της δόξας, δεν έκανα κατάχρηση της οικονομικής μου κατάστασης, δεν έκανα κατάχρηση της εξουσίας που μπορείς να έχεις ως καλλιτέχνης στον χώρο σου», λέει, «λειτούργησα με πολύ ισορροπημένο τρόπο στα πάντα και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να έχω καλούς συνεργάτες που θέλουν να δουλέψουν μαζί μου. Γιατί σε πολλές δουλειές μπορεί να συνεργάζεσαι με ανθρώπους που δεν το κάνουν για τα λεφτά, το κάνουν για την ψυχή. Θέλουν να συνεργαστούν μαζί σου γιατί ξέρουν ότι θα ζήσουν όμορφα τη στιγμή μέσα στο process. Αυτόν τον δρόμο έχω πάρει από το “777” και μετά. Είμαι ο εαυτός μου, ο ίδιος άνθρωπος, απλώς έχω περισσότερα όπλα που τα χρησιμοποιώ για καλά πράγματα. Και αυτό έχει αποδώσει».
Τον ρωτάω γιατί αισθάνθηκε την ανάγκη να κάνει ένα άλμπουμ για τη μάνα του. «Γιατί νιώθω ότι τα οφείλω όλα στη μάνα μου», λέει. «Κάνω μουσική από πολύ μικρός. Ήδη ήταν άρρωστη και δεν είχαμε τα λεφτά που χρειάζονταν για να κάνει την εγχείρηση που έπρεπε, που λέγεται deep brain stimulation και κόστιζε 30.000 ευρώ. Είχε Πάρκινσον, μια αρρώστια που όσο εξελίσσεται δεν την πιάνουν τα χάπια, οπότε ή θα έχεις υπερκινησία ή θα είσαι μουδιασμένος. Ήταν περίπτωση που έπαιρνε εγχείρηση, όμως δεν είχαμε τα λεφτά που χρειάζονταν. Αυτό το είχα πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μου, το ένιωθα σαν καθήκον, έτσι, μετά το “777” μάζεψα το ποσό και έγινε η επέμβαση. Πέρασε μια περιπέτεια, αλλά τώρα είναι καλά. Η δίψα μου για επιτυχία οφείλεται κατά πολύ στην επιθυμία μου να κάνω καλά τη μάνα μου. Έχω φτάσει σε ένα σημείο που έχω κατασταλάξει ως άνθρωπος, έχω αράξει και βλέπω τη ζωή μου ως τώρα, έτσι ήθελα το concept αυτού του δίσκου να είναι η μάνα μου, ο άνθρωπος που με έκανε να είμαι πετυχημένος. Την αγαπάω πολύ και της το χρωστάω, ήταν φιλοδοξία μου να την κάνω καλά – έχω κάνει ό,τι ήθελε, από το πιο μικρό μέχρι το πιο μεγάλο.
Αυτό που έμαθα με την περίπτωσή της και έμεινα μαλάκας είναι το πόσο λίγα λεφτά παίρνουν οι γιατροί για να κάνουν κάτι τόσο μεγάλο. Εγώ πάω σε μια συναυλία και μπορεί κάποιους να τους βοηθάω, να τους εμψυχώνω, να τους κάνω να περνάνε καλά, αλλά παίρνω πολύ καλύτερα λεφτά. Ο γιατρός πήρε τα μισά για να σώσει τη μάνα μου. Αν μπορούσα να το αλλάξω, θα έλεγα ότι ένας γιατρός πρέπει να πάρει όλα τα λεφτά του κόσμου, γιατί αν δεις πώς ήταν η μάνα μου πριν και μετά την εγχείρηση δεν συγκρίνεται με το πώς είναι ο κόσμος πριν και μετά το λάιβ. Σε μια ιδανική κοινωνία ο γιατρός θα έπρεπε να αμείβεται πολύ καλά από το κράτος. Και στην περίπτωση του ιδιώτη όμως, έτσι όπως είναι διαμορφωμένα τα industries τώρα, ο καλλιτέχνης παίρνει πιο πολλά λεφτά από έναν γιατρό, γιατί το industry της μουσικής σχετίζεται με πολύ κόσμο και παίζουν πολύ περισσότερα χρήματα. Αλλά θεωρώ πολύ πιο σημαντική την εγχείρηση που κάνει ο γιατρός από το να πάω εγώ και να πιάσω το μικρόφωνο για να τραγουδήσω».
