Jazz (Early 20s – Early 30s)
Το πρωί βάζεις κρυφά στο φλιτζάνι αλκοόλ και το βράδυ χτυπάς συνθηματικά την πόρτα ενός speakeasy bar για να σε αφήσουν να μπεις. Είναι η εποχή της ποτοαπαγόρευσης και οι γκάγκστερς μεσουρανούν για να διακινήσουν παράνομα 'moonshine' (ουίσκι). Τα αγαπημένα σου στέκια είναι στο Σικάγο ή το Harlem. Εκεί παραδίδεσαι στον ξέφρενο χορό του charleston swing και στη μαγεία που αναβλύζει από το φύσημα ενός σαξοφώνου. Όταν σου προσφέρουν bathtub gin, κλείνεις το μάτι γιατί ξέρεις ότι μόνο ένα μπουκάλι που ξεπερνά το στόμιο ενός κανονικού νιπτήρα μπορεί να νοθευτεί με νερό. Ο,τιδήποτε παράνομο είναι πολλές φορές γοητευτικό, ειδικά αν συνδυάζεται με ξεσηκωτική μουσική.
Ενδεικτικά Albums: Handful of Keys (Fats Waller), The OKeh Ellington (Duke Ellington), The Complete Hot Five and Hot Seven Recordings (Louis Armstrong)
Ενδεικτικό Βιβλίο: Spirits of Defiance: National Prohibition and Jazz Age Literature (Kathleen Drowne)
Ενδεικτική Ταινία: Cotton Club
Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος …
Beatniks (Early 50s – Early 60s)
Είσαι ερωτευμένος με τη ζωή και θες να αντλήσεις από αυτή όσα περισσότερα μπορείς. Κάνεις δουλειές του ποδαριού από εδώ και από εκεί μόνο και μόνο για να βγάλεις αυτά που χρειάζεσαι για να ενδώσεις τα βράδια στις αμαρτωλές σου συνήθειες που δεν είναι άλλες από τον έρωτα, τη μουσική και το αλκοόλ. Είσαι ένας μποέμ ποιητής του δρόμου που έχει μονίμως ένα σακίδιο έτοιμο, ώστε να μπορεί να περιπλανηθεί σε τόπους μαγικούς και στα άδυτα της ψυχής ως άλλος Kerouac, Ginsberg ή Burroughs.
Ενδεικτικά Albums: Jazz at Massey Hall (The Quintet), Young Man with a Horn (Miles Davis), Sextet (Chet Baker)
Ενδεικτικό Βιβλίο: On the Road (Jack Kerouac)
Ενδεικτική Ταινία: Heart Beat
Mods (early-mid 60s)
Έχεις ασύμμετρες αφέλειες στα μαλλιά, φοράς φινετσάτο ιταλικό κοστούμι και καβαλάς βέσπα. Το παρατσούκλι σου το έχεις πάρει από την Modern Jazz ενώ το στυλ ενός σύγχρονου δανδή που φέρεις σου προσδίδει έναν εστέτ χαρακτήρα. Κυκλοφορείς στο Swinging London και κάτω από τα τραπέζια των soul clubs του Soho αγγίζεις γυναικεία πόδια με φούστες για πρώτη φορά πάνω από το γόνατο. Σου αρέσει να χορεύεις ιδανικά υπό την επήρεια αμφεταμινών. Ενίοτε δε διστάζεις να πλακωθείς με τους rockers, τους 'αλητήριους' τύπους με τα δερμάτινα perfecto jackets των μηχανόβιων και τα 'ωμά' μουσικά γούστα. Αποτελείς τον προπομπό του ελιτίστικου hipster-ισμού που θα ακολουθήσει μετά από δεκαετίες.
