Πάσχα στην Κέρκυρα

Πάσχα στην Κέρκυρα Facebook Twitter
Παραδοσιακή λιτανεία στην Κέρκυρα. Φωτ.: Eurokinissi
0

«ΠΑΣΧΑ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ, μέχρι εκεί φτάνει η μικροαστίλα σας» έγραψε κάποιος στο Twitter, λες και το να θέλεις να ξεφύγεις από την Αθήνα μετά από τόσους μήνες εγκλεισμού σε κάνει μειλίχιο μικροαστό.

Μπορώ να μετρήσω πόσους μήνες έχω να πάω στην Κέρκυρα λόγω πανδημίας και εγκυμοσύνης: δεκαεννιά. Μπορώ να μετρήσω πόσες φορές έχω περάσει το Πάσχα μακριά από την Κέρκυρα, μαζί με το φετινό: επτά. Μου λείπει τόσο πολύ, που μετανιώνω πικρά για καθένα από αυτά, ακόμα και για όταν δεν είχα άλλη επιλογή, ακόμα και μια χρονιά που πήγαμε στην άδεια Αστυπάλαια με μια μεγάλη παρέα και τραγουδούσαμε δυνατά στο αμάξι το «Αν ήμουν πλούσιος» και χορεύαμε τα βράδια σαν εξωτικές ατραξιόν στο μπαρ Κούρος.

 

Όλα είναι πληθωρικά στο δράμα τους: κάθε επιτάφιος εκκλησίας βγαίνει τη Μεγάλη Παρασκευή τουλάχιστον με μία φιλαρμονική, ένα σχολείο, μία χορωδία κι ένα άγημα προσκόπων. Πολλές φορές ο ένας επιτάφιος πέφτει πάνω στον άλλον – οι μουσικές από τις φιλαρμονικές μπερδεύονται στα καντούνια και στις πλατείες.

Ένα βράδυ είδα στον ύπνο μου την παλιά πόλη της Κέρκυρας κάτω από τη θάλασσα σαν τη χαμένη Ατλαντίδα, πλημμυρισμένη με νερά, ανάμεσα στα δύο φρούρια. Πού και πού ξεμύτιζαν μόνο μερικά κίτρινα κεραμίδια από τα βενετσιάνικα κτίρια. Ξύπνησα ταραγμένη, σαν να είχα μόλις δει κάποιον πεθαμένο που αγαπούσα πολύ.

Σκέφτηκα τη νόνα μου. Της άρεσε να τρώει άσπρο ψωμί με κερκυραϊκό βούτυρο και μια λεπτή φέτα από καπνιστό ζαμπόν. Φορούσε καρό φούστα και πέρλες και μύριζε ταλκ. Όταν ήμουν μικρή, τα βράδια που έσκυβε να μου σταυρώσει το μέτωπο, οι πέρλες της μου χάιδευαν το κεφάλι. Ξυπνούσε πάντα τα χαράματα και έπινε τσάι, χαζεύοντας τα σμήνη από τα χελιδόνια πάνω από το Νέο Φρούριο.

Η σοφίτα του σπιτιού μας στην Κέρκυρα είχε όλα τα παλιά παιδικά βιβλία του πατέρα μου: Tαρζάν-Γκαούρ, ο Μικρός Ήρωας και ο φίλος του ο Σπίθας, το χοντρό αγόρι, βιβλία του Ιουλίου Βερν και τόμοι από τη Διάπλαση των Παίδων με ηθικά μηνύματα. Από το παράθυρο φαινόταν η θάλασσα – μου άρεσε να διαβάζω ξαπλωμένη σε ένα καφέ ντιβάνι και να ακούω τις σειρήνες των καραβιών που έμπαιναν κι έβγαιναν από το λιμάνι.

683
To νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Εάν το ελληνικό Πάσχα είναι μια παγανιστική γιορτή αναγέννησης –το Θείο Δράμα, η Ανάσταση, η φύση που ετοιμάζεται να καρποφορήσει–, τότε το Πάσχα στην Κέρκυρα είναι ένα υπέροχο μαξιμαλιστικό δράμα.

Κάθε μέρα της Μεγάλης Εβδομάδας είναι μια θεατρική πράξη με φόντο τα καντούνια μιας βενετσιάνικης πόλης που μυρίζει υγρασία, σκόρδο και ξίδι. Όλα είναι πληθωρικά στο δράμα τους: κάθε επιτάφιος εκκλησίας βγαίνει τη Μεγάλη Παρασκευή τουλάχιστον με μία φιλαρμονική, ένα σχολείο, μία χορωδία κι ένα άγημα προσκόπων. Πολλές φορές ο ένας επιτάφιος πέφτει πάνω στον άλλον – οι μουσικές από τις φιλαρμονικές μπερδεύονται στα καντούνια και στις πλατείες.

