Νέο άλμπουμ και κομμάτι από τον The Boy
Πριν την κυκλοφορία του τέταρτου άλμπουμ του “American Unicorn”, μοιράζεται ένα τραγούδι για προακρόαση.
To κομμάτι λέγεται “Then don’t change me God” και βρίσκεται στο νέο του άλμπουμ "American Unicorn". Το άλμπουμ θα κυκλοφορήσει σε διπλό 10ιντσο βινύλιο [με bonus CD] από την Inner Ear στις 23 Σεπτεμβρίου. To artwork είναι της Βανέσσας Φερλέ.
Λίγα λόγια για το άλμπουμ:
Ο Αμερικάνος Μονόκερος
είναι μια ποπ διαστρέβλωση.
Είναι ο Alex De Large που διασκεδάζει το Singin’ In the Rain εξασκώντας την ούλτρα-βια στο Κουρδιστό Πορτοκάλι.
Είναι ο Buffalo Bill που λικνίζεται ντυμένος με ανθρώπινα δέρματα υπό τους ήχους του Goodbye Horses στην Σιωπή Των Αμνών.
Είναι η αμαρτωλή
Mimi Rogers που είδε το αγόρι-προφήτη στο όνειρό της.
Είναι οι Applegates, μια οικογένεια από κατσαρίδες που μεταμορφώνονται σε ανθρώπους με σκοπό να κατακλύσουν τα αμερικάνικα προάστια.
Είναι η Catherine O’Hara που ξέχασε τον Macaulay Culkin μόνο στο σπίτι.
Είναι η Brittany και η Santana που φιλιούνται κάτω απ’ τις φήμες των Fleetwood Mac.
Είναι ο clay animation Σατανάς του Mark Twain που απαγορεύτηκε από το NBC.
Είναι ο Jesus που προσπάθησε να σε φιλήσει και σε πληρώνει για να του χαμογελάς.
Είναι ο ατάλαντος stand up comedian, Marty Malt που έχει ένα χέρι στην πλάτη του και ο γιατρός του είπε να βάλει χάνζαπλαστ.
Είναι τα ξυρισμένα παιδιά του Πρίγκηπα του Σκότους που ξύπνησε η πανούκλα του 1999.
Είναι ο Max Headroom που γελάει ακόμα σπασμωδικά στα όνειρά μου.
Είναι η αποτρόπαια ομοιομορφία των
cheerleaders.
Είναι το Last House On The Left όπου σκοτώνουμε την ομορφιά και την ευμάρεια.
Είναι τα Lost Boys της Σάντα Κάρλα που παρακαλούν τον Θεό να μην τους αλλάξει.
Είναι ο Bret Easton Ellis που έχει το κλειδί για τα λάθος δωμάτια.
Είναι η Mia Sara που θέλει να σκοτώσει το Μονόκερο και ας βυθιστούμε όλοι μετά στο σκοτάδι.
Είναι αυτός που όταν ήμουνα μικρός με άγγιξε περίεργα.
Είναι το να μεγαλώνεις το 1981 στην γκρι Αθήνα και να την νιώθεις σαν το Κίτρινο Λος Άντζελες.
Λες ότι αφού ο Αμερικάνος Μονόκερος
είναι όλα αυτά τότε πως μπορεί να μην υπάρχει;
Σου απαντώ “αναρωτιέσαι ποτέ πως θα ήμασταν αν δεν βλέπαμε τα λάθος όνειρα;“