Ενδεικτικά Albums: My Generation (The Who), From the Beginning (Small Faces), Face to Face (The Kinks)
Ενδεικτικό Βιβλίο: Ready Steady, Go! (Shawn Levy)
Ενδεικτική Ταινία: Quadrophenia
Hippies (Late 60s-Early 70s)
Αφήνεις τα μαλλιά σου μακριά και φοράς παντελόνια καμπάνα, τα οποία δε διστάζεις να βγάλεις με την πρώτη ευκαιρία για να κυκλοφορήσεις γυμνός στη φύση. Ανήκεις στην πρώτη γενιά που τραγουδά κατά ενός πολέμου (Βιετνάμ) και το παρατσούκλι που σου δίνουν είναι 'παιδί των λουλουδιών'. Εγκαθίστασαι με άλλους φιλήδονους ομοϊδεάτες σε ένα κοινόβιο κοντά στη γωνία Haight-Ashbury στο San Francisco ή ζεις με τα απολύτως απαραίτητα σε μια σπηλιά στα Μάταλα της Νότιας Κρήτης. Όταν δεν επισκέπτεσαι τον παραισθησιογόνο κόσμο του LSD, βάφεις το σήμα του VW βαν σου με το σήμα της ειρήνης και χάνεσαι από προσώπου γης. Ακόμα και αν δεν κατάφερες να πατήσεις ποτέ το πόδι σου, είσαι περήφανος για το Woodstock, ένα φεστιβάλ-ορόσημο μιας γενιάς που όμως αργότερα υπέκυψε στα υλιστικά θέλγητρα του καπιταλισμού.
Ενδεικτικά Albums: Surrealistic Pillow (Jefferson Airplane), If You Can Believe Your Eyes and Ears (The Mamas and the Papas), Are You Experienced (The Jimi Hendrix Experience).
Ενδεικτικό Βιβλίο: Hippie (Barry Miles)
Ενδεικτική Ταινία: Taking Woodstock
Punk (Late 70s)
Είσαι παιδί εργατικής οικογένειας από το Λονδίνο ή το Manchester. Γιος ανθρακωρύχου, θύμα της μάστιγας του αδυσώπητου Θατσερισμού. Νιώθεις την ανάγκη να εκφράσεις την οργή σου μέσα από τη μουσική, χωρίς να έχεις την ανάλογη παιδεία. Σε αντίθεση με τα progressive groups της εποχής που επιδίδονται σε δαιδαλώδεις μελωδίες, οι γνώσεις σου είναι όλες κι όλες τρία ακόρντα. Δε σε νοιάζει. Πιάνεις μια κιθάρα, «φτύνεις» το θυμό μέσα από τους στίχους σου κι επιτίθεσαι στο σύστημα. Ξυρίζεις το κεφάλι σου αφήνοντας ένα λοφίο στη μέση θυμίζοντας Μοϊκανό ('mohawk ' style), υψώνεις το μεσαίο δάκτυλο στις δισκογραφικές και λες τη λέξη fuck για πρώτη φορά στη δημόσια τηλεόραση. Κάνεις τη –σύντομη όπως θα αποδειχθεί- επανάσταση σου. Το σημαντικότερο: απέδειξες ότι μουσική μπορεί να παίξει οποιοσδήποτε, χωρίς να προέρχεται από κάποιο μεγάλο σαλόνι.
Ενδεικτικά Albums: Never Mind the Bollocks (Sex Pistols), London Calling (Clash), Love Bites (Buzzcocks).
Ενδεικτικό Βιβλίο: Please Kill Me: The Uncensored Oral History of Punk (Legs McNeil)
Ενδεικτική Ταινία: Sid and Nancy
New Romantics (Early 80s)
Ενώ η DIY φιλοσοφία του Punk σε γοητεύει, θέλεις να την εμπλουτίσεις με καλαισθησία και τη χρήση της τεχνολογίας (synthesizer). Βάζεις τόνους λακ στα μαλλιά, ντύνεσαι στα μαύρα και φροντίζεις με ένα μονίμως μελαγχολικό βλέμμα να τραγουδάς ποιητικούς στίχους. Πόλος έλξης το –οικονομικά προσιτό και underground- Βερολίνο, το αρτίστικο μεταίχμιο Ανατολής & Δύσης, στο οποίο είχαν βρει καταφύγιο ο David Bowie & o Iggy Pop. Μέσα από βιομηχανικά ηχοτοπία αποδεικνύεις ότι η ατμοσφαιρική μουσική δεν αποτελεί μόνο στοιχείο του κινηματογράφου, ενώ παράλληλα προετοιμάζεις το έδαφος για την χορευτική κουλτούρα της επόμενης (χημικής) γενιάς.