— Τι δεν μπορούν να αγοράσουν τα λεφτά;
Τα λεφτά μπορούν να αγοράσουν τα πάντα αλλά και τίποτα. Δεν μπορείς να αγοράσεις αγάπη, όσα λεφτά και να έχεις.
— Σε έχει κάνει καχύποπτο η επιτυχία; Πώς αισθάνεσαι όταν σε πλησιάζει κάποιος, μια κοπέλα ας πούμε;
Γενικά θα σου πω, όχι μόνο για το ερωτικό της υπόθεσης. Αισθάνομαι στην αρχή καχύποπτος, και στο φιλικό και στο επαγγελματικό, γιατί ο κόσμος είναι περίεργος και έχω δει πάρα πολλά πράγματα στη ζωή μου. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι είμαι απόλυτος και δεν αφήνω κανέναν να περάσει. Τους αφήνω μέχρι ένα σημείο και, αν είναι καλοί, μπαίνουν μέσα, αν δεν είναι, κλείνω την πόρτα. Συνήθως τα βλέπω όλα από την καλή πλευρά, είμαι πολύ ανοιχτός, μέχρι να μου αποδείξεις το αντίθετο. Και σπανίως δίνω δεύτερη ευκαιρία.
— Μίλησέ μου για το «1111». Κάπου διάβασα ότι είναι «αγγελικός αριθμός», τι σημαίνει αυτό;
Απ’ ό,τι έμαθα, κάνοντας ένα google search, είναι κάποια νούμερα στη σειρά με τα οποία ο φύλακας-άγγελος σου σού δίνει ένα μήνυμα· το 777 σημαίνει ότι θα δεις κάποιο θαύμα στη ζωή σου. Δεν λέω ότι το πιστεύω, αλλά το βρήκα όμορφο. Έφτιαξα τον δίσκο «777» και σκεφτόμουν να κάνω το νούμερο tattoo στην κοιλιά, να βγαίνω στην σκηνή, να τραγουδάω, να βγάζω την μπλούζα και να το βλέπουν όλοι, οπότε να πρέπει να γίνει θαύμα για όλους. Ήταν ένα παιχνίδι τότε. Το «1111» δεν έχω ιδέα τι σημαίνει, αλλά δεν είναι ένα μήνυμα αριθμολογικό, είναι τα γενέθλια της μάνας μου, 11/11.
— Πιστεύεις στο κάρμα;
Ναι. Το θέμα είναι τι σημαίνει και με ποιον τρόπο το αντιλαμβάνεται ο καθένας. Πιστεύω με έναν δικό μου τρόπο ότι τα καλά που κάνεις γυρνάνε σε σένα, και τα κακά το ίδιο, ας το πούμε κάρμα αυτό. Άλλος θα σου πει ότι είναι από τον Θεό, άλλος ότι είναι ενέργεια, επιστήμη, νόμος του σύμπαντος. Ο καθένας θα το εξηγήσει όπως θέλει. Όσο το πιστεύεις συμβαίνει, αν πράττεις κακά, σου συμβαίνουν κακά αργά ή γρήγορα, όμως δεν μπορείς να το καθορίσεις χρονικά. Υπάρχουν περιπτώσεις που ένας καλός άνθρωπος άργησε πολύ να δει καλό, είμαι κι εγώ ένα παράδειγμα, κι έχω δει και περιπτώσεις που ένας κακός άνθρωπος πήρε το μάθημά του. Αυτό μπορεί να σε μπερδέψει, γιατί δεν λένε και όλοι όσα έχουν μέσα στο κεφάλι τους, τι κρύβει ο καθένας μόνο ο ίδιος το ξέρει και το μαξιλάρι του.
