Έιμι Σέραλντ: Η αγαπημένη ζωγράφος της Αμερικής και τα νέα έργα της

Έιμι Σέραλντ: Η αγαπημένη ζωγράφος της Αμερικής και τα νέα έργα της Facebook Twitter
Amy Sherald, An Ocean Away, 2020. © Amy Sherald, courtesy of the artist and Hauser & Wirth. Φωτο: Joseph Hyde
0

Τα έργα της, όπως λέει η ίδια η Έιμι Σέραλντ, η πρώτη Αφροαμερικανή εικαστικός που φιλοτέχνησε το πορτρέτο της Μισέλ Ομπάμα, μια ανάθεση της Πινακοθήκης της Ουάσιγκτον, είναι «συμβολικά εργαλεία που μετατοπίζουν τις αντιλήψεις για το ποιοι είμαστε ως Αμερικανοί, μετατρέποντας τους τοίχους των γκαλερί των μουσείων και τον κανόνα της ιστορίας της τέχνης – της ιστορίας της αμερικανικής τέχνης, έτσι ώστε να είναι πιο συγκεκριμένος».

Ο στιλιζαρισμένος συμβολισμός, με πρόσωπα της καθημερινότητας σε ένα περιβάλλον διόλου ανησυχητικό, οξύνει την αντίθεση του προσώπου με το σύγχρονο κοινωνικοπολιτικό τοπίο.

Γεννημένη το 1973 στο Κολόμπους, η Έιμι Σέραλντ, που τον Αύγουστο του 2020 φιλοτέχνησε το πορτρέτο της Μπριόνα Τέιλορ, της 26χρονης Αφροαμερικανής που δολοφονήθηκε από αστυνομικούς, για το εξώφυλλο του περιοδικού Vanity Fair, εκθέτει τα έργα της στην γκαλερί Hauser & Wirth στο Λος Άντζελες για να γράψει με αυτά και με τα πρόσωπα των ηρώων της, που είναι σε όλες τις αποχρώσεις ενός γκρίζου χρώματος, τη δική της ιστορία και για να δείξει την ποικιλία των αποχρώσεων του δέρματος των μαύρων της Αμερικής και την ομορφιά της φυλής της. 

Τα πορτρέτα της θέτουν υπό αμφισβήτηση τον τρόπο με τον οποίο ταυτότητες όπως η φυλή, η τάξη και το φύλο έχουν αγνοηθεί, υποτιμηθεί και συχνά συναθροίζονται στην ιστορία της δυτικής τέχνης.

Τα πορτρέτα της θέτουν υπό αμφισβήτηση τον τρόπο με τον οποίο ταυτότητες όπως η φυλή, η τάξη και το φύλο έχουν αγνοηθεί, υποτιμηθεί και συχνά συναθροίζονται στην ιστορία της δυτικής τέχνης.

Μέχρι πριν από μερικά χρόνια ήταν λίγοι αυτοί που τη γνώριζαν αλλά όταν τα σόσιαλ μίντια πήραν φωτιά με την αποκάλυψη των πορτρέτων του πρώην προεδρικού ζεύγους της Αμερικής στην Εθνική Πινακοθήκη στην Ουάσινγκτον, όλοι έψαξαν να βρουν τη 47χρονη σήμερα εικαστικό που επέλεξε η Μισέλ Ομπάμα. Όταν έχεις θαυμάστρια την κοσμαγάπητη πρώην πρώτη κυρία των ΗΠΑ, αυτό είναι αρκετό για να γίνεις διάσημος από τη μια στιγμή στην άλλη.