Το βράδυ, αν κοιτάς από ψηλά τον επιτάφιο της Μητρόπολης που ξεχύνεται από τα Μουράγια, ανάμεσα στα πένθιμα μοβ φαναράκια του Λιστόν και τα πλήθη που συνωστίζονται από κάτω, μπορείς να ακούσεις την Παλιά Φιλαρμονική να παίζει το «Adagio» του Αλμπινόνι. Πρέπει να είσαι από πέτρα για να μη βουρκώσεις με τα εκατοντάδες πνευστά που μοιάζουν να φυσάνε μέσα στην καρδιά σου.

Το επόμενο πρωί, στη λιτανεία του Αγίου (ένας είναι ο Άγιος), ακούγεται ο «Αμλέτος», ένα κομμάτι από μια όπερα του Φάτσιο. Μπορείς να ακολουθήσεις τη μουσική περπατώντας μέσα στο Μποσκέτο, έναν παραθαλάσσιο παραλληλόγραμμο κήπο κάτω από το Παλιό Φρούριο. Είναι άνοιξη και η φύση οργιάζει: κυπαρίσσια, ελιές, γλυσίνιες ποτισμένες από βροχές που θυμίζουν τους τροπικούς, θεριεύουν. Την άνοιξη το χωριό μου γεμίζει ασφόδελους (που τους λέμε σπερδούκλους ή σπερδούκλια) που φτάνουν το ενάμισι μέτρο. Αν τους κόψεις, μπορείς εύκολα να δείρεις κάποιον – είναι τσουχτερά στο δέρμα, σαν βίτσες.

Για πολλά χρόνια νόμιζα ότι παντού στην Ελλάδα κάπως έτσι ήταν το Πάσχα, γεμάτο ποίηση και πάθος, με τα πλήθη να ακούν συγκινημένα Αλμπινόνι, μέχρι που πήγα, μεγάλη πια, ένα Πάσχα στην Πελοπόννησο. Συνειδητοποίησα ότι εκεί κάτω ήταν βάρβαροι – γι’ αυτούς Πάσχα είναι η μανιακή κατανάλωση κρέατος, ενώ η Ανάσταση γινόταν σε ένα προαύλιο μιας γιγαντιαίας εκκλησίας που ήταν ακόμα στα μπετά. Την ώρα που παράφωνοι ψάλτες γκάριζαν το «Χριστός Ανέστη» από κάτι μεγάφωνα που θύμιζαν ντουντούκα του ΠΑΣΟΚ και τα δυναμιτάκια σφύριζαν στο αυτί μου, προσευχήθηκα να μη χάσει κάποιος συγχωριανός τον αντίχειρά του. Και ορκίστηκα ότι θα έκανα για πάντα Πάσχα στην Κέρκυρα.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

To νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Γιατί να μη λιντσάρουμε τους ανήλικους δράστες;

Explainer / Το ποινικό δίκαιο ανηλίκων και η δίψα του κοινού για λιντσάρισμα

Τις τελευταίες εβδομάδες, μετά την υπόθεση ξυλοδαρμού μιας ανήλικης στη Γλυφάδα, η συζήτηση για τη βία μεταξύ ανηλίκων έχει αναζωπυρωθεί, ενώ παράλληλα η κυβέρνηση εξήγγειλε κάποια μέτρα για την αντιμετώπιση του ζητήματος.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΑΜΑΡΑΣ

Βασιλική Σιούτη / Η Τουρκία απαιτεί, ο Σαμαράς πιέζει, η αντιπολίτευση κρατά χαμηλούς τόνους

Η κυβέρνηση επιθυμεί την εξομάλυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων, αλλά δέχεται πιέσεις από την Άγκυρα, η οποία εγείρει διαρκώς νέες αξιώσεις, και από τους πρώην πρωθυπουργούς Αντώνη Σαμαρά και Κώστα Καραμανλή, που εκφράζουν επιφυλάξεις. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Ηοw much is too much?