TOQUEL - 3:15 (Prod. by Beyond)
— Το «1111» ήταν από τα καλύτερα άλμπουμ του 2024, ένας δίσκος άψογος που πέρασε και σε ένα κοινό που δεν ακούει ραπ. Αυτό θέλεις να το σχολιάσεις;
Έχει μεγάλη αξία για μένα όταν κάποιος που ξέρει από μουσική και δεν ακούει μόνο ραπ λέει ότι ο δίσκος μου είναι καλή μουσική. Γιατί τελικά αυτό κάνουμε, μουσική, κι ας ακούμε πολλά τα τελευταία χρόνια από ανθρώπους που δεν ξέρουν τι κάνουμε. Είναι σαν αυτό που έλεγαν κάποιοι άνθρωποι «Αλβανός ίσον βρομιάρης, κωλοαλβανός». Υπάρχει και καλή μουσική μέσα στην τραπ, απλώς κάποιοι εστιάζουν στα κακά και θέλουν να τα παρουσιάζουν όλα ίδια. Πολύς κόσμος μπήκε στη φάση λόγω του οικονομικού, πολλοί λόγω του ότι ήταν χοτ, επειδή συζητιούνται παντού οι ράπερ, οι τράπερ, ποιος έπαιξε ξύλο με ποιον…
Κανείς δεν είναι απόλυτος, και όσο μεγαλώνουμε μαθαίνουμε, δεν τα ξέρει κανείς όλα. Όσον αφορά το αν επηρεάζει η μουσική τον ακροατή, το έχω σκεφτεί πάρα πολλές φορές, βγάζω συμπεράσματα, μετά τα παίρνω πίσω και λέω μάλλον όχι, το σκέφτομαι ξανά, και ξέρεις πού καταλήγω; Ότι, ναι, μπορεί η μουσική να σε επηρεάσει σε πολύ μεγάλο βαθμό αν δεν έχεις χαρακτήρα, αν δεν σε έχουν μάθει και δεν σε έχουν θωρακίσει. Γιατί αν ξέρεις ποιος είσαι, ξέρεις τι ακούς και γιατί το ακούς και δεν σε επηρεάζει ως προσωπικότητα. Αν ένας έφηβος δεν έχει χτίσει χαρακτήρα, μπορεί να τον επηρεάσουν όσα ακούει από έναν καλλιτέχνη, αλλά ένα παιδί που έχει μεγαλώσει σωστά, δεν πάει να ακούσει οτιδήποτε, ξέρει τι είναι σωστό και τι λάθος. Βέβαια, είναι 2024, μεγαλώνοντας κάποιος με το ίντερνετ μαθαίνει πράγματα μόνος του, δεν χρειάζεται να τα πάρει όλα από τους γονείς του, από τους δικούς του ανθρώπους, παίρνει ένα boost από αυτά που βλέπει και μαθαίνει από όσα συμβαίνουν στον πλανήτη, είναι υποψιασμένος. Γι’ αυτό οι νέες γενιές είναι πιο συνειδητοποιημένες και πιο θωρακισμένες, γιατί έχουν δει πολύ σκληρά πράγματα και ξέρουν τι είναι αληθινό και τι ψεύτικο. Σκέψου πόσο είχαν σοκάρει οι «Sopranos» όταν πρωτοβγήκαν και τι αντιδράσεις προκαλούν σήμερα – δεν σοκάρουν κανέναν. Αυτό έχει γίνει με το ραπ, τα ίδια κομμάτια, όσο περνάει ο καιρός, δεν προκαλούν τις ίδιες αντιδράσεις.
Με μένα ήταν διαφορετική περίπτωση γιατί η οικογένειά μου ήταν κατεστραμμένη. Δεν έμαθα πράγματα από εκεί, μπορεί να είδα κάποια πράγματα και να έβγαλα μόνος μου τα συμπεράσματά μου. Ο πατέρας μου δεν μου έδωσε μαθήματα, αλλά τα πήρα μόνος μου: βλέποντάς τον να γίνεται αυτό που έγινε, έμαθα ότι δεν πρέπει να γίνω έτσι. Η μάνα μου ήταν άρρωστη απ’ όταν γεννήθηκα σχεδόν, οπότε είχε ανάγκη από προστασία, δεν είχε τη φυσική δύναμη να μου δώσει συμβουλές. Συμβουλές έχω πάρει από τον αδερφό μου τον μεγάλο, που τον έχω χάσει, ή από τον αδελφό μου τον Μιχάλη, αλλά κι εκείνοι ήταν παιδιά, ήταν κατεστραμμένη η φάση. Αν έχω γίνει αυτό που είμαι σήμερα και έχω αυτό το ποιόν, ξέρω τι είναι ο σεβασμός, τι είναι η αγάπη, τι σημαίνει καλή συμπεριφορά, δεν το χρωστάω στην οικογένεια. Τα έφτιαξα μόνος μου. Μπορείς να πεις ότι είμαι εξαίρεση.