Η Αφροαμερικανή εικαστικός από τη Βαλτιμόρη, παρά τις επικρίσεις που δέχτηκε για το έργο της, για το γκρίζο χρώμα που χρησιμοποιεί στο δέρμα των μοντέλων της, δεν παύει να είναι μια από τους κορυφαίους Αφροαμερικανούς καλλιτέχνες που παρουσιάζουν μια Αμερική πολύχρωμη και διαφορετική. Άλλωστε «το γκρίζο χρώμα του δέρματος της Μισέλ Ομπάμα δηλώνει περισσότερο την ανεξαρτησία της, παρά τη φυλή του υποκειμένου» είπε η Σέραλντ.

Η περίπτωσή της δεν περνά απαρατήρητη από τους Αμερικανούς ιστορικούς τέχνης. «Ζωγραφίζω Αμερικανούς και λέω ιστορίες της Αμερικής με τα έργα μου», λέει η Σέραλντ. Η Βαλτιμόρη, όπου ζει και εργάζεται, είναι μια πόλη, όπως λέει, γεμάτη δυνατότητες, με πλούσια ιστορική μνήμη, μια βιώσιμη πόλη για καλλιτέχνες. Όσο για την περίοδο της διακυβέρνησης της χώρας από τον Ομπάμα, υπενθυμίζει ότι η χώρα αυτή δεν θα ήταν τόσο μεγάλη αν δεν είχε ανθρώπους σαν αυτόν.

Έιμι Σέραλντ: Η αγαπημένη ζωγράφος της Αμερικής και τα νέα έργα της Facebook Twitter
Amy Sherald, First Lady Michelle Obama. Credit: National Portrait Gallery

Τα έργα της αποκτήθηκαν από το Μουσείο Αμερικανικής Τέχνης Σμιθσόνιαν και η ίδια δήλωσε ότι «ο μοναδικός σκοπός της δουλειάς μου ήταν να γίνω μέρος της ιστορίας της τέχνης και να είμαι μέσα σε αυτούς τους θεσμούς που συντηρούν και συλλέγουν τα τεχνουργήματα της καλλιτεχνικής μας πολιτιστικής ιστορίας.

Γυναίκες, έγχρωμοι, Λατίνοι και μουσουλμάνοι καλλιτέχνες, σήμερα, περισσότερο από ποτέ μπορούν να διεκδικήσουν τη θέση τους σε μουσεία και ιδρύματα, επειδή πληρούν τα κριτήρια που έχουν σημασία στα μάτια του κόσμου. Τέτοιου είδους καλλιτέχνες σε αυτούς τους χώρους είναι σημαντικοί και πάντα υπήρξαν, πολύ πριν το απαιτήσει το σημερινό πολιτικό κλίμα. Η τέχνη είναι ένας τρόπος να υπονομεύσουμε το παιχνίδι εξουσίας και τις δομές του και να αμφισβητήσουμε το πολιτικό status quo».

Η 47χρονη εικαστικός που εμπνέεται για τα πορτρέτα της από τις φωτογραφίες των Αφροαμερικανών στις αρχές του 19ου και του 20ού αιώνα, όπως υπάρχουν σήμερα σε αρχεία των ΗΠΑ, σπούδασε στο πανεπιστήμιο Clark της Atlanta και πήρε το Bachelor of Arts στη ζωγραφική το 1997. Παρακολούθησε το Κολέγιο Τέχνης του Ινστιτούτου Maryland το 2004, όπου απέκτησε M.F.A. στη ζωγραφική. Έζησε και σπούδασε με τον ζωγράφο Odd Nerdrum στο Larvik της Νορβηγίας. Έργα της υπάρχουν σε μουσεία και ιδιωτικές συλλογές, ενώ πρόσφατα ένα έργο της αποκτήθηκε από το National Museum of Women in the Arts.

