The Labour Files
Πως μεθοδεύτηκε η εκπαραθύρωση του Jeremy Corbyn απο την ηγεσία του Κόμματος των Εργατικών
Μία αποκλειστικότητα του Al Jazeera: Πρωτοφανής διαρροή αποκαλύπτει τις εσωτερικές λειτουργίες του βρετανικού Εργατικού Κόμματος. Τα έγγραφα που διέρρευσαν και περιήλθαν στην κατοχή του Al Jazeera αποκαλύπτουν πώς τα ηγετικά στελέχη του κόμματος συκοφαντούν και εκφοβίζουν τους αντιπάλους τους.
Al Jazeera Investigative Unit
23 Σεπτεμβρίου 2022
Το Ερευνητικό Τμήμα του Al Jazeera (I-Unit) έγινε αποδέκτης της μεγαλύτερης διαρροής απόρρητων εγγράφων στη βρετανική πολιτική ιστορία, αποκαλύπτοντας πώς μη εκλεγμένοι αξιωματούχοι υπονόμευσαν τη δημοκρατία στο Εργατικό Κόμμα.
Τα δεδομένα που διέρρευσαν περιλαμβάνουν 500 gigabytes εγγράφων, μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, βίντεο και αρχείων ήχου από το Εργατικό Κόμμα που χρονολογούνται από το 1998 έως το 2021. Το I-Unit θα δημοσιεύσει την επόμενη εβδομάδα μια σειρά από αναφορές σχετικά με τα αρχεία που διέρρευσαν.
Τα στοιχεία αποκαλύπτουν πώς οι γραφειοκράτες του κόμματος, που έχουν ως υποχρέωση να εξυπηρετούν τα συμφέροντα του κόμματος, προσπάθησαν να υπονομεύσουν τα μέλη που υποστήριζαν τον Jeremy Corbyn, ηγέτη των Εργατικών από το 2015 έως το 2020.
Μέχρι την εκλογή του ως ηγέτη του κόμματος τον Σεπτέμβριο του 2015, ο Corbyn ήταν μία ελάχιστα γνωστή φιγούρα στη βρετανική πολιτική, που είχε μία ακτιβίστικη δράση στη βάση, από το αντιπολεμικό κίνημα μέχρι την Εκστρατεία Αλληλεγγύης με την Παλαιστίνη.
Ο πρώτος αδιαμφισβήτητα σοσιαλιστής ηγέτης του κόμματος από τη δεκαετία του 1980, συνέπλευσε με ένα κύμα λαϊκής δυσαρέσκειας κατά του πολιτικού κατεστημένου, πάνω σε μια πλατφόρμα κρατικοποίησης βασικών βιομηχανιών, ενισχυμένου κράτους πρόνοιας και τερματισμού των μέτρων λιτότητας που επέβαλε η τότε συντηρητική κυβέρνηση.
Τα Labour Files δείχνουν, ωστόσο, ότι στο εσωτερικό του Εργατικού Κόμματος κυοφορούνταν δυσαρέσκεια, η οποία οδήγησε σε εσωτερικές μάχες για το ποια πλευρά του κόμματος - οι αριστεροί "Corbynites" ή οι κεντρώοι που είχαν τον έλεγχο πριν το 2015 - θα επικρατούσε.
Η γραφειοκρατία του κόμματος, την οποία ο Corbyn είχε κληρονομήσει από τους προκατόχους του, έπαιξε σημαντικό ρόλο σε αυτές τις μάχες.
Εκείνη την εποχή, της γραφειοκρατίας αυτής ηγείτο ο Iain McNicol, ο οποίος ήταν γενικός γραμματέας του Εργατικού Κόμματος από το 2011.
Τα Labour Files δείχνουν πώς, πριν ο McNicol αντικατασταθεί από την Jennie Formby το 2018, το κόμμα αντιστεκόταν στην πολιτική πορεία που είχε χαράξει ο Corbyn.
Ενώ το γραφείο του ηγέτη του κόμματος καθορίζει την πολιτική κατεύθυνση του κόμματος, οι εσωτερικές υποθέσεις, συμπεριλαμβανομένης της πειθαρχικής διαδικασίας του κόμματος, εμπίπτουν στην αρμοδιότητα του γενικού γραμματέα, της υψηλότερης μη πολιτικής θέσης στο κόμμα. Η πειθαρχική διαδικασία του κόμματος εποπτεύεται από την Επιτροπή Διακυβέρνησης και Νομικών Θεμάτων (GLU).