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι όλοι, μα όλοι οι καλλιτέχνες στη μουσική σήμερα που κάνουν τεράστια νούμερα και είναι σούπερ σταρ στην Ελλάδα είναι ξένοι στην καταγωγή, έχουν έρθει από άλλες χώρες. Και αυτό δεν ισχύει μόνο στη μουσική, ισχύει γενικά με τους επιτυχημένους. Οι πεινασμένοι και διψασμένοι άνθρωποι έχουν περισσότερες φιλοδοξίες από κάποιον που δεν έχει δυσκολευτεί. Το κάνουν με την ψυχή τους, κοιμούνται και ξυπνάνε με αυτό το πλευρό, θέλουν να πετύχουν και το εννοούν. Είναι άνθρωποι που έχουν υποφέρει, έχουν ζήσει την έλλειψη τόσο έντονα μέσα τους που έχουν μια πείνα μόνιμη. Επειδή έχεις μεγαλώσει με αυτή, έχει μάθει ο εγκέφαλός σου να πεινά όλη την ώρα. Προσωπικά έτσι είμαι, έχω πεινάσει, και πεινάω ακόμα – κι ας έχω παχύνει. Πεινάω πολύ. Κάνουμε τώρα το live στο ΟΑΚΑ, αλλά έχω σκεφτεί και το επόμενο βήμα, αυτή είναι η ζωή μου, θέλω να χτίζω όλη την ώρα. Δεν ξέρω αν είναι καλό να αισθάνεσαι συνεχώς ότι έχεις ελλείψεις, μερικές φορές μπορεί να μη σου βγει σε καλό, μπορεί να τα παίξεις.
Οι περισσότεροι ράπερ που έχουν κάνει επιτυχία προέρχονται από σπίτια που τα έβγαζαν πέρα δύσκολα, είναι ένας παράγοντας αυτός για την επιτυχία, η σκληρή δουλειά για να ξεφύγουν από αυτό που ζούσαν. Μπορεί οι συνθήκες να μην είναι ίδιες για όλους, αλλά όλοι προέρχονται από μια ομάδα ανθρώπων φτωχών. Και όλοι οι πετυχημένοι αυτήν τη στιγμή, ο Light, o Hawk, o Snik, εγώ, προερχόμαστε από την ίδια ομάδα, ασχέτως του αν είχαμε ένα, δύο, ή πέντε ευρώ. Όλοι είχαμε λίγα και είμαστε πεινασμένοι, γι’ αυτό είμαστε και πετυχημένοι. Γιατί έχουμε φιλοδοξία, το ’χουμε μέσα μας, βράζει. Έχουμε απωθημένα, θέλουμε να φτιαχτούμε, να φτάσουμε αυτό που δεν ήμασταν ποτέ.
— Έχω την εντύπωση ότι πάντα την προστάτευες την εικόνα σου, είσαι πολύ προσεκτικός στο τι δίνεις στον κόσμο.
Την προστατεύω την εικόνα μου γιατί ξέρω ποιος είμαι και τι πρεσβεύω, δεν θέλω κάποιος να καταλάβει κάτι λάθος, να σχηματίσει λάθος άποψη, ασχέτως του αν έχω φτάσει σε ένα σημείο τώρα που τους γράφω όλους στ’ αρχίδια μου. Έχω πείσει όσους έπρεπε να πείσω. Αυτό που με νοιάζει είναι τι θα πούνε οι άνθρωποι στον κλειστό κύκλο μου, αυτοί που αγαπάω και σέβομαι, γιατί ξέρω ότι με αυτούς έχουμε χτίσει κάτι που βασίζεται στον σεβασμό και την αγάπη. Τώρα, οι υπόλοιποι δεν με ενδιαφέρουν και πολύ, υπάρχει πολύς κακός κόσμος εκεί έξω και προφανώς δεν θα κάτσω να ακούσω οποιονδήποτε. Είναι λίγο στενόχωρο να λέει ο κόσμος πράγματα που δεν ισχύουν, αλλά έχω καταφέρει να μην το λένε αυτό για μένα. Δεν ξέρω πώς έχει γίνει αυτό, αλλά είναι καλό. Ευτυχώς, δεν έχουν πει πράγματα που δεν ισχύουν για μένα.