Έιμι Σέραλντ: Η αγαπημένη ζωγράφος της Αμερικής και τα νέα έργα της Facebook Twitter
Amy Sherald, As American as apple pie, 2020. © Amy Sherald, courtesy of the artist and Hauser & Wirth. Φωτο: Joseph Hyde
Έιμι Σέραλντ: Η αγαπημένη ζωγράφος της Αμερικής και τα νέα έργα της Facebook Twitter
Amy Sherald, A Bucket Full of Treasures (Papa Gave me Sunshine to Put in my Pockets...), 2020. © Amy Sherald, courtesy of the artist and Hauser & Wirth. Φωτο: Joseph Hyde
Έιμι Σέραλντ: Η αγαπημένη ζωγράφος της Αμερικής και τα νέα έργα της Facebook Twitter
Amy Sherald, A Midsummer Afternoon Dream. © Amy Sherald, courtesy of the artist and Hauser & Wirth. Φωτο: Joseph Hyde
Έιμι Σέραλντ: Η αγαπημένη ζωγράφος της Αμερικής και τα νέα έργα της Facebook Twitter
Η Έιμι Σέραλντ φωτογραφίζεται στην έκθεσή της στην γκαλερί Hauser & Wirth.

Περισσότερες πληροφορίες: Hauser & Wirth

Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η Ναν Γκόλντιν ντρέπεται για όσα συμβαίνουν στη Γάζα και λέει: «Ζούμε ανατριχιαστικές εποχές μακαρθισμού»

Εικαστικά / «Ζούμε ανατριχιαστικές εποχές μακαρθισμού»: Η Ναν Γκόλντιν ντρέπεται για όσα συμβαίνουν στη Γάζα

Το έργο της Γκόλντιν «Sisters, Saints, Sibyls» καταπιάνεται με την ιστορία της μεγαλύτερης αδελφής της, της Μπάρμπαρα, ενός έξυπνου και ανυπότακτου παιδιού που στάλθηκε σε ορφανοτροφεία, αναμορφωτήρια και ψυχιατρικά ιδρύματα στην εφηβεία και αυτοκτόνησε το 1965, σε ηλικία μόλις 19 ετών.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Before and after science: Ένα έργο σύγχρονης τέχνης εναρμονίζεται με το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών

Εικαστικά / Before and after science: Ένα έργο σύγχρονης τέχνης εναρμονίζεται με το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών

Η εικαστικός Ίρις Τουλιάτου μάς συστήνει έναν χώρο με πλούσια ιστορία και μοναδικές συλλογές, συνδέοντας την επιστημονική γνώση με την καλλιτεχνική παρέμβαση και την αισθητηριακή εμπειρία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια συνάντηση με τον Jonathan Meese

Εικαστικά / Jonathan Meese: «Έχουμε αρχίσει να προτιμούμε να μην έχουμε ελευθερία»

Μια συνάντηση στην Αθήνα με τον Γερμανό ζωγράφο που επιστρέφει στα παραμύθια γιατί βρίσκει τον πραγματικό κόσμο «πολύ άσχημο», με αφορμή την τρίτη του έκθεση στην γκαλερί Bernier-Eliades.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Προσφέροντας μία εμπειρία πολιτισμού στους κατοίκους της Ελευσίνας

LiFO X 2023 ΕΛΕVΣΙΣ / Προσφέροντας μία εμπειρία πολιτισμού στους κατοίκους της Ελευσίνας

Η Εύα Μανιδάκη και ο Ανδρέας Λόλης συζητούν με τον Χρήστο Παρίδη για όλα όσα προηγήθηκαν της δημιουργίας των in situ εγκαταστάσεων που σχεδίασαν στο πλαίσιο της 2023 Ελευσίς Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Το αμερικανικό «πραξικόπημα» στη Μπιενάλε της Βενετίας και οι θεωρίες συνωμοσίες που εξακολουθούν 60 χρόνια μετά

Εικαστικά / Το αμερικανικό «πραξικόπημα» στην Μπιενάλε της Βενετίας και οι θεωρίες συνωμοσίες 60 χρόνια μετά