Οι φάκελοι που περιήλθαν στην κατοχή του Al Jazeera περιέχουν τα πειθαρχικά μητρώα των Εργατικών από το 1998 έως το 2021 και τεκμηριώνουν τον χειρισμό τους από την GLU. Δείχνουν πώς ορισμένοι υποστηρικτές του Corbyn σπιλώθηκαν με ψευδείς κατηγορίες για καταχρηστική συμπεριφορά που υποβλήθηκαν στην GLU, ακόμη και για ομοφοβία και αντισημιτισμό, με τη δηλωμένη πρόθεση να τους θέσουν σε διαθεσιμότητα ή να τους διαγράψουν από το κόμμα.
Σε αρκετές περιπτώσεις, τοπικά παραρτήματα του κόμματος, γνωστά ως Constituency Labour Parties (CLP) , ανεστάλησαν, εμποδίζοντας τα τοπικά μέλη να διοργανώνουν συνεδριάσεις του Εργατικού Κόμματος. Σε άλλες περιπτώσεις, μεμονωμένα μέλη τέθηκαν σε διαθεσιμότητα ή διαγράφηκαν από το κόμμα για αμφισβητούμενους λόγους.
Στο CLP του Wallasey στη βορειοδυτική Αγγλία, τα μέλη του κόμματος συμμάχησαν με την τοπική βουλευτή Angela Eagle, η οποία διεκδικούσε από τον Jeremy Corbyn εκείνη την περίοδο την ηγεσία του κόμματος. Μετά την ψηφοφορία για το Brexit στο Ηνωμένο Βασίλειο, τα μέλη του σκιώδους υπουργικού συμβουλίου του Corbyn παραιτήθηκαν μαζικά - η Eagle ανακοίνωσε τότε την υποψηφιότητά της για την ηγεσία στη θέση του Corbyn, στη συνέχεια όμως παραιτήθηκε υπέρ του Owen Smith.
Οι σύμμαχοι της Eagle στο Wallasey κατηγόρησαν ακτιβιστές υπέρ του Corbyn ότι έκαναν ομοφοβικά σχόλια και χειρονομίες κατά τη διάρκεια μιας κομματικής συνάντησης τον Ιούνιο του 2016. Οι ακτιβιστές αυτοί αρνούνται κατηγορηματικά τις κατηγορίες αυτές.
Οι ισχυρισμοί αυτοί χρησιμοποιήθηκαν στη συνέχεια από αξιωματούχους του GLU για να αναστείλουν το τοπικό τμήμα, εμποδίζοντας έτσι τα τοπικά μέλη να πραγματοποιήσουν επίσημες κομματικές συναντήσεις.
Τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που εστάλησαν μεταξύ ανώτερων στελεχών του κόμματος και βρέθηκαν στα Labour Files, δείχνουν πώς το CLP ανεστάλη κατόπιν επιθυμίας της Eagle. "Πρέπει να κάνουμε αυτό που θέλει η Angela σε αυτές τις συνθήκες", αποφάνθηκαν τα στελέχη αυτά.
Στις αρχές του 2021, η δημοτική σύμβουλος του Λίβερπουλ Anna Rothery ζήτησε να εκπροσωπήσει το κόμμα στις εκλογές για τη δημαρχία της πόλης αυτής.
Σύμβουλος των Εργατικών από το 2006 και κάτοχος της εθιμοτυπικής θέσης του Λόρδου Δημάρχου μεταξύ 2019 και 2021, η Rothery επεδίωκε να γίνει η πρώτη μαύρη εκλεγμένη δήμαρχος της πόλης. Είχε ευθυγραμμιστεί με τον Jeremy Corbyn.
Αφού επελέγη μαζί με άλλους δύο δημοτικούς συμβούλους για να συμπεριληφθεί στον κατάλογο των υποψηφίων του κόμματος, η Rothery - και οι άλλοι δύο υποψήφιοι - ανακλήθηκαν απροσδόκητα για μια δεύτερη συνέντευξη από πενταμελή επιτροπή επιλογής. Η δεύτερη αυτή συνέντευξη, όπως περιγράφει η Rothery, έγινε σε εχθρικό κλίμα.