Οπτική Γωνία / Πόσες λεπτομέρειες αρκούν όταν μιλάμε για σεξουαλική κακοποίηση;

Πώς «καταναλώνουμε» τη σεξουαλική βία σε μια εποχή που ο οποιοσδήποτε μπορεί να μεταδώσει ζωντανά έναν βιασμό από ένα κινητό ή να τον κάνει upload στο youporn, και που το πορνό είναι παντού και πιο βίαιο από ποτέ;
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΤΡΙΒΟΛΗ
Γιατί οι αμερικανικές εκλογές είναι οι πιο κρίσιμες των τελευταίων ετών;

Διεθνή / Γιατί οι αμερικανικές εκλογές είναι οι πιο κρίσιμες των τελευταίων ετών;

Τι θα σημάνει μια πιθανή νίκη του Τραμπ; Πώς το αποτέλεσμα θα επηρεάσει την Ελλάδα και τις σχέσεις μας με την Τουρκία; Μιλά στη LIFO ο δρ. Ευρωπαϊκής Ασφάλειας και Νέων Απειλών και κύριος ερευνητής ΕΛΙΑΜΕΠ, Τριαντάφυλλος Καρατράντος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Χρυσέλλα Λαγαρία: «Δεν είναι τόσο τρομακτικό το να είσαι τυφλός»

Οι Αθηναίοι / Χρυσέλλα Λαγαρία: «Δεν είναι τόσο τρομακτικό το να είσαι τυφλός»

Η συνιδρύτρια και διευθύντρια της Black Light και συνδημιουργός της σειράς podcast της LiFO «Ζούμε ρε» δραστηριοποιείται ώστε οι ΑμεΑ να διαθέτουν ίσες ευκαιρίες και απεριόριστη πρόσβαση, δίχως στιγματισμούς και διακρίσεις. Και είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Μόνη πλέον λύση η δημιουργία ενός διεθνικού ομοσπονδιακού κράτους Ισραηλινών και Παλαιστινίων»

Διεθνή / «Μόνη πλέον λύση η δημιουργία ενός διεθνικού ομοσπονδιακού κράτους Ισραηλινών και Παλαιστινίων»

Από τις πιο έγκυρες πηγές αναφορικά με τα τεκταινόμενα στη Μέση Ανατολή, ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Πέτρος Παπακωνσταντίνου σχολιάζει όλες τις τελευταίες εξελίξεις στην ισραηλινοπαλαιστινιακή σύγκρουση.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Από την άσκηση επιρροής στην επιθετική εξαγορά

Οπτική Γωνία / Από την άσκηση επιρροής στην επιθετική εξαγορά

Όταν πρόσωπα διεκδικούν την προσωπική τους λάμψη στη show biz, στις επιχειρήσεις και στην πολιτική (πηδώντας εύκολα από το ένα στο άλλο), η πολιτική βυθίζεται περισσότερο στην ανυποληψία και την ασημαντότητα.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Το νέο δίπολο στη Βουλή και η ιδιαίτερη κατάσταση του ακέφαλου ΣΥΡΙΖΑ

Βασιλική Σιούτη / Το νέο δίπολο στη Βουλή και η ιδιαίτερη κατάσταση του ακέφαλου ΣΥΡΙΖΑ

Η πολιτική των «ήρεμων νερών» με την Τουρκία ταράζει τα νερά στη ΝΔ και ο Γιώργος Γεραπετρίτης δρα πυροσβεστικά στη φωτιά που άναψαν το ειδικό χωροταξικό του Θόδωρου Σκυλακάκη και η διάταξη για τις βραχονησίδες. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Ο παλιός Τσίπρας είναι ακόμα εδώ, χωρίς αυτοκριτική, αλλά πιο δεξιά

Βασιλική Σιούτη / Ο παλιός Τσίπρας είναι ακόμα εδώ, χωρίς αυτοκριτική, αλλά πιο δεξιά

Ένας Τσίπρας από τα παλιά εμφανίστηκε στο Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά χθες, στην εκδήλωση του ινστιτούτου του, με λίγο χαμηλότερους τόνους και αγωνία να ξαναγράψει την ιστορία του και να υπενθυμίσει ότι είναι εδώ.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
doukas

Βασιλική Σιούτη / Οι «κύκλοι» του Χάρη Δούκα

Ο Χάρης Δούκας επέλεξε εχθές με διαρροές μέσω «κύκλων» να εκφράσει τη διαφωνία του για τις αποφάσεις του Νίκου Ανδρουλάκη, παρότι όταν ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ τον ενημέρωσε, πριν τις ανακοινώσει, δεν διατύπωσε καμία αντίρρηση.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