Ξυπνάω στις 12 γιατί... καταλάβατε. Είμαι δεκαεννιά χρονών, γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Ρόδο. Σπουδάζω Εφαρμοσμένη Πληροφορική στο ΠΑΜΑΚ. Στο δημοτικό πήγαινα σε ιδιωτικό σχολείο, δεν μου άρεσε και τόσο. Όταν πήγα γυμνάσιο ένιωσα ότι μπήκα στον πραγματικό κόσμο και γνώρισα πολλά άτομα τα οποία έχω σαν οικογένεια ακόμα και τώρα. Μεγάλωσα κυρίως με τη μητέρα μου, τη γιαγιά και τον παππού μου, όμως ο πατέρας μου μού έδειξε πώς να παίζω κιθάρα όταν ήμουν τεσσάρων-πέντε χρονών. Από τότε αγάπησα τη μουσική, είχα πολλά όργανα στο σπίτι και έπαιζα συνέχεια.

Πάω σχολή καμιά φορά, αλλά την κάνω μετά από καμιά ώρα γιατί δεν την παλεύω άλλο. To 12 είναι ο αριθμός μου, η ιδεολογία μου. Γι’ αυτό επέλεξα να με λένε Twelvee.  

Μετά από πολύ πρήξιμο απ’ τους δικούς μου, πάω για μπάσκετ μαζί τους. Δεν το ’χω με τα αθλήματα, ευτυχώς «χώνω» καλά και δεν μου τη λένε. Όταν γράφω ένα τραγούδι παίρνω έμπνευση από προσωπικές εμπειρίες, η μεγαλύτερή μου έμπνευση είναι η ζωή μου. Σίγουρα «φουσκώνω» κάποια πράγματα, αλλά είναι και αυτό μέρος της διαδικασίας.

Ακούω πολύ τη μουσική μου, είμαι ο μεγαλύτερος φαν μου. Σκέφτομαι συχνά τι μπορώ να βελτιώσω. Εκτός απ’ αυτό, παρακολουθώ πολύ τη φάση στο εξωτερικό. Αναλύω τη ζωή μου συνεχώς και αντλώ έμπνευση από τα πιο πρόσφατα περιστατικά. Έτσι ξεκολλάω το μυαλό μου και ετοιμάζομαι για session. Νομίζω ότι το δυσκολότερο στην καριέρα οποιουδήποτε καλλιτέχνη θέλει να περάσει στο επόμενο στάδιο είναι να βρει την ταυτότητά του, τι υποστηρίζει και τι εικόνα θέλει να βγάλει προς τα έξω. Βγαίνουν συνεχώς καινούργιοι ράπερ και αυτό παίζει τον πιο μεγάλο ρόλο αν θέλεις να ξεχωρίσεις.

Ώρα για studio. Πάντα ηχογραφούσα εγώ τον εαυτό μου. Δεν είχαμε studio στο νησί. Πήρε καιρό να το μάθω σωστά. Ακόμα γράφω κυρίως μόνος, με βολεύει.

Βρίσκω τους δικούς μου και ακούμε το track που ηχογράφησα πριν. Αν δεν εγκρίνει ο manager, δεν βγαίνει. Η παρέα μου με υποστηρίζει φουλ και η γνώμη τους έχει την ίδια βαρύτητα με τη δική μου. Όσα άτομα θεωρώ φίλους μου παίζουν μόνο καλό ρόλο στη ζωή μου. Οι υπόλοιποι δεν είναι φίλοι μου. Οι δικοί μου με υποστηρίζουν πολύ, όχι μόνο στην καριέρα αλλά και στη ζωή μου. Σαν παρέα βοηθάμε ο ένας τον άλλον, υπάρχει μια σχέση αγάπης και σεβασμού. Δεν έχω «yes men» στον κύκλο μου, οι φίλοι μου θα με κράξουν αν κάτι δεν είναι καλό κι αυτό μετράει. Αν εγκρίνουν, το track παίζει απ’ τα αμάξια μας σε όλη την Θεσσαλονίκη, το εγκαινιάζω.

Όταν έγραφα το «Νύχτα», ήμουν σε μια περίοδο που δούλευα service 10-12 ώρες την ημέρα, μιλάω κυρίως για εμπειρίες μου από τον περασμένο χρόνο. To «6 am freestyle» γράφτηκε στις 6 το πρωί στο τέλος ενός session που είχα με τους φίλους μου στο studio, είναι ακριβώς ό,τι λέει ο τίτλος. Στο «Άστρα» μιλάω για τους στόχους που έχω θέσει για την καριέρα μου και τις ανησυχίες που έχω γι’ αυτούς.

Μεγάλο shout out στους newcomers που βοηθάνε τη φάση. Αράζω φουλ με τον Mufasha και τον Yungnsad και τους εκτιμάω ως artists. Η Θεσσαλονίκη έχει πολύ δυνατή σκηνή, shout out GBM. Η Θεσσαλονίκη είναι μια χαλαρή πόλη, μου αφήνει χρόνο να σκεφτώ και να ηρεμήσω και είναι πολύ σημαντικό αυτό. Σου δίνει τα προνόμια μιας πόλης χωρίς να σε καταπίνει το τσιμέντο. Τα μέσα μεταφοράς θα μπορούσαν να ήταν καλύτερα.

Το «Vision» δεν είναι απλώς ο τίτλος του debut album μου. Είναι το όραμα που έχω για τη ζωή μου, την καριέρα μου, την καλλιτεχνική μου πορεία. «Δεν έχουμε ίδια όραση», το λέω στο «Stacked» και το εννοώ. Προετοιμαζόμουν γι’ αυτό πολύ καιρό. Η περισσότερη δουλειά για το «Vision» βγήκε από την αρχή του ’22 μέχρι τον Νοέμβρη.