Κατά την προετοιμασία της δεύτερης συνέντευξης με την Rothery, ο David Evans διαβίβασε στην επιτροπή μια επιστολή που είχε λάβει από τον πρώην δημοτικό σύμβουλο του Λίβερπουλ Alan Dean τον Φεβρουάριο του 2021. Η επιστολή αυτή περιλαμβάνεται στα Labour Files.
Ο Dean ήταν δημοτικός σύμβουλος των Εργατικών για 31 χρόνια και είχε εκπροσωπήσει την περιοχή Princes Park μαζί με την Rothery για 12 από αυτά.
Στην επιστολή, την περιγράφει ως "μαινόμενη στρίγγλα" με "χαρακτήρα Jekyll and Hide [sic]". Η επιστολή κάνει επίσης απροκάλυπτα προσωπικά σχόλια για την ιδιωτική ζωή της Rothery, τα οποία το Al Jazeera επεξεργάστηκε για να προστατεύσει την ιδιωτική της ζωή. Η Rothery αρνείται έντονα τον χαρακτηρισμό της, καθώς και όλες τις άλλες κατηγορίες που περιέχονται στην επτασέλιδη επιστολή.
Η επιστολή του Dean αναφέρει επίσης ότι η "υποστήριξη" της Rothery από ανώτερους πολιτικούς που υποστηρίζουν τον Corbyn προκαλούσε "τεράστια ανησυχία".
Λίγο μετά τις συνεντεύξεις ενώπιον της επιτροπής, η Rothery και οι άλλοι δύο υποψήφιοι αποσύρθηκαν από τον κατάλογο των υποψηφίων. Το κόμμα υποστήριξε ότι έλαβε την απόφαση αυτή αφού "εξέτασε προσεκτικά τις πρόσθετες πληροφορίες που του υποβλήθηκαν".
Η Rothery ζήτησε ασφαλιστικά μέτρα στο Ανώτατο Δικαστήριο προκειμένου να αναγκάσει το κόμμα να την διατηρήσει στον κατάλογο των υποψηφίων. Στο πλαίσιο αυτό, οι δικηγόροι της Rothery απαίτησαν από το κόμμα να αποκαλύψει όλα τα έγγραφα που σχετίζονται με την επιτροπή επιλογής της Rothery. Η επιστολή του Alan Dean δεν κοινοποιήθηκε ποτέ στον δικηγόρο της Rothery, ούτε στο Ανώτατο Δικαστήριο, σύμφωνα με έγγραφα που περιήλθαν στην κατοχή του Al Jazeera.
Η Rothery έχασε την υπόθεσή της και αναγκάστηκε να καταβάλει 90.000 δολάρια ως δικαστικά έξοδα στο Εργατικό Κόμμα. Τώρα έχει αποχωρήσει από το κόμμα και έχει ξεκινήσει τη δική της ανεξάρτητη πολιτική ομάδα στο δημοτικό συμβούλιο του Λίβερπουλ.
Το Εργατικό Κόμμα αρνήθηκε να σχολιάσει οποιαδήποτε από τις μεμονωμένες υποθέσεις που θα παρουσιάσει το Al Jazeera. Είπε, ωστόσο, ότι είναι ένας οργανισμός που βασίζεται σε κανόνες και ακολουθεί σωστά τους δικούς του κανόνες, προσθέτοντας ότι δεν είχε καμία υποχρέωση να αποκαλύψει την επιστολή του Dean στους δικηγόρους της Rothery ή στο Δικαστήριο.
Ο Iain McNicol μας είπε ότι το μόνο του μέλημα ήταν πάντα η εξασφάλιση της νίκης του Εργατικού Κόμματος. Αρνήθηκε όλους τους ισχυρισμούς που διατυπώθηκαν εναντίον του και δήλωσε ότι πάντα υποστήριζε το επαγγελματικό κομματικό του προσωπικό.