— Να σε ρωτήσω κάτι που έχω απορία: τι συνέβη το διάστημα από το «Τα πιο δύσκολα βράδια» με τη Natasha Kay μέχρι την «Karolina»; Πού χάθηκες;
Περνούσα μια πολύ δύσκολη φάση, και ως καλλιτέχνης και σε προσωπικό επίπεδο, είχα απαυδήσει από τη μουσική γιατί είχα δώσει όλη μου την ψυχή, όλο μου το είναι, τα πάντα, και ενώ έπαιρνα αγάπη, γιατί ο κόσμος με άκουγε –αγάπη έχω πάρει από την πρώτη στιγμή που έκανα μουσική–, δεν έπαιρνα λεφτά. Και όταν θες να κάνεις κάτι, να αφιερώσεις όλη σου τη ζωή για να εξελιχθείς σε αυτό που κάνεις, πρέπει κάποιος να σε ταΐζει, κι εγώ δεν έβγαζα φράγκο, ήμουν μείον. Έκανα διάφορα πράγματα για να βγάζω λεφτά, τα οποία μου έτρωγαν χρόνο από τη μουσική και ήταν και ψυχοφθόρα. Σε εκείνη τη φάση κουράστηκα κι έφυγα στην Αλβανία, όπου κατέληξα σε ένα στούντιο που είχε στήσει ένας άνθρωπος με τον οποίο υποτίθεται ότι θα κάναμε μια νέα εταιρεία με νέους καλλιτέχνες. Άρχισα να τραγουδάω στα αλβανικά και όλο αυτό ήταν ένα λάθος, αλλά μέσα σε όλο αυτό το λάθος έκανα practice. Γιατί μπορεί να προσπαθούσα να κάνω μουσική στα αλβανικά, που δεν το ’χω, αλλά σκεφτόμουν στίχους, σενάρια, έγραφα μουσική, κι έβλεπα τι γίνεται στον κόσμο, προσπαθούσα να συμβιβαστώ και με το τι παίζει με την εξέλιξη, απλώς το έκανα στην Αλβανία και δεν φαινόταν πουθενά. Όταν γύρισα, είχα απλώς την εμπειρία. Ήμουν αποτυχημένος Αλβανός ράπερ, αλλά η δουλειά γινόταν. Και εδώ ήταν έτοιμο το έδαφος...
— Ισχύει ότι το production level στην Αλβανία είναι πιο υψηλό απ’ ό,τι στην Ελλάδα;
Είναι υπερβολικό να το λες αυτό. Η Αλβανία έχει κάποια καλά και κάποια κακά σε σχέση με την Ελλάδα. Το αλβανικό industry άρχισε να ανθεί νωρίτερα απ’ το ελληνικό και σε αυτό έπαιξε ρόλο και η οικονομική κρίση που είχαμε εδώ και κανείς δεν είχε όρεξη να κάνει τίποτα. Ήμασταν όλοι «γάμησέ τα», οπότε άργησε να μπει στο game η Ελλάδα. Η Αλβανία έχει τρομερό επίπεδο μουσικό αυτήν τη στιγμή, αλλά και στην Ελλάδα it’s getting there. Αν δεν είμαστε εκεί, είμαστε πολύ κοντά. Οι παραγωγές στην Ελλάδα αυτήν τη στιγμή είναι σε πολύ υψηλό επίπεδο. Προσπαθούν όλοι να εξελιχθούν, αλλά θέλει χρόνο. Τη στιγμή που η Αλβανία ήταν στα τοπ της, η Ελλάδα είχε μόλις ξεκινήσει. Κι εγώ και άλλοι καλλιτέχνες του είδους μου, και σε άλλα είδη, έχουν βοηθήσει κι έχουν φτάσει σε τρομερό μουσικό επίπεδο.
TOQUEL, LILA - ALLOU (Official Music Video)
— Τι θα δούμε στο ΟΑΚΑ;
Είναι το δεύτερο 360 live που έχει γίνει ποτέ στην Ελλάδα, μετά τους U2, και το πρώτο 360 live που έχει γίνει στην Ελλάδα από ελληνική παραγωγή. Το 360 από μόνο του είναι πολύ εντυπωσιακό, είναι ιδιαίτερο πάρα πολύ, η σκηνή είναι στη μέση, έχουμε 8 τσαμπιά γύρω γύρω, δύο σε κάθε γωνία, ώστε να έχουμε ολόκληρο κύκλο. Και είναι όλο οργανωμένο με χειρουργική ακρίβεια, τα πάντα είναι πολύ προσεγμένα, ξεκινώντας από τους μηχανικούς στο στάδιο και φτάνοντας μέχρι το στήσιμο του ήχου και των φώτων. Το πρόγραμμα του σόου που θα δούμε το έχω επιμεληθεί 100% μόνος μου. Έχουμε πολλά easter eggs τα οποία δεν μπορώ να τα αποκαλύψω για να είναι έκπληξη. Νομίζω ότι είναι κάτι ανεπανάληπτο που δεν έχει ξαναγίνει στην Ελλάδα και αυτό οφείλεται και σε μένα και στους καλλιτέχνες που θα έρθουν ως guests, άτομα που σέβομαι, εκτιμάω και θαυμάζω. Πέρα από το ότι η Lila, ο Rack και ο Fly Lο είναι φίλοι μου, είναι και καλοί στη δουλειά που κάνουν.