Ένα νέο ντοκιμαντέρ εστιάζει στις έντονες αντιδράσεις που προκάλεσε η «σκανδαλώδης» βράβευση του αρχιερέα της ποπ αρτ Ρόμπερτ Ράουσενμπεργκ στην Μπιενάλε του 1964, με τη χορηγία της αμερικανικής κυβέρνησης.
THE LIFO TEAM
Οι ζωές και τα έργα της Lorenza Böttner

Εικαστικά / Οι ζωές και τα έργα της Lorenza Böttner

Η Lorenza Böttner (1959-1994) ήταν μια καλλιτέχνις που είχε έντονα βιωματική, σωματική σχέση με τη μεταμόρφωση. Μεταμόρφωσε μια ζωγραφική πρακτική σε εικαστική περφόρμανς που «βγήκε» στον δρόμο και έκανε τον δημόσιο χώρο θεατρική σκηνή για μια πολιτικοποιημένη σωματική διαφορετικότητα.
PAUL B. PRECIADO
Ένας Μάιος γεμάτος με σύγχρονη τέχνη στην Αθήνα

Πολιτισμός / Ένας Μάιος γεμάτος με σύγχρονη τέχνη στην Αθήνα

Το τρίτο μέρος του αφιερώματος του ΕΜΣΤ στις γυναίκες εικαστικούς, Jonathan Meese στην Bernier/Eliades, Θανάσης Τότσικας στη Rodeo, Ιωάννα Λημνιού στην Breeder και ό,τι άλλο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι γκαλερί και οι χώροι τέχνης τον Μάιο.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Σεξ, ερωτισμός, χλιδή και λάμψη: Ο πολυτάραχος κόσμος της Tamara de Lempicka

Εικαστικά / Ερωτισμός, χλιδή και λάμψη: Ο πολυτάραχος κόσμος της Tamara de Lempicka

Εκθέσεις, ένα μιούζικαλ στο Μπρόντγουεϊ και τιμές-ρεκόρ σε δημοπρασίες φέρνουν στο προσκήνιο μία από τις γυναίκες με τη μεγαλύτερη καλλιτεχνική επιρροή στις αρχές του 20ού αιώνα
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Μαντάμ ντε Πομπαντούρ δεν ήταν μόνο η ερωμένη του βασιλιά

Εικαστικά / Η Μαντάμ ντε Πομπαντούρ δεν ήταν μόνο η ερωμένη του βασιλιά

Μια γυναίκα με εξουσία στην Αυλή των Βερσαλλιών, η οποία ήταν υπέρ των μεταρρυθμίσεων και του «φιλοσοφικού» κόμματος που υποστήριζε τον Διαφωτισμό, υπήρξε καλλιτέχνιδα και προστάτιδα των τεχνών. Ήταν όμως και λαομίσητη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο ζωηρόχρωμος, μυστηριώδης, πνευματικός κήπος της Ιωάννας Λημνιού

Εικαστικά / Η Ιωάννα Λημνιού μεταμορφώνει την γκαλερί The Breeder σε ιδεώδη κήπο

Στην πρώτη της ατομική έκθεση της που συζητιέται, μέσα από την πυκνή βλάστηση των έργων της αχνοφαίνεται και μια ελπίδα ότι αξίζουμε μια καλύτερη πραγματικότητα από αυτή που ζούμε στις ασφυκτικά φτιαγμένες πόλεις.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Για τους αγρότες δεν έχει προτεραιότητα η “οικολογική ευαισθησία” της πόλης, αλλά η πραγματικότητά τους»

Εικαστικά / «Για τους αγρότες δεν έχει προτεραιότητα η “οικολογική ευαισθησία” της πόλης, αλλά η πραγματικότητά τους»

Ανάμεσα σε εκατοντάδες έργα που υπαγορεύονται από τα «επείγοντα» της εποχής, το «Ξηρόμερο», η ελληνική συμμετοχή στην 60ή Μπιενάλε της Βενετίας, εστιάζει στην εντοπιότητα και λειτουργεί ως φόρος τιμής στα πανηγύρια της επαρχίας.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