Τα στελέχη του κόμματος που απάντησαν στο Al Jazeera μας είπαν ότι ενεργούσαν πάντα σύμφωνα με το νόμο, τους κανονισμούς του κόμματος, τις περιγραφές των καθηκόντων τους και τα κατάλληλα πρότυπα αναλογικότητας.
Τα τέσσερα επεισόδια των Labour Files, όπως τα παρουσίασε το Al Jazeera:
The Purge - The Crisis - The Hierarchy - The Spying Game
Το ρημαγμένο τοπίο της σοσιαλδημοκρατίας στην Ευρώπη
Το σοκ Corbyn στο Ηνωμένο Βασίλειο
Mateo Alaluf
Attac - 27.09.2022
Μετά την εκλογή του Jeremy Corbyn στην ηγεσία του κόμματος, το κόμμα μαστίζεται από βίαιες αντιπαραθέσεις μεταξύ του μηχανισμού των Εργατικών και των ελίτ του που δεν αποδέχθηκαν τον προσανατολισμό της Εργατικής Αριστεράς, η οποία οργανώθηκε στο πλαίσιο της παράλληλης ομάδας "Μomentum". Η επίθεση κατά του Corbyn είχε αρχικά σαν στόχο να τον πιέσει να παραιτηθεί. Αρκετά μέλη του "σκιώδους υπουργικού συμβουλίου" του τον εγκατέλειψαν, και λιγότερο από ένα χρόνο αργότερα, η κοινοβουλευτική ομάδα των Εργατικών επέβαλε νέες εκλογές για την απομάκρυνση του ηγέτη της, προσπαθώντας μάλιστα να απαγορεύσει στον Corbyn να θέσει υποψηφιότητα για την ίδια του τη διαδοχή.
Η επανεκλογή του επιτεύχθηκε με υψηλότερο σκορ από το προηγούμενο. Η θέση του ενισχύθηκε περαιτέρω από τα αποτελέσματα του κόμματος στις πρόωρες εκλογές που προκήρυξε η πρωθυπουργός Theresa May. Έχοντας εμπιστοσύνη στις δημοσκοπήσεις και στον Τύπο που προέβλεπαν την πλήρη κατάρρευση των Εργατικών λόγω του "αυτοκτονικού προγράμματός" τους, η πρωθυπουργός θέλησε να ενισχύσει την πλειοψηφία των Συντηρητικών για να διαπραγματευτεί το Brexit. Σε αντίθεση με όλες τις προβλέψεις, οι Εργατικοί κέρδισαν τις εκλογές, αυξάνοντας το ποσοστό τους από 30,4% σε 40,1% το 2017, προκαλώντας έτσι την απώλεια της απόλυτης πλειοψηφίας των Συντηρητικών, χωρίς ωστόσο να μπορέσουν να την επιτύχουν οι ίδιοι. Αυτό ήταν το καλύτερο αποτέλεσμα μετά τη συντριπτική επικράτηση του Tony Blair το 1997.
Η δεξιά στροφή που επέβαλε ο Tony Blair στο κόμμα και η υποστήριξή του στην εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ είχαν οδηγήσει στην αποχώρηση των παραδοσιακών ακτιβιστών και ψηφοφόρων των Εργατικών. Την εποχή του Tony Blair, το κόμμα έχασε περισσότερα από τα μισά μέλη του. Από τα 405.000 έπεσε στα 177.000. Με τον Jeremy Corbyn, το Εργατικό Κόμμα πραγματοποίησε τη μεγαλύτερη πολιτική στροφή στη Βρετανία έπειτα από εκείνη της Margaret Thatcher στο στρατόπεδο των Συντηρητικών.
Οι νέοι, οι οποίοι προσχώρησαν μαζικά στους Εργατικούς, έδωσαν νέα ώθηση στις σοσιαλιστικές αναφορές του κόμματος και προσέθεσαν μια ισχυρή περιβαλλοντική διάσταση. Το πρόγραμμα ενός σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος, που καταστράφηκε από τη Margaret Thatcher και απαξιώθηκε από τον Tony Blair, γινόταν και πάλι ευρέως αποδεκτό. Το 2017, το κόμμα αριθμούσε 575.000 μέλη και έγινε το μεγαλύτερο κόμμα στον εναπομείναντα χώρο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς.