— Τόκελ ή Τοκέλ;
Στην Κρήτη με έλεγαν Τόκελ, τώρα όλοι με λένε Τοκέλ και το προτιμώ…
Toquel, Ioannis Success Freestyle (Official Audio Release)
Αυτοί είναι οι στίχοι του «Freestyle Success» (μπορείτε να το ακούσετε εδώ) που μόλις κυκλοφόρησε και συνοψίζει τη ζωή του την τελευταία πενταετία:
Την πόλη τρέχω σαν να 'ναι το G μου, όταν σκάω τον δίσκο γίνεται δική μου / Ξεκινάω τις μπάντες απ' την Αλεξάνδρας και το φτάνω μέχρι Αγίου Μελετίου / Το beat σκοτώνω λες και είμαι φονιάς, οι δαίμονές μου πάλι με φωνάζουν / Όλοι οι φίλοι μου μού λένε πού θα πας, λέω πάνω μα δεν ξέρω που θα φτάσω
Και κολλάω έναν μπάφο, βάζω, παίζει fifty, και το σπάω στα δάχτυλα, δεν έχω τρίφτη / Αυτό που κάνω το αγαπήσαν όλοι γιατί τέτοιες μπάρες έχουν χώσει λίγοι / Τόσο πόνο έχουν δώσει λίγοι γιατί τόσο πόνο έχουν νιώσει λίγοι / Τόσο δύσκολα ήτανε στον δρόμο μα από το κεφάλι βγήκαν τόσοι στίχοι
Rest in peace Μάριε, rest in peace Peter, rest in peace στον αδερφό μου, είναι στην γη / Πέντε χρόνια πάω γαμιώντας τώρα κι ήρθε η ώρα να κάνω μια προσευχή / Δόξα τω Θεώ είμαστε ζωντανοί, δόξα τω Θεώ έχω τόσο χαρτί / Δόξα τω Θεώ που δεν μ' έχει χαλάσει, δόξα τω Θεώ μείναμε αληθινοί
Πλάκα-πλάκα πήρα τον DPG να κλείσω το ΟΑΚΑ μια Παρασκευή / Ρωτάν αν αγάπησα την μουσική, τους λέω την αγάπησα πάρα πολύ / Δεν με γουστάρουνε πάρα πολλοί / Θέλουν να πέσω, πάρα πολύ / Ξέρω ζηλεύουνε, πάρα πολύ / Πήραν τα αρχίδια μου πάρα πολλοί
Είμαι στην κορυφή κι έχω κόψει το bitch, κουβαλάω ένα μυαλό που τρομάζει κι εμένα / Τόσο δύσκολο να μένω ήρεμος και τόσο εύκολο να πάω στην τρέλα / Πίνω τόσο hennessy, έχω τόσα νεύρα, θα τις φας στα πόδια, δεν θα βγούμε σέντρα / Ήμουνα στο Βέλγιο κι είχα τόσα δέντρα μα όταν γράφω βγάζω φράγκα γάμησέ τα
Κι είμαι τόσο καλά, λέω god bless / Βγάζω τόσα λεφτά, λέω god bless / Δεν λείπει τίποτα, god bless / Μόνος μου, δεν έχω πλάτες / Όλοι οι φίλοι μου είναι μάγκες / Όλοι οι φίλοι σου είναι βλάκες / Δεν σε βλέπω, είμαστε σ' άλλο level / K-ROSE, success / Toquel.
Παρ. 16/2, Toquel Live at Oaka - 1111 Athens, Κηφισίας 37, Κλειστό Γήπεδο Μπάσκετ OAKA - Μαρούσι, Αττική, 20:00, 25€ (sold out).
Το άλμπουμ 1111 όπως και τα 777 και Beverly Hills κυκλοφορούν από την Minos EMI / Universal σε όλες τις πλατφόρμες και σε βινύλιο.
Oλόκληρο το 1111 μπορείς να το ακούσεις εδώ
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.
