Μια βραδιά στη «Βαβέλ» της Μποφίλιου

Την τελευταία δεκαετία έχουν κυκλοφορήσει άπειρα χιουμοριστικά memes για τα «κλαψιάρικα» τραγούδια και τις συγκινησιακά φορτισμένες (αλλά πάντα άψογες) ζωντανές εμφανίσεις της. Η αλήθεια είναι ότι αν δεν έχεις δει ζωντανά τη Νατάσσα Μποφίλιου, δεν μπορείς να εκτιμήσεις το απίστευτο εύρος των δυνατοτήτων της και το μοναδικό γκελ που κάνει με το κοινό στις συναυλίες της, οι οποίες πάντα εμπεριέχουν ένα είδος άτυπης πρόζας. Κι όμως, η περσινή, επιτυχημένη «Βαβέλ» που συνεχίζεται φέτος, είναι ίσως από τα πιο «ανεβαστικά» ζωντανά μουσικά προγράμματα που μπορείς να δεις σήμερα. Η ροή των κομματιών που περιλαμβάνει τόσο επιτυχίες από το εξαιρετικό τελευταίο, ομώνυμο άλμπουμ της, όσο και παλιότερες, αλλά και σοφά επιλεγμένες δουλειές άλλων καλλιτεχνών είναι τέτοια, που ακόμα και τα πιο «καταθλιπτικά» τραγούδια του τριδύμου Μποφίλιου-Καραμουρατίδης-Ευαγγελάτος κυλούν χωρίς να βαραίνουν ιδιαίτερα την ατμόσφαιρα. 

Σ' αυτό βοηθά και ο ζεστός παρεΐστικος χώρος του Estate, καθώς και η «σπιτική» σκηνογραφία: βαριά χαλιά επί σκηνής, ένα μεγάλο video wall σε πλαϊνό διάδρομο που δίνει κινησιολογικό αέρα στη Νατάσσα, η πάντα εξαιρετική μπάντα της και ο Θέμης Καραμουρατίδης πανταχού παρών στο πιάνο. Μικρή ένσταση: Θα ήθελα το πρόγραμμα -μια και μιλάμε επί της ουσίας όχι για μικρή μουσική σκηνή αλλά για μεγάλη, στη λογική των μπουζουκιών, να διαρκεί περισσότερο και να μην τελειώνει τόσο νωρίς, ούτε να διακόπτεται για αρκετή ώρα στο απαραίτητο διάλειμμα των συντελεστών, κάτι που θα μπορούσε ενδεχομένως να επιτευχθεί με τη συμμετοχή και άλλων, ανερχόμενων ίσως, αλλά αξιόλογων καλλιτεχνών για τα απαραίτητα γεμίσματα της έναρξης και του διαλείμματος.