Ο Jeremy Corbyn, με την ώθηση που του έδωσε το "Momentum", εμφανίστηκε από το πουθενά το 2015. Χρειάστηκε από την αρχή να αντιμετωπίσει έναν πραγματικό καταιγισμό επιθέσεων που στόχο είχαν να τον καταστρέψουν. Συκοφαντίες και επιθέσεις εξαπολύθηκαν εναντίον της οικογένειάς του και της ιδιωτικής του ζωής, τον χλεύαζαν για το ντύσιμό του, την απροθυμία του να φιλήσει το χέρι της βασίλισσας, τον αποκάλεσαν τρελό, ανίκανο, ακόμη και Ρώσο κατάσκοπο. Η πιθανότητα να βρεθεί μια τέτοια προσωπικότητα στην ηγεσία μιας από τις μεγάλες δυνάμεις του κόσμου έμελλε να πυροδοτήσει μια άθλια εκστρατεία εναντίον του για να παρουσιαστεί ως αντισημίτης, ενώ η δέσμευσή του για την καταπολέμηση του ρατσισμού, του αντισημιτισμού και της αποικιοκρατίας αποτελούσε μια σταθερά σε όλη του την πολιτική του ζωή. Η καταγγελία του για την ισραηλινή κατοχή, τις δολοφονίες στη Γάζα και την πολιτική της ισραηλινής κυβέρνησης δεν του είχε αποφέρει πριν τον χαρακτηρισμό του αντισημίτη, ακόμη και από τους πιο φανατικούς αντιπάλους του.
Η εχθρότητα των Συντηρητικών και του βρετανικού κατεστημένου είναι φυσικά κατανοητή. Ο David Cameron, ο συντηρητικός πρωθυπουργός, είχε αναρτήσει το εξής tweet αμέσως μετά την εκλογή του Corbyn: "Οι Εργατικοί αποτελούν πλέον απειλή για την εθνική μας ασφάλεια, την οικονομική μας ασφάλεια και την ασφάλεια των οικογενειών μας". Δύο χρόνια αργότερα, στο συνέδριο του Συντηρητικού Κόμματος τον Σεπτέμβριο του 2017, η πρωθυπουργός Theresa May διευκρίνιζε την κρίση του προκατόχου της: "Πιστεύαμε ότι όλα αυτά τα χρόνια είχαμε επιβάλει μια σειρά από καταφανή δεδομένα: την οικονομία της ελεύθερης αγοράς, τη σημασία της δημοσιονομικής σύνεσης, τη δημιουργία πλούτου. Νομίζαμε, πρόσθεσε, ότι υπήρχε πολιτική συναίνεση. Ο Jeremy Corbyn το άλλαξε αυτό".
Και οι δύο μεγιστοποίησαν έτσι τον κίνδυνο που έβλεπαν σε μια κυβέρνηση των Εργατικών αποφασισμένη να έρθει σε ρήξη με τον νεοφιλελευθερισμό στο εσωτερικό και την παραδοσιακή υποταγή του Ηνωμένου Βασιλείου στις ΗΠΑ στο εξωτερικό. Αλλά η μεγαλύτερη εχθρότητα προήλθε από το εσωτερικό του Εργατικού μηχανισμού, ο οποίος παρέμεινε προσηλωμένος στον Μπλερισμό. Μετά την εκλογική του επιτυχία το 2017, ο στιγματισμός του Jeremy Corbyn πήρε τέτοια έκταση που διείσδυσε σε ολόκληρο τον πολιτικό χώρο, με αποτέλεσμα ήταν να μην ακούγεται πια τίποτα από τα σχέδια, τις προτεραιότητες και το πρόγραμμά του.
Το μιντιακό πεδίο δεν άργησε να καταληφθεί από μια υστερική εκστρατεία που λοιδορούσε τον Κόρμπιν και τον αντισημιτισμό που υποτίθεται ότι είχε μολύνει τους Εργατικούς. Οι ακτιβιστές που τον υποστήριζαν αποκαλούνταν "ναζιστικά τάγματα εφόδου". Στο Twitter στις 13 Αυγούστου 2018, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Benjamin Netanyahou ζήτησε την "απερίφραστη καταδίκη" του Jeremy Corbyn. Έτσι, η εργαλειοποίηση του αντισημιτισμού από την ισραηλινή κυβέρνηση για την απαξίωση της αλληλεγγύης προς τους Παλαιστίνιους συνδυάστηκε με εκείνη της Δεξιάς των Εργατικών παίρνοντας ακόμη και διεθνή διάσταση. Ποτέ άλλοτε δεν είχε φτάσει τόσο μακριά μια εκστρατεία για τον αποκλεισμό ενός ηγέτη της αντιπολίτευσης. Με τις εσωτερικές διαμάχες να την ταλανίζουν, η Αριστερά των Εργατικών ξόδεψε το μεγαλύτερο μέρος της ενέργειάς της για να ξεπεράσει τις εσωτερικές της αντιστάσεις χωρίς να μπορέσει να αναπτύξει πλήρως το πρόγραμμά της.
Η ήττα του Jeremy Corbyn ήταν εξίσου ξαφνική με την άφιξή του στην ηγεσία των Εργατικών πέντε χρόνια νωρίτερα. Η πτώση του "κόκκινου τείχους" ήταν το κλειδί για τις εκλογές του 2020: περίπου 40 εκλογικές περιφέρειες στη Βόρεια Αγγλία που παραδοσιακά ψήφιζαν τους Εργατικούς μεταπήδησαν στους Συντηρητικούς. Νιώθοντας για άλλη μια φορά εγκαταλελειμμένοι από την άρνηση των Εργατικών να ψηφίσουν υπέρ του Brexit, οι ψηφοφόροι των Εργατικών στις παλιές βιομηχανικές περιοχές γοητεύτηκαν από την υπόσχεση του Boris Johnson να "επαναφέρει τη χώρα σε ισορροπία" μέσω δημόσιων επενδύσεων για τη μείωση των ανισοτήτων μεταξύ Βορρά και Νότου. Η αναποφασιστικότητα του Jeremy Corbyn σχετικά με το Brexit και η έλλειψη χαρισματικότητάς του από τη μία πλευρά, και η δημαγωγία, ο λαϊκισμός και η αποφασιστικότητα του Boris Johnson από την άλλη, έκαναν τα υπόλοιπα. Οι Εργατικοί έτσι συντρίφτηκαν, διχασμένοι ανάμεσα στο εργατικό σώμα των ψηφοφόρων τους στα Midlands υπέρ του Brexit, και των νεότερων, μορφωμένων, φιλοευρωπαϊκών επισφαλών εργαζομένων των πόλεων.
Ο Keir Starmer, που εξελέγη ηγέτης των Εργατικών μετά την παραίτηση του Corbyn, υιοθέτησε τις κατηγορίες κατά του Jeremy Corbyn για τον υποτιθέμενο αντισημιτισμό του ή τουλάχιστον για τον "εφησυχασμό του απέναντι στον αντισημιτισμό". Ηγήθηκε ενός κυνηγιού μαγισσών για να εκκαθαρίσει το κόμμα από την αριστερά του. "Τίποτα, ωστόσο, όπως γράφει σχετικά ο Thierry Labica, δεν μπορεί να δικαιολογήσει την κατηγορία του άκρατου αντισημιτισμού του Εργατικού Κόμματος" και πολύ περισσότερο του Corbyn. Οι αντισημιτικές προκαταλήψεις είναι δυστυχώς πολύ παρούσες στις κοινωνίες μας. Όμως, η συχνότητα εμφάνισής τους στο Εργατικό Κόμμα είναι μικρότερη από ό,τι στην υπόλοιπη χώρα, και λιγότερο διαδεδομένες είναι ακριβώς μεταξύ των νέων και των αριστερών που υποστηρίζουν τον Corbyn.
Ο Mateo Alaluf είναι κοινωνιολόγος και ιστορικός, καθηγητής στο Ινστιτούτο Επιστημών της Εργασίας του Ελεύθερου Πανεπιστημίου των Βρυξελλών. Τελευταίο δημοσιευμένο του βιβλίο: Le socialisme malade de la social-démocratie, Paris/Lausanne, Syllepse, 2021.
Δείτε επίσης στο Αλμανάκ: Momentum - Η οργάνωση πίσω από την εκλογική επιτυχία του Jeremy Corbyn