Ενδεικτικά Albums: Rio (Duran Duran), Dare! (The Human League), Visage (Visage).
Ενδεικτικό Βιβλίο: 'Mad World: An Oral History of New Wave Artists and Songs That Defined the 1980s' (Lori Majewski)
Ενδεικτική Ταινία: Christiane F
Hard Rock/Hair Metal (mid-late 80s)
Γεννήθηκες σε κάποιο προάστιο της California. Είσαι ένα κακομάθημενο που από μικρό άρχισε να γρατζουνά μια ακριβή ηλεκτρική κιθάρα. Εκμεταλλεύεσαι το γεγονός ότι είσαι εμφανίσιμος (μιας ο μεγαλοεπιχειρηματίας πατέρας σου παντρεύτηκε μοντέλο ή ηθοποιό) για να πουλήσεις σταριλίκι. Κάνεις το μαλλί σου περμανάντ και βάζεις make-up. Αυτό δε μειώνει στο ελάχιστο τον ανδρισμό σου, καθώς οι γκόμενες κάνουν σαν τρελές για να περάσουν έστω μια βραδιά μαζί σου, ενώ όλοι οι άντρες σε ζηλεύουν. Καβαλάς Harley, σνιφάρεις κόκα, περιοδεύεις με ιδιωτικό jet κι έχεις αμέτρητες groupies. Ζεις το απόλυτο American Dream.
Ενδεικτικά Albums: Girls Girls Girls (Motley Crue), Dirty Rotten Filthy Stinking Rich (Warrant), Appetite for Destruction (Guns 'n' Roses).
Ενδεικτικό Βιβλίο: The Dirt: Confessions of the World's Most Notorious Rock Band (Mötley Crüe & Neil Strauss)
Ενδεικτική Ταινία: Rock Star
Grunge (Early 90s)
Μεγαλώνεις στο βροχερό Seattle, την πόλη που έβγαλε τον Hendrix. Έχεις βαρεθεί τα disco μπιμπλίκια & την kitsch pop της δεκαετίας του 80 κι έχεις ανάγκη να γυρίσεις πίσω στις ρίζες. Ξεσηκώνεις την ωμότητα του punk και της προσθέτεις μια (κάποια) μελωδία και μπόλικο συναίσθημα. Οι στίχοι σου είναι απλοί, μιλούν για καθημερινά προβλήματα, όχι για παραμυθένιους ή φανταστικούς κόσμους. Σε αυτούς καταφεύγεις μέσω της ηρωίνης. Φοράς καρό πουκάμισα και σκισμένα τζην. Γίνεσαι κονκάρδα στα εφηβικά μπουφάν, ενώ οι ήχοι από το distortion του ενισχυτή σου συντροφεύουν αμέτρητα παιδιά της γενιάς σου. Ξαφνικά γίνεσαι το επίκεντρο όλου του κόσμου γνωρίζοντας τη rock στα pop ακροατήρια. Ανήκεις σε μια φυλή με ημερομηνία λήξης, τα σημάδια της οποίας, όμως, θα μείνουν ανεξίτηλα στη μουσική.
Ενδεικτικά Albums: Apple (Mother Love Bone), Nevermind (Nirvana), Ten (Pearl Jam).
Ενδεικτικό Βιβλίο: Grunge Is Dead: The Oral History of Seattle Rock Music (Greg Prato)
Ενδεικτική Ταινία: Singles
***
Ο Γιώργος Καρακασίδης είναι παραγωγός του www.desertradio.gr
