Πρωταγωνιστής στο Good Boy, ένα μεταφυσικό θρίλερ ιδωμένο αποκλειστικά από τη σκοπιά ενός σκύλου, ο προσεκτικός, προστατευτικός, αεικίνητος Ίντι επιτέλους ξεσκονίζει την άχνη που άφησε ο Μάρλεϊ του εκβιαστικά σπαραξικάρδιου Marley and me. Είναι το Νova Scotia Retriever του ασθενούς και ασθμαίνοντος λόγω της πάθησής του στους πνεύμονες Τοντ, ο οποίος, παρά την ένσταση της ανήσυχης αδελφής του, μετακομίζει από τη Νέα Υόρκη σε ένα απομακρυσμένο σπίτι καταχωνιασμένο στα δάση, ακριβώς δίπλα στους τάφους των προγόνων του, προφανώς στοιχειωμένο, αν και εκείνος δεν δίνει αρχικά καμία σημασία. Απεναντίας, ο Ίντι βλέπει στον ύπνο του και αισθάνεται την παρουσία του παππού του Τοντ που πέθανε από την ίδια αρρώστια, καθώς και του σκύλου του, Μπάντιτ, ενός Golden Retriever – και το θέαμα δεν είναι ευοίωνο.

 

Στο πρόσφατο Presence το φάντασμα (sorry για το spoiler) ταυτιζόταν με την κάμερα του Στίβεν Σόντερμπεργκ και κυριαρχούσε, ευτυχώς αόρατα και περίτεχνα, σε όλες τις σκηνές. Ευτυχώς στο Good Boy βλέπουμε τι γίνεται όχι ακριβώς με τα μάτια του τετράποδου, αλλά σαν να ήταν εκείνος ο βασικός πρωταγωνιστής, που καταλαβαίνει τι κρύβεται πέρα από το σκοτάδι και τη βροχή, σε βαθμό που δεν μας ενδιαφέρει το πρόσωπο του αφεντικού του – υπάρχει λόγος, και θα πρέπει να περιμένετε το φινάλε για να τον διαπιστώσετε. Το στεγνό POV θα ήταν ζαλιστικό, ενώ με τη σκηνοθετική επιλογή του Good Boy παρακολουθούμε στρωτά και θριλερικά ένα βραδυφλεγές δράμα που επιτέλους εξερευνά πρωτότυπα την περίφημη έκτη αίσθηση που μεταξύ σοβαρού και αστείου αποδίδουμε στα κατοικίδια. Σίγουρος νικητής του Palme Dog, αν διαγωνιζόταν στο Φεστιβάλ Καννών, ο Ίντι άνετα κλέβει την παράσταση και βγάζει ασπροπρόσωπο τον δημιουργό της ταινίας, Μπεν Λέονμπεργκ, ο οποίος είναι και ο πραγματικός του ιδιοκτήτης